1.
با فرا رسیدن زمان آپارات، لینی در حالی که با خودش فکر می‌کرد از چه راهی می‌تونه پیوز رو شپلخ کنه، با صدای پاقی همراه سایرین ناپدید می‌شه!

گیلان، همونورا که پیوز می‌خواد

لینی قدم‌زنان اندرون جنگل‌های گیلان شروع به پیشروی می‌کنه تا جایی که به محوطه‌ای گود می‌رسه و از قرار معلوم جایی بود، که باید می‌بود. لینی با بدخلقی جلو می‌ره، در راه تعدادی سنگ‌ریزه برمی‌داره و روی تخته سنگی که لبه‌ی گودال قرار داشت می‌شینه؛ و البته که پشت به گودال می‌شینه.
- اهم اهم...

طبق انتظاری که داشت، دوال‌پاها به قدری مشغول بودن که متوجه صدای لینی نمی‌شن، یا اگه هم شدن اهمیتی قائل نبودن! بنابراین مشتشو باز می‌کنه و سنگی رو از پشت به داخل گودال پرتاب می‌کنه.

- آخ... این چی بود دیگه خانوم؟

لینی همونطور که پشت به گودال نشسته، دستشو بالا میاره.
- من بودم! سنگ پرتاب کردم بهتون.

دوال‌پا سرشو بالا میاره تا منبع صدای گستاخ رو پیدا کنه. اما با نور شدید خورشید مواجه می‌شه. دستشو سایه‌بون چشماش می‌کنه و بالاخره لینی رو می‌بینه. لینی در اون لحظه انسان نبود و حشره بود، پس شاید طبیعی بود اگه از ترس پا به فرار نذاره و برعکس، به جر و بحث میشغول می‌شه!
- به چه منظور اونوخ؟
- رفع تکلیف!

دوال‌پا که از این همه گستاخی لینی به سطوح اومده بود، دست خانومو می‌گیره و هردو با جهشی از گودال بیرون میان و رو به روی لینی قرار می‌گیرن. شاید این فرصت مناسبی برای دوال‌پا بود که مردونگی خودشو به رخ همسر جدیدش بکشه!
لینی از این که دوال‌پاها دقیقا طبق نقشه‌ش در حال رفتار کردن بودن، هم خوش‌حال بود و هم ناراحت. چون هیجان رو از قضیه زدوده بودن!

لینی با دیدن خانوم و آقای دوال‌پا که با عصبانیت جلوش ایستاده بودن و منتظر واکنشی از سمتش بودن، کیسه‌ای رو بیرون میاره. دوال‌پاها به قدری خنگ بودن که با دیدن کیسه هیچ حرکت وحشت‌زده‌ی خاصی نشون نمی‌دن و فقط همچنان با عصبانیت به لینی نگاه می‌کنن.

لینی پیش از این که دوال‌پاها دوگالیونیشون بیفته که چه اتفاقی داره میفته، به حالت انسانیش در میاد، کیسه رو باز می‌کنه و آقای دوال‌پارو می‌کنه تو کیسه! خانوم دوال‌پا هم جیغی می‌کشه، لگدی به این مرد ناتوان می‌زنه و ایش‌گویان و با بیشترین سرعتی که در توان داره، از اونجا دور می‌شه.

لینی در حالی که سر کیسه رو گرفته، به دست و پا زدن و ناله و زاری دوال‌پا گوش فرا می‌ده.
- چی داری می‌گی؟ صدات نمیاد... به نظرت چرا؟ شاید چون... در کیسه رو بستم؟

بعد از دقایقی عجز و لابه‌ی دوال‌پا، بالاخره لینی نگاهی به ساعتش می‌ندازه و زمان خروج رو مناسب می‌بینه. بنابراین در کیسه رو باز می‌کنه، یکی از پاهای دراز دوال‌پارو می‌گیره و اونو بیرون میاره و تو هوا معلق می‌گیردش.
- پس کاری که ازت بخوامو برام انجام می‌دی نه؟

حرکات سریع سر دوال‌پا نشون از موافقتش می‌داد.

