مرگخوارا چشماشون رو تنگ کردن و به الستور نگاه کردن، باورشون نمیشد الستور به همین راحتی بیخیال سایه‌ش شده باشه. حتما ریگی به کفشش بود.
الستور اما زیر نگاه‌های سنگین و پر از شک مرگخوارا، با بی‌خیالی به دیوار تکیه داد و با حفظ لبخند همیشگی و غیرعادیش، به سوت زدن پرداخت.

- الان یعنی ما بریم دنبال سایه‌ت؟
- آره دیگه. می‌خواین اصلا خودم هم چاقو بدم بهتون؟

و از توی جیبش خیلی عادی یه چاقوی خونی بیرون کشید.
مرگخوارا به خون خشک شده روی چاقو نگاه کردن و ترجیح دادن ازش استفاده نکنن، و بعد همه‌شون پخش شدن و شروع کردن به بهم ریختن وسایل و پرت کردن مبل‌ها و گلدون‌ها به دنبال سایه الستور.

الستور عینک تک‌چشمیش رو صاف کرد و به مرگخوارایی که روی کوچک‌ترین سایه‌ای می‌پریدن و سعی می‌کردن شکمش رو پاره کنن، نگاه کرد. بعدش گردنش رو یکم خم کرد و به سایه‌ش که دقیقا پشتش روی دیوار بود و کاملا از حرکاتش تقلید می‌کرد، گفت:
- من که گرسنمه‌، تو چی؟

خوب می‌دونست سایه‌شم گرسنه‌ست. بنابراین درحالی که با صدای رادیومانندش سوت می‌زد که بی‌شباهت به صدای خش خش برگ‌ها نبود، به سمت در راه افتاد و به مرگخوارا که توی سر و کله همدیگه میزدن و به دنبال سایه‌ش بودن نگاه کرد.

- میگم بچه‌ها فکر کنم سر کاریم همه‌مون؟
- نه بابا؟ تازه فهمیدی؟ چه غلطی کنیم حالا؟
- یکیو میندازیم جلو مامان مروپ شکمشو پاره کنه و مشکل حل بشه خب.

خلاصه:
مرگخواران میخوان برای لرد یه بمب اتم بسازن و برای این کار از سالازار یک لیست مواد اولیه میگیرن. لیست سالازار یک لیست پر از معماست و برای هر کدوم از مواردش مرگخوارا باید معما رو حل کنن.
پس از حل اولین معما مرگخوارا متوجه شدند باید یک تسترال پیدا کنند و استخوان رکابی گوشش رو دربیارن و صورتی کنن و به سالازار تحویل بدن ولی مروپ همه تسترال ها رو برای نهار پخته.
حالا مروپ میخواد با ساتور شکم مرگخوارا رو بشکافه و استخوان رکابی رو بیرون بکشه.
..........................................................................................................................
مروپ مثل قصابی بی رحم به مرگخواران نگاه میکرد و در ذهنش راسته گوسفندی خورشتی را تصور میکرد. بهرحال فکر کردن به غذا و مواد غذایی به صورت بی وقفه در ذهن مروپ پلی میشد و آگهی بازرگانی نداشت.
مرگخواران در زیر نگاه بی رحم مروپ معذب شده وآب دهانشان را قورت دادند. دوریا که از کله پاچه کردن اسکورپیوس ناامید شده بود با لبخند شهلایی به مروپ نزدیک شد.
- میگم حتما باید شکممون رو سفره کنین؟ نمیشه یه جور دیگه تسترال پیدا کرد؟

اما مروپ حسابی در نقش ساتوری کننده فرو رفته بود و کوتاه نمی آمد.
- میتونم بعد از سفره کردن مرگخوار مامان از سبزی شمالی استفاده کنم و براتون مرگخوار شکم پر مامان پز درست کنم! برای قند عسل مامانم میبرم! حتما خیلی خوشش میاد!
مرگخواران با شنیدن این حرفها بیشتر معذب شدند و در مرحله معذب الکبر قرار گرفتند.

دوریا آهی کشید و بعد با اشاره و ابرو آمدن مرگخواران را در گوشه ایی جمع کرد.
- بیایید خودمون یکی رو انتخاب کنیم! حداقل بقیه سالم میمونند!
اسکورپیوس با دلخوری گفت:
- به جای اینکه با لگد منو پیشنهاد بدی، یکی از این مرگخوارهای آش خور رو بنداز جلو! آقا ما اینجا حق آب و گل داریم!
-مثلا کی؟
- عااا.......همین سیگنس!

