لرد ، عرق زده از خواب بیدار شد . لباس خواب بلند سفیدش از گردن تا سینه اش خیس بود . نمی توانست آن چیزی را که دیده بود را دسته کم بگیرد . او هرگز اجازه نمی داد که رولینگ " داستان شکوهمندش " را خراب کند .

- مررررررررررلینمان ؟ مورگانااااااااااایمان ؟

فریاد لرد ستون های عمارت ریدل را لرزاند . همه در مشرق عالم ، از خدم و حشم و ندیمان تا مغرب عالم ، از ارتشی و وزیر و رئیس جمهور از این فریاد بر تن و سر خود لرزیدند .
مورگانایش و مرلینش ، به حضور مبارک حضرت لرد تشریف فرما شدند .

- اربابا ! منجیا ! سرورا ! چه امری اتفاق افتاده چنین مارا محظوظ از دیدار مبارک کردید ؟

لحن چاپلوسانه جدید مرلین ، لحظه ای اعضای اتاق را در آمپاسی بس شدید گرفتار کرد .
لرد با چشمانی خیره ، از حدقه در آمده و خلاصه اینکه متعجب به مرلین نگاه کرد . ثانیه ای تمام گندکاری های رولینگ را که قرار بود بر سرش نازل شود ، فراموش کرد .

- لطف کردیم بهت احترام گذاشتیم ، پر رو شدی ؟
" اینکارسروس ! "
طنابی سیاه و خاردار [ آپشن خار رو خود لرد اضافه فرمودن ! ] دور بدن مرلین پیچیده شد . مرلین گویی روبیوس هاگرید او را چلانده بود ، به خود پیچید و ناگهان عملیات رها سازی از بند توسط لرد بر او انجام شد .
- باشد که درس عبرتی شده باشد برای دیگر چاپلوسین درگاه ما !
حالا مورگانا ... میخواهیم الساعه کتاب زیر چاپ جدید جی کی را برایمان بیاوری . از عالم بالا به ما وحی شده شده که توطئه ها برای خدشه دار کردن ابهتمان توسط دست های پشت ، زیر و روی پرده ها در جریانه .

مورگانا همچنان با چشم های درانده شده بخاطر مرلین ، از در خارج شد . سرعتش در هنگام خروج در حدی بود که با بسته شدن دوباره در ، ساتین هم که به هوا خواسته بود ، روی مبل میو میو کنان و براق شده ، فرود آمد .

سلام سرورم
امروزه آگوستوس راک وود برای چنین نقد هایی زیاد اینجا میاد .
بقیه چطور ؟

سرورم ‏....‏ با سر و صورتی سیاه و شرمسار خدمت میاییم برای درخواست نقد.‏ متاسفانه وسیله مشنگی ما نمیتواند شما را بسوی پستمان هدایت کند ‏.‏ ‏
از شما می خواهیم که منت گذاشته خود به سراغ پست شماره ۹۹‏ سرزمین تاریکی رفته ‏...آن را بنگرید و نقد بفرمایید

در همین وقایع الاتفاقیه بود که ناگهان آسمان تیره و تار شد . رعد و برق آسمان را در برگرفت و صیحه هایی از همه طرف شنیده شد . مرلین کمی حالت عادیش را باز یافت .
- آیه ای بس مهم در حال لود شدنه ! وای ... یعنی این پیوند مبارک و میمون باعث این اتفاق بید ؟ آه ای فرشته ی من ، آسمان نیز از این پیوند شادمان است .