- تو با این پاهای درازی که داری حتم دارم تو رود غرق نمی‌شی. پس برو به رود این بغل و اون قورباغه‌ها و وزغ‌های حشره‌خواری که جونمو تهدید می‌کننو بکش تا بتونم از طبیعت زیبای اطرف بهره‌ای ببرم.

ناگهان حالت چهره‌ی لینی عوض می‌شه و با حالتی جدی می‌گه:
- و اگه موفق نشی باز می‌کنمت تو این کیسه. این‌بار بیرون اومدنی در کار نیست!

دوال‌پا به محض رها شدن، دوان‌دوان به سمت رود می‌ره و مشغول لگد زدن به قورباغه‌ها و وزغ‌های مزاحم می‌شه...


2.
خیلی خنگن. :|
پیش روانشناسی روان‌پزشکی چیزی ببریمشون، مشکلاتشون رو مطرح کنن، با فوبیای ترس از انسانشون مقابله کنن! مشکل در روان ایناس.
ولی خب جواب نداد حتی شاید لازم باشه دام‌پزشک هم اونارو ببینه و مشکلاتو ریشه‌ای حل کنه.

پنج دقیقه قبل از - تالار هافلپاف

رز به عنوان یک ارشد نمونه و بیشتر از آن یک هافلپافی اصیل، وظیفه داشت که چنین کلاس بی ناموسی را شرکت کند، چیزی که مشخصا از آن راضی نبود.

- می‌رم نه من!
- باید بری! هافل به تک تک امتیاز هاش نیاز داره.
- یه ارشد بیشتر نداریم اونم این قدر تنبل؟ ننگ هلگا!
- ننجون رو صدا می زنم از بارگاه شرقی بیاد بعد مجبورت می کنه مانیکورش کنیا!

تهدید آخری به قدری خطرناک بود که رز را وادار کرد تصمیمش را عوض کند.

پنج دقیقه ی بعد سر

- چرا هست همه جا سیاه؟ شدم کور؟

نه! کور نشده بود دستش را جلوی چشمش گرفته بود تا چیزی نبیند ولی یادش رفته بود که جلوی چشمانش را گرفته!

- خب الان تو چه مرحله‌این؟
- پا؟
- هوم خوبه! ادامه بدین.
- پا؟

صدای پاقی که به گوش دوال پاها رسید، صدای آپارات رز به سمت تالار خصوصی بود.

2.

منقرض شن اصلا به ما چه؟
ولی خب از اونجایی که نمره می خوام باید بگم تبلیغات جالب سطح شهری رو نشونشون بدین.

1.آپارات کنید یا با جارو برید فرقی نداره، فقط برید سمت دوال پا ها به طوری که سر مراسم جفت گیری برسید، اونا خیلی از آدمای عادی میترسن، یه جوری رامشون کنید و کاری کنید کاری که دلتون میخوادو واستون انجام بدن. (25 نمره)


برق شادی در چشمان دورا، پس از خروج پیوز از کلاس، درخشید. او قبل از آمدن به هاگوارتز با وجود اصالتش مبحث علوم مشنگی را خوانده بود.او باور داشت، جادو حلال اغلب مشکلات است ولی استفاده بیش از اندازه ی آن موجب تنبلی میشود.
او فورا به سمت خوابگاه هافلپاف رفت. کتاب های خود را زیر کرد... رو کرد... دوباره زیر کرد... دوباره رو کرد... سرانجام کتابی مشنگی به نام درمان ناباروری را یافت و شروع به نوت برداری کرد.در همان حال به این اندیشید که سرانجام دکتری چیزی بشود.

نمونه اسپرم از مذکر و تخمک تحت یک بیهوشی کوتاه و موقت از مونث گرفته می شود، سپس اسپرم و تخمک در آزمایشگاه جنین شناسی در محیط کشت مجاور یکدیگر قرار داده می شود تا اسپرم خودش وارد تخمک شده و آن را بارور کند. به تخمک لقاح یافته، جنین گفته می شود. جنین تک سلولی شروع به تقسیم می کند و یک جنین چندسلولی ایجاد می شود. جنین پس از 48 تا 72 ساعت به رحم مونث منتقل می شود تا در آنجا لانه گزینی کند و بارداری انجام شود.

