جعفر به دنبال شخص و همکاری می گشت که بتونه برای کمک به گروه مافیایی جعفر، مقدار زیادی طلا به اون تزریق کنه. جعفر با تفکرات فراوان، فــــــــــراوان! به این نتیجه رسید که یکی از گوسفنداشو تبدیل به طلا کنه. یکی از چاق ترین، فربه ترین، بزرگ ترین و خرترین گوسفند هاشو...

اومدم این جا بهتون بگم با حیوون داخلتون مهربون باشید، نازش کنید، بوسش کنید، بهش غذا بدین و یه وقتایی ام ولش کنین. وحشی بازی درمیاره؟ خب، بیاره. همیشه که قرار نیست متمدنانه رفتار کرد.

اون قدیما که هنوز خون آشاما قرتی نشده بودن و لباسای خفن نمی پوشیدن و آداب دودوب نداشتن و نمیشستن پشت میز قاشق چنگال بگیرن دستشون و الکی چیرینگ چیرینگ راه بندازن که آره، ما داریم غذای آدمیزاد می خوریم، آره، اون قدیما، خیلی حیوون و بی تمدن بودن.

کرکثیف و بوگندو بودن و بوی ... می دادن و شپش لای موهاشون پرواز می کرد و به خودشونم وایتکس نزده بودن که سفیدیشون چشم بقیه رو کور کنه.

شبا به جای این که تو این تابوت خوشگلای باکلاس تو زیرزمین قصر بخوابن، می رفتن قبرستون یه قبر خالی پیدا می کردن توش می کپیدن و خلاصه که زندگیاشون هم ساده تر بود و هم باصفاتر و هم حیوونی تر.

تا شما حیوونای داخلتونو آزاد می کنین، من برم تو استخر وایتکس شنا کنم و موهامو بابیلیس کنم و ناخونامو مانیکور کنم و بعدم برم بخوابم تو تابوت جدیدم که مجهز به تشک گرم کننده ست.

آن روز وقتی دانش‌آموزان به کلاس مراقبت از موجودات جادویی آمدند، دیدن پاتریشیا معلم‌شان است.

پاتریشیا گفت:
- خب، همه کتاباتون رو بردارین تا بریم توی محوطه. یه آموزش عملی داریم!

همه به دنبال پاتریشیا به محوطه رفتند. آنجا، همه متوجه دری به رنگ قرمز روشن با دستگیره‌ی طلایی شدند که روی زمین بود. پاتریشیا در زد.

در باز شد و یک دختر عجیب از آن بیرون آمد.‌ دختر، موهای نارنجی و فرفری کوتاهی داشت که رشته‌ای از آن سیاه بود؛ با گوش‌های روباه‌، دماغ روباه، پنجه‌های روباه و دم روباه. چشم‌هایش هم مثل چشم‌های روباه سبز و درشت بود. پیراهن پشمی نارنجی‌ای پوشیده بود و خلاصه خیلی عجیب بود.

پاتریشیا گفت:
- خوشگل نیست؟

یکی از دانش‌آموزان پرسید:
- اون دیگه چیه؟

پاتریشیا گفت:
- یه روباهینه‌ست. دیشب اینجا یه لونه ساخت. لونه‌هاشون خیلی دنجه و به سرعت می‌سازنشون. اونا بعضی از ویژگی‌های روباه‌هارو مثل ظاهرشون، شنوایی و بینایی قوی و بویایی فوق‌العاده دارن.

سپس به طرف دانش‌آموزان چرخید و گفت:
- حالا تکلیف‌تون اینه که یه مقاله درباره‌ی روباهینه‌ها بنویسین. باید ۴۰۰ کلمه داشته باشه. کلاس تموم شد!

تکلیف کلاس مراقبت های از موجودات جادویی

موضوع: کله پاچه تک شاخ با لیمو

کله پاچه موضوع غریبی است. در واقع در تئوری اینکه ارگانهای داخلی و یا زبان ، سم و چشم حیوانی خوشمزه باشد کمی غیر ممکن به نظر میرسد اما این درست جایی است که تئوری در جدال با عمل به پوچی میرسد. درست همانطور که همینگویوس شاعر یونانی میفرماید:
“ این نعلبکی که نعلبکی نیست، نعل بکی است!”

