دامبلدور همراه جینی براه افتاد . مرگخواران از لای در با خیال راحتتری دور شدنشو تماشا میکردن . خستگی ناشی از ماموریت و خشم ناشی از دیدن جینی خاطرات قدیمیو در ذهن لونا زنده کرد . با حرکتی سریع و ناغافل درو سریع باز کرد و به دیوار کوفت . جلوی چشم حیرتزده مرگخواران بطرف جینی رفت .

لونا جینی رو از پشت هلش دادو با کروشیو و طلسمهای مخوف سیاه موهای قرمزشو سوزوند . لباساشو بحالت تیغ درآورد . دندوناشو دراز کرد . نهایتا هم دستاشو از پشت بهم گره زدو بگوشه ای پرت کرد . جینی بهمون سرعتی که وارد داستان شد از داستان خارج شد . ولی لونا راه خروجو بلد نبود . پس با حالت به دامبلدور که با مهربانی به این صحنه نگاه میکرد زل زد .

محفلیها با خروج ناگهانی لونا از اتاق و باز شدن در متوجه حضور مرگخوارا شده بودن . لردسیاه غفلتو جایز ندونست و دستور حمله داد ...

خبر فوری

خبرهای ترسناکی دنیای جادوگری را احاطه کرده . همه چیز حاکی از این است که مدیران جادوگران طی ملاقاتهای سری و عجیب با لردسیاه خواستار پیوستن او بعنوان مدیر جدید به هیئت مدیره هستن .

شخصی که حاضر نشد نام خودش را فاش کند درحالیکه مرتب جیغ میکشید سعی کرد به خبرنگار ما بگوید که این اتفاق توطئه از پیش تعیین شده مرگخواراست و با نقشه قبلی قصد زدن مخ مدیران را دارند تا بتونن با وعده و وعیدهای شومی از جمله منوهای سیاه پیشرفته لردسیاهو مدیر کنن . مرگخواران که گاهی متوسل بزور شدند سعی کردن سطح بدن مدیران را مومیایی کنن تا آثار احتمالی شکنجه از دید دیگران پنهان بماند .

بیشتر از این اطلاعاتی دردست نیست . عکسی را که پنهانی از مدیران گرفته شده در زیر مشاهده کنید :




توضیح عکس ( از راست به چپ : آنتونین - پاتر - ایوان - کوییرل )

ماه تکه های زیبای نورشو در آسمان پراکنده بود . ولی خودش زیر انبود ابرهای تیره ای در سیاهی شب پنهان بود . دودهای وهم آلودی از کنده نیمسوخته ای به آسمان بلند میشدن . سایه سیاه و خشنی از میان دودها بیرون اومد . قسمتی از دامن یه لباس از زیر قامت شنل پوش مشخص بود و روی زمین پوشیده از برگهای سوخته کشیده میشد و بسمت ساختمان مخوف شیون آوارگان میرفت .

زوزههای گرگینه ای زخمی ، ناله های مرگ ، ضجه های دلخراش یک زن از ساختمان بگوش میرسید . زن شنل پوش جلوی در ایستاد . دستاشو از زیر شنل بیرون آورد و در فضای خالی با حرکاتی عجیب و مارپیچ و درحالی که چوب دستیش میان هوا معلق شده بود و نورهای آبی و بنفشی از نوک چوبدستی خارج میشد ناگهان چنگال خونآلودی از در چوبی خارج شد و رشته ای موهای انبوه زن رو چنگ زد .

زن با خونسردی و بدون ترس چوبدستیشو با دست چپ گرفت و از نزدیک ریشه موهاشو جدا کرد . چنگال خونآلود ناپدید شد . همه صداهای ساختمان خاموش شد . در بدون صدا و آهسته باز شد .

بلاتریکس وارد ساختمان شد . از راهروی تنگی که سقف کوتاهی داشت گذشت . وارد اتاق کوچیکی شد . به شومینه خاموش و تارعنکبوت گرفته اتاق نگاه کرد . جلو رفت و خنجر خاک خورده ای بالای شومینه را برداشت . آستین لباسشو بالا زد . خنجرو از غلافش بیرون کشید . با حرکتی سریع در هوا لبه تیز خنجر درخشید و به خون آغشته شد . خون را روی خاکستر خاموش شومینه پاشید . خاکستر جرقه زد و آتیشی روشن شد . در میان شعله هایش جام کوچکی ظاهر شد .

