سلام

یه چیزی،‏ شما که الان دارین شکلک ها رو درست میکنین یه لینکی چیزی هم واسه شکلک های چت باکس بزنین،‏ راحت تر بشه.

ممنون.

چون یک گریفیندوری هستم،‏ در راستای احیای سوژه ای که توسط گریف شهید شده،‏ وارد عمل میشم!‏

‏=====================================‏

تمام سرها با ناباوری به سمت در برگشته بود،‏ هیچ یک از افراد حاضر در اتاق چیزی رو که جلوش میدید رو باور نمیکرد،‏ و وضع آنتونین از همه وخیم تر بود.

بلاتریکس:
-آه لرد،‏ عزیزم،‏ تو واقعا زنده ای؟ واسه امتحان ما بود؟ واقعا تو خودتی؟

ایوان:
-‏ آه ارباب،‏ ما واقعا فکر کردیم که شما مردید،‏ ولی الان بزرگترین شادی رو جهان مال ماست.

هر ‏
یک از مرگخواران به گونه ای ابراز احساسات و عرض عبودیت نسبت به ساحت تازه از مرگ برگشته لرد میکردند،‏ تا اینکه نوبت به آنتونین رسید:

آنتونین:
-‏ سرورم،‏ این چه کاری بود که کردید؟ نمیدونید که من...

بقیه جمله آنتونین در صدای رسای لرد گم شد.

-‏ که واسه من نقشه میکشی؟ حالا منو میفرستی دنبال نخود سیاه تا خودت بشی ارباب و به جای من،‏ یه مشنگ! یه مشنگ رو میذاری تا نقشه هاتو عملی کنی؟

-‏ اااربباااب،‏ مممن ‏...

-‏ خفه شو! لرد ولدمورت هرگز خیانت رو نمیبخشه،‏ حتی از جانب بهترین مرگخوارانش! تو باید به سزای خیانتت برسی! بگیرینش.

آنتونین با شنیدن کلمه سزای خیانت،‏ پا به فرار گذاشته بود،‏ ولی چون در محوطه خانه مالفوی ها نمیتونست آپارات کنه،خیلی سریع توسط ورد بلاتریکس،‏ بیهوش شد و به زمین افتاد.

نیم ساعت بعد،‏ بام خانه مالفوی ها:

-‏ چوبدستیشو بدین به من،‏ خودم باید بشکنمش،دست و پاشو محکم ببندید،‏ نباید امکان کوچکترین حرکتی رو داشته باشه.

ایوان در حالی که با بدترین رفتار ممکن در حال آوردن ایوان به لبه پشت بام بود،‏ آنتونین در حالی که از جلوی مرگخواران میگذشت،‏ از تک تک آنها توهین میشنید و حتی بعضی از آنها با مشت و لگد از اون استقبال میکردند.

با رسیدن آنتونین به لبه پشت بام،‏ لرد دستشو بالا برد تا جمعیت رو آروم کنه:

-‏ همه شما،‏ ای مرگخوارانی که هنوز به سرورتون وفادار موندید،‏ نظاره کنید،‏ ببینید عاقبت خیانتکاران،‏ حتی اگر از مرگخواران نزدیک من باشند چگونه است! ایوان،‏ برو کنار،‏ خودم باید پرتش کنم پایین.

با کنار رفتن ایوان،‏ لرد پشت سر آنتونین می ایسته،‏ تمام بدن آنتونین رو ترس فرا گرفته بگونه ای که حتی نمیتونه از لرد تقاضای بخشش کنه،‏ ولی با ضربه ای که از طرف لرد بر پشتش وارد میشه،‏ میتونه دهنشو باز کنه:

-‏ نــــــــــــــــــــــــــــــه!‏

و صدایی نه چندان بلند برخورد آنتونین به سطح زمین رو اعلام کرد،‏ و بعد از آن فقط سکوت و ترشح آدرنالین در تک تک اجزای بدن آنتونین بود.
.
.
.‏

-‏ نــــــــــــــــــــــــــه!‏
...
-‏ چی شده سرورم؟ خواب بدی دیدین؟ اتفاقی افتاده؟ دوباره اون کله زخمی داشت تو ذهنتون میگشت؟

-‏ اون،‏ اون،...