دورا به ساعتش که تقویم هم داشت، نگاهی افکند. حداکثر سه روز فرصت داشت. پنج ساعت بعد دورا توانست چمدانی پر از لباس برای آزمایش، معجون های بیهوشی و لوازم آزمایشگاهی را آماده کند. او حدود سه ساعت را صرف لباس ها و نیم ساعت را صرف آماده سازی لوازم جانبی کرده بود. بقیه تایم را نیز توسط یاد گرفتن نقشه بر باد داد.

حدود یک روز بعد دورا از نشستن بر روی جارویش، آن هم با لباس هایی که مردم ایران میپوشیدند، خسته از جارویش پایین پرید. پس از کمی گشت و گزار در جنگل بالاخره با جانداران مورد نظرش رو در رو شد:دوال پاها!
به سرعت چمدان خود را باز کرد و در آن به دنبال لباس آزمایشگاهی‌اش گشت. پس از پوشیدن لباسش، چادری را بیرون کشید و برپایش کرد. وارد شد. طبق گفته ی فروشنده، درونش شبیه آزمایشگاه طراحی شده بود.پس از چیدن چادر، به همراه معجون بیهوش کننده ازچادر خارج شد.

دورا با آرامش به صحنه ی رو به رویش نگاه کرد. سپس زمزمه کرد:
_من قراره دکتر بشم! پس چیزی نیست. چیزی نیست.

زمانیکه به نظرش دوال پاها دیگر به اطراف اهمیتی نمیدادند، از پشت پاورچین پاورچین، نزدیک شد. معجون را درون برکه ریخت و منتظر ماند. دو ساعت و چهل و شش دقیقه بعد، پنج دوال پا بیهوش شده بودند به غیر از آنهایی که دورا مد نظر داشت! چاره ای نبود. دورا فرصت زیادی نداشت و باید دست به کار میشد. یک دوال پای مونث و مذکر انتخاب کرد. آنها را رسما زن و شوهر اعلام کرد و کار خود را آغاز کرد.

دو روز بعد او جنین را به بدن دوال پای مونث باز گرداند. سپس آن هارا که چند روز در چادر زندانی شده بودند، به آغوش طبیعت بازگرداند.


|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||


2.به نظرتون راه حل این که اونا منقرض نشن چیه؟ (5 نمره)

دورا به پش تریبون رفت و سخنرانی خود را در باره ی مسئله جلوگیری از انقراض دول پا ها آغاز کرد.

_امروزه علم راه های زیادی رو برای جاندارانی که توان تولید مثل ندارند، شناسایی کرده است.
مشنگ ها هرگز چیزی به نام جادو نداشته‌اند و توانسته‌اند بدون آن مستقل و پیروز باشند.
ما از وجود مشنگ ها و ابتکارهایشان آگاهیم اما آنها از وجود ما و جادو بی اطلاع هستند!
اینجا میتوان گفت یک هیچ به نفع ما!
ایده‌ی من برای حل این مشکل استفاده از روش های مشنگیست، البته این امر به وسیله ی جادو بسیار آسوده تر میشود.
در اینجا ما از روش (IVF) استفاده کرده ایم.
روش های فراوانی نیز وجود دارند که فرصت توضیح نیست.
خسته نباشید.

و صدای دست زدن شنوندگان به قعر آسمان رفت.

1.آپارات کنید یا با جارو برید فرقی نداره، فقط برید سمت دوال پا ها به طوری که سر مراسم جفت گیری برسید، اونا خیلی از آدمای عادی میترسن، یه جوری رامشون کنید و کاری کنید کاری که دلتون میخوادو واستون انجام بدن. (25 نمره)

جیسون بعد از دیدن تکلیف کلاس مراقبت از موجودات جادویی از پشت کامپیوترش، یه فکری به سرش زد. تلفن مشنگی رو برداشت و شماره گرفت.
- الو؟ وینکی؟ میتونم ازت یه خواهشی کنم؟

فردا:

جیسون به همراه وینکی در جنگل های گیلان در حال پیشروی بودند. وینکی گفت:
- وینکی بعد از برگشتن از پیوز پرسید این چه تکلیفی بود که به ملت داد.
- حتماً بپرس.

