يه ساحره رو انتخاب مي كنن و مي بندنش به صندلي
ولدمورت: اين ديگه كيه
پيتر: سرورم اين ننه لي جردن هست.
ولدمورت: خوبه .پس ننه يك گريفيندوري رو گرفتيم.خوب وادر جان دوست داري چه طلسمي روت اجرا كنم
ننه لي: قربونت بشم ننه يه طلسم بزن كه مو سرمون از سفيدي در بياد
ولدمورت هم با خودش فكر مي كنه و مي گه اين زن خيلي پيره گناه داره. پس يه طلسم اجرا مي كنه و بعد دستور مي ده ببرنش خونه سالمندان
نفر بعدي ميارنش.يه آقاي شيك و كت و شلوار پوشيده.
ولدمورت: مرتيكه شغلت چيه؟ مشنگي
آقا با ابحت خاص: بنده رييس موسسه كاشت مو هستم.
ولدمورت از هيجان خودشو خيس مي كنه.
ولي بعد تعادل خودشو حفظ مي كنه و ميره قربون صدقه طرف( ) : الهي من فدات شم. جيگر. ببين اگه بتوني اين كله كچل مارو درست كني هر چي مي خواي بهت مي دم.
مرده هم فكر مي كنه.
-باشه.پس بريم الان موسسه كاشت مو؟
ولدمورت: زودتر از اينا بايد مي رفتيم
سوار جارو مي شن پرواز مي كنن
......

به سرعت سوار جارو می شوند اما هنوز حرکت نکرده لرد به یاد میاره که باید طلسم ها رو اجرا کنه و خودش هم می تونه مو برای خودش بذار !
به سرعت دستور می ده اون شخص مشنگ رو ببرن پیش بقیه و یه جادوگر رو برای انجام جادو بیارن .

بارتی که نمی دونه این پیتر کیه به سرعت به لرد می گه :
- یا لرد این پیتر پتی گرو به جای من برای شما این مشنگا رو آورد و هی سعی داره سوژه ها رو خراب کنه . این خوبه ؟
- سوژه ها رو خراب می کنه ؟ شهید می کنه ؟
- بله یا لرد . همینو بیارین که واسه انجمن یه سمه . هر چه زودتر باید نابود بشه .

بارتی به سرعت پیتر رو که داره از معرکه فرار می کنه به سمت لرد می بره و به سختی رو صندلی می بنده و می گه :
- آماده برای انجام وردها و طلسم های لرد .

تعظیم بلند بالایی می کنه و به سمت دیگر مرگخواران می ره .

لرد ابتدا کمی اونو برانداز می کنه و سپس با خودش فکر می کنه که چه وردی رو روش انجام بده .
به سرعت به فکرش خاتمه می ده و چوبدستیش رو به سمت اون می گیره .
پیتر که ماجرا را جدی می دید شروع کرد به سر و صدا ولی لرد هیچ اهمیتی نداد و گفت :
- تو که انجمن منو داری بهم می ریزی شایسته ی مرگی عذاب آوری ... هارد دای !

پرتوی آبی رنگی با سرعت سرسام آور به سمتش می ره و به سینه اش اصابت می کنه .
بند بی جانش لرزش وارد روی صندلی ولو می شه ولی هنوز لرزش خودش رو به همراه داره .
بلیز که متوجه ماجرا نمی شه از لرد می پرسه :
- یا لرد این چرا زنده اس ؟
- این زنده نیست بوقی . این مرده ولی روحش داره آزار می بینه برای همین بدن بی جانش به لرزه افتاده !

وای خدای من چه خشن!!

-----------

لرد به آرامی چوبدستی اشو پایین میاره و با حالت به بلیز میگه:
- حرکت گولاخی بود ، نه؟
بلیز: بله! بله!
لرد: بله و بلا! نفر بعدی!

--------

بلیز با وحشت به سمت اسیرا بر میگرده . یکی اون آخرا ( ردیفای آخر! ) کاغذی رو توی دستش گرفته! بلیز با چشمکی به اون پسر ازش میپرسه که کاغذ چیه و پسر چیزی نمیگه! اما خیلی شبیه هری پاتر بوده! ( نه اینقدر ضایه! )

بلیز: اون آخری بیاد جلو!
هری پاتر مثلنیه!: ها؟
بلیز:میگم بیا!
هری: نه آقا! ممنون، صرف شده!
بلیز: میگم بیا جلو!
و تریپ این دزدای بانک اسلحه که نداره، چوبدستی میکشه! بلیز که چهره اش به خشانت ِ گل رز شده بود (!) به سمت پسره میره و با یه لگد اونو پرتاب میکنه جلو.