در همین راستا کله پاچه را نه به عنوان کله پاچه بلکه به عنوان نعل بکی باید نگریست.
این غذا یک راه خلاقانه برای دریافت همه انرژی حیاتی است که در یک موجود جریان دارد. در واقع میتوان با خوردن پاچه به زمینی که حیوان در آن قدم زده متصل شد و با خوردن زبان به طراوت علف های جویده شده دست یافت . در هیچ غذایی در جهان چنین زیبا و چنین ماهرانه به عمق وجودی حیات نفوذ نشده است و هیچ لبخندی مثل لبخند کله پوست کنده و پاک شده به زندگی شما شادی را نخواهد آورد.

با این وجود هنوز هم معاندینی در مورد کله پاچه تک شاخ با اسانس لیمو وجود دارد.
افراد به اصلاح « محافظ طبیعت» عنوان میکنند که ضبح این حیوان به علت کمیاب بودن و خاص بودن آن خلاف اخلاق بود و باید ممنوع گردد. این افراد ادعا دارند که خون و احشای حیوان نیز سمی بوده و باعث میشو‌د کله افراد داغ نموده و حس جاودانه بودن به سرشان بزند.البته بر این ادعا ها هیچ اثباتی ندارند. همچنین وقتی به ایشان گفته شد حداقل یک بار زانوی سمت راست اغشته به آویشن را امتحان کنند و بعد نظر بدهند، بسیار بی جنبه بازی درآورده و غش کردند.

بنده در این باب با اصغر قاتل صاحب مغازه « کله تک» که به صورت تخصصی این غذا را طبخ میکنند گفتگو نمودم. ایشان همه ادعاهای محافظین طبعیت را رد کرده و با گفتن “ تک شاخ همه جا ریخته” ما را روشن نمودند. غذای محبوب طباخی ایشان نیز چشم تک شاخ با تزئین موی دم و‌اسانس لیمو بود که صرف نظر از کمی گیر کردن موها در گلو بسیار لذیذ و خوشمزه بود.

ما مساله مسمومیت با خون تک شاخ نیز با جناب اصغر قاتل مطرح کردیم و راه کار را از ایشان جویا شدیم. ایشان اظهار کردند همه چیز به نژاد تک شاخ مورد نظر برمیگردد. در همین راستا ما همراه با اصغر قاتل از طویله ایی که پشت مغازه بنا شده بود نیز بازدید کردیم. ایشان به ما تک شاخ های قهوه ایی را نشان دادند و گفتند این ها مدل بی شاخ تک شاخ هستند که بسیار شبیه به اسب معمولی میباشند. این تک شاخ های قهوه ایی خونشان سمی نبوده و مشکلی از نظر طبخ و ذبح نیز ندارند.

در مرحله اخر ما مدعیان محافظت از طبیعت را نیز به طویله اصغر قاتل بردیم که آن ها را متوجه اشتباهاتشان کنیم که تک شاخ نه تنها کمیاب نیست بلکه این مدل تک شاخ قهوه ای سمی نبوده و بسیار لذیذ نیز میباشد.

هر چند این مدعیان بسیار ضعیف القلب شدت حق بودن این موضوع را تاب نیاورده و چند نفری مجددا غش و یک نفرشان سکته نمود. چون باقی افراد غش نکرده و سکته نکرده پا به فرار گذاشتند، ما دریافتیم ابهت تک شاخ قهوه ایی بسیار بیشتر از چیزی است که تصور میکردیم.

در اخر ما طباخی « کله تک » را به همه دوستان پیشنهاد میکنیم که باشد همانگونه که دست پخت اصغر قاتل پاتوق ما شده، ایشان نیز بیایند و از این زبان و پاچه و سم بهشتی لذت وافر ببرند.

به پایان امد این تکلیف
کله پاچه همچنان باقی است.