مورگانا نگاهی به آسمان تیره کرد . نگاهی به مرلین کرد و دوباره نگاهی به آسمان . [ البته زیر آن سقف ، چگونه آسمان معلوم بود مرلین در حالت عادی اش میداند ! ]

آسمان از هم شکافت . نوری بس سیاه تابیده شد و این آیه در شأن این پیوند نازل شد :
" و آنگاه که پیامبری ، عزم نکاح کند و همسری برای خود برگزیند ، دوشیزه مکرمه معظمه حاجیه خانم آیا عالم بالا وکیل است و اینا رو بیخیال ! اوشون .... میکنن که قبول نکن و رضایت نداشته باشند ! "

با اینکه ساعتی طول کشیده بود تا آسمان چنین و چنان شود ، در کسری از ثانیه خورشید به چشمان حضار تابید . با تابش ناگهانی نور خورشید ، رز های سیاه مورگانا که به نزدیکی گردن مرلین رسیده بودند و در شرف برآوردن آرزوی مورا بودند ، به روش لردانه پودر شده و به هوا رفتند . آخرین امید مورگانا برای خلاصی از دست مرلین ، اتمام مدت زمان اثر معجون بود .

در طی نازل شدن آیه بر مرلین و مورگانا که هر دو چشم به آسمان دوخته ، هکتور و بانز در حال کتک کاری ، فحش کاری و به اختصار دعوا بودند . بانز مو های هکتور را می کشید و هکتور هم قلپ قلپ معجون بی زبون به خورد بانز می داد .

در همین وقت بود که لرد وارد شد و با این صحنه رو به رو شد .
- سایلنسیو !

تام از پشت درخت کنار آمد تا سالگو بتواند چهره اش را ببیند . صورت تام مارولو ریدل ، به جرئت زیباترین صورت بین جادوگران بود . سالگو از دیدن صورت این جوانک کنجکاو ، اخم هایش را در هم کشید . آخرین مار که داخل کیسه رفت ، درش را محکم بست و کناری گذاشت .
- برای چی اومدی ؟ اینجا کسی بهت خوش آمد نمیگه !

تام جرئت کرد و کمی به آتش و سالگو نزدیک شد .
- پی شخصی به نام سالگو اومدم . خیلی ها اونو بزرگ تر از حتی گریندل والد میدونن . هر چند من اینو قبول ندارم .اومدم تا بهم ثابت کنه که از اون بهتره .

تام بسیار زیرکانه سالگو را به مبارزه می طلبید . انتخاب کلماتش طوری بود که هم سالگو بودن این شخص را اثبات می کرد و هم قدرت واقعی او را نشان میداد .سالگو با اینکه رد خشم در نگاهش و صحبت های زیر لبی اش به زبان مارها قابل تشخیص بود ، اما سعی کرده بود لبخند بزند که با توجه به آن وضعیت اصلا جالب نبود .
- اون پسر بچه مدرسه رو میگی ؟ همونی که یه زندان به نام نورمنگارد برای مخالفاش درست کرده ؟
سالگو منتظر جواب تام نایستاد .
- اگه اون حتی اسم جادو های من رو شنیده باشه ، با دست خودم ، خودم رو چال میکنم . اون پسرک فکر کرده چهار تا کتاب بخونه همه چیزو یاد می گیره ؟ میتونه چیز هایی رو که سالگو از هر شخصی در هر نقطه ای از جهان که دانشی از جادوی سیاه داشته ، یاد گرفته رو درک کنه ؟

نسیم سردی از بین درختان می وزید و شاخه ها و برگ ها را تکان می داد . آتش بین سالگو که حالا کمی عصبانیتش در چهره اش نمایان بود و تام ریدل با آن چهره بی روحش قرار داشت . شعله های آتش بخاطر نسیم ، به سمت چپ متمایل شده بودند و زمین پوشیده از برگ های خیس زیر پایشان را روشن کرده بود .

تام سرش را کمی به سمت راست خم کرد.
- من از کجا بدونم تو همون سالگویی هستی که اینقدر ازش تعریف می کنی یا یه پیرمرد لاف زن ؟ هنوز تردیدی در قدرتمندی گریندل والد بر من وارد نشده !

درود سرورم .

با نقد پسر و دخترمان به آینده تاریک ( البته روشن ... ولی ما مرگخواریم دیگه !!) خود امیدوار شدیم .

این رولی بود که در یکی از مراسم های امروز نوشتم ... دوست بسیارخوبی برام بود .