لرد: هوممم! این چقد شبیه این پسره پاتره!
هری: نه! من اصلا هم شبیه پسر هری پاتر نیستم!
لرد : چرا هستی!
هری: نیستم!
لرد: هستی عزیزم! هستی! بیا جلو.. اِ! بلیز ، یه چیزی تو دستشه!
بلیز: بله قربان! بدش من!

-------

هری:
بلیز: هومم! نامه اس سرورم ، بخونم؟
لرد: اگه در این مکان یا زمان یا هرچی میگنجه بخون!
بلیز: وولدی داره یه سری طلسم میسازه که خطریه! .. هوم! تو کی هستی؟
پسره که شبیه پسر هریه!: من هیچکسم!
- اتفاقا منم ابلیسم!
- منم تهمم!()
لرد: ساکت! نا سلامتی سایت هری پاتری است! سایلنتیوس! بلیز ، این پسره رو ولش کن بذار نفر بعدی! ازش داره خوشم میاد، سفیده..
بلیز: ارباب!

-------
اهم! تروخدا خودتون سوژه بسازید!

شكنجه همين طور ادامه داره.پيتر هم يه گوشه افتاده و تفش داره از تو دهنش ميريزه بيرون
اعضاي مرگخوار همه داره حالشون به هم مي خوره و از لرد خواهش مي كنن كه بكشتش.لرد هم طي اصرار هاي مكرر قبول مي كنه .ميره جلوش و مي گه: آواداكداورا
در همون موقع جلو روي همه مي ميره
اما 5 ثانيه طول نمي كشه كه دو باره بلند مي شه.
ملت:
پيتر مي گه: الهي كه من قربون تكاتكتون برم.عزيزم من خودم 3 تا جان پيچ دارم.هر چي سعي مي كردم اين نكته رو بگم كه منو بكشين لا مصب از دهنم بيرون نمي يومد.
ولدمورت هم كه از اين حركت سياسي خوشش مياد يه ماشالله به پيتر مي گه و اين افتخار رو بهش مي ده كه سه نفر رو به انتخاب خودش شكنجه كنه.
پيتر هم نفر نفر اول كه يه جادوگر پير رو مياره و جادوي خشتك پاره كن رو رو اون امتحان مي كنه. همه مي خندن.بعدشم با اجازتون با يه طلسم مرگ بسملش مي كنه.
نفر بعدي هم يه همون جادوگر متشخصه كه رييس موسسه كاشت مو بوده رو مي گيره.چون اون باعث از بين رفتن يكي از جان پيچ هاش بوده در جا مي كشتش.
و اما نفر آخر
چشم پيتر به همون پسره كه شبيه پاتر بوده ميفته.مي گه كاكا شما بيا.
اونم مياد جلوش وا مي سه و عرق رو پيشونيش جاري مي شه
در همون موقع پيتر داد مي زنه: لومــــــــــــــــــوس!!
طرفم كه فكر مي كنه طلسم مرگه خودشو خيس مي كنه. پيتر هم از فرصت استفاده مي كنه يه جادو اجرا مي كنه كه باعث مي شه جيشش آتيش بگيره
اين طور مي شه كه تموم خشتكشو كل اجزاي بدنش آتيش مي گيره و اين طوري جان به جان آفرين تسليم مي كنه.بعدشم پيتر بر مي گرده پيش ولدمورت و مي گه كار ما تموم شد.
ولدمورت هم مي گه بازم خبرت مي كنيم از اين جادوهاي عجيب اجرا كني....

سلام من دیدم گابریل دلاکور دلش سوژه می خواد گفتم مثل این یارو ایگوره بهتون سوژه بدم .

سوژه جدید

یکی از روزهای پاییز ی *** زیر رگبار تازیانه ی باد
مرگ خواری به خود لرزید *** خم شد و روی ولدی افتاد
گفت ای ارباب ببخش مرا ***ورزگارم بیخود است چند روزی مرا تحمل کن .
لرد همسایه گفت به تندی ***مردم آزار از تو بیزارم
دور شو دست از سرم بردار ***من کجا...

