جالب توضیح دادید لیلی اوانز.و نظرتون تا حد زیادی درسته.هری پاتر کتابیه که روش خیلی مانور شده و می شه.به نظرم بهتره نقد چند طرف رو بخونیم تا به نتیجه ی بهتری برسیم.یک طرف نقد های داخلی و طرف دیگه نقد هایی خارج از کشوره.نقد هایی از منتقدان معروف.البته اگه وقت خوندن و ترجه رو دارید.اینطوری به جمع بندی بهتری می رسیم.

ممنون

لیلی عزیز
از توضیحات جامع و کاملت ممنونم ولی بحث من بیشتر سر اینه که آیا ا هری پاتر افکار و سیاست های صهیونیستی را ترویج می دهد؟

ببینید سیاسی بودن یه موضوع دلیل بد بودنش نیست!

باهات موافقم ولی اگر پای سیاست های صهیونیستی وسط بیاد اونوقت قضیه فرق می کنه .

ریشه ی شکل گیری این تفکر به حافظه ی تاریخی این ملت ها از تجربه ی تلخ استبداد و استعمار طولانی مدت بر می گرده.


منظورت اینه که چون مدتی تحت استعمار بودن خرافاتی شدن؟به نظر من که این یه واکنش طبیعیه که کسی که یه بار گزیده شده بیشتر احتیاط می کنه به قول معروف مارگزیده از ریسمان سیاه و سفید می ترسه البته شایدم چون تجربه دارن می دونن این غربیا چه مارمولکایی هستن.

ولی در کل با بقیه ی توضیحاتت موافقم هر چند که از جمله
"داستانی با درون مایه ی رئالیسم وارد سرزمین های شرقی با ریشه های ایدئالیستی می شه."
چیز زیادی دستگیرم نشد . خیلی فنی بود.

با سلام!
انگار بعد از کلی وقت یه تاپیک پیدا شد که من بیام توش نظر بدم

خب اول از همه باید بگم که تعریف شما از واژه ی " سیاسی" یه چیز خیلی خفنیه که باعث می شه حتی منم که 5 ساله با این مقوله سر کار دارم ازش بترسم!

ببینید سیاسی بودن یه موضوع دلیل بد بودنش نیست! پس لازم نیست اینجوری قضیه رو تبدیل به یه درگیری بزرگ کنید.

موضوع بعدی هم اینه که مطمئناً سیاسی بودن به معنی ضد اسلام بودن، ضد شرق بودن، استعماری بودن و ... نیست.

قبل از هر چیز باید بگم به نظر من داستان هری پاتر در نگاه کلی یک نوشته ی سیاسی نیست. به این معنی از نظر قالب موضوعی به این دسته تعلق نمی گیره و از نظر ادبی یه داستان فانتزی مربوط به گروه سنی نوجوانانه.

حالا موضوع بعدی اینه که آیا می شه توی این داستان نماد ها و نشانه های مربوط به سیاست پیدا کنیم؟ جواب از نظر من مثبته.
منظور از این ادعا این نیست که هر چیزی رو مثل چشم بادومی بودن چو یا رنگ ها و حیوانات و اعداد و ... بدون استدلال به سیاست ربط بدیم.
متأسفانه یه تئوری بین ما ایرانی ها و بین بیشتر مردم جوامع توسعه نیافته رایجه به اسم "تئوری توطئه". این تئوری مبتنی بر این موضوعه که توی هر اتفاقی دست عوامل بیگانه و دشمنان فرضی رو دخیل بدونیم. ریشه ی شکل گیری این تفکر به حافظه ی تاریخی این ملت ها از تجربه ی تلخ استبداد و استعمار طولانی مدت بر می گرده. به طوری که اگه مثلاً امسال بارون نیاد و زمین های فلان روستا خشک بشه باز هم مطمئناً یه پای قضیه استعمار پیر انگلیسه.

