مشخصا وندلین شگفت انگیز. به خاطر رول ها و نوشته های بسیار با کیفیتش.

همچنان که هری، هوا را با تمام وجود به داخل ریه هایش میکشید و در دل به مدارک و قاضی و وزیر و وزارت فحش های بد بد میداد، آرسینوس جیگر که به تازگی وزیر شده بود، از جا بلند شد.
- جناب قاضی... به عنوان یکی از شاکی های دادگاه تقاصای صحبت دارم... میشه؟

قاضی ابتدا کمی فکر کرد... اما بعد دستش به گالیون هایی که داخل جیبش جیرینگ جیرینگ میکردند برخورد کرد، پس با چهره ای آرام گفت:
- بله جناب وزیر... بفرمایید لطفا.

آرسینوس با آرامش تمام از جا بلند شد و خب جناب آقای پاتر... شما محکوم هستید به...

- اگه من دیگه ارشدی کردم!
- داشتم میگفتم، شما محکوم هستید به راز و نیاز در انظار عمومی، جادو کردن در مقابل مشنگ ها و البته تهدید کردن بنده به ارشدی نکردن کلاس های هاگوارتز.

- دروغ میگه!
- البته دیشب هم داشت شایعه میپراکند که من ارشدی تمام کلاس هارو گرفتم.
- فقط یه شوخی بود خب!
- این رو هم یک شوخی در نظر بگیرید آقای پاتر.
-
- جرم دیگشون هم اینه که شکلک مورد علاقه من رو که به عنوان شکلک رسمی خودم سند زدمش رو بدون حق کپی رایت استفاده میکنن.

هری:

قاضی که داشت با گالیون های داخل جیب ردایش بازی میکرد:

حاضرانی که میخواستند سر به تن پسر برگزیده نباشد:

حاضرانی که میخواستند سر به تن پسر برگزیده باشد:

سپس قاضی با پوزخندی گفت:
- جناب وزیر... ازتون خواهش میکنم بنشینید. اگر شاکی دیگری وجود داره لطفا بیاد و توضیحاتش رو به دادگاه ارائه بده.

همچنان که روی جایگاه ایستاده بود و منتظر بود که تشویق جمعیت به اتمام برسد، متوجه نکته ای شد... ذهن او کاملا خالی از هر ایده ای بود! اگر به او میگفتند برای افتتاح سازمان سخنرانی کند قطعا میتوانست به خوبی چنین کاری کند... اما آموزش کاردستی؟ آرسینوس درک درستی از این موضوع نداشت... چرا که مشغله های زیادی در ذهن خود داشت که شامل: «درست کردن معجون برای ارباب، انجام نقد های تالار گریف، داد و بیداد کردن سر هری پاتر، بررسی کار های وزارت، اضافه کردن معجون های جدید به کتابش و تجدید چاپ آن و در نهایت باز هم ساخت و ارسال معجون برای اربابش!» آرسینوس ناگهان به خود آمد و فهمید زیاد از حد در فکر بوده و ملت کاملا در سکوت نشسته اند تا او آموزش دهد... وزیر سحر و جادو که در مقابل این جمعیت کمی عصبی شده بود، شروع کرد به گشتن در جیب هایش تا متن یکی از سخنرانی هایش را پیدا کند.

ملت:

آرسینوس پس از دقایقی متوجه شد که چه گندی بالا آورده و متن سخنرانی اش را با خود نیاورده است... پس به ناچار با صورتی که در زیر نقاب از عرق خیس بود، شروع به صحبت کرد:
- اول از همه سلام و درود بر ساحرگان و جادوگران عزیز. دوم هم اینکه من بسیار خوشحالم از اینکه در اینجا حضور دارم و به خودم افتخار میکنم که بتونم کمی به شما آموزش بدم و مفید واقع بشم، اکنون هم میخوام به شما آموزش...
- ملت شاهد باشید این هنوز جهت گیری سیاسیش معلوم نیست!