------------------------
:مردک بوقی من به تو رحم می کنم و نمی کشمت که این خزعبلات مشنگی رو به جادو گری تغییر بدی؟؟ بیا می خوای تا آخر شعرت رو از حفظ بخونم ؟ خرفت بوقی ؟
:ارباب تو رو خدا من رو ببخشیدمن نمی تونستم شعر بگم هر چه فسفر می سوزوندم که شعری رو در ذهنم به تصویر دربیاورم نمی تونستم . تا این که پسر عمه مشنگم که چهارم ابتدایی بود اومد گفت که شعر حفظ . بعد گفتم بخون . آخرش هم من دیدم شعرش خوبه منم برگردوندمش .

ناگهان در خانه ی ریدل با شدت باز شد و ایگو کارکاروف با عصبانیت تمام وارد شد . دریک آن ولدرموت فکر کردکه بت من اومده چون این قدر نور زیاد بود فقط پیکره ی مشکی با شنلی خفاشی یده می شد. از این جهت به زیر میز پناه برد و وقتی که دید ایگور است خود را زد به کو چه ی هری چپ .
ایگور با عصبانیت تمام مانند این تام و جری دستانش را مشت کرده بود و کج کج به سمت ولدی می یومد.
:ارباب این چه مسخره بازی هستش ،تمام اولیای سال هفتمی های مدرسه بر ضد من شوروش کردند. راستی یه سوال . شما اون زیر چه می کنید .
ولیدی که دستپاچه شده بود و نمی دونست که باید چه بکند تصمیم گرفت از زیر میز بیرون بیاید اما همین که خواست به سمت بیرون عزیمت کند کله کچل روغن کل پاچه اش به میز اصابت کرد .
ولدرموت که سر کچلش را بر اثر شدت درد می مالید گفت :
-:همانا ما در پی یافتن چیزی تو مایه های جو زمین بوده ایم نه نه ببخشید داشتم دنبال نگین انگشتر دختر خاله ی عمه مادر خدابیامرز پدر نامادری عموی دختردایی پسر پدربزگم که لوموس به قبرش بباره می گشتم .
ایگور: ها؟
-:هیچی بایا خب بگو ببینم تو چرا این قدر عصبی هستی .
بعد ولدی رو به آن شاعر درپیت دزد گفت: تو چرا این جا وایستادی یاالله برو .
ایگور که دوباره خشم در چهره اش دیده می شد گفت : از دست این پرسی ویزلی ،آقا این بیناموسی بازیاش پدر همه رو در آورده .
هرچی بهش می گم که آقا از این کارا شده توی مدرسه هم دست بردار ،توی اون مغز بوقیش نمی ره که نمی ره .
-:خب دیگه چی ؟
-: دیگه چی دیگه چی ارباب . هی دم به ساعت با اون دامبلدور می ره مرلینگاه مدرسه . از بس اون توئه دانش آموزان بدبخت زمین چمن های اطراف مدرسه رو هی آبیاری می کنند . بیچاره آین پسر پاتر . چند وقت پیش اونا رو پشت گلخانه ی مدرسه دید . هرچی ام صداشون زد نشنیدن . آخر با دل خوشی رفت بیرون اونم به خاطر این که فکر کرد پسر دایی دار می شه .
-: خب بگید بگیرنش ببرن شکنجه گاه تا من بیام . ولی ایگور جدی دامبلدور حامله شده؟
-: نه قربان حامله کدومه ! روزی 30بار قرص ضد بارداری می خوره .

بعد از چند ساعت ولدی کچل با بارتی کراوچ و بیلز و ایگور و ایوان روزبه به سمت دژمرگ حرکت کردند .
در و دیوار دژ مرگ سیاه بود. سیاهی که آدم دوست داشت هر لحظه آز آن جا فرار کند . بالاخره ولدرموت با جمعی که پشتش بودند به زندان پرسی رسید ولی پرسی اون جا نبود . از نگهبان آن جا پرسید : پرسی کجاس .
نگهبان با دست پاچگی و قیافه ناراحت وترس گفت: قربان مرلین گاه .
-:اونجا چرا ؟
-:قربان در هین دستگیری دامبلدور رو هم با خودش اینجا آورد . از وقتی هم که اومده اینجا اّ و هوا بهش ساخته هر ده دقیقه می ره مرلین گاه .
-:بوقی برو بیارش .