- بــع!
- تو اینجا چیکار میکنی؟
- بــــع! بـــــــــــع!
- یعنی چی حوصله ام سر رفته بود، گفتم یه دوری بزنم؟ نمیگی آقای حسنی میزنه همتونو سر سیخ تا بره بریونی سرو کنه سر کلاس اصول تغذیه و سلامت جادویی؟ پدر منم درمیاره؟
- بــــــــــــع؟
- بیشعور! به من چه یعنی چی؟
- بــــــــع! بع بع بـــــــــــــع!
- خودمم میدونم تو گوسفندی شعور حالیت نمیشه. ولی شعور گوسفندی که باید حالیت شه.
- بــــــع!
- حوصله شعور داشتن نداری؟ واقعا بیشعوری!
- بــــــــــــع بع بـــبع بــــــــــــــــــــــع؟
- هیچی بابا. هنوز داریم کارای اداریشو انجام میدیم که با هم جفت گیری کنن.
- بــــــــــــع! بع ببع بع بع ببع! بـــبع بببع!
- آها. قضیه کلاسارو میگی! خب زودتر بگو! هیچی شرکت میکنیم ببینیم چی میشه!
- ببع بـــع بع!
- شوت نیستم! تقصیر من چیه تو همه بع هات مثل همه! فکر کردی خیلی گوسفند شاخی هستی که به چوپونت میگی شوت؟
- بعله.
- چی؟
- بع!
- آها. یلحظه فکر کردم گفتی بله.
- بعله.
- یا سوراخ جوراب مرلین. تو مگه حرف میزنی؟
- پس چی فکر کردی؟ تازه میام زیر پستای اعلامیه هاگزمیدت فحشم مینویسم!
- این ابرام دات هیول تو بودی؟ خیلی فحشای نامناسبی میدادی! اصلا در شان یه گوسفند نبود.
- تونستم، دادم. تازه بقیه بچه هام 322323 تا کامنت زیر پست آخرت گذاشتن. اونارو هنوز ندیدی.
- اونا زیاد بودن، گفتم بعدا میخونم. مگه چنتاشونو شما نوشتین؟
- همشونو ما نوشتیم. فکر میکنی ملت انقدر بیکارن که بیان برای تو کامنت بزارن؟
- من چقد دلم به همین کامنتا خوش بود!
- آره تو دلت خیلی خوشه! شبا تو دکه ات از شادی خیلی بوق بوق راه میندازه!
- ها؟ چی گفتی؟ اگه ندادم قصابی لاشه اتو بیارن!
- بــــــع!
- هان؟ چی شد؟ تو که حرف میزدی!
- ببع بــــع بع ببع!
- هم مردم، هم صبر میکنم تا ببینم چه غلطی میکنی!
- خب؟ صدا واضحه؟ یک؟ دو؟ بع؟ بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــع؟!
- هوی کر شدم!
- میخواستم مطمئن شم.
- یبار دیگه بی هوا عر بزنی میزنم صدا خودت بدی!
- اولا که من عر نمیزنم! دوما تو بزنی نزنی من صدای خودمو میدم. تو نگران خودت باش که قراره یه بلایی به سرت بیارم که تو صدای منو بدی!
- چه غلطا؟
- یادته دامبلدور گفت توی حیاط پشتی پر علف های جادویی و شبدر و روزدر سیزده بدره؟
- خب؟
- یادته ریموند اومد گفت اگه ازینا بخورن گوسفندات، من کدوی تورو با شاخام سوراخ می کنم و شاخ و شونه کشید؟
- خب؟
- اینم یادته که مدیر مصطفی گفت گوسفندات اینور نیان؟
- خب؟
- یادته گفت همجا پر از nesquik balls شده؟
- خب... نه نه! یه لحظه وایسا! nesquik balls چیه؟
- نمیدونم. من گوسفندم! از من میپرسی؟
- از کی بپرسم؟
- از شماره 4!
- شماره 4، nesquik balls چیه؟
- مجلس خبرگان؟!
- سلطنت قاجار! مجلس خبرگان!
- شورای اسلامی!
- یه چراغتون سوخت! ما یه چراغو ازتون میگیریم!
- آقا چراغت از همون اول سوخته بود!
- چی چیو سوخته بود؟ زدی چراغ نازنین رو آش و لاشش کردی!
- من از عقب زدم. چراغ جلوییت سوخته!
- من نمیدونم. تو از عقب زدی، به چراغ جلوی من فشار اومد. سوخت!
- اصلا این پلیس چرا نیومد؟
- چرا الان رسید. جناب سرهنگ خونه مارو دزد زده!
- من سربان هستم جناب! گفتید کِی خونتون رو دزد زده؟
- دیشب جناب سرهنگ...
- من سربان هستم!
- بله. ببخشید. دیشب اومدن همچیو وا کردن بردن.
- پیچ های اونورم بردن؟
- آره دیگه! همه چیو بردن. فقط کولر مونده. این اسباب کشی هم خیلی سخته ها!
- آره خدایی آدمو پیر میکنه.
- من که نصف موهام سفید کرده.
- ببینم؟ اوه! چرا از رنگ موهایی که خواهرم زده استفاده نمیکنی؟
- خواهرت مگه موهاشو رنگ میکنه؟
- آره.
- بابا خواهرت 3 سالشه! چجوری؟