-‏ چی شده سرورم؟ بگین!‏

-‏ نه هیچی ولش کن،‏ برو بخواب،‏ فقط یه کابوس بود،‏ دیدم که داشتم با دامبل دست میدادم! برو بخواب بلاتریکس،‏ مشکلی نیست!‏

بعد از رفتن بلاتریکس،‏ آنتونین در حالی که داشت به خوابی که دیده بود فکر میکرد،‏ به خواب رفت.

‏====================‏
دوباره معذرت میخوام از همه! ببخشید اگه پستم خراب بود! ‏
از لینی هم ممنونم که کمکم کرد.

سلام

استرجس اولا آواتارت مبارک،‏ ولی خیلی خز شده!‏

دوما،‏ با عوض شدن کد شکلک ها،‏ این پست هایی که اخیرا زده شده و قراره که داستان ها براساس اونا پیش بره،‏ ناخوانا میشن،‏ ولی پست های قدیمی،‏ هرقدر هم شاهکار باشن،‏ تموم شدن و رفتن!‏

واقعا کی این تصمیم رو گرفته؟

سلام

آهای مدیرای بووووووووووقی،‏ کدومتون کد شکلک ها رو عوض کرده؟
زود جواب بدین! چرا دونقطه دی شده وای گرین؟ مگه قرار نبود کد شکلک های فعلی رو عوض نکنین و فقط قبلی ها رو برگردونید؟

زود جواب بدید!‏

بوووووووووق بوقیوس!‏

زیر پست من ویرایش کنی،‏ حالتو میگیرم!‏

جلسه دوم تاریخ جادوگری

مکان:‏ کلاس تاریخ جادوگری
زمان:‏ وسط ظل گرما،‏ تابستون

بچه ها همگیبه صورتی کاملا مودب سر جاهاشون نشستن،‏ و به این فکر میکنن که آیا لرد وقتی که اومده بود درس دفاع در برابر جادوی سیاه رو درخواست کنه،‏ واسه تاریخ جادوگری هم درخواست داده بوده یا نه! این طرفی که میومد سومین معلمشون بود،‏ و اصلا نمیشناختنش که کیه!‏

بچه ها در حال بحث و گفتگو در مورد این استادشون بودند که:

شترق...

تمام بچه ها با حالت‏ به استاد جدیدشون نگاه میکنند،‏ در کسری از ثانیه متوجه قیافه خیلی آشنای استاد میشن و چند تاشون با خوشحالی فریاد میزنند:

-‏ رووووووووون! ‏

رون باصدایی گرفته و با لحنی مثل لحن کینگزلی در جوابشون میگه:

-‏ پرفسور ویزلی هستم،‏ فکر کنم آخرین استاد شما باشم و تا آخر ترم همراهتون باشم.‏ ‏

بچه ها با حالت ‏:tooken:سر جاشون برگشتن و فس شون خوابید.

رون یواش یواش به سمت صندلیش میره و به راحتی توش لم میده و شروع به حرف زدن میکنه:

-این جلسه قرار درباره ی گذشته ی جادوگران حرف بزنم،‏ این که چطوری شد جادوگران به اینجا رسیدند،‏ چه بلاهایی سرشون اومد،‏ ازچه زمانی مجبور به اختفا شدند و غیره و غیره و غیره...

رون در ذهنش:
-‏ خیلی از این عبارت خوشم میومد،‏ حال کردم! چه خوفناکم!‏

-‏ خوب میگفتم...

-‏ استاد اجازه؟ ‏

-‏ بگو عزیزم!‏

-‏ استاد ببخشید تکلیف های شما هم مثل بقیه استادا هستش؟ کلی باید رول بنویسیم و ‏...؟

-‏ نه عزیزم،‏ تکالیف رو آخر جلسه میبینی!
-‏ خوب میگفتم،امروز قراره ماجرای به قدرت رسیدن بزرگترین جادوگر تمام اعصار،‏ پدربزرگ جادوگری جهان،‏ کسی که هنوز کسی جرئت نکرده به خودش قسم بخوره و اکثرا به لوازم و وسایل جانبیش قسم میخورن! ایشون کسی نیست جز مرلین!‏