نظر شما دربارش چیه ؟

آگوستوس اصولا از مامورین هر چی بیمارستان و تیمارستان و بامارستان و اینا بدش می آمد .
- خفه بمیرید . پترفیکوس توتالوس !

مامورین چی چیستان در جا خشکشان زد و با سر روی زمین افتادند . صدای " تقی " در سکوت بین دو طرف شنیده شد . بی شک چیزی در بدنشان شکست .راک وود گردنش را به طرفین تکان داد و صدای مهره های گردنش ، همه را از فکر اینکه چه چیزی در بدن مامورین شکسته در آورد .

راک وود انگشت اشاره اش را روی گوشش گذاش
ت . ارتباطی با لرد بالا [!] برقرار شد :

- ده دو ! هشت سه ! سرورم صدا میاد ؟ ... جسارته ها ... ولی این دوتا آخه از این بازی چی �رشون میشه ؟ اگه به من و کرنلیوس اجازه بدین ... ما بازی می کنیم .. آخه قبلا ما جلو هم بازی کردیم . آخرشم بازی "پات " شد .

کرنلیوس همانطور که روی صندلی نشسته بود ، کمی به جلو خم شد .‏ لیوان ‏-لیمونادش را ‏
کنارش
‏
گذاشت ‏
و ‏
به ‏
دونفری 
که‏
بادش ‏
میزدند ‏
دستور ‏
توقف ‏
داد.
-با اینکه هنوز قبول نکردم که اصلا بازی کنم ، اما اگر قبول کنی از تو بهترم آگوستوس ، حاضرم بازی
کنم .

راک وود همانطور که حواسش به صحبت با لرد بود ، دستی برای آگریپا تکان داد .‏ کرنلیوس ‏
دوباره ‏
روی ‏
صندلی ‏
اش ‏
ولو ‏
شد ‏
در ‏
باد ‏
این ‏
پیروزی ‏
بدون ‏
زحمت ‏
دراز ‏
کشید.

لرد همانطور که روی صندلی اش نشسته بود . گویی می توانستند او را ببیند , نگاهی عاقل اندر صفیحه به حضرت سنگ و چوب و سپس به کرنلیوس کرد .
- مانعی ندارد . ولی ... ولی اگر ببازید . سر و کارتون با
دختر عزیزمان است .

لرد ‏
دستی ‏
پدرانه ‏
بر ‏
روی ‏
سر ‏
دختر ‏
نازنینش ‏
کشید ‏
و ‏
طوری ‏
که ‏
راک ‏
وود ‏
نفهمد،‏ حرفی ‏
به ‏
دخترش ‏
زد.
نجینی نیز از پشت این ارتباط فش فشی تهدید آمیز کرد . راک وود آب دهانش را قورت داد .
دو رقیب سابق ، هم تیمی الان و رقبای آینده پا به میدان شطرنج گذاشتند . وینسنت کراب و وینکی را کنار زدند . راک وود
بلافاصله جای وزیر را گرفت . صفحه ‏
شطرنج ‏
با ‏
مهره ‏
های ‏
غول ‏
آسا ‏
پوشیده ‏
شده ‏
بود ‏
.‏ راک ‏
وود ‏
کنار ‏
آگریپا ‏
رفت ‏
و ‏
طوری ‏
که
گیلبرت ‏
و ‏
دیگران ‏
نشوند،‏ سر ‏
بازی ‏
سیسیلی ‏
توافق ‏
کردند.

کرنلیوس که به سمت فیل رفته بود , به ‏
طرف ‏
راکوود ‏
برگشت ‏
تا ‏
نکته ‏
ای ‏
بگوید ‏
که ‏
..
- به چه اجازه ای وزیر رو گرفتی ؟

سرورم ... درود بر شرفتون وشرف بر درودتون !

با حیایی آمیخته به شرم ، در خواست نقد این پسر گلم و دختر گلم رو دارم !

باشد که مورد پسند حضرت لرد باشند .