سیگنس با تعجب گفت:
-اخه من آش خور نیستم! فقط گوشت دوست دارم!

مرگخواران بدون توجه به گفته های سینگس با لبخندهای کریپی به سیگنس خیره شدند.
سیگنس که هنوز دو گالیونی اش نیوفتاده بود، متفکرانه گفت:
- اولا که دندونهای همتون زرد شده، مسواک بزنید! بعدم میگم چرا ما از کسی استفاده نمیکنیم که نمیره؟ همین سایه الستور! اون روز همین سایه ایشون سر سفره تسترال تلیت میکرد و میخورد!

مرگخواران از حجم حق بودن پیشنهاد سیگنس، لبخند های کریپی شان را از روی او برداشته و به الستور و سایه اش انتقال دادند.
الستور با همان لبخند همیشگی گفت:
- سایهکه طوریش نمیشه ولی باید راضیش کنین که حاضر بشه شکمش شکافته بشه!

اسکورپیوس با التماس به ریگولوسی که فقط چون نویسنده خیلی دوستش داشت در سوژه چپانده شده بود معلوم نبود چرا نزد مرگخواران بازگشته نگاه کرد. بین مرگخواران، او دلرحم ترین فرد بعد از گابریل به شمار می آمد.
از بخت خوب اسکور، ریگولوس معنی نگاهش را دریافت و با لحنی مانند شوالیه های فداکار گفت:
- بانو مروپ، اول من رو بازرسی کنین.

مرگ لبخندی زد. بعد از این همه وحشی گری و بی رحمی، بالاخره یک آدم فداکار بین این جماعت پیدا شده بود!
مروپ نگاهی به سر تا پای ریگولوس کرد. قطعا در معده اش حتی یک خیار هم جا نمی شد، چه برسد به گوشت تسترال! مروپ شک داشت اصلا ذره ای گوشت در میان استخوانهایش وجود داشته باشد.
- امم.. نمی خواد موز کوچولوی مامان. گوشت تسترال تو بدن تو جا نمی شه.

ریگولوس که از تمسخر لاغری اش توسط مروپ رنجیده بود، در حالی که به خودش به خاطر بدغذایی اش لعنت می فرستاد از اتاق بیرون رفت و مروپ، ساتور را بالا برد. امیدوار بود دیگر کسی مانعش نشود و بتواند تسترال های مامان را بیابد.

در حالی که دوریا آماده بود تا با بازگشت اسکورپیوس به جمع مرگخواران، لگد دیگه‌ای نثارش کنه، با شنیدن این حرف لبخندی شیطانی می‌زنه و تو گوش اسکورپیوس زمزمه می‌کنه:
- حقته! تا تو باشی موافقت نکنی.

اسکورپیوس حالا هم متوجه بود که حقشه و هم دیگه دوست نداشت نقش اصلی این داستان باشه!

در کسری از ثانیه با اشاره‌ی سر مروپ، چهار مرگخوار می‌ریزن سرش و هر کدوم یه دست و یه پاشو می‌گیرن و اونو به صندلی می‌بندن تا مروپ آماده شکافتن شکمش بشه. مروپ اکیویی می‌گه و چاقویی بزرگ و برنده رو از آشپزخونه احضار می‌کنه. بعدش تهدیدکنان چاقو رو روی شکم اسکورپیوس حرکت می‌ده.
- یکی که زیست جادوییش خوبه بگه بقایای تسترال دقیقا کجای شکم ذخیره می‌شه؟

اسکورپیوس با نگرانی نگاهشو بین مرگخوارا می‌چرخونه. در دل سالازار سالازار می‌کنه تا هیچ‌کس ندونه. این می‌تونست شانسی براش باشه که مروپ بیخیال تشریح شکم مرگخوارا بشه!

- هیچ‌کس نمی‌دونه؟ عیب نداره اینقد می‌رم جلو تا بالاخره تسترالای مامانو پیدا کنم.

مشخص بود که بخت اصلا قرار نبود که با اسکورپیوس یار باشه. اما اسکورپیوس هم‌چنان خودش می‌تونست حامی خودش باشه.
- نــــــــــــــــــــــــــــــــــه!

مروپ که چیزی نمونده بود با چاقو لباس اسکورپیوس رو بشکافه و شکمش رو بدره، با شنیدن صدای فریاد اسکورپیوس متوقف می‌شه.
- چی شده؟ نکنه می‌خوای زیرش بزنی؟
- نه من غلط بکنم. ولی مطمئنم برای شکافتن شکم باید درازکش باشم نه نشسته!

