نام: مالکولم سباستین فانری هپتو گری اولد آستین ایلستر

نام کوتاه: مالکولم ایلستر

القاب: سایه، ضد نور(ANTI LIGHT)، مالکولم ضد نور

چوبدستی: چوب درخت صنوبر، با مغز رگ قلب اژدها، 37 سانتی و انعطاف ناپذیر. یکی از صاحبان ابر چوبدستی.

پاترونوس: کاراکال( گربه سیاه گوش)

تایپ شخصیتی: INTJ

سن: نامعلوم

خصوصیات اخلاقی: کم حرف( تا جایی که فکر می کنند لال است!) شدیدا تشنه قدرت. بی پروا. خونسرد. کمال گرا.

خصوصیات ظاهری: تا حالا در عموم دیده نشده است. با پیروانش به صورت رمزی صحبت می کرد. بارها به صورت گربه ای سیاه گوش با معاونانش پیام رد و بدل می کرد. اما افرادی که در جلسات مخفی و سری او شرکت کردند اورا اینگونه توصیف می کنند: موهای مشکی بلند و موج دار، صورتی لاغر و کشیده با زخمی بر روی چشم راست، خالکوبی ببری در آمیخته با اژدها بر روی ساعد دست چپش و پیراهن و شلوار یکدست مشکی با کفش هایی سفید. قد بلند و بدنی ورزیده.

علاقه مندی ها: جادوی سیاه، قدرت، ثروت، بی رحمی، حمام!

توانایی ها: دگرگون نمایی به کاراکال(گربه گوش سیاه)، مهارت های رزمی، نفوذ بسیار بالا در سیستم های امنیتی و اداری.

داستان زندگی: مالکولم ایلستر در خانواده ای ثروتمند و جادوگر بدنیا آمد که از جامعه جادوگری بیزاری جسته بودند و در شهر ماگل نشین لندن زندگی می کردند. او که اصرار داشت به هاگوارتز برود و جادوگر شود، با مخالفت شدید پدرش روبرو شد و پدرش اورا به شدت مورد تنبیه بدنی و محرومیت های متعدد قرار داد. پس از همان شب خانواده مالکولم به طور نامعلوم و دلخراش قتل عام شدند و مالکولم از آن زمان، زخمی برروی چشم راستش به یادگار دارد. او پس از آن ماجرا به یتیم خانه سنت دیاگون برده شد و توسط خانواده ای ژاپنی به سرپرستی گرفته شد. او آموزه های جادویی را در مدرسه ماهوتوکورو فراگرفت. او که یکی از صاحبان ابر چوبدستی بود، به طور داوطلبانه قدرت چوبدستی را پس زد و قدرت آن را رها کرد. مالکولم هنوز هم پس از ده ها سال زنده است و به عقیده برخی، او مسبب بیشتر اتفاقات شوم در دنیای جادوگران است.



تایید شد.

سلام کلاه عزیز... حالت چطوره؟
امیدوارم که خوب باشیو بمونی.
علاقه ای به صحبت ندارم پس سکوت میکنم مثل همیشه که خودت منو یه وری بندازی!
ممنونت میشم.

جارو، رنگ، عصبانی، نخ، رعدوبرق، شاخه، اژدها


چون اوضاع اتاق زیادی متشنج بود و او هیچوقت تحمل اوضاع متشنج رو نداشت، از اتاق بیرون آمد. مریلا، خاله ناتنی اش سر گمشدن جاروی نیمبوس مدل 97 قدیمی که پدرش قبل از آنکه بمیرد به او بخشیده بود بسیار اوقات تلخی می کرد و همه رو گرفته بود به بار ناسزا و در مواردی، کتک!

مریلا، که از شدت عصبانیت رنگ صورتش قرمز شده بود و دچار تنگی نفس شده بود، یقه تیتاروس مادر مرده رو گرفت و به شدت کوبیدش به دیوار و با همان عصبانیت گفت:
- صاعقه منو گم کردی! امیدوارم رعد و برق بزنه به کمرت!
- خاله مریلا! چرا انقد عصبانی؟ یه جاروئه دیگه...
- یه جاروئه دیگه؟ نگاه من نکن انقد ریزه میزه ام. من یه زمانی کصافط کاریای اژدها رو تمیز میکردم. قبل ازینکه بتونم شلوارمو بکشم بالا دستام بوی پهن اژدها میداد. الانم شلوار تورو میکشم سرت.

بعد تیتاروس رو با کمی از زورش هل داد. همین کمی از زوری که زد مانند بلایی بر سر تیتاروس نازل شد و تا به خودش آمد، پخش زمین شده بود.

- سریع برام ازون نخای سه لایه محکم بیارید. میخوام از شاخه درخت جلوی خونه برعکس آویزونش کنم تا بفهمه به جاروی بقیه نباید دست بزنه!

--------------------------------
اگه کوتاه بود یا جاییش اشتباه بود معذرت میخوام.
چند وقته دارم توی سایت پست میخونم و بعد کلی فکر کردن تونستم اینو پستش کنم.
امیدوارم تایید بشه.



خوب بود. خوش‌حالم که تلاشتو کردی.

تایید شد.

مرحله بعد: گروهبندی