بعد از چند قدم دیگه وینکی و جیسون از پشت برگ ها دوال پا هارو رویت کردن. جیسون گفت:
- وینکی. میدونی چیکار کنی دیگه؟
- وینکی دونست باید چیکار کرد. وینکی داننده ی خوب؟
- وینکی داننده ی خوب.

وینکی مسلسلش رو از کوله پشتیِ جیسون درآورد و به سمت دوال پا ها رفت.
- دوال پا ها باید ایستاد! در غیر این صورت وینکی اون ها رو آب کش کرد!

دوال پا ها از جاشون تکون نخوردن چون سرپیچی از یک جن که مسلسل هم دستشه خیلی کار عاقلانه ای نیست. وینکی ادامه داد:
- دوال پا ها باید از دستورات وینکی و جیسون پیروی کرد!

دوال پا ها سرشون رو به نشانه ی تایید تکون دادن.

2.به نظرتون راه حل این که اونا منقرض نشن چیه؟ (5 نمره)

منطقه حفاظت شده درست میکنیم. طلسم های محافظتی و اینا. یه چند تا نگهبان هم میذاریم.

1.آپارات کنید یا با جارو برید فرقی نداره، فقط برید سمت دوال پا ها به طوری که سر مراسم جفت گیری برسید، اونا خیلی از آدمای عادی میترسن، یه جوری رامشون کنید و کاری کنید کاری که دلتون میخوادو واستون انجام بدن. (25 نمره)

در خانه ترینگ ها جنگی بی سابقه در حال به وقوع پیوستن بود.
-بابا،بس کن تورو خدا!اصن مهم نیست.این جلسه بدون تکلیف میرم!
-بس کنم؟با این تکلیف بوقی که داده؟از یه دختر با شخصیت که تو زندگیش دست به سیاه سفید نزده، میخوان که بره تو جنگل های نمیدونم کجا؟که نسلشون رو نجات بده؟الان میرم له لورده میکنم اون مدرسه بوقی رو...

بله ما جرا از آنجایی شروع شد که جسیکا برای انجام دادن تکلیفش به یک تسترال نیاز داشت و از بخت بد او، همان روز پدرش خانه بود!
به هرحال پیوز روحی بیناموس بود. که کلا بوق میزد در همه جلسه ها. او با جلسه تدریس قبلی اش نصف پول های پدر جسیکا را برای خرید تخم اژدها به هدر داده بود و این جلسه ملت را به دنبال جلوگیری از انقراض دوال پا ها فرستاده بود.به هر حال کاری نمیتوانست کرد جز رفتن. با جارو!بنابراین جسیکا جارویش را که در انباری بود را برداشت و بدون کوچک ترین حرفی به سمت افق های دور پرواز کرد.
در نزدیکی محل زندگی دوال پا ها در اوستان گیلان جارویش را کنار زد و با نهایت آرامی از آن پیاده شد.میدانست دوال پا ها چه موجودات سیریشی هستند و اگر گیرشان بیوفتد تا آخر عمر باید حمالی شان را بکند. مگر اینکه آنها را مست کند.اما نه! جسیکا دست به کار های غیر آسلامی نمی زد.کار های غیر آسلامی فقط مال مورفین بود و بس!
جسیکا در حالی که ماسک جدیدی را روی صورتش میگذاشت به محل جفتگیری دوال پا ها نزدیک شد...
و بعله..و باز هم بعله جسیکا آنها را یافته بود و بالاخره دلیل مخالفت های پدرش با انجام دادن این تکلیف را فهمیده بود!
جسیکا با تکان دادن چوبدستی هردویشان را بیهوش کرد.اینگونه میتوانست نقشه اش برای رام کردن دوال پاها و وادار کردن آنها را به خوبی اجام دهد. او کارت دکتر کشکولیان را که دکتر درمان ناباروری و از اینجور کارهای، دوال پا ها بود را رو به روی آنها قرار داد.
و اینگونه توانست هم به بازار کار رونق ببخشد،هم از انقراض دوال پا ها جلو گیری کند و هم نمره درس کلاس مراقبت از موجودات جادویی را دریافت کند.