او جام را برداشت . راهروی تنگ و تاریک را برگشت . بیرون محوطه زیرلب مکانی که لردسیاه منتظرش بود رو بیاد آورد . در جای خود چرخید و از نظر چشمان جغدی که سرو صدایش ناگهان همراه با صداهای قطع شده مجددا اوج میگرفتند ناپدید شد .

دامبلدور بعد از نگاه به سیاهی درون راهرو نگاهی به چارپایه ای که مظنون روش نشسته بود انداخت و به موهای چرکش که کف زمین افتاده بود خیره شد . چند تار مو برداشت و با آرامش اندکی که دماغ درازشو چین انداخته بود از پله های اون جای مخوف محفل بالا رفت و وارد آشپزخونه شد . مالی ملاقه در دست سریع غذاهایی که میپخت رو هم میزد و آرتور از بالای عینک به تردستی فرد و جرج نگاه میکرد . دامبلدور نیز پشت میز نشست و کریچر سریع لیوانی نوشیدنی جلویش گذاشت . دامبلدور نوشیدنیشو خورد و بلاخره تصمیم گرفت فکرشو عملی کنه . پس رو به فرد و جرج کرد :

" واستون ماموریت دارم . شما مامورید برین وزارتخونه و معجون شناخت معکوس رو از کورنلیوس فاج بگیرید . این انگشترو با خودتون ببرید تا بدونه از طرف من اومدین . "

- حله .

ریموس که کنار شومینه آشپزخونه نشسته بود لحظه ای سرشو از توی کتابش برداشت :

" این معجونو واسه چی میخوای آلبوس ؟ "

- قسمتی از بدن کسی رو دارم و میخوام مطمئن بشم اون کیه . این معجون زیر نظر وزارت ساخته میشه و همه کسایی که هویتشون در اسناد و گزارشهای وزراتخونه مشخصه باهاش شناسایی میشن .

کیلومترهای دورتر

آستوریا و زنوف و کثیف با صدای پاقی جلوی خانه گانتها ظاهر شدن . سپس نگاهی نگران بهم انداختن و آب دهنشونو قورت دادن و وارد خانه شدن .

ارگ بمحض دیدن لرد خواست خودشو به آغوش لرد بندازه : " ارباب خیلی دوس داشتم ببینمتون "

ولی لرد با کروشیویی اونو از خودش دور کرد : ازم دور شو مرتیکه کثیف . من روزی سه نوبت صبح زود ، صبح ، و آخر صبح ، میرم حموم . من تمیزم . نظیفم . پیش همه عزیزم . شما مرگخوارا باید منو سرمشق قرار بدین .


-

بعد از رفتن لرد سیاه بلاتریکس برافروخته و ناراحت و خیلی سریع به اتاق لردسیاه رفت و وارد شد و در اتاقو محکم پشت سرش بست .

وزیر دیگر انگشت اشاره اش رو مثل اسلحه ای که بخواد به سرش شلیک کنه نگهداشت و چرخوند و رو به مورفین پرسید : " دیوونه اس ؟! "

- نه ژون تو . کار همیشگیشه . بش که ارباب لوشش کرده واشمون افه دلتنگی میاد . ولش کن خودش درشت میشه .

درون اتاق لرد

بلاتریکس عکس لردسیاهو از دیوار بالای تختش ورداشت و با غرور به عکس نگاه کرد . از جلوی پنجره اتاق گذشت و بی توجه به دویدن و دور شدن لینی و ایوان بسمت آخر خیابون روی صندلی میز تحریر لرد نشست .

تک تک اعضای کامل و ناقص لردو از نظر گذروند و قاب رو روی میز گذاشت . دفترچه یادداشت لرد با صفحات سفید بصورت باز روی میز بود . قسمتی از برگه سفید به اندازه یه نقطه مرکبی شده بود و جای خطوط درهم و برهمی روی برگه حک شده بود . بلاتریکس با علاقه و احتیاط دفترو از جلوی دستش ورداشت و روی دامنش گذاشت و سرشو روی میز گذاشت و موهاشو باز کرد و میز از انبوه موها پوشیده شده و بلاتریکس هم بخواب رفت .

- من خسته شدم .

- نمیشه باس زودتر برسیم . مریضای ما منتظرن .

- ولی من نمیتونم راه برم .

- عجب پیرمرد خرفتیه . گفتم نمیشه رئیسم منتظره مریضا دارن میمیرن . ما عجله داریم .

- پس منو کول کن .

آنتونین نگاه خشمگینی به دامبلدور کردو ناچارا جلوی دامبلدور ایستاد . پشتشو به او کرد . روی دو پا خم شد . دامبلدور جلو رفت : و دستاشون دور گردن آنتونین چفت کرد و پاهاشون دور کمرش انداخت :

" هی یابو . حرکت کن "

-

و در یه لحظه از زمین کنده میشن و از نظر علفهای آبله ای کنار جاده دور میشن !

