کتاب هفتم به نظر من از اول تا آخر دپ بود، اول این که معلوم نبود هری میمونه یا میمیره! تمام دنیای جادوگری ده ها برابر قبل در بدبختی دست و پا میزدن و دوستای گلمون (هری، رون و هرمیون) فراری شده بودن و آواری این و ور اون ور، صرف نظر از مرگ دابی و مودی، اواخر کتاب رسما همه کرکتر های مورد علاقه من مردن!
یعنی دپ به معنای واقعی کلمه یعنی کتاب 7! (هرچند که کتاب مورد علاقه من همون کتاب 7 هست)
_به من... نگاه... کن...
نگاه آن چشمان سبز به دو چشم سیاه افتاد و لحظه ای بعد، گویی در ژرفای آن چشمان سیاه چیزی از بین رفت و آنها رو خالی و خیره و مات کرد. دستی که هری را گرفته بود به زمین افتاد و اسنیپ دیگر حرکتی نکرد.