2.به نظرتون راه حل این که اونا منقرض نشن چیه؟ (5 نمره)
با طرح های ملی و اتحاد ملت رشته های درمان و جلوگیری از انقراص را در سرتاسر جامعه اجرا و کارت دکتر کشکولیان را که بعد از مراجعه آن زوج موفق به درمانشان شده بود را،در اختیار تمام ملت دوال پا قرار دهیم.
تا درسی باشد برای آیندگان و حتی گذشتگان!
اَه ماسکمم خراب کردین!با این تکلیف دادنتون.

1.آپارات کنید یا با جارو برید فرقی نداره، فقط برید سمت دوال پا ها به طوری که سر مراسم جفت گیری برسید، اونا خیلی از آدمای عادی میترسن، یه جوری رامشون کنید و کاری کنید کاری که دلتون میخوادو واستون انجام بدن. (25 نمره)

- پاشو دیگه! داریم میرسیم!
- نمیخوام پاشم! ببینم، اصلا کی گفته من میخوام اون تکلیفو انجام بدم؟
- من! و هرچی هم داداش بزرگت دستور بده، تو باید گوش بدی!
- حیف که حال ندارم تلسکوپمو در بیارم، وگرنه نشونت میدادم کی دستور میده، کی اجرا میکنه!

برادر آملیا، درحالیکه هیپوگریفش را محکم چسبیده بود، نگاه اخم آلودی به آملیا انداخت که با بیخیالی، پشت سرش دراز کشیده و به آسمان زل زده. وقتی دید نگاه های چپکی اش، باعث تغییر عقیده آملیا نمیشود، آهی از سر تاسف کشید و زیر لب گفت:
- ملت خواهر دارن، منم خواهر دارم!

نگاهی به پایین انداخت که اوضاع را بررسی کند، که متوجه دو دوال پا که درست کنار درختان نشسته بودند شد که... خب... بگذریم!

- لیا لیا! پاشو به موقع رسیدیم!
- چی؟! به موقع برا چی؟!

با دیدن صحنه پیش رو، دستانش را جلوی چشمانش گذاشت و جیغی کشید که هیپوگریف بیچاره، در هوا معلقی زد.

- اینا چیه نشونم میدی؟! آخه گریفی عاقل! آدم همچی صحنه هایی رو نشون خواهرش میده؟!...

قبل از اینکه غر زدنهای آملیا تمام شود، برادر آملیا، که میشد گفت برای خودش نیوت اسکمندری بود و برای حیوانات عجیب و غریبش، طلسم و از این قبیل، اختراع کرده بود، طلسمی را به سمت دوال پاها فرستاد که ما به دلیل پیچیده بودنش، از گفتن آن معذوریم. بالاخره از هیپوگریف پیاده شدند و به سمت دوال پاهای به ظاهر مسحور شده رفتند. آملیا سعی میکرد در برابر وسوسه کوبیدن تلسکوپش برسر برادر تسترالش، مقاومت کند.

- ببین، میتونی بعدا از این مواد بدی به اون استاد بوقت که همچی تکلیفی داده!
- چرا بهش بدم؟
- تا جلوی انقراض این موجود بیگناه رو بگیره دیگه!
- حالا این چی هست؟
- یه ماده ست که باعث میشه دوباره شروع به تولید مثل کنن!
- از کجا آوردی؟
- دادم هیریمسی برام درست کرد! - مراجعه شود به تکلیف جلسه سوم ماگل شناسی آملیا - مشنگ بیچاره خودشم نمیدونه چی ساخته و چقد قراره تو دنیای جادوگری مشهور شه!