صدای ابراز احساسات دانش آموزان(‏‏)‏

-‏ آره میگفتم،تقریبا از هیچ یک از بخش های زندگی مرلین هیچ مدرکی در دست نیست!پس دوره کودکی،‏ نوجوانی و جوانیش رو که اکثرا میگن به بطالت میگذروند،‏ ول میکنیم،‏ و میرسیم به دوران هیجان انگیز میانسالی مرلین،‏ زمانی که از مرلین پرخور علاف شعبده باز بووووقی،‏ جادوگری ساخت که در تمام دوران ها ازش به نیکی یاد شد،میشه،‏ خواهد شد!‏

در زمانی بسیار دور در جزیره ای سرسبز و خوب که ساکنانش همگی از پوست حیوانات برای خودشون لباس میدوختند و سر و صورتشون رو با رنگ آبی رنگ میکردند،‏ چون معتقد بودند این کار شیاطین و جادوگران رو ازشون دور میکنه.‏ اما مرلین اهل این دوره نبود! ‏

دورانی قبلتر از زمانی که جادوگران رو شکنجه میدادند،‏ خیلی قبل،‏ فرزندی از مادرش بدنیا آمد،‏ ولی ما به کمی بعد تر از اون زمان،‏ دورانی که آن کودک برای خودش ‏
مردی ‏
شده ‏
بود ‏
احتیاج ‏
داریم.

در این دوران مرلین که خیلی از پرواز خوشش میومد،‏ و برای بدست آوردن این توانایی،‏ قدم در راهی نهاد که در آخر با وجود بدست آوردن قدرت های فراوان،‏ بزرگترین و ارزشمند ترین چیزی رو که در زندگیش داشت رو از دست داد.

مرلین برای پرواز کردن به صحراهای آفریقا رفت،‏ از جنگل های استوایی گذشت،‏ در سرزمین های یخبندان قطبی اتراق کرد،‏ ولی نتوانست هیچ ردی از آن را بیابد،‏ پس با نا امیدی هرچه تمامتر به شهر و دیارش برگشت...

زییییییینننننننننگگگگکگگگگ.

خوب بچه ها،‏ این قسمت اول زندگی مرلین،‏ بقیشم مال دفعه بعد.

اینم از تکالیفتون:

۱.‏ از نحوه تدریس استاد راضی هستید؟ ‏۳نمره

۲‏ فردی که در اول کلاس سوال پرسید که بود؟ ‏۲‏ نمره

۳‏ هرچه در مورد مرلین و کارها و افتخارات وی میدانید بنویسید.‏ ‏۱۸‏ نمره.

۴‏ مرلین در راه رسیدن به آرزوهایش چه چیزی را از دست داد؟ ‏۳‏ نمره

۵.‏ در حد یک پاراگراف،‏ احساستون رو در صورت مواجه شدن با مرلین بنویسید.۴‏ نمره.

موفق باشید.

مسئلتن یا شیوخ

پس اینجا چی شد؟

مثلا مصاحبه داشتینا!‏

خلاصه سوژه،‏ تاقبل از این پست:

لرد از اونجایی که میخواد خودی نشون بده و یکمی اظهار وجود کنه،‏ مرگخوارانش رو برمیداره میریزن تو پادگان ققنوس،‏ که آلبوس و بقیه محفلی ها در حال تمرین بودند،‏ و اونجا رو به محاصره درمیارن.

محفلی ها یک بار به مرگخواران حمله میکنند ولی به خاطر برتری نفرات مرگخواران،‏ مجبور به عقب نشینی میشوند،‏ در همین حین،‏ لرد تنها راه نجات محفلی ها رو،‏ بحث و مبارزه بین بلیز و آلبوس معین میکنه،‏ ولی کیه که با بلیز بحث کنه؟

ولی در همین حین،‏ ریموس،‏ کندرا،‏ و گربه فیلچ ‏،‏ در طی عملیاتی شهادت طلبانه،‏ به سمت بلیز کم هوش حمله برده و اونو میگیرن و با لباس بلیز وارد اتاق خصوصی مرگخواران میشن،‏ ولی به خاطر خود خواهی گربه آقای فیلچ(‏:d:‏) که میخواد لرد رو دستگیر کنه،‏ شناسایی شده و دستگیر میشن.

محفلی ها در طی اقدامی آنتاحارانه حمله کرده و تعدادی از مرگخواران را کشته و زخمی میکنند و اسرا را با گل و شیرینی به آغوش گرم خانواده بر میگردونند.