درون اتوبوس

اتوبوس تکونهای شدیدی میخورد و ایوان کیسه جادویی سیاهی رو که بالای سر جایی که جیمز قرار بود بشینه بسته بود و هر آن منتظر یه فرصت بود تا کیسه رو آزاد کنه و بیفته روی سر جیمز .

جیمز خسته شده بود و دستشو توی جیبش کرد . یویوشو درآورد و همونطور که نشسته بود باهاش بازی میکردو بالا پایین مینداختش . ایوان در یه لحظه فرصتو مناسب دید . درست در همون لحظه بخاطر یه تکون شدید یویو از دست جیمز رها شد و بشدت به ترمز اتوبوس برخورد کرد و اتوبوس ایستاد . ایوان که وردو دیگه زمزمه کرده بود از مخفیگاهش بسمت جایی که جیمز نشسته بود پرتاب شد . جیمز یه ثانیه قبل از او برای برداشت یویوش از جاش بلند شده بود . کیسه بجای جیمز روی خود ایوان افتاد و درونش گرفتار شد . استن و ارنی هاج و واج به جیمز زل شده بودن . جیمز سرشو برگردوند و متوجه کیسه شد . کنار کیسه ایستاد و لگدی به کیسه زد . صدای ایوان از کیسه بلند شد . انگار که تازه متوجه موقعیتش شده باشه سعی کرد با داد و فریاد دستوراتشو به ارنی و استن بده :

" بگیرینش احمقا . نذارین فرار کنه . لردسیاه اونو میخواد . نذارین فرار کنه . "

استن دهنشو باز کرد و داشت میگفت : " ولی ایوان با چه طلسمی ... " . که جیمز سریع چوبدستیشو درآورد و دو تا یویوی دیگه ظاهر کرد و بسمت اون دوتا پرتاب کرد و درجا بیهوش روی زمین اتوبوس افتادن . از پنجره اتوبوس بیرونو نگاه کرد . ساختمون سیاه و شومی از دور مشخص بود . کیسه ایوان کنارش بود . و اگر این اتفاقا نمیفتاد الان توی اون ساختمون بود و معلوم نبود چه بلایی سرش میاوردن و تا دامبلدور ازش باخبر میشد شاید که اتفاقای بدی میفتاد . فهمید که باید خوشحال باشه . و سعی کنه بفهمه چه بلایی قرار بود سرش بیاد . لگد دیگه ای به کیسه زد و صدای آخی از ایوان بلند شد و بنظر میرسید که از شدت صدمه وارده بیهوش شد . ولی واسه محکم کاری هم که شده با یویوشو هم به کیسه زد . خیالش راحت شد . در کیسه رو با احتیاط باز کرد . شنل بلند ایوان رو از تنش خارج کرد . کلاهشو روی سرش کشید . کفشاشو پوشید . اون سه تا رو با اون دو تا یویویی که ظاهر کرده بود محکم بهمدیگه بست و از اتوبوس پیاده شده و بطرف اون ساختمون براه افتاد .

بلا با خشم صفحه شطرنجو بهم ریخت و مهره های اونو با کوبیدن مشتش بر روی میز خورد کرد :

- من اجازه نمیدم ! اگه لازم باشه تک تکتونو شخصا شکنجه کنم ولی اجازه نمیدم به یک تار موی لردسیاه آسیبی وارد بشه ! و سر خودشو به دیوار کوفت .

نجینی روی نامه ی بلیز چنبره زده بود و فسهای آرومو آه مانندی میکشید و بلیز پس از اینکه مدتی حواسش پرت اون شد رو به جمع نیشخندی زد و به بلا گفت :

- شاید برای اطلاعات عمومیت بد نباشه بدونی که لردسیاه مو نداره .

بلاتریکس چوب جادوشو برداشت و به قصد طلسم کردن بلیز قدم جلو گذاشت و درحال گفتنه " من همیشه بهتون تاکید میکردم که باید لحظه به لحظه این خون لجنیای پستو شکنجه کردو حتی حاضر بودم بخاطر خوشحالی لردسیاه شونمو به لینی و رز برای چند ساع ... " که لردسیاه وارد سالن شد و سکوتی مرگبار جمع مرگخوارنو فراگرفت .

آنتونین پشت سر لرد سیاه ایستاد و تلاش میکرد قیافه مهمی بخودش بگیره و داشت موفق میشد که نجینی روی زمین در کنارش خزید و آنتونین جیغ کشان از جایش پرید و با نگاه آروم و ترسناک لردسیاه مجددا ساکت شد .

