هنگام *غروب بود.تنها صدایی که در *جنگل به گوش می رسید، صدای *خش خش برگ ها زیر پایم بود.در حالی که نفسم بالا نمی آمد و خون در دهانم جمع شده بود، سعی می کردم طوری راه بروم که *رد پایی از خودم به جا نگذارم. باید قبل از اینکه از *خستگی بیهوش می شدم،*کلبه را پیدا می کردم. با دست خالکوبی روی گردنم را که *طلسم خوش شانسی در آن محبوس بود، لمس کردم.
ناگهان سرم گیج رفت و *نوری خیره کننده چشمانم را به سوزش درآورد...وقتی آن روشنایی کورکننده به تدریج از بین رفت و توانستم اطرافم را ببینم،متوجه هیکل شنل پوشی شدم که مقابلم ایستاده بود.صدایی خشن و دورگه از زیر کلاه شنل گفت:"غریبه!به بهشت *مرگ خوش آمدی!"


واقعا خیلی عالی بود!
تایید شد!

صداي خش خش برگ هاي زرد و قهواي در زير پايم ، صداي زوزه ي گرگينه اي گرسنه و خشمگين در كوهستان ، صداي حيوانات دل سنگ و بي رحم در جنگل ، صداي زدن ميخ بر روي چوب در كلبه ، صداي خواندن طلسمي براي مرگ ، ذهنم را خسته ومشغول خود كرده بود ; كه ناگهان فردي را در مقابلم يافتم كه زمزمه مي كرد :((آوادا كداورا))وحال نور سبز خيره كننده اي ذهنم را مشغول كرده بود.


تایید شد!

غروب - جنگل - ردپا - خش خش - گرگینه - خسته - کلبه - مرگ - نور خیره کننده - طلسم

غروب بود و روز خسته نفس های آخرش را می کشید. جنگل با درختهای سر به فلک کشیده اش با قدرت جلوی قدرت نمایی خورشید را گرفته بودند.

جنگل از زمانهای قدیم آشیانه ی افسانه قامتهایی بود که ترس و مرگ را به راحتی میتوان در آنجا تصور کرد.. ردپاهایی ناشناخته که وجود آنها را اثبات میکردند .. و ناگهان قطاری از دور آمد و نوری خیره کننده را بر صورت این مسافر افسانه ها انداخت .. --- آوادا کداورا ---

- لرد ولدمورت : اَه خدای من این یکی چقدر زر میزنه !! حیف این طلسم که الکی حروم کردم !


تایید شد!

غروب - جنگل - ردپا - خش خش - گرگینه - خسته - کلبه - مرگ - نور خیره کننده - طلسم

نزدیک های غروب بود من خسته و تنها در جنگل بودم صدای خش خش برگ ها به گوش میرسید ردپا هایی را دیدم آنها را دنبال کردم ناگهان به کلبه ای کوچک رسیدم در زدم ناگهان از درون کلبه گرگینه ای بیرون آمد و به من حمله کرد من با ورد های سیاه گرگینه را از پای در آوردم اما ناگهان یک طلسم از پشت با نور خیر کننده به سمت من آمد و من با مرگ مواجه شدم


تایید شد!
فقط علامتگذاری ته جملات فراموش نشه. به دلیل کوتاهی پست و قشنگ بودنش، استثناءً از رنگی نبودنش گذشت شد.

شبیه غروب خورشید نبود. همانند سرخی خون یک رگ از هم گسسته بود. و آن صدای دردمند، صدای زوزه گرگینه ای بود که در آستانه کلبه سوزان و مشتعل هاگرید، سنگری از جنس کدوهای غول پیکر را بغل گرفته بود و از لب هایش خون می چکید. خسته بود. خسته و درمانده تر از آن که در آخرین لحظه به میان بجهد و همگام با آخرین ردپای مرگخواران محو شود و تعقیبشان کند. تنها نور خیره کننده ای را دید که از کنار سرش عبور کرد و به خطا رفت. طلسمی بود که موج عبورش نفس او را در سینه حبس کرد و سایه مرگ را برای لحظه ای روی سرش انداخت. برای آخرین بار زوزه ای عمیق و طولانی کشید. برخاست. و به انوار نماد اسکلت بر فراز هاگوارتز، خیره ماند. پشت سر صدای خش خش برگ ها و طنین قدم های نزدیک شونده سانتورها به گوشش رسید که از جنگل ممنوعه بیرون می آمدند. اما دیگر دیر بود. دیر رسیده بودند.


تایید شد!
توصیفات زیبایی کردین.

رنگ آسمان از سرخی در آمده و به سیاهی میگرایید و خبر از به پایان رسیدن غروب میداد. باد به تندی میوزید و برگ های زرد و کنده شده ی درختان را به اطراف میبرد. صدای دلنشین خش خش برگ ها، باعث شکسته شدن سکوت وهم انگیز جنگل میشد. در این میان گرگینه ای با خستگی، سعی میکرد خودش را به کلبه ای که در وسط جنگل قرار داشت برساند. زخم های عمیقی بر روی بدنش نمایان بود. امیدوار بود که تا صبح دوام آورد و بعد از بازگشتن به جسم انسانیش، با چندین طلسم ساده خودش را از مرگ نجات دهد.

الان برم برای تعیین شخصیت؟


بله الان شما برای ورود به ایفای نقش باید به تاپیک شخصیت خودتون رو معرفی کنید برین و در مورد شخصیت انتخابیتون توضیح بدین. از لیست شخصیت ها میتونین برای انتخاب شخصیت کمک بگیرین.

غروب - جنگل - ردپا - خش خش - گرگینه - خسته - کلبه - مرگ - نور خیره کننده - طلسم

کمکم داشت غروب می شد. شاید برای شما دیدن غروب جنگل لحظه ای بی نظیر را همراه داشته باشد ولی نه برای من!چون 3 بار میشه این صحنه را دیده ام وهر بار میگویم :((اه...مثل این که دوباره نتونستیم اون گرگینه ی لعنتی رو پیدا کنیم))خسته بودیم ولی ناگهان نگاهمان به رده پای عجیبی افتادکمی بعد صدای خش خشش را شنیدیم. امید در دلمان جوانه زد.ناگهن نور خیره کنندهی سبزی توجه مرا به خود جمع کرد.موفق شدیم اورا گرفتیم!!!

نتونستم رنگش رو تغییر بد به بزرگی خودتون ببخشید


با علامت هم میشه کلمات رو متمایز کرد. فقط آخر متنتون رو کمی سریع پیش بردین.
تایید شد!

کلمات جدید:

غروب - جنگل - ردپا - خش خش - گرگینه - خسته - کلبه - مرگ - نور خیره کننده - طلسم


نقل قول:

باران - مبارزه - اشک - الستور - شب - خوردن - آسمان - محفل - خاکسپاری - جستجوگر شبی تاریک بود و باران می بارید از خواب پریدم . چند شب بود که اوضاع همینطور بود .از وقتی که دامبلدور و الستور مودی رفته بودن دیگه هیچ چی معنی نداشت نه جستجوگری در تیم کوییدیچ نه محفل ققنوس و نه ....... مبارزه با حس خوردن سم و خلاص کردن خودم وحشتناک بود. نشستم و تا سپیده دم اشک ریختم .هنگامی که آسمان با نور خورشید روشن شد کم کم خوابم برد و کابوسه خاکسپاریه دامبلدور شروع شد . تایید شد!