اسکورپیوس شاید هنوز راهی برای نجات خودش نداشت، ولی حداقل می‌تونست کمی بیشتر وقت بخره بلکه امداد غیبی برسه که!

راه حل بانو مروپ خوب بود فقط تنها مشکلی که داشت این بود که تمامی اعضای مرگخواران از آن گوشت خورده بودند و دلشان نمی‌خواست شکم هایشان سفره شود. پس با نگاه های نگران و پیش از حادثه به بانو مروپ نگاه کردن تا شاید از این اتفاق جلوگیری کنند. پس بصورت اتفاقی و توسط لگد ناگهانی دوریا اسکورپیوس جلو انداخته شد تا مخالفت خود را با نظر بانو مروپ بیان کند.

- بانو مروپ. اسکورپیوس یکاری باهاتون داره. اسکورپیوس خودت زبون داری بگو دیگه.

اسکورپیوس در حالی دستی بر پشت لگد کشیده اش کشید تا درد آن را کمی کم کند به بانو مروپ نگاه کرد چطور می‌توانست انتقاد خلاف نظری انجام دهد مگر از جانش سیر شده بود. بهرحال چاره جز این نداشت.

- راستش بانو قضیه اینه که...
- اسکو مامان تندتر بگو؟ نکنه با پیشنهاد من مخالفی؟ بگو من انتقاد پذیرم.
اسکورپیوس آب دهنش را قورت داد و عرق صورتش با آرنجش پاک کرد. اگر جراحی میشد شانس زنده ماندن داشت اما اگر انتقادی میکرد شانسی برایش باقی نمی ماند.

- بانو مروپ ما مخالفی نداریم ولی خواستار اینیم این جراحی با حفظ قوانین شهروندی و قوانین حقوق بشری انجام بشه تا مشکلی پیش نیاد.

بانو مروپ سری به نشانه تایید تکان داد. نمی‌دانست این صحبت های اسکورپیوس چه معنایی دارد پس مخالفت با آن معنایی نداشت. برای همین اجرای نقشه باید هر چه سریع تر انجام میشد.

- اسکورمامان. تو رو به عنوان اولین داوطلب انتخاب می‌کنم. میتونی در حین سفره شدن جراحی شکمت قوانین حقوق بشری رو برام تعریف کنی.

خلاصه: برای اثبات کارآمدی خود، مرگخواران تصمیم گرفتند که یک بمب اتمی واقعی بسازند و آن را به آزمایش بگذارند تا شاید بتوانند رضایت و بخشش لرد ولدمورت را جلب کنند. برای این منظور، آنها به سالازار اسلیترین مراجعه کردند و از او درخواست کمک کردند. سالازار، با دانش و تجربه‌ی عمیق خود، لیستی از مواد لازم را به آنها ارائه داد که هر کدام به نوعی چالش برانگیز بود.

پس از بررسی دقیق لیست توسط مروپ و دوریا، آنها به این نتیجه رسیدند که حتی خود لیست نیز پر از معماهایی است که نیاز به حل شدن دارند. پس از حل اولین معما، متوجه شدند که باید یک تسترال را پیدا کنند، آن را به رنگ صورتی درآورند و سپس استخوان رکابی گوش او را به سالازار تحویل دهند. در این میان، مرگخوارها به دنبال تسترالی بودند که متوجه شدند مروپ برای ناهار آنها از تسترال‌های انبار خانه ریدل استفاده کرده و همه تسترال‌ها را به پایان رسانده است. این موقعیت، آنها را در موقعیت دشواری قرار داده و نیاز به تفکر خلاقانه و تدابیر جدیدی داشت تا بتوانند خواسته‌های سالازار را برآورده سازند.


برای اطلاعات بیشتر در مورد تور سالازار اسلیترین به این تاپیک مراجعه کنید.