اگه منظورتون از سیاسی بودن هری پاتر این چیزاست کاملاً مخالفم.
حالا برای بررسی علمی تئوری وجود نماد ها و فاکتورهای سیاسی در هری پاتر باید به 2 تا موضوع توجه کنیم.
1) سیر اندیشه ی سیاسی خاص در داستان
2) وجود نماد ها

در مورد اندیشه سیاسی موجود در داستان من یه تحقیق در دست انجام داشتم که متأسفانه مکتوب و منسجم نشد به خاطر کمبود وقت. نظر شخص من اینه که به خاطر بافت جامعه ای که داستان های فانتزی معاصر در اونها شکل گرفتن همه ی اونها از جمله هری پاتر پیرو مکتب سیاسی رئالیسم هستن و این پارادایم رو بین خواننده هاشون که بچه های جوامع خودشون هستن ترویج می کنن. تضاد از اونجایی شروع می شه که داستانی با درون مایه ی رئالیسم وارد سرزمین های شرقی با ریشه های ایدئالیستی می شه. ( این بحث مفصل تر از اینه که بخوام اینجا ادامه ش بدم)
فقط به این نکته اشاره می کنم که در رئالیسم عنصر اصلی سیاست رو "قدرت" تشکیل می ده. صرف نظر از اخلاقیات و ارزش ها، در نهایت کسی پیروزه که قدرتمند تره و بهتر می تونه از قدرتش استفاده کنه.

اندیشه ی بعدی موجود در هری پاتر "لیبرالیسمه". آزادی و باز هم آزادی. هری و دوستانش به عنوان نماد انسان های مطلوب هیچ وقت در گیر و بند قوانین مدرسه و جامعه خودشون رو محدود نمی کنند. هیچ تأکیدی بر مساوی بودن آدم ها نمی شه و هر کس به میزان توانایی و قدرتش از آزادی هایی که می تونه بهش دست پیدا کنه بهره مند می شه.
نماد قوی این مسئله در داستان وجود وزارت سحر و جادو به عنوان یک نهاد دولتیه. در حالیکه قدرت اصلی داستان رو عملاً جادوی قوی و ذهن خلاق دامبلدور تشکیل می ده. اینجاست که به اندیشه ی بنیادین لیبرالیسم بر می گردیم یعنی نگاه به دولت به عنوان یک "شر لازم". چیزی که ناچاریم اونو داشته باشیم درحالیکه به هیچوجه موضوع مطلوبی نیست.

موضوع بعدی که باز هم در پرتوی رئالیسم تعریف می شه حضور پررنگ "ماکیاولیسم" از دید مثبت اون در تمامی جریان داستانه. این تئوری قابل دفاعه که رولینگ در جایگاه اعاده حیثیت ماکیاولی، پدر اندیشه رئالیسم عمل می کنه و با قالب بندی شخصیت محبوبی مثل دامبلدور در چارچوب شخصیت "شهریار" ِ ماکیاولی، در واقع بدگویی های صورت گرفته نسبت به این شخصیت پر حاشیه ی تاریخ سیاست رو پاک می کنه.

2) نمادها: مطمئناً منظور از نماد چیزهایی مثل طلسم و رنگ و نور و اعداد نیست. ما باید این موضوع رو در چارچوب کلی تری بررسی کنیم. این بحث خیلی مفصله اما من به عنوان نمونه در مورد همون بخش مربوط با ماکیاول صحبت می کنم. حضور پررنگ نمادهای حیوانی در این کتاب نه بصورت جزء بلکه به طور کلی ما رو به یاد یادگیری از طبیعت می ندازه که مورد تأکید سیاست شناسان قرون قبل بوده. ماکیاول در تدریس اصول سیاست به شاهزاده ی ایتالیا، داستانی رو نقل می کنه که در اون پادشاه برای یادگرفتن اصول مملکت داری به جنگل می ره تا با سانتور ( موجود نیمه اسب - نیمه انسان) ملاقات کنه و از اون راهنمایی بگیره. پادشاه در این کتاب به بهره گرفتن از روباه صفتی و شیر صفتی به موازات هم توصیه می شه.
جالبه بدونید اسامی شخصیت های هری پاتر رو هم (با اینکه به نظر می رسه بیشتر ریشه ی یونان باستانی داشته باشند) می شه در کتاب شهریار ماکیاول پیدا کرد. از جمله اسم سوروس که این موضوع تئوری تأثیر پذیری رولینگ از ماکیاول رو پر رنگ تر می کنه.