آرسینوس با چشمانی که در زیر نقابش مخفی و ناپیدا بودند، رو به فلورانسو گفت:
- دوشیزه فلورانسو... لطفا آرامش خودتون رو حفظ کنید... اصلا کسی حرفی از جهت گیری سیاسی زد آخه؟

- ملت شاهد باشید این میخواد من آرامشمو حفظ کنم!

آرسینوس که از آرام کردن فلورانسو نا امید شده بود منوی مدیریت خود را از جیب ردای سیاهش بیرون کشید و دکمه ای را روی آن فشار داد که موجب شد فلورانسو و هرآنچه به وی متعلق بوده به جزایر بالاک تبعید شود و یک عدد "آریانا دامبلدور" به زندگی بازگردد. که البته نسبت به فلورانسو بسیار آرام تر و بهتر است!

- اهم... داشتم میگفتم... امروز میخوام بهتون ساختن قایق کاغذی رو یاد بدم.

چند نفر پوزخند زدند.

- نخند آقا! نخند! عه! من خودم هم اون موشک کاغذی رو بلد نبودم تا الان!

ناگهان چشمان رون که روی یکی از صندلی ها نشسته بود، گرد شد و او با تعجب گفت:
- واقعا؟!
- بله آقای ویزلی... بلد نبودم! الان یاد گرفتم... حالا آموزش رو شروع میکنم.

آرسینوس پس از گفتن این حرف چوبدستی خود را از داخل آستین ردایش بیرون کشید و یک عدد کاغذ سفید را ظاهر کرد.
- اول کاغذ رو از طرف طول و از وسط تا میکنیم، بعدش کاغذ تا شده رو از عرض و از وسط تا میکنیم، بعدش اون گوشه هاشو مثل شکلات تا میکنیم بعد پایین هاشو مثل گلابی میکنیم...

ملت:

- میدونم هیچی نفهمیدید... خودم هم نفهمیدم چی گفتم! به صورت تصویری میگم بهتون!

آرسینوس با این حرف، دوباره چوبدستی خود را بالا آورد، یک تخته سیاه بزرگ ظاهر کرد و سپس با حرکات چوبدستی خود مراحل ساخت قایق را رسم کرد.




سپس در زیر نقاب لبخندی زد... ایده های ناگهانی بعضی وقت ها به شدت به درد بخور بودند!
- خب... من از جناب آقای رون ویزلی دعوت میکنم که بیان و آموزگار بعدی رو معلوم کنن... خودم هم باید برم برای ارباب معجون بسازم با اجازتون.

آرسینوس همچنان که در حال شکر کردن عالم بالا به خاطر ایده ناگهانی اش بود، به سرعت از جایگاه خارج شد!

گنده گریف در معجون سازی

1- معجون ایرادگیری بخورید و ایرادگیر خود باشید!
حالا اینی که گفتم یعنی چی! یکی از مهم ترین اشکالات ملت از جمله خود من اینه که گاهی به ایراد های پست های قبلیمون نگاه نمیکنیم و بی توجه هی پست میزنیم و درخواست نقد میکنیم. حالا سری بعدی که میخوایم پست بزنیم کاملا یادمون رفته تو نقد قبلی بهمون چه چیزایی گفته شده. این کار باعث میشه با سرعت کمتری پیشرفت کنیم.
تکلیف این دفعه من در رابطه با این موضوع انتخاب شده. یکی از پست هاتون در سطح ایفای نقش عمومی رو انتخاب کنید، (اگر پستی باشه که روش نقد انجام شده بهتره، ولی اجباری در این مورد نیست.) و اون رو باز نویسی کنید. ایرادهای پستتون رو بگیرید و به شکل جدیدی اون رو بنویسید. موقع زدن پست تکلیف یادتون باشه علاوه بر پست بازنویسی که اینجا میذاریدش، لینک پست اصلی رو هم برای من بذارید. (25 نمره)

نقل قول:

در همین پاراگراف تعداد زیادی اشکال وجود داره: ناهماهنگی زمان افعال، نبود فضاسازی، جدا نکردن دیالوگ ها از متن اصلی و استفاده نشدن شکلک های مناسب برای رساندن احساسات دیالوگ ها و حتی وجود دیالوگ های غیر قابل قبول.