----
مرگخوارها به مروپ نگاه می‌کردند و صورت‌هایشان را از چپ به راست به این صورت ( ) تکان می‌دادند و مروپ هم به مرگخوارها نگاه می‌کرد و صورتش را از بالا به پایین به این صورت ( ) تکان می‌داد. این تبادل احساسات غیرکلامی، در فضایی مملو از تنش و بی‌قراری، چند دقیقه‌ای به طول انجامید. مروپ که از این وضعیت ناکارآمد به تدریج خسته و عصبانی شده بود، بالاخره صبرش لبریز شد و با لحنی تند و غران گفت:

- مرگخوارای مامان وقتی گرسنشونه شیرجه میزنن تو بشقاب، حالا که شکمشون سیر شده این اداها چیه در میارن؟

اسکورپ، که از تکان‌های مکرر فکش دچار درد شده بود، به تدریج صورت خود را آرام و ثابت کرد. با نگاهی پر از انزجار و لحنی که ناراحتی عمیقش را آشکار می‌کرد، گفت:

- ما فکر میکردیم که داریم گوشت هیپوگریف میخوریم که شیرجه میزدیم ... البته مجانی بودن غذا هم در شیرجه زدنمون کم تاثیر نبود.

مرگ، که در طول زندگی‌اش هزاران صحنه وحشتناک دیده بود، برای نخستین بار با حیرت شنید که چگونه آن اندک گوشت باقی‌مانده میان استخوان‌های تسترال‌ها توسط مرگخوارها کباب و خورده شده است. با تعجب و ناباوری گفت:

- چند تا تسترال کشتین که تونستین این همه مرگخوار رو سیر کنین آخه ... من دیروز جون یه بچه کوچولو رو گرفتم ولی بازم شما از من سنگ دل ترین .

مروپ ترجیح داد که در مورد تعداد تسترال‌هایی که برای وعده ناهار کشته شده بودند، صحبتی نکند و برای پرهیز از هرگونه جزئیات بیشتر، به سرعت موضوع گفتگو را تغییر داد:

- الان تنها راه حلی که به ذهن مامان میرسه اینه که تیکه‌های بدن تسترال رو از تک تک دلاتون بکشیم بیرون تا بالاخره به استخوان رکابی گوش تسترال برسیم و بعد رنگش کنیم و خدمت جد بزرگوار مامان ببریم.

مرگ، که در طول عمر خود هزاران صحنه وحشتناک را شاهد بوده بود، باز هم از سنگدلی مروپ شگفت‌زده شد. اما تعجب او در میان ترس و دلهره‌ای که در قلب‌های مرگخواران از شنیدن این نقشه مروپ جاری شده بود، گم شد.

ناگهان توجه مرگ به جمعیت زیادی که پشت سر اسکورپیوس قرار داشتن جلب می‌شه و بیشتر از اون، به موجودی که با یه دستش عصاشو گرفته بود و با یه دستش با سایه‌ش کلنجار می‌رفت.
- اوه الستور! دوست قدیمی من!

الستور بیخیال گیر دادن به سایه‌ش می‌شه و به چسبیدن به عصاش کفایت می‌کنه.
- قدیمی؟ فکر می‌کردم هنوزم با هم دوست باشیم.
- خودت می‌دونی که منظورم از نظر قدمت رابطه بود.
- هاهاها معلومه که می‌دونم. ولی یکم سرگرمی همیشه خوبه نیست؟

و هر دو خنده‌ای می‌کنن و با هم دست می‌دن.

اسکورپیوس مرد معامله و ریسک کردن بود. شاید پرت شدن حواس مرگ از خودش اتفاق مبارکی بود، اما از دست دادن توجه خوانندگان قطعا خیر!
بنابراین اسکورپیوس که داشت نقش اصلی داستان رو از دست می‌داد و تریبون کاملا از دستش خارج شده بود، گلوشو صاف می‌کنه و با قدمی بین الستور و مرگ قرار می‌گیره.
- جناب مرگ گویا کف تو چشمشون رفته، چون رنگ موهای من بیشتر از طلایی، نقره‌ایه.

مرگ دهن باز می‌کنه تا جوابی بده اما اسکورپیوس زودتر از مرگ دوباره می‌گه:
- همین باعث می‌شه فکر کنم شاید در مورد رنگ شلوارم هم اشتباه کرده باشی.

اسکورپیوس مجددا اجازه پاسخگویی رو به مرگ نمی‌ده و سریعا با دستش به سویی اشاره می‌کنه.
- مرگخواران عزیز. من به یاد آوردم ما خودمون اتاق تسترال‌ها داریم که گله‌ای از تسترالا اونجا سکنی گزیدن. وقت تلف کردن جایز نیست. بریم یکیشونو برداریم!

اسکورپیوس راه میفته بره که احساس می‌کنه یقه‌ش از پشت طرف دو نفر داره کشیده می‌شه. اولی مرگ بود و دومی مروپ بود. مروپ گوی سبقت رو در شروع صحبت و بیان کردن علت کارش از مرگ می‌ربایه.
- نارگیل مامان باید به اطلاعت برسونم که آخرین تسترالی که اونجا داشتیم هفته پیش کباب شد و رفت تو شکم مرگخوارای مامان.