برادر آملیا، کمی از ماده ای که پررنگ رویش نوشته شده بود: "دوال نسل ساز" را روی زبان دو دوال پا ریخت و فورا با آملیا، سوار هیپوگریفش شد و با تمام سرعت دور شدند، تا... خب... بگذریم!

فردای آن روز، تیتر روزنامه پیام امروز:
نقل قول:

نسل دوال پاها، از انقراض نجات یافت! توضیحات بیشتر در صفحه 5

2.به نظرتون راه حل این که اونا منقرض نشن چیه؟ (5 نمره)
بالاخره مغز ناقص مایکل به یه دردی خورد! خوب از همون داروئه که بالا گفتم بریزین تو غذاشون خودش حل میشه!
سفارش با ارسال پاترونوس حاوی درخواست به خونه فیتلوورت ها
با تچکر

1.آپارات کنید یا با جارو برید فرقی نداره، فقط برید سمت دوال پا ها به طوری که سر مراسم جفت گیری برسید، اونا خیلی از آدمای عادی میترسن، یه جوری رامشون کنید و کاری کنید کاری که دلتون میخوادو واستون انجام بدن. (25 نمره)


انگار گرگوری گویل که توسط ریتا گوریل هم لقب گرفته بود و ساحره جادوگر نمایی که مثل روح شخصی دنبالش راه افتاده بود تنها کسانی بودند که از آهنگ مشنگی و بی جامه پارتی و دوال پا خوششان نمیامد!

با نوشته شدن تکلیف سمت خوابگاه راه افتادند تا جارو را برداشته و به جنگل های گیلان بروند.

ساحره فورا جبهه خودش و گویل را مشخص کرد:
-من از اینا خوشم نمیاد!میریم نسلشونو منقرض میکنیم میایم!

گویل کمی ترسیده گفت:
-ولی نمره...

گویل بعد از جا خالی دادن از کف گرگی ساحره گفت:
-بخدا نمیشه منقرضشون کنیم!نمره نمیده!

ساحره اخم کرد و گفت:
-همین که گفتم!نمره هم بخوره تو سرت!

بلاخره به خوابگاه رسیدند و با برداشتن جارو راهی گیلان شدند.
بعد از زمانی که گویل درمورد پیدا نکردن دوال پا ها رویا بافی میکرد با دیدن دو دوال پا به شانس بدش ایمان آورد.
با نزدیک تر شدن و بیشتر شدن کیفیت تصویر گویل سریعا بین درخت ها فرود آمد و چشمانش را با دست گرفت.

ساحره متعجب گفت:
-داری چیکار میکنی؟

گویل درحال تلاش بیشتر برای ندیدن صحنه گفت:
-فکر کنم بد موقع رسیدیم!

ساحره کلافه گفت:
-استادتونم گفت سر همین صحنه برسید!

گویل نگاه متعجبی به ساحره انداخت.
ساحره خیالی اش چیز هایی را یادش بود که خود گویل یادش نبود!

-نمیخوای دوتا آواداکداورا به اینا بزنی؟

گویل با صدای داد ساحره قبل از فکر به نمره و تلاش برای بقای نسل دوال پا ها دو نور سبز از چوبش خارج کرد.

با دیدن کاری که کرده بود گفت:
-بدبخت شدم.

2.به نظرتون راه حل این که اونا منقرض نشن چیه؟ (5 نمره)

منقرض بشن اصلا!
به ما چه؟
مگه تسترالن که نگرانشون باشیم؟

جلسه پایانی کلاس مراقبت جادویی...

دوباره ساعت 11:20 دقیقه شده بود و ممد ها و ویزلی ها و پاتر ها و انواع و اقسام موجودات غیر عادی ساحره و جادوگر و ارواح دم در چوبی و موریانه جویده کلاس مراقبت جادویی ایستاده بودند و دستان خود را روی اینتر میفشردند و به استاد ساحره ـشان فکر میکردند که هنوز نمیدانست طنز وجد چیست. میترسیدند که در این جلسه هم طبق شایعات کفش های بوق دارش را تحمل کنند و پشت سر هم کله خود را به دیوار میکوبیدند.

