دفترچه خاطرات لیسا تورپین،صفحه ی پنجاه و نه!
****
تاریخ: 1991/07/11
موضوع: روزی که برایم نامه هاگوارتز آمد.
ساعت تقریبا 11:45 دقیقه بود.
در حال کتاب خواندن بودم.
کتاب خواندن تنها کاریست که در حال و شرایطی حاضرم انجامش دهم.
گاهی آنقدر در کتاب غرق میشوم که متوجه گذر زمان نمیشم.
15 دقیقه تا تولد 11 سالگی ام مانده بود. توجهی به تولدم نداشتم چون غرق کتاب بودم.
صدایی از سمت پنجره رشته ی افکارم را بر هم میزد.
به سمت پنجره رفتم! جغد سیاهی با خال های سفید پشت پنجره بود که نامه ای به پایش بسته بود.
دیدن چنین صحنه ای شاید برای یک دورگه چنان تعجب بر انگیز نباشد.
نامه را از پاهای جغد باز کردم.
نامه ی مهر و موم شده ای بود که نشان هاگوارتز بر آن خودنمایی میکرد.
نامه را باز کردم. حدس من درست بود. نامه از طرف هاگواتز بود.
از خوشحالی در پوست خودم نمیگنجیدم. شاید اگر تا صبح منتظر میماندم تا به افراد خانواده خبر دهم، منفجر میشدم!
با خوشحالی وارد اتاق برادرم شدم.
-هی لیام پاشو!
برادرم هیچ عکس العملی از خود نشان نداد.
- بیدار شو دیگه! ایش قهر میکنما!
البته اینکه برادرم عکس العملی نشان ندهد کاملا طبیعی است. برادر من خواب بسیار سنگینی دارد.
ولی حال آن لحظه ی من را درک کنید! آیا در آن زمان در ذهن من چیزی به نام منطق وجود داشت؟
موهای برادرم را خیلی محکم کشیدم!
-چته لیسا چرا نمیذاری بخوابم؟
از ذوق ابتدا نمیتوانستم صحبت کنم؛ ولی اگر دیر شروع میکردم احتمال داشت برادرم دوباره بخوابد!
-نامه برام اومده!
-خب نامه بیاد برای منم چند تا نامه اومده ولی کسی رو که خواب بوده بیدار نکردم!
-از هاگواتزه!
لیام بلند شد و نشست. نامه را از دستم گرفت و خوب به آن نگاه کرد.
برادرم همیشا به من میگفت تو چقدر جادویی نداری! ولی معلوم نبود این حرفش جدی بوده یا به عنوان شوخی!
-خب خوبه مبارکه! حالا میشه بخوابم؟
-بی ذوق! حالا باید چیکار کنم؟
-باید با مامان بری دیاگون خرید کنی! البته الان شبه!
لیسا سریع به رختخوابش برگشت! نامه را زیر بالشتش گذاشت تا گم نشود.
صبح روز بعد!-مامان بگو چی شده!
-وای دختر از دست تو! ترسیدم! چی شده؟
-نامه اومده برام! از هاگوارتز!
مادر اندکی صبر کرد. نگاهی به دخترش انداخت و دوباره مشغول کار خودش شد.
-خب خیلی خوبه! فردا میریم دیاگون!
لیسا آن روز را با خوش حالی سپری کرد...