نقل قول:

اینجا هم دقیقا مشکلات پاراگراف بندی به چشم میخوره و نبود شکلک، همینطور بعضی از رفتار ها و دیالوگ ها به شدت غیر منطقی و غیر قابل باور هستن و اصلا با شخصیت ها جور در نمیان. به غیر از اون روی این قسمت میشد خیلی مانور داد.

نقل قول:

بله... نویسنده که بنده باشم بسیار ناشی بوده! بوق زده با این پاراگراف بندیش! اینجا هم میشد توصیفات بیشتری کرد و از اون گذشته ما علامت "!!!" نداریم، اگر قراره "علامت تعجب" بذاریم یدونه هم کافیه.

نقل قول:

این قسمت جای توصیف خیلی بیشتری داشت و میشد بیشتر ازش استفاده کرد. همینطور دارای اشکالات نگارشی خیلی زیادی بود. دیالوگ ها باید جدا میشد از خط اصلی و بعدش دو تا اینتر زده میشد.


بله... این هم پایان نقد... این هم رول اصلی.

این هم رول بازنویسی شده و مرتب:

لرد با چهره ای که بدعنقی از آن میبارید به طبقه پایین رفت و چند دقیقه بعد به مقابل کلاس درس آماندا رسید و در چوبی و پوسیده آن را که به شدت صدای "جیر جیر" میداد، باز کرد و با کلاسی نیمه تاریک با هوایی سنگین و تار عنکبوت هایی که از سقف آویزان بودند، روبه رو شد. آماندا بلافاصله با دیدن لرد از روی صندلی خود بلند شد و گفت:
- سلام و درود بر لرد سیاه کبیر.
- زودتر درستو شروع کن دیگه! ما میخوایم بریم به ادامه صحبتمان با نجینیمان ادامه دهیم!
- اربابا... اگر بخواید تو این مسابقه شرکت کنید مجب... یعنی لازمه تو این کلاس شرکت کنید!
لرد:

لرد که به شدت عصبی شده بود، به ناچار بر روی یک صندلی کوچک و سخت نشست... زمانی که به یاد صندلی راحت اتاق خودش افتاد، نزدیک بود از گوش هایش دود خارج شود، پس لب هایش را روی یکدیگر فشرد، نفس عمیقی کشید و گفت:
-خیلی خب... شروع کن آماندا.
- قدم اول شما اینکه شما باید مثل دامبلدور رفتار کنید، یعنی اجازه بدید تمام مرگخوارا، محفلی ها و مردم بهتون بگن دامبلدور و هر اسمی که به دامبلدور میگن. در ضمن اون یادتون باشه که اگر کنترلتون رو از دست بدید و همه رو طلسم کنید جایزه رو از دست میدید .
- تموم شد؟

آماندا اعتراض لرد را نشنیده گرفت و گفت:
- حالا این کار رو تمرین میکنیم، یعنی من شما رو دامبلدور یا هر چیزی که به اون پیری میگن صدا میکنم و شما باید خودتون رو کنترل کنید و مثل اون جواب بدید.

آماندا شروع به مسخره کردن لرد میکند:
- آلبوس پیری؟
- چته؟
- پروف دامبل؟
- مثل تسترال چرا صدامون میکنی؟

آماندا با نارضایتی سری تکان داد و گفت:
- وقتی من، مرگخوارا، مردم و محفلی ها شما رو صدا میکنیم شما خیلی آروم و راحت باید بگید "بله فرزندم"!
- بله فرزندم!
- ریش پشمکی؟
- بله فرزندم؟
- آهان... حالا درست شد ارباب... من به شما افتخار میکنم.
- بله فرزندم؟

همچنان که لرد تنها جهت عصبی کردن آماندا "بله فرزندم" را تکرار میکرد، ناگهان رز با تمام قدرت خودش را به در اتاق کوبید که موجب خرد شدن در شد و البته لرد یک لحظه خشمگین شد و نعره زد:
- چه غلطی میکنی رز؟ چرا مثل تسترال وارد میشی؟
- ارباب، نجینی میخواد منو بخوره!