لردسیاه نگاهشو از قیافه ضایع شده آنتونین برداشتو رو به مرگخوارن گفت :

" یاران سیاه من . چندلحظه پیش به من خبر رسید که ساحره ای در ارومیه ادعای سیاه بودن میکنه و فکر میکنه در حد من قدرتمنده . جهت پاره ای تحقیقات میخوام سفری به اونجا داشته باشم . توی مدتی که نیستم لرد جدیدی انتخاب نکنید . کودتا هم نکنید . نذارین سفیدا بیان توی تالار که راز و رمز قدرتمند شدنمونو بفهمنو بعدش برن توی محفل . تا میتونین سفیدا رو شکنجه کنید . آنتونینو هم اذیت نکنین . "

-

ریموس بعد از کلی کلنجار رفتن تصمیم خودشو گرفت . پول آبو باید میداد و یادش افتاد که پول مدرسه تد را هم جدا . ولی وجدانش کمی اذیتش میکرد و نمیتونست براحتی تمام شرط مرگخوارا را انجام بده . و درحالی که به خودش تاکید میکرد که فقط نصفی از اطلاعات ، بلاخره به بلا گفت :

" قبوله هر چی که بخواید میگم . "

ریموس بلافاصله تمام هیکل رو هوا شناور بود و درحالی که موهاش توی دست بلاتریکس بود پشت سرش به سرعت حرکت میکرد . باقی مرگخواران با سرو صدا و شوخی دنبالشون راه افتادن . رز جیغ میکشیدو چوبدستی ریموسو که وقتی شناور شده بود از جیبش افتاده بود برداشت و با ایجاد جرقه های رنگی در هوا پشت جمع حرکت میکرد .

بلاتریکس : " عمیقا خوشحالم که میتونیم امروز اخبار خوبی برای لردسیاه داشته باشیم . تو الان همراه من به میای تا ما به کمک هم لردو خوشحال کنیم . "

ریموس که سرش به دوران افتاده بود بلاخره احساس سکون کرد . چشماشو باز کرد و درحالی که موهای کوتاهش هنوز در دستان بلاتریکس بود در سیاه و بزرگی رو به روی خود دید . بلاتریکس با حرکت چوبدستی درو باز کرد و ریموسو هم باخودش وارد اتاق کرد .

او سریعا دست بکار شد و ریموسو روی صندلی فلزی ای انداخت . ریموس دستاشو روی دسته های صندلی گذاشت تا درست بشینه که بلافاصله طنابهای نامرئی اونا رو به دسته صندلی وصل کرد . بلاتریکس کمی از ریموس فاصله گرفت و درحالیکه طعمه اش را بررسی میکرد و فکر میکرد وقتی اطلاعات ریموسو به لردسیاه میرسونه کبد ریموسو بعنوان اشانتیون بهش بده یا یکی از دستاشو . در کشمکش با خودش بود و تصمیم گرفت که دماغ ریموس به لرد هدیه کنه .

- گرگ ژنده پوش ! بلا کلی به تو تخفیف دادو قبول میکنه که بعد از تخلیه اطلاعات و بعنوان پیشکشی دماغ خودتو به لردسیاه اهدا کنی شاید که بهتر با اطلاعاتت کنار بیان و بپذیرن که مرگخوار بشی .

ریموس تا اومد حرفای بلاتریکسو بفهمه دردی در تمام بدنش احساس کرد . بلاتریکس با لذت و حرکات سریعی طلسمهای مختلفی روی او اجرا میکرد و سوالاتی ازش میپرسید . پس از چند ساعت تلاش بیوقفه و درحالی که جلوی مرگخوارا در اتاق شکنجه پر از پوست میوه و لیوانهای نوشیدنی و سیخهای کباب بود . ریموس خسته و بیحال آخرین جمله اعترافو هم به زبون آورد . بلا بارضایت آخرین نگاهو به ریموس انداخت چوبدستیشو بلند کرد مرگخوارا منتظر کروشیوی بعدی بودند . ولی بلا با حرکتی دماغ ریموسو جدا کرد . ریموس فریادی کشید و از هوش رفت .

مرگخوارا :

بلاتریکس با چشمایی که از خشم میدرخشید از پشت صندلی لرد حرکت کرد و درحالی که خیره خیره به موهای رنگارنگ گرگینه جوان و لرزانی که رو به رویش ایستاده بود نگاه میکرد چوب دستیشو با فریاد کروشیو تکان داد و نور سرخی به سینه تد برخورد کرد و به شدت به دیوار کنار شومینه خورد .