فقط یک کوچولو فکر بیشتر، با چاشنی غذاهای مروپ، به سرعت جواب مناسبی رو به ذهن مرگخوارا آورد.
- ما که هر روز مرگ می‌بینیم.
- آره بابا. من و مرگ که اصلا همین دیروز با هم ناهار بیرون بودیم.
- مرگ از ترس من شبا زیر تختش رو نگاه میکنه قبل خواب اصلا.
- منم وقتی رز سفیدم خشک شد مرگ رو دیدم...
- من وقتی سهامم سقوط کرد مرگو با دوتا چشمای خودم دیدم. برام دست تکون داد، کلی دوست شدیم با هم!

و صدها پاسخ هوشمندانه و مرگخوارانه دیگه، که البته مروپ با خوشحالی و ذوق به تک تک مرگخوارا نگاه کرد و تشویقشون کرد و در نهایت ملاقه‌ش رو به سمت اسکورپیوس گرفت.
- اسکور مامان؟ بهت اعتماد دارم که به بهترین نحو یه تسترال رو برامون پوست بکنی.

اسکورپیوس آب دهانش رو محکم قورت داد، چندتا قدم عقب رفت، یعنی مستقیم به سمت پنجره.
- اوه... بله بله بانو. سریعا براتون تسترال پیدا می‌کنم.
- اسکور مامان؟ چرا از پنجره میخوای بری بیرون؟ از در برو خب. ما هم اصلا باهات میایم که همگی تشویقت کنیم.
- همین پشت پنجره دارم یه تسترال می‌بینم بانو. :run:

و اسکورپیوس از پنجره شیرجه زد بیرون و مستقیم روی سر الستور و گابریل که زیر پنجره نشسته‌بودن و ریز ریز می‌خندیدن فرود اومد.

الستور که در لحظه کنترلشو از دست داده بود، اسکورپیوس رو از گلو گرفت و شروع کرد به فشار دادنش که مروپ و مرگخوارا سر رسیدن.
- فکر کنم من رو با تسترال اشتباه گرفت بانو. البته من خودم هم داشتم زودتر میرفتم دنبال تسترال براتون. ولی به نظر می‌رسه افتخارش نصیب اسکورپیوس شده.

و با بیخیالی اسکورپیوس رو که کبود شده‌بود و چشماش از حدقه بیرون زده‌بودن رو رها کرد.

- آره آره... همین الان این گوشه دارم یه تسترال می‌بینم بانو.

و صدای جیغ و دست و هورای مرگخوارا به هوا بلند شد و اسکورپیوس هم به سمت جایی که فکر می‌کرد تسترال اونجا باشه، رفت.

- اونجا تسترال نیست! مرتیکه پولکی خالی بند!

و گوینده صدا، که ردای سیاهی به تن داشت، و روی رداش هم حوله حموم سیاه به کمرش بسته‌بود و کلاه حموم صورتی روی سرش داشت و با کلی کف و صابون، صورتش رو پوشونده‌بود و توی دستشم یه داس بزرگ نگه‌داشته‌بود و در واقع حسابی مرگ بود، وارد شد.
- تو کجا من رو با دوتا چشمت دیدی و باهام رفیق شدی؟ سهامت سقوط کرد نهایت رنگ شلوارت عوض شد، مرتیکه مو طلایی!

خلاصه تا پست جد بزرگوار مامان رو در اینجا مشاهده کنین.

- کدو قلقله زن‌‌های مامان دقت داشته باشین که کندن پوست یه تسترال نیاز به دقت فراوون داره.

مروپ چاقو یک بار مصرفی را از دست گابریل گرفت و یک ساطور به اندازه کله گابریل را جایگزین آن کرد.
- نیاز نیست مراقب باشی دستتو نبره مامان جان! هر زخمی باعث افزایش تجربه توی زندگی انسان می‌شه.
- یعنی اگر سرمو باهاش ببرم فول تجربه‌ می‌شم بانو؟!

اسکورپیوس که در حال محاسبه قیمت روز کلیه در بازار سیاه بود، لبخند مهربانی به گابریل زد.
- یک درصدم شک نکن گابریل جان؛ ولی مراقب باش فقط گردنتو قطع کنی و احیانا چاقو با نواحی دیگه بدنت برخورد نکنه. خطرناکه!

