نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
نسخه موبایل
کتابای درسیمو هم هر صفحه رو که میخوندم پاره میکردم مینداختم دور و مامانم با نگرانی نگام میکرد.
تمام درخت های مدرسمون رو بالا رفته بودم یه دور.
حرف از هاگوارتز که میشه من ترجیح میدم کلا سایت رو ترک کنم:( بدتر از اون کوییدیچ که واقعا اصلا من تو کتاب و فیلم هم قسمتای مربوط به کوییدیچ رو رد میکردم.
حتی یک بار یک سوزن قورت دادم که به جراحی منتهی شد
فقط یادمه که لرد فعلی هرجایی که سوالی داشتم یا کمکی میخواستم در مورد ایفای نقش مخصوصا اون اولا با حوصله توضیح میداد برام.
آخرش دیگه یه بار بهش پیام شخصی دادم که من فکر میکنم و تشخیص دادم که الان به مرحله ای رسیدم که بخوام مرگخوار بشم : )) و بعد از اونم درخواست دادم و تاییدم کردا
ادمای دوست داشتنی که از این سایت باهاشون اشنا شدم، ازشون شماره یا چیزی دارم که با از بین رفتن سایت از دستشون ندم
نوشتن واقعا من رو سبک میکنه و مغزم رو خالی میکنه.
چوچانگ با هر قدم بیشتر مجذوبِ زیباییِ پنهان آن راهرو می شد؛ تابلوها و نگاهِ خیرة افراد درون آنها برایش همانند یک بازی کوییدیچ جذاب بود. چو، کلاهِ شنلش را از سر برداشت و در حالی که به درِ بزرگ سرسرای خانه ریدل، نزدیک می شد، برای آخرین بار وضعیت ظاهری اش را بررسی کرد.
رنگی تیره و پر از سیاهی داشت.
چو با یادآوری حرف هایی که همین چند دقیقه پیش شنیده بود، لحظه ای مردد ماند. چهره اش در هم رفت. در وجودش آتشی بر پا بود اما لحظه ای بعد، دیگر خبری از آن چهره مردد و نگران نبود؛ به جان آن، یک چهره مصمم و عاری از ترس روی صورت او جا خوش کرده بود.
در را هل داد و با تمام توانش سعی کرد آن را باز کند. چند لحظه همین طور که در بازنمی شد و هیجان او هم به طرز سرسام آوری بالاتر می رفت، بالاخره از انجام این کار به صورت دستی منصرف شد.
با چند حرکت کوتاه در را باز کرد. در به آرامی باز می شد و پس از هر سانتی متر که تکان می خورد، صدای ناهنجاری از خود تولید می کرد.
در بالاخره باز شد. با باز شدن درب سکوت، همچون سربازی که مورد حمله صد ها تیرِ تیز قرار گرفته،
در سوژه های محفل و مرگخوار ما هیچ وقت توصیف فضای واقعی خانه ریدل یا خانه شماره 12 رو نداشتیم.
همیشه مرگخواران رو خشن و در حال جنگ دیدیم. قصدم از این سوژه این بود که کمی فضای واقعی و لحظات تاریک اما شاید کمی غیر عادیِ مرگخواران رو در خانه ریدل ببینیم.
خب دیگه به این سوال جواب داده میشه در پست بعد :
1. چو دقیقا چی می بینه؟
- تا سه میشماریم و اگر کسی داوطلب اینکار نشد، خودمون یکی رو از بین شما انتخاب میکنیم!
با صدای هق هق الادورا شکسته شد:
- این گوشی زندگی من بود، چرا اینکار رو کردی آخه بلا؟
یک پیرمرد مفلوک از بهشت رانده و از جهنم مانده
و مرگخوارا هم در مقابل طلسما به شکل های خلاقانه ای جاخالی میدادن.
و هشتاد زد و طلسم از زیر پای اونم رد شد و رز هم نشست روی زمین و طلسم از اونم رد شد و بعدش یک عدد مرگخوار ممد راونکلایی با دیدن رنگ آبی جو گیر شد، دستاشو باز کرد و طلسمو به آغوش کشید و قبل از اینکه بتونه بگه "یه بُل داریم دوسش داریم" در اثر طلسم به چهار قسمت مساوی تقسیم شد و جان به جان آفرین تسلیم کرد.
در این حین که آیلین داشت پیش خودش فکر میکرد که یعنی کی ممکنه سود ببره و داشت به نتایجِ قابل توجهی هم میرسید که اونو به سمت سه نفر راهنمایی میکرد، لینی در پی تصمیمش برای فهمیدن ماجرا،از پشت در اتاق ارباب رد شد و رفت به سمت شکنجه گاه تا مجددا وسایل شکنجه رو بررسی کنه.