خب فکر می کنم در همین حد کافی باشه.
موفق باشید.

آمیکوس عزیز
اتفاقا منم دنبال نکات قابل توجه تری بودم ولی خب عقل هیچکس بیشتر از این قد نداد به خصوص این که اینجا یه سایته کاملا هری پاتریه و خیلیا به کل منکر سیاسی بودن کتاب ها هستند البته در این بین نظرات جالبی هم بود دیگه بی انصافی نکن . به هر حال خوشحال میشم اگر نظر خودت و احیانا نکات سیاسی که از کتاب ها استخراج کرده ای رو به ما هم بگی شاید با هم فکری تونستیم بحث رو به یه جایی برسونیم .

هووم.بهتره این بحث به یه جایی برسه. یه نتیجه ی درست و حسابی. من هرچی به گفته های ورونیکای عزیز و ... دقت کردم یا چیزایی که خودم دنبالشون گشتم , متوجه نکته قابل توجه سیاسی نشدم.بهتره دنبال چیزایی باشیم که تاثیر غیر مستقیم دارن. نه رنگ طلسم یا چشم هری یا ققنوس و شیر.

***توصیه می کنم اگه وقت دارین نظرات قبلی رو بخونید!

والا، همينو بگو. ورونيكا شما هم موضوع رو كشش نده ديگه.
همين جا با يه صلوات بحث رو ختم كنيد. اللهم صلي علي...

راستش نمی دونم چی بگم اما ورونیکا جون حالا شما چه اصراری داری هری پاترو به سیاست بکشونی البته از این انگلیسهای سیاست مدار هر چی بگی بر میاد

نیمفادورا میگه :
نقل قول:
به نظر من انتخاب ققنوس برای این بوده که ققنوس یک پرنده افسانه ای و پرقدرت است . خب اگه میومدن یه گنجشک انتخاب می کردن اونوقت اون گنجشک چکار می خواست بکنه ؟ شیر هم که خب سلطان جنگله و میتونه به این معنی باشه که گریفندور همیشه پیروزه . بعدشم حالا بیان چندتا حیوان شرقی بذارن تو کتاب جز اینه که شرقیا بیشتر خوششون میاد؟ در رابطه با سفارشی بودن کتاب هم خود من احتمال کمی میدم و با نظر الیور وود بیشتر موافقم . ولی خب اینم نظریه است دیگه !
دابی میگه :
نقل قول:
ذهن بچه ها بسیار مستعد است و مثل زمین آماده کشته . حالا فکرشو بکن یه کتاب پرتیراژ که افراد زیادی خوندن میخواد تبدیل به فیلم بشه . خدا وکیلی سوژه از این بهتر سراغ داری ؟

من که از همون اول هم گفتم بحث فیلما جداس منم میتونم کلی فیلم وکارتون ردیف کنم که توش پر از اشاره های این جوریه حتی توی همین فیلمای هری پاتر بحث من کتابا ورولینگه من میگم رولینگ قصد خاصی در استفاده از رنگها نداشته همین. در مورد چو منم قبول دارم که بازیگرش اصلا خوشگل نبود من فقط سلیقه اونا رو گفتم تازه چوی توی کتاب حتما خیلی خوشگلتر از بازیگرش بوده که هری عاشقش شده یاد آوری میکنم اینجا بحث سر کتاباس نه فیلما!

خوب این نشونها هم جای تا مل داره من تا حدی حرفتو قبول دارم سیریوس جان اما بازم میگم من فکر نمی کنم این رنگها واسه فیلم و کتاب تعبیری باشه حد اقل از دید کارگردان ونویسنده