در حالی که ملت های مختلف از گروه های مختلف دم در چارتاق قفل شده کلاس ایستاده بودند پیوز نیز از آنجایی که روحی با جسم جامد است با پیراهن خاکی و جرواجر شده از کنار آن ها رد میشد. گویا متوجه شده بود که لیسا تورپین هنوز سر جلسه حاضر نشده است پس چه موقعیت عالی ای که تسترال بودن خود را ثابت کند و به تورپین بفهماند که کم نمی آورد.

کمی که گذشت دانش آموزان با کمک مدیریت مدرسه وارد کلاس شدند و منتظر ماندند تا استادشان از راه برسد تا اینکه ناگهان شیشه های پنجره شکست و پیوز با خصارت بوقی ای که به مدرسه زد وار کلاس شد و مانند ضلع شمالی رولش که مربوط به عکس پروفایل او میباشد حالت گرفت و غرشی چون بزمجه ترکمنستانی سر داد.
-عاااااااااا...! سلام ژیگرای بابا، دوست داشتنی های من، چه خبر از بوق هاتون؟ به به ساحره های محترم سال هفتمی!

همه از دیدن پیوز به وجد آمدند و حالت طرفدار های " سوپا هات فایر " را به خود گرفته، «اوووووووووو!» ای سر داده و دفاتر خود را شپلخ پرت کردند و ممد ها را تشویق به بندری رقصیدن در وسط کلاس کردند! ناگهان در میان جمع صدای عجیبی آمد که شدیدا برای بریتانیایی ها نا آشنا بود:
-حـــــامـد پـهـلانــه!

همه با صدای وی تحت تاثیر قرار گرفتند و جامگان خود را دریدند و لباس ها برکندند و به بیناموص بازی پرداختند که ناگهان نیروی محترم اونتظامی واحد جادوگری جمهوری آسلامی هاگوارتز ریختند و چونان پدری از این دانش آموزان بی شرمو حیا در آوردند که دیگر "غلط" بکنند احساس کنند در شدیده پاندیز زندگی میکنند.

بعله ساعتی گذشت و حامد پهلان به دست یکی از این مامورین بزرگوار با یک آواداکاداورا فوت کرد و پدر خود را ملاقاتی نمود و مشتی از سوی پدرش به علت بی ترادبی هایش به سر پوکش خورد و مجبور به توبه شد و چه بسا باشد از این توبه ها.

5 مینات لیتر!

همه در کلاس با چشمانی کبود و لباس هایی خونین و خشتک های دریده نشسته بودند و به پیوز طوری نگاه میکردند که انگار عشق چندین ساله خود را برای اولین بار است که از نزدیک میبینند. آنها از این جهت خوشال بودند که لیسا تورپین کلاس را ترک گفته و این جلسه را حاضر نمیشود زیرا کفش هایش را یک بوقی دم مثجد دزدیده است و باعث شده که او قهر کند.
-خوب بچه ها، امروز چوطورین؟
-آقا اجازه خوبیم.
-به درک، اصلا به جهنم، کلا دایورت به کبدو کلیه و معده مبارکمان.
-بعله!

پیوز خود را شقو رق کرد و کمر غوز کرده اش را به نرمی و لطافت بالا آورد تا تدریس موجودات را شروع کند:
-خوب بحث امروزمون درباره دوال پا هاییه که نسلشوندر حال انقراضه و باید بریم تو جنگلای یه اوستانی به اسم "گیلان" بیابیم، اینا از 85000 سال پیش در حال زندگی میباشند و از همون موقع همونورا زندگی میکردن. اینا پاهای خیلی بلندی دارن هرروزم در حال جفتگیری اند ولی متاسفانه اینا جدیدا مشکل پیدا کردن بچه دار نمیشن. ماهم امشب آپارات میکنیم اونور تا اینا رو ببینیم میگیرین که چی میگم؟ ولی از اینجا به بعدشو میخوام با خودتون باشه.

رویش را از دانش آموزان برگرداند و با همان ناخن های زشت و مزخرف خویشتن روی همان تخته سیاه شروع به نوشتن کرد.