- تازه خودش همه جاشو رنگ میکنه!
- پولیشم میکنه؟
- میکنه.
- صافکاری؟
- میکنه.
- موتورم باز میکنه؟
- میکنه.
- روغنشو چی؟
- روغنش رو باید دو قاشق بریزی.
- دو قاشق زیاد نیست؟
- نه تازه کمم هست!
- بـــــــــــــــــــــــــــــــعععععععععععععععععع!
- هعویی! مگه نگفتم عر بزنی میزنم صدا خود... چرا میزنی؟
- الان ما کجا رفته بودیم؟
- نمیدونم. خط تو خط شد رفتیم تو یه ماجرای دیگه!
- یدونه؟
- نمیدونم. نفهمیدم!
- جعفر، یدونه؟
- بابا حواسم نبود. تو حرفتو بزن!
- حرف من اینه که من شبدرهای محفلو کامل خوردم.
- نه!
- آرررهــه!
- این خیلی خوبه که!
- خوبه؟ بابا ریموند؟! شاخاش؟! تهدید؟!
- ریموند کیه؟
- بابا تو خیلی شوتی!
- بی ادب!
- میدونستی چرا مدیر هی nesquik balls ،nesquik balls می کرد؟
- نه!
- چون صبحانه ازونا میخورد و خرابکاری ما شبیه اونا بود میگفت ما نیایم که حالش بد نشه!
- آها چه جالب!
- حالا یه چیز جالب تر!
- خب؟
- من nesquik balls های صبحانه دیروزشو با مال خودم عوض کردم.
- ای بابا. چرا عوض کردی؟ مال خودتو خودت میخوردی مال اونو خودش میخورد دیگه.
- نه بابا منظورم این نیست.
- چرا دیگه. هرکی باید مال خودشو بخوره. همین دیگه. پس چی؟
- میگم من nesquik balls های اونو با nesquik balls های خودم که واقعی نیستن عوض کردم.
- خب منم میگم. مال خودتو باید خودت میخوردی! چرا دادی به اون؟
- بابا تو خیلی شل ناموسی!
- قربونت برم!
- خیلی احمقی!
- فدات بشم!
- از تو بی ریخت تر و کصافط تر نیست.
- چشات بی ریخت و کصافط میبینه عزیزم.
- خیلی شوتی!
- هوی! گوسفند کصافط بیشور بی حیای بی خانواده بی اصل و نسب اسلیترینی تنبل هافلپافی ترسوی گریفیندوری کم خرد ریونکلاوی!
- ناموسا الان فحش دادی؟
- سعی امو کردم!
- تلاشت ستودنی بود.
- تازه اصلش مونده!
- اگه میخوای فحش بدی چند میگیری منصرف شی؟
- نه میخوام بدمت دست قصاب!
- ناح عازیزام. ناح قاربونت برام. نه این حرفا چیه. شبدر چیه. nesquik balls چیه. همش دروغ بود. شوخی بود. حرف می زدم چون فارسی ساز ویندوز نصب کرده بودم. همش الکی بود!
- دیگه دیره.
- خیلی دیره؟
- عشق تو داره میمیره!
- من هنوز گوسفند گمشدمو ندیدم که بخواد بمیره.
- خب عشق گوسفند گمشدت داره میمیره.
- آقا چیکار کنم بی خیال قصاب شی؟
- nesquik balls هاتو جمع کن.
- جمع کنم حله؟
- حله!
- خب بده جارو و خاک اندازتو.
- بیا.
- گوسفند مرلین. به امید تو.
- اونجارم جارو کن.
- باشه.
- جارو کردی؟
- آره.
- همه جارو؟
- آره.
- اون گوشه مونده که!
- کو؟
- اوناها.
- اونا مال من نیستن.
- غیر از تو گوسفند دیگه ای نیومد اینجا که. مال خودتن!
- نه اینا مال من نیستن.
- از کجا میفهمی؟
- اولا که اینا بزرگترن. دوما پیوسته ان. سوما مال من کد 353 هست. این کدش... فین فین... عیــــــــی! کصافطا!
- چی شده؟
- این اصلا مال گوسفند نیست؟
- مال کیه؟
- من نمیدونم. ترم هرج و مرجه. فشار روشونه. هرجا برسن خالی میکنن.
- من نمیدونم. باید جمعش کنی.
- من عمرا به این دست بزنم!
- دست نمیزنی که. جارو داری!
- نمیخوام!
- الو. قصابی؟...
- میگم اینا خیلی سنگینن! کجا بریزمشون؟
- بریز تو همون پلاستیکی که مال خودت رو ریختی!
- باشه. عـیـــــــی!... عـــه! تموم شد!
- خوبه!
- پس من برم دیگه!
- خوب و به اندازه کافی ازت مراقبت کردم؟
- آره. برم دیگه؟
- همچی اوکی بود؟
- خیلی خوب بود. برم دیگه؟
- حال کردی؟
- به گوسفندای مرلین حال کردم. برم دیگه؟
- نه!
- چرا؟
- باید تنبیه شی! خیلی گوسفندی!
- خب گوسفندم دیگه!
- نه باید کمتر گوسفند باشی؟
- چیکار کنم؟
- برو اینجا تدریس کن!
- ترو خود مرلین نه!
- چرا!
- بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــع!

