- اوووووووووووَه! ببین چطوری داره میره ارباب!
- پلنگیه ها واسه خودش!
- اربااااااااب! یه نفس بگیرین!
لرد سیاه که
بدین سان در حال بالا رفتن از درخت بود و عضلات عرق کرده اش در زیر نور آفتاب می درخشید، دل از هر جنبنده ای می برد. ساحرگان که جای خود داشتند. لیسا رو به لینی کرد و گفت:
- آهااااااای! لینی! گوشی تو بردار از ارباب فیلم بگیر بفرستمیش واسه
تلویزیون جادویی، این سیکس پک ها دل هر ساحره ای رو می بره!
لینی ولی بدلیل سر و صدای زیادی که در محیط وجود داشت، فقط تکه ی اول حرف های او را که صدایش کرده بود را شنید و بقیه صحبت های لیسا را فقط به صورت فک زدن دیده بود، گفت:
- چی میگی؟ نمی شنوم!
- گوشی تو بردار از ارباب فیلم بگیر بفرستمیش واسه تلویزیون جادویی، این سیکس پک ها دل هر ساحره ای رو می بره!
- نمی شنوم هنوزم! ای بابا... یکی اون
جاروبرقی رو خاموش کنه خب! صداش نمیاد.
ولی رودولف که احساس راحتی شدیدی در زیرش می کرد، صدای لینی را نشنید و به صحبت هایش با
تلفن ادامه داد. البته رودولف نیز با صدای بلندی پشت تلفن حرف میزد، ولی هیچ ربطی به جاروبرقی کشیدن گویل وسط جنگل نداشت. ساحره ی پشت خط درحالیکه از
چرخ گوشت استفاده می کرد، با او حرف میزد.
- خلاصه که اینطوریاست. اینطوری که تو کدبانویی، بدجور بهت علاقه خاص پیدا کردم!
- نفرمایید آقا رودولف.
- دیگه فرمودم دیگه. آ قربون این شرم و حیاتون!
لرد سیاه اما فارغ از تمام تعلقات دنیوی، همچنان در حال بالا رفتن بود و عده ای از مرگخوارانی که بالاتر از رودولف بودند و سقوط نکرده بودند، با مهارت تمام شاخه ها را می گرفتند و خود را بالا می کشیدند. ولی مثل اینکه بالا رفتنشان با مشکل مواجه شده بود!
- یکی ما رو از این سیم ها آزاد کنه. گیر کردیم!
- چشم ارباب، اومدیم!
- آخه ما نمی دونیم سیم
تلگراف تو این ارتفاع چیکار می کنه!