هری مضطرب در زندان عمارت مالفوی ها قدم میزد.
هنگام (فرار) از دست مرگخوار ها رون به شدت مجروح شده بود و هرماینی با (دستمال) تمیزی مشغول پانسمان زخم بود.
جراحات به قدری زیاد بود که جادو هم کاری از پیش نمیبردند.
هری با التماس به هرماینی گفت: میشه محض رضای خدا دو دقیقه (گریه) نکنی؟ باید نقشه ای بکشیم و از اینجا فرار کنیم.
هرماینی پاسخ داد: کدوم یکی از نقشه های ما تا حالا درست پیش رفته؟ همیشه آخرش همه چیز خراب میشه. یادت رفته؟ همین (دیروز) به وزارت سحر و جادو رفتیم و چیزی نمانده بود ما را بکشند.
در همان لحظه، بلاتریکس لسترنج با خنده هایی که بر روی (اعصاب) هری خط میکشید وارد شد.
بلاتریکس با چشمانی شرور چند قدم‌به هری نزدیک شد و زمزمه کرد: لرد سیاه با دیدنت پاداش خوبی بهم میده، هری پاتر!
و سپس خنده بلندی سر داد.
هری به سمت بلاتریکس هجوم برد اما هرماینی او را متوقف کرد.
هرماینی: هری، آروم باش.
بلاتریکس سرخوش از زندان بیرون رفت.
هرماینی: هری من یک (فکر) خوب برای فرار دارم ولی...
هری: ولی چی؟
هرماینی: این دیوونگی محضه!
ناگهان دابی ظاهر شد، هری با هیجان گفت:دابی تو اینجا چکار میکنی؟
دابی: دابی برای نجات هری پاتر اومده.
هری و هرماینی لبخند عمیقی زدند و سپس هری،ون و هرماینی دست دابی را گرفتند و میان زمین و آسمان به (پرواز) در آمدند و در چشم بهم زدنی به ویلای صدفی منتقل شدند.
خوب نوشته بودی. اشکالش این بود که هر از گاهی بین لحن های کتابی و محاوره‌ای جهش میزدی! 
و نکته‌ی دیگه‌ای که وجود داره اینه که وقتی میخوای دیالوگ بنویسی باید قبل از دیالوگت از (-) استفاده کنی. 
مثلا این شکلی:
- میشه محض رضای خدا دو دقیقه (گریه) نکنی؟ باید نقشه ای بکشیم و از اینجا فرار کنیم.
ولی به جز اینا ایراد خاصی نیست که بخوام بهش اشاره کنم. پس...
تایید شد!مرحله‌ی بعد: گروهبندی!
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