1.آپارات کنید یا با جارو برید فرقی نداره، فقط برید سمت دوال پا ها به طوری که سر مراسم جفت گیری برسید، اونا خیلی از آدمای عادی میترسن، یه جوری رامشون کنید و کاری کنید کاری که دلتون میخوادو واستون انجام بدن. (25 نمره)
2.به نظرتون راه حل این که اونا منقرض نشن چیه؟ (5 نمره)

هافلپاف

دورا ویلیامز: ۲۹ امتیاز (۲۴+۵)
وقتی گوینده دیالوگتون مربوط به فاعل توضیحاتتونه نیاز به زدن دو اینتر نیست. همچنین بین علائم نگارشی و کلمه بعدی باید فاصله زد.

جسیکا ترینگ: ۳۰ امتیاز (۲۵+۵)


استوارت مک کینلی: ۲۵ امتیاز (۲۱+۴)

آملیا فیتلوورت: ۲۹ امتیاز (۲۵+۴)

گریفندور

دافنه مالدون: ۲۳ امتیاز (۲۰+۳)

آرسینوس جیگر: ۳۰ امتیاز (۲۵+۵)
عالی بود دیگه! من چی بگم؟

گویندالین مورگن: ۲۸ امتیاز (۲۴+۴)
ای کاش توی مطلبت که طنز بودم چند تا شکلک میذاشتی. سوال دومت یکم مبهم بود. الان لیسا آپارات کرد؟

آرتور ویزلی: ۲۹ امتیاز (۲۴+۵)

اسلیترین

گرگوری گویل: ۲۵ (۲۰+۵)

AW خودتون رو بذارید به جای یه خاکسترگردان و از تولد تا مرگتون رو شرح بدید. (۲۵ امتیاز) AW

خانواده ویزلی آماده شدن. لباس و شنل خودشون رو پوشیدن و به سمت شومینه خونشون رفتن. ترم جدید هاگوارتز داشت شروع میشد. خونواده ویزلی یکی یکی با کمک پودر پرواز غیب شدن تا برای خرید به کوچه دیاگون برن. بعد از اینکه اونها جا به جا شدن، شومینه خاموش نشد. کم کم دودی از آتیش جادویی حاصل از انتقال ویزلیا، بلند شد و من ظاهر شدم. درسته من یه خاکسترگردان ملوسم.

خیلی طول نکشید که منِ ملوس به یه هیولای دودی تبدیل شدم. کم کم بزرگتر و حجیم تر شدم. تا جایی که خونه ویزلیا پر شده بود از من.
به حدی بزرگ شده بودم که داشتم میترکیدم. اگه منفجر میشدم، خونه ویزلیا که هیچ، سکوی نه و سه چارم و گرینگاتز و حتی هاگوارتز هم میرفت رو هوا. دیگه چیزی نمونده بود که بترکم که صدای رعد و برقی رو شنیدم.

صدا از بیرون میومد. درسته یه ابر بزرگ و سیاه، اومد بالای خونه ویزلیا و زرتی بارید. اونقدر شدید بود که خونه رو آب برداشت. آتیش خاموش شد و منم کم کم کوچیک شدم. کوچیک و کوچیک تر. اونقدر کوچیک شدم که با یه فوت، فرتی از بین میرفتم. هیچی دیگه مرگم رسید. الانم دارم از توی خاکسترای شومینه براتون این داستان رو مینویسم.

AW به نظرتون لیسا چجوری از دست پیوز فرار کرد؟ (۵ امتیاز) AW

وقتی که پیوز رفت تا به کلاس مراقبت از موجودات جادویی که حالا مال اون شده بود رسیدگی کنه، لیسا از کفشاش کمک گرفت. اون با استفاده از پاشنه کفشاش میله های زندانی که توش گیر کرده بود رو خم کرد. یا بروسلی.
بعد از اینکه میله ها رو خم کرد، اومد بیرون و آزاد شد. بعدم دو تا ریکتوم سمپرا، سه چارتا سکتوم سمپرا و پنج شیشتا ریداکتو بهش زد.