کلاس مراقبت از حیوانات جادویی ! کلاس مورد علاقه دانش آموزان فرا رسیده و همه با شور و اشتیاق به سمت کلاس میدوند و در کلاس را میکوبند و میبینند استاد قبل از آنها رسیده.
- استاد ما دیر رسیدیم یا شما خیلی زود رسیدی؟
- همگی ساکتتتت
دانش آموزان متعجب هستند که چرا استاد لاکهارت انقدر عصبی است.
- همگی قلم و کاغذ بردارید میخوام امتحان بگیرم!
- اما استاد این تازه جلسه اول ترم جدیده
- برام هیچ اهمیتی نداره. سوال اول رو بنویسید چطور باید یک سنتور رو ...
قبل از اینکه بتونه سوال رو کامل پای تخته بنویسه جیمز که از بچه های شیظون کلاس بود ورد <اینسندیو> رو روی تخته اجرا کرد و همین جرقه ای شد تا ترم هرج و مرج برای بقیه معنا پیدا کنه!
لیلی بغل دستی جیمز هم با سوت مخصوصش هیپوگریفش رو صدا کرد و ناگهان از بالای سقف سقوط کرد به پایین و لاکهارت که در این میانداشت دیوونه میشد روی لیلی و جیمز <پرتیفیکوس توتالوس> رو اجرا کرد و قبل از اینکه مدیر محترم مدرسه جناب حسن مصطفی باخبر
بشه با اجرای ورد حافظه روی مدیر موفق شد که قسر در بره
بعد از اون هم لاکهارت با آرامش به بچه ها گفت که برای جلسه بعد همگی باید تحقیقی درمورد جانوری که میگه "ثوثیسش همش گوشته" بنویسند!
بجنبین اعضای ترم هرج و مرج هرچه زودتر تکالیفتون رو ارائه بدید!