======================

دوستان بوقی و مرگ خوار عزیز لطفاً این پست را ادامه داده و اگر هم با مواجه شدن با داملدور و رفتن به مرلین گاه همراه او می ترسید . بگویید اون رییس کچلتان ادامه اش بدهد.

از آنجایی که سوژه خیلی قشنگ بود گفتم خودم از رو سره کیف یه چیزی بنویسم... ببخشید که ادامه ندادم پست های قبل را.
-----------------------------------------------------
دژ مرگ مدتها بود که دیگر مثل مثل قبل نبود برج های بزرگی توسط لردسیاه و ایگورکارکاروف ساخته شده بود برج های که هر کسی که آنها را از مایل ها دوتر هم میدید لرزش را بر اندام بدنش حس میکرد احساس میکرد که خون بدنش یخ زده برج های که دور تا دورش را دیمنتور ها فرا گرفته بود و بر فرازش پرواز میکردند... ولی اینجا محل شکنجه گاه نبود شکنجه گاه جدید درست در 1 مایل زیر این برجها در اعماق تاریک ترین نثطه زمین جایی که امید ها به نا امیدی خنده ها به اشک ها قهقهه ها به ناله ها آواز ها به زار زار کردن ها تبدیل میشد اینجا بود دژ مرگ بند 209 هم بخشی بود که دالاهوف و گری مسئول اون بودن و شکنجه گر آن هم آناکین بود... در سحرگاه 8 مارس وقتی آناکین برای شکنجه و بازجویی زندانیان این بند داشت به طرف راهرو منتهی به این بند میرفت در حالی که مسیر شیب دار راه به سختی بالا میرفت جریان خونی مثل جوی آبی از وسط این سیاهچاله میگذشت آناکین چون تازه از خواب بیدار شده بود برای این که سر حال بیاد دو دست خود را در جریان چشمه خون کرد و صورت خود را شست و حالا سر زنده در حالی که خون از سر رویش بر روی ردایش و زمین میچکید درب بند را باز کرد و قطرات خونی که دور دهانش بود را با زبونش میلیسید... او وارد بند شد و دید که دالاهوف داره زنجیری که به پای یک جادوگر سفید بسته شده و از پا به سقف آویزان بود .. جادوگر سفید هنوز هم میگفت: لحظه به لحظه گویم زیر شکنجه گویم یا تو یا هیچ کس دیگه ... یا تو یا ؟ هیچ کس دیگه...

جادوگر سفید یا همون سارا اوانز زیر لب زمزمه های متوالیش را تکرار میکرد،چشمهایش دیگر سوئی نداشتن،بدنش معلق در هوا بود و تقریبا به حالت اغما رفته بود.دالاهوف به سرتاپای او که حالا آویزان از سقف بود مینگریست،چشمانش برقی زد و مسرور از نتیجه کارش از اتاق خارج شد و آناکین را با سارا تنها گذاشت تا سرنوشت شومش ادامه یابد...

سارا آخرین توانش را جمع کرد و به زور ذره ای از پلکهایش را گشود،شخص سیاه پوش بلند بالائی رو محو و تیره میدید،نمیتوانست بفهمد آن شخص کیست،با اینکه چهره آناکین را خیلی خوب بیاد داشت اینقدر سوی چشمانش کم بود که او را نشناخت.

زمزمه هایش همچنان ادامه داشت،بی اختیار به یاد دامبلدور افتاده بود،همیشه به او میگفت در همه لحظه ها و روزها کنارش خواهد بود و تا آخرین قطره خون همراهش ولیکن هنگام کشته شدنش بدلیل ماموریت محفل در بالای برج کنار آلبوس نبود،همیشه خودش را به این خاطر سرزنش میکرد...

آناکین از سارا سوالهائی درباره محل اقامت محفلیا میکرد ولی سارا حتی اگرم میخواست رمقی نداشت که بتواند جواب دهد،بالاخره حوصله مونتاگ سر رفت،دستان نیرومندش را بالا برد و با تمام همچون پتکی خردکننده آنها را بر صورت سارا فرود آورد...سارا حس کرد که دیگر آخرین نفسهایش را میکشد،لحظه به لحظه به مرگ نزدیکتر میشد اما در همین اثنی نور سفیدی همچون دود از پشت سر به آناکین نزدیک شد بدون اینکه او متوجه باشد،سارا آرام شد و خوشحال!...فکر میکرد ملک الموت آمده تا راحتش کند و او را پیش دامبلدور بفرستد اما نور ناگهان حالت جامد به خود گرفت،قد و بالائی تشکیل داد،چوبدستیش را به طرف آناکین نشانه رفت و فریاد زد:کروشیو....سارا ته چهره ای از آن شخص را دید و سپس بیهوش شد،چقدر شبیه دامبلدور بود!...