لرد با آرامش اشاره ای به بلا کرد و بلا با چرخشی که دامن رداشو در هوا تکان داد کنار لرد زانو زد :

" سرورم ! اجازه بدید شخصا شنکجه اش کنمو از زیر زبونش حرف بکشم . آخرین روشها رو اجرا میکنم ! از درآوردن تارهای صوتی و گره زدنشون به موهام گرفته تا کشیدن دندونا و فرو کردن تیغهای ماهیایی که تو انبار داریم . کافیه بخواید تا همه بیست تا ناخونشو یه جا براتون بکشمو تک تک استخوناشو به صد تکه تبدیل کنم . "

لرد چهره هیجان زده و خشمگین بلاتریکسو از نظر گذروندو گفت :

" اون در دستان ماست بلا . فکر میکنی میتونه بیشتر از این جلو ارباب مقاوت کنه ؟ من همین حالاشم دارم مغز سفید و احمقانه اونو میبینم ! "

- پس حداقل بذارید کمی تنبیهش کنم . فقط در حد کشیدن ناخونای پا و جا به جا کردن معده و لوزالمعده ؟

- همینطوریشم وقت کمه بلا ! تو میخوای من بمیرم و ندونم دقیقا کی و چطوری قراره بمیرم ؟! ولی باشه میتونی وقتی داره اعتراف میکنه براش خاطرات خوبی ایجاد کنی . تو مرگخوار وفادار منی . شاید وقتشه که کمی بهت بها بدم . میتونی دندوناشو توی دهنش خورد کنی و موهاشو دونه دونه بکنی . فک کنم بدت نمیاد از هدیه من بلاخره استفاده کنی .

- بله سرورم .

- به ژان خودم که نیشت در ژهانی لرد . لرد لارژی هستی اشن . حلالژاده ای دیگه . شه میشه کرد .


سالن جلسات مرگخواران

ریگولوس طبق معمول از لوستر بالای میز آویزونه . بلاتریکس تدو مثه پشه به دیوار زنجیر کرده و لینی سطلی زیر دهن تد گرفته تا اعترافاتشو جمع آوری کنه . لرد کم کم حوصله اش سر میرفت و مدام به ساعت شنی ای که روی میز گذاشته بود نگاه میکرد :

پس از دقایقی آخرین اعترافاتو هم از تد گرفته و آنتونین بدو بدو و هن هن کنان سطلو پیش لرد برد .

- ارباب . اینم اعترافات . مطمئن باشین که اینا اعترافاتن . قسم میخورم . پروفسور روزیه هم شاهدن که اینا اعترافاتن . روزیه ؟ روزی ؟ روز ؟ یوهو ؟

لرد که منتظر تلنگری بود تا آرامششو کنار بذاره سطلو که برخلاف انتظار سرشار از محتویات معده تد بود روی سر آنتونین پرت کرد . با حرکتی سریعو محو خودشو به تد رسوند و نگاه سریعی به چشماش انداختو تمام تصاویری که لازم داشت جلوی چشمش زنده شد .

میشه خیلی حدسای مختلفی زد . ولی شاید بهتره که چون موضوع تخیلی و خیالیه با حدسیات خیالی و در عین حال منطقی پیش بریم . اگه به مختصاتی که ریگولوس داده دقت کنیم نه تا حرفه که یکیش x و y منفی داره که میشه نتیجه گرفت منفی در منفی میشه مثبت و یکیشم هر دوتاش مثبته که کلا میشه مثبت . ولی باقیشون یک منفی دارن و یک مثبت و اینا هفت تا مختصاتن که با عدد جادویی هفت میشه توجیهش کرد . مثه هفت هورکراکس ولدمورت . و جالبه که دو تا مثبت میشه در نهایت و هفت تا منفی ! شاید قراره هفت تا چیز منفی کنار هم قرار بگیرن و اون و تا مثبت جلوشون ایستادگی کنن . شاید هفت هورکراکس دیگه در برابر هری و دامبلدور . شاید چیزی در گذشته و قبل از بوجود اومدن هری باشه که زمان هریو توجیه میکنه . یه چیزی توی مایه های مقدمه ارباب حلقه ها که اتفاقات آینده رو توجیه کرد .

فکر نمیکنم حماسه جادویی هریو بخواد با طنز جذابش کنه . ولی مطمئنا کتاب یا نوشته است و ربطی به انیمیشن نداره . خروجی کار یه نویسنده نوشته است نه انیمیشن .