ولی لرد هرگز شکست رو قبول نمیکنه،‏ پس در حال رسیدگی به زخمی های حمله اخیر مرگخواران،‏ نقشه ای تازه برای حمله میکشه،‏ با توجه به تعداد و قدرت پادگان،‏ اونها نمیتونن به صورت مستقیم به پادگان حمله کنند،‏ پس تنها راه باقی مانده،‏ شبیخون زدن به محفلی هاست.

لرد تمام مرگخواران سالم و ناسالم(جاد‌وگر مجروح نمیشه!) خودش رو جمع میکنه و از روی دور اندیشی،‏ جادوگران و ساحره ها رو در گرئه هایی جداگانه سازماندهی میکنه و منتظر شب میشه تا حمله ش رو آغاز کنه.

در داخل پادگان،‏ ملت محفلی سرخوش و سرمست از پیروزی جدیدشان،‏ در حال عشق و حال و...‏ هستند که هری با عجله داملبذور رو صدا میکنه و توجیهش میکنه که لرد احتمالا میخواد حمله کنه و ‏....
------------------------------‏--------
و اینک ادامه ماجرا
--------------------------------------

دامبلدور:
-‏ تمام محفلی ها رو جمع کنید،‏ الان وقت بوووووق بازی نیست،‏ باید دوباره با این سیاه سوخته ها مبارزه کنیم،‏ هری ‏
و ‏
ریموس،‏ ا
ونا ‏
رو ‏
جمع ‏
کنین.

بعد از دو ساعت تمام محفلی ها در پست های خودشون آماده ایستادند و دامبلدور با نیروی اصلیش بر سر دروازه و قسمت اصلی پادگان ایستاده بود و ریموس و لگولاس(!) با هری(=گیملی) در قسمت شرقی پادگان ایستاده بودند.

آخرین انوار طلایی خورشید در پشت کوههای غربی ناپدید شد،‏ و این اتفاق،‏ نوید نبردی هولناک را به دنبال داشت.

شب همه جا دامن گسترده بود،ولی شبی بدون ماه،‏ ابرهای تیره و تار،‏ خبر از بارش باران میدادند،‏ و
‏ ب
ادی ‏
سرد ‏
شروع ‏
به ‏
وزیدن ‏
کرده ‏
بود.

با درخشش اولین آذرخش،‏ طلسمی ناخواسته از چوب یک محفلی به سمت مرگخواری شکلیک شد و مرگخوار فوق الذکر به زمین سقوط کرد،‏ انگار هوا منتظر همین لحظه بود،‏ با سقوط اولین مرگخوار،‏ همه جا تیره و تار شد.

...

لونا با متانت تمام گوش لینی رو میگیره و کشان کشان به سمت تیر چراغ برق مذکور میبره.

پشت تیر چراغ برق‏:

آلبوس با هیجانی همانند هیجان مجنون در زمانی که لیلی را میدید،‏ به لونا نگاه میکرد و با چوبدستی اش دسته گلی را ظاهر کرد و آماده عملیات غافلگیری شد!‏

جلوی تیر چراغ برق:

لینی:‏ ‏

-‏ لونا،‏ تو میخوای همسر آیندت چطور باشه؟

لونا با چشمانی به شکل قلب(‏)با فشار فراوان به ذهنش سعی میکنه مرگخوار سوار بر آذرخش آرزوهاش رو تصور کنه،‏ ولی فقط تصویر پیرمردی پشمالو،‏ با ردایی آبی-نقره ای ‏،‏ دسته گل گلایول(‏:d:‏) و چشمانی پر از لاو(‏:sick:‏) در جلوی چشمانش پدیدار میشود.

پشت تیر چراغ برق:

آلبوس:‏ :evilsmile:

جلوی تیر چراغ برق:

لونا در حال تعریف کردن مشخصات پیر لرزان عصابدست آرزوهاش به لینی هستش و لینی هم به حالت ‏:sick:‏ در حال گوش دادن به بوق های لوناست که بی هوا یه گلوله پشمک در بغل لونا ظاهر میشه!‏

لینی:‏ ‏:sick:
لونا:
آلبوس:‏ ‏:bigkiss:
پدر پرسی:‏ ‏:sick:

امتیازات جلسه اول کلاس تاریخ جادوگری،‏ با تدریس پرفسور جینی ویزلی:

کورمک مک لاگن:‏ ‏۳+۳+۲+۱۴+۲‏ = ‏۲۴


مجموع امتازات گریفیندور:‏ ‏۱۲