دوریا ماشین حساب اسکورپیوس از دستش قاپید.
- از حالا دیگه شریکیم... سودشم نصف نصف!
- کدوم سود؟! چه کشکی چه ماستی؟! من فقط داشتم کمک می‌کردم تجربیاتش بیشتر شه! سریع خودشو شریک می‌کنه!

دوریا ساطور را از دست گابریل گرفت و به اینکه گابریل همچنان برای کسب تجربه از دسته آن آویزان بود اهمیتی نداد.
- نظرت چیه تجربیات خودتو بیشتر کنم شریک عزیزم؟

مروپ به فرزندان خیرخواهش نگاه رضایت‌مندی انداخت.
- حالا که مامان انگیزه فراوونتونو در پوست کنی دید وقتشه بریم سر اصل مطلب و یه تسترال پیدا کنیم. با توجه به اینکه برا پیدا کردن یه تسترال اول باید بتونیم اونو ببینیم، به مامان بگین از گوجه سبزای مامان کسی تاحالا مرگ رو دیده؟

مرگخواران که هر روز با خوردن غذاهای مروپ مرگ را حداقل سه وعده می‌دیدند کمی بیشتر به جوابشان فکر کردند.

-چه موادی داخل لیست...
-خب بعیده بتونیم مواد رو تهیه کنیم.

جمیع مرگخواران به مامان مروپ خیره شدند.
-اگه نمی‌تونیم پس چرا گفتین بعد از تهیه‌ی مواد برمی‌گردیم پیشتون؟
-چون نمی‌تونی بلافاصله به سالازار اسلیترین کبیر بگی موادی که می‌خوای رو نمی‌شه پیدا کرد.
-خب پس الان برگردیم بگیم پیدا نکردیم؟
-نه اینکار رو هم نمی‌تونیم بکنیم.

همه با نگرانی بهم نگاه کردند. با اینکه نمی‌توانستند مواد داخل لیست را برای تهیه‌ی بمب پیدا کنند، مامان مروپ بیش از حد خوشحال به نظر می‌رسید. دوریا قدمی به جلو برداشت و دستش را به سمت برگه گرفت.
-می‌تونم لیست رو ببینم؟
-حتما! بیا!

دوریا نگاهی به لیست انداخت. در ابتدا اخم‌هایش درهم رفت و سپس لبخندی زد. این لیست هیجان‌انگیزتر از چیزی بود که فکرش را می‌کرد.
-این‌ها اصل مواد نیستن، هر کدوم یک معنی پنهان پشتشون دارن!
-دقیقا همینطوره!

باقی مرگخواران همچنان با چشمانی گیج به مروپ و دوریا نگاه می‌کردند.
-یکی میشه به ما هم توضیح بده؟

دوریا به مرگخوارها نگاه کرد و سرش را تکان داد.
-درجه‌ی هر کدوم از این معانی پنهان هم روبرو سخت‌تر می‌شه. مثلا اولیش اینه: استخوان رکابی گوش تسترال صورتی.
-تسترال صورتی دیگه چیه؟

دوریا اخمی کرد و به مرگخواری که یکدفعه فریاد زده بود چشم‌غره رفت. مرگخوار قدمی به عقب برداشت و خود را پشت باقی اعضا پنهان کرد.

-تسترال صورتی وجود نداره اما میشه یه تسترال رو صورتی کرد.
-یعنی رنگش کنیم؟
-نه یعنی باید پوستش رو بکنیم.

مروپ با تحسین سری تکان داد اما اکثر مرگخواران بهت‌زده به دوریا خیره شدند؛ به هرحال کندن پوست یک تسترال و بعد درآوردن استخوان رکابی گوشش کاری عادی در زندگی روزمره نبود. اسکارلت که دست به سینه به حرف‌ها گوش می‌داد، قدمی به سمت دوریا و مروپ برداشت.
-پس یعنی باید هرکدوم از این‌ ۵ مورد رو رمزگشایی کنیم و بعد بریم پیداشون کنیم؟

مروپ سرش را تکان داد.
-به نظرم بهتره در مسیر که می‌ریم دنبال تسترال تا پوستش رو بکنیم، بقیه‌ی موارد رو هم رمزگشایی کنیم.

بنابراین مرگخواران کوله‌هایشان را روی دوششان انداختند، ساطورهایشان را به کمرشان بستند و راهی یافتن تسترالی برای پوست‌کندن شدند.