این جماعت جریده با خط و رد وحشی نگاهشان ، لباس و هیکل فرد مظنون را اسکن کردند . هکتور از بین حمعیت فریاد زد :
- این که پاکه بابا ! این شیژ نمیزنه . چیز میزنه !

ناگهان از میان لباس فرد مورد نظر ، کیلو کیلو پنیر ریخت .
- وای بر من . آبروم رفت . بیچاره شدم . بی خانمان شدم .

مرگخواران با فرمت به ایشون نگاه کردند .
پنیر چه ربطی به بی آبرویی و اینا داره ؟
مرگخواران همانجا نشستند ودر مدیتیشنشان فرو رفتند تا این بحث عظیم را درک و حل کنند .

راک وود در کوچه ناکترن قدم میزد . این کوچه ای بود که او احساس راحتی در آن میکرد . در انتهای کوچه پله ای بود که پیکره تیره شخصی زیر آن بنظر می آمد . راک وود چوبش را در آورد

- لوموس

نور باعث شد شخص زیر پلکان تکانی بخورد .

- همونژا وایشا غلیبه ! جلوتر نیا . من مشلحم !

راک وود از خوشحالی بدین شکل در آمد .

- عزیز دلم . خوبی ؟ چیزی نیاز داری برات بیارم ؟ یه دقیقه میای بیرون ، میخوام اگه بشه یه چیزی ازت بگیرم .

پیکره شخص تکانی خورد . زمانی که از زیر پله بیرون آمد ، راک وود با دیدن قیافه اش سه قدم به عقب برداشت .
طبیعتا این قیافه ترس هم داشت . اما بخاطر ماموریتش و وفاداری اش به ارباب ، سرجایش ایستاد .

- ام ... دوست عزیز . من یه کم شیژ میخوام . البته برای خودم نه . برای یکی از دوستام . البته اگه بشناسیش . مورفین گانت !

سیگار از لب معتاد عزیز افتاد .
- مولفین گانت ؟ مرد افشانه ای دنیای اعتیاد ؟ دوشت توئه ؟ جان من یه امژا اژش برام بگیر . بیا این تمام شیژام . همش برا تو . مرگ من !

این برادر بیمار گرامی ، به دست و پای راک وود افتاده بود و تمام ردای نویش را کثیف کرده بود .
آگ از روی ناچاری چوبش را بالا برد :

- مورس موردره !

راک وود چارقد بختیاری را از سرش کند .

- اه ... حالم بد شد دیگه . منم شلوار گردی میخوام ! اصلالت و سیاه بودنم رو حفظ میکنه . مورا ؟ یکی به منم میدی ؟

جماعت مرگخوار به این نوجوان تازه مرگخوار شده نگاه میکردند .
اصالت ؟ سیاهی ؟ مرگخواری ؟

در هر حال ، مورگانا شلوار کردی ای نیز به راک وود داد
- اینم شلوار کردی شما . دیگه کسی چیزی نمیخواد ؟

ملت غیور پرور مرگخوار سری به نشانه ی نفی تکان دادند . از بین جمعیت شخصی دستش را بلند کرد .

- ام دوستان ؟ الان ما اینارو برداشتیم . طبیعتا مجانی نیستن که . کی قراره پولشو بده ؟

تفکری عمیق بدین شکل مرگ خواران را فرا گرفت . عده ای همانجا محتویات جیبهایشان را خالی کردند ، عده ای دیگر سوت زنان از صحنه خارج و در افق محو شدند و عده ای دیگر مانند لرد ، راک وود ، مورگانا ، هکتور و امثالهم که کمی عقل در سرشان بود رو به فروشنده کردند . راک وود بلافاصله چوبش را کشید

- آبلیوی ایت !

چمشمان مرد کاکووو گو حالت رویایی گرفت و همانطور ایستاده خوابش برد .
پس گردنی محکمی پس سر راک خوابید
-این چه غلطی بود تو کردی ؟ بزنیم از وسط نصفت کنیم تا درس عبرتی باشی برای آیندگان ؟