دامبلدور که تازه از مرلین گاه دژ همراه پرسی بیرون آمده بود در راهرو ها صدای بازجویی شنیده بود خود را به سرعت به محل رسانده بود و سارا را دیده بود و چون قولی به او داده بود خاص تا عملی اش کند .

بالای دژ (محل بازجویی لردوادرکچل از پرسی )

لرد ولدرموت که بر روی صندلی که دسته هایش را جمجه تشکیل می داد نشسته بود و داشت با آیینه سر کچلش را بازرسی می کرد.
-:ایگور یه سوال بپرسم جواب منو می دی؟
-: بفرمایید ارباب این جانب حقیر در خدمتم .
-: به نظر تو من خیلی کچلم یا بهتر بگم کچلی بهم نمی یاد؟
-:قربان کچلیت شما با کچلت دیگران فرق فوکوله. اون پاچه رو بدید بالا من بخوارونم . ببینید ارباب شما همین کچلیتتون باعث شده که پر ابوهت بشید. من که شخصاً...
-:بوقی نمی خواد این قدر پاچه رو بخوارونی. برو ببین این پرسی وازلین کجا رفته . بر دار بیارش
ایگور داشت از اتاق می رفت بیرون که خود پرسی وارد زندان شد و رو به روی اربابش ایستاد گفت.
-:ای کچل ،ای لباس سامورایی پوش ،ای کارخانه دار شامپو کچلی ولدی ،ای باقلوا ،...
-:بسه بسه نمی خواد تو یکی نقش جان نثار رو برای ما بازی کنی.
راستی چی شد می خواستی برای ما دی وی دی محفل ققنوس رو بیاری. چی شد؟
-: ارباب شرمنده ،امروز که بچه ها اومدن من رو بیارن پیش شما دستم بود . منتها وقتی با دامبل رفتیم مرلینگاه دژ افتاد تو مرلین گاه.
-:خاک بر سرت با این عرضه ات. راستی گفتم بیای اینجا تا بهت بگم که دست از سر این بی ناموسیت بردار . یا حداقل توی هاگوارتز دست بردار. دهن این دامبلدور هم این قدر سرویس نکن . بدبخت . راستی گفتم دامبلدور . دامبلدور رو با خودت آوردی اینجا؟
-: بله.با من بود یهو صدای یه خانه خراب رو شنید رفت .
ایگور کمی به مخش فشار آورد و فهمید که آن خانه خراب چه شخصی است .
-: آها ارباب سارا بود سارا اوانز
-:پرسی بگم خدا چکارت کنه با این بی ناموسیت . بیچاره ام کردید. یکی از دلایلی که من مو در نم یارم شماهایید.

--------------------
بوقی ها چرا آدم یه سوژه جدید می ده درست ادامه اش نمی دید.؟؟

ياهو



صداي ناله ي ضعيفي كه سارا ميكشيد باعث شد تا دامبلدور آن را دريابي كند و به سمت آخرين سلول در انتهاي تاريكي حركت كند، سياهي مطلق چشم را مي آزورد ، حتي ورد " لوموس" نيز نيمتوانست به خوبي يك متري را به طور دقيق به نمايش در آورد.
دامبلدور با آخرين توان در حالي كه سپر مدافعش را همانند زره اي دورش ظاهر ساخته بود ، مي دويد.
- دارم ميام دوشيزه اوانز ! ... فقط چند دقيقه ي ديگه !
در همين حال دامبلدور ميان دو راهي گير افتاد ! ... مسير مستقيمي كه تا چند لحظه پيش دنبال ميكرد به دو مسير مجزا تقسيم شده بود.
- اوه ! واقعاٌ مكان پر رمز و رازي ساختي تام ريدل ! ... داميلدور اين را گفت و به سمت راستش حركت كرد ؛ اما افسوس كه آن مسير جز طلسم هاي باستاني و سلول هايي كه محل پرورش موجودات شيطاني بود چيزي يافت نميشد.