حسن مصطفی حسابی داغ شده بود و داد سخن داده بود. او که با اون سیبیلاش بی شباهت به هیتلر نبود:








دستانش را مانند او تکان میداد و جادوآموزان را خطاب قرار میداد، گویی در برابر کنگره حزب نازی ایستاده است.

نقل قول:

یکی از جادوآموزان:
_ آقا اجازه؟ اوجول چیه؟

یکی دیگر از جادو آموزان:
_ همون جوجوله!

حسن مصطفی با عصبانیت چوبدستیشو کشید و چند کروشیو هوایی در کرد و گفت:
_ خفه ای پدر خران!

جادوآموزان:

حسن ادامه داد:
نقل قول:

سپس به نزدیک ترین هیپوگریف نزدیک شد تا به صورت مستند گوشت ها را به جادوآموزان نشان بدهد ولی هیپوگریف که اصلا شوخی نداشت و متوجه حرف های بی ادبانه او شده بود، چنان منقاری به سرش زد که حسن جا به جا همون جا ولو شد و به دیار باقی شتافت.

ولی از اونجاییکه هاگوارتز خیلی کارش درسته و برای هر پلن اِی یه پلن بی هم داره، سریع یه یارو از آسمون ظاهر شد و با ششصد تا سرعت با جاروش فرود اومد، دستی کشید و گرد و خاکی کرد... سپس پرید پایین و به جادوآموزان هاج و واج گفت:
_ سلام برو بچس! حالا که حسن ترکید درس امروز رو من ادامه میدم. این داستانی که این بنده خدا در گذشته نوشته نمونه خوبیه. اینو بخونید: سانتورشناسی

جلسه اول، مراقبت از موجوداتی که در باطن جادویی نیستن ولی ممکنه با شما و موجودات جادویی برخورد داشته باشن به گونه‌ای که در انتها اینطور باهات رفیق شن و سلفی بگیرن!

روش: محبت خالصانه

پ.ن: فکر کنم واضح باشه کار هوش مصنوعی نیست.

باز کردن در و دیدن داخل
-چه خبره؟
دیدن اوضاع و فرار کردن

تکلیف ترجمه‌ی زبان باستانی ژرگوس، ارائه شده توسط جوزفین مونتگومری.
(( بیانات ژرگوسی استاد در کلاس درس را ترجمه کنید))

ژرگوس: نوعی از حیوانات باستانی دو پا و دو گوش که قدرت تکلم داشته اند.
___________________________________

نقل قول:
سلام. به کلاس ژرگوس خوش آمدید، لطفا پشت صندلی نشسته، میز را روی سرتان بگذارید. بدوید تنبلان کم‌خاصیت.
درس امروز مکالمات ژرگوسی بخش دوم:
- پدر گوساله‌ی نامحترم چه‌کار میکنی؟ اینجا کلاس درس است! آیا من برای تو یک مزاح هستم؟

نقل قول:
همانطور که دیدید برای شروع مکالمه شما از پدر طرف شروع می‌کنید. سپس صحبت را به موضوع مورد نظرتان سوق می‌دهید:
- زباله! امشب اورژانس اجتماعی ساعت نه شب می‌آید. آشغال های خودتان را آماده کنید که، بفروشیدشان؟
- استاد نمی‌دانستم در ژرگوسستان آشغال می‌خرند. با آنها چه‌کار می‌کنند؟ واقعا که! شبدرهایم! چه زیبا!

نقل قول:
- بله می‌خرند.
- یعنی آنها را کاربردیست... شاید آنها را بازیافت می‌کنند.

نقل قول:
به‌هرحال، ما با تاریخچه‌ی زباله‌های ژرگوسی کاری نداریم! موضوع دیالوگ‌ها بود.
لازم‌به‌ذکر است شلغم، تربچه، شوید، مویز و شبدر کوهی از نمادهای ژرگوسی هستند که در مکالمات استفاده می‌شوند. همانطور که آلنیس از شبدر استفاده کرد. شما هم استفاده کنید. اما دقت هم داشته باشید. کاهو و کلم استفاده نشود که، که فحش است؟

نقل قول:
آفرین که فحش است. حالا از دو نفر دعوت می‌کنیم که، با ادبیاتی ژرگوسی باهم مکالمه کنند‌‌.

نقل قول:
-سلام ای پدر شلغم!
-بر پدرت شوید زیبا دل بفرمایید!
- حال و احوال شما شبدر است؟
- خیر کمی کاهویی شده‌ام و غمگینم!


نقل قول:

- کاهو به دور، چه‌تان شده؟
- شکست کلمی خورده‌ام، نفخ دارم.
- نفخ کلم! باید آب مویز بزنید.

نقل قول:
بسیار زیبا بود سبزی خوردن‌های عزیزم، به شما بیست می‌هیم. سر جایتان بشینید تا شاید کمی، ژرگوسیوم مغزتان فروکش کند. امیدوارم از کلاس درس امروز لذت برده باشید.