صداي فرياد هاي لرد كبير همچون پتكي بر فرقِ سر مرگخواران كوبيده ميشد ! ... تا آنجا كه حتي نجيني از سر عصبانيت با صداي بلندتري " فش قش " ميكرد.
- اي احمق هاي بي عرضه ! ... اين كارِ شما مجازاتِ بزرگي رو به همراه داره !
هيچ كس جرات نگاه كردن به چشمانِ به رنگِ خون ولدمورت رو نداشت، همه ي مرگخواران در حالي كه از ترس بر خود مي لرزيدند زير لب به پرسي ويزلي نفرين نثار ميكردند، زيرا وي را عامل اين همه سرزنش ميدانستند.
ولدمورت جام شرابي را كه در دست داشت به زمين كوبيد و فرياد زنان گفت:
- و تو ويزلي ! ... تو با اين اشتباهت باعث شدي تا دامبلدور از اسرارِ حاكم بر اينجا آگاه بشه ! ... فكر كردي چه كاري بايد انجام بدي تا بذارم تا به زندگي پر از دردسرت ادامه بدي ؟!؟!
پرسي كه حتي از زير شنلش موهاي نارنجي رنگش به وضوح قابل رويت بود، رو به لردكبير گفت:
- ارباب! ... جاي نگراني نيست، من با آوردن دامبلدور به اينجا ميخواستم اونو در دام بياندازم ؛ البته اون هم خيلي دوست داشت بياد ، مِدوني ؟! اون نميتونه دوري من رو تحمل كنه! ... ما به هم وابسته هستيم!
ولدمورت رو به ايگور گفت:
- جاي هيچ اميدي نيست ! ... همتون بي خاصيت هستين! حالا هم بهتره از جلوي چشمام دور شين ... بليز ؛ تو هم بهتره بري به مدرسه ت ! ... ولي گوش به زنگ باش ؛ شايد لازم باشه براي مقابله با دامبلدور نقشه اي تازه طرح كنيم!
ايگور تعظيمي كرد و به همان خفنيتي كه آمده بود ، خارج شد!
بقيه نيز همراه به پرسي از اتاق خارج شدند تا ببيند وي براي دامبلدور كه نقشه اي را ترتيب داده است !

دامبلدور گرفتار موجودات...
دامبلدور:ببين فدات شم.به خدا اون چيزي كه فكرشو مي كني من نيستم.من خيلي لاغرم.تو مدرسه منو اسكلت صدا مي كنن.
قازقلنگ:فدات شم همين اسكلتت مارو كشته...مي خورمت جيگر
دامبلدور:
م
قازقلنگ:
دامبلدور:واي پسر...پشت سرتو نگاه كن...يه شتر دو كوهان داره بهت نگاه نمي كنه.
قازقلنگ تا بر مي گرده از فرصت استفاده مي كنه و مسيري كه اومده برمي گرده. و اون مسير كناري رو انتخاب مي كنه.اينقدر ادامه مي ده تا به پشت يك در مي رسه.ظاهرا ولدمورت داره با خودش حرف مي زنه.
ولدمورت:من از چپ مي رم...ايگور از راست...پرسي از وسط...بارتي هم از بالا
دامبلدور هم كه مي خواد با يك قواي كامل به جنگ بياد... اول سارا رو بيرون مياره(نكته:سارا خواب هستش )
و بعد يه هويي دو تايي ميرن داخل اتاق لرد...
دامبل: هر اسلحه اي كه داري بذار رو زمين لرد ...
اما قبل از اين كه لرد كاري كنه سارا از شدت خستگي ميفته زمين
لرد:فكر نمي كني يه خورده بايد اول هماهنگي مي كردي.
دامبلدور: فقط خفه شو و به كارهام گوش بده.وگرنه طلسمت مي كنم. اما قبل از اين كه كاري كنه پيتر به شكل موش ز پشت مياد و دامبل رو گازش مي گيره...
لرد هم سريع مي پره هر چي دامبلدور داشته ازش بر مي داره و از نظر سلاحي لختش مي كنه...
دامبلدور با همون حالت بي حالي رو زمين افتاده بود... و هيچي حاليش نمي شد... فقط تنها كلمه اي كه شنيد كلمه احضار و مرگ خوار بود كه از دهن بيروح لرد با شادي بيرون اومده بود