در همان لحظه نجینی هم وارد اتاق شد و در حالی که به رز نزدیک میشد شروع کرد با صدای بلند "فیس فیس" کردن.

- نجنینی... دخترمان... این رو ولش کن... عالم بالا زدنش! قابل خوردن نیست دیگه!

نجینی با نارضایتی از اتاق خارج شد و لرد هم چوبدستی خود را از جیب خارج ساخت و یک عدد "اکسپلیارموس" به رز زد تا دیگر چنین کاری نکند.

- ارباب؟! شما؟ اکسپلیارموس؟! میشه همچین چیزی؟
- بله فرزندم.

آماندا با رضایت لبخندی زد و گفت:
- شما کاملا برای مسابقه فردا آماده هستید ارباب.

صبح روز بعد در حالی که خورشید هنوز کامل طلوع نکرده بود مرگخواران آماده رفتن به مسابقه شدند...

2- علت اثر منفی ای که معجون ایرادگیری روی ریگولوس گذاشت رو حداکثر در یک پاراگراف تشریح کنید.(5 نمره)

خب... اول از همه بگم که استاد معجون سازی بسیار خفن و با استعداد تشریف دارن و همه معجون هاشون درست کار میکنه، روی ریگولوس هم درست کار کرده... اصلا فکر نکنید اشتباه بوده ها! من این رو به عنوان یک معجون ساز بهتون میگم. بالاخره ایشون انجمن معجون سازی تاسیس کردن و اینا... اصلا هم معجون هاشون درب و داغون و بنجل نیست! حالا اینارو دیدید شما؟ کل فعل هارو به غیر از "من این رو به عنوان یک معجون ساز بهتون میگم" برعکس کنید. جواب واقعی به دست میاد! غیر از اون احتمالا یک معجون اشتباه دادن به خورد بچه و البته آزمایشی که من در کلاس تغییر شکل روی ریگولوس انجام دادم هم احتمالا بی تاثیر نبوده... خلاصه علل زیادی وجود داشته!

مشخصا سیریوس بلک به خاطر ایده قشنگ جام آتش.

من هم به کاربر semetra رای میدم و با نظر زاخاریاس عزیز کاملا موافقم.

رای من به ارباب لردولدمورت کبیر هست. چون همیشه از جون و دل برای مرگخوارا و همینطور فعال کردن انجمن ها وقت میذارن، اونم نه فقط خانه ریدل، بلکه کل انجمن های ایفای نقش.

رای من هم به دلوروس آمبریج هست.

همچنان که در راهروی خانه سالمندان حرکت میکرد در چوبی اتاقی توجهش را جلب کرد. دری از چوب قدیمی و پوسیده و البته تصویر کنده کاری شده یک پاتیل قیمتی و زیبا.
لارا به آرامی به در ضربه زد... ضربات دستش درست به وسط دیواره پاتیل برخورد میکردند.

- کیه؟ کیه؟ کیه؟

لارا به صدای فریاد پیرمرد گوش میکرد... به نظر میرسید که چیزی جلوی دهان پیرمرد گذاشته اند که همین باعث شده صدا خفه به گوش برسد. دختر بیچاره که کمی حس ترس را در صدای پیرمرد داخل اتاق حس کرده بود، با آرامش گفت:
- میتونم بیام تو؟
- بفرمایید. بفرمایید. بفرمایید.

صدا اکنون آرامش بیشتری داشت، پس لارا به خود جرئت داد و در را باز کرد و وارد شد. در آن زمان بود که با اتاقی نیمه تاریک روبرو شد که دور تا دور آن را قفسه های بلندی فراگرفته بود و روی قفسه ها پر از بطری هایی بود که محتویاتشان مواد مخصوص معجون سازی بود. آنگاه لارا به مردی قوز کرده در وسط اتاق نگاه کرد که با ردایی سیاه و نقابی طلایی بر صورت ایستاده بود و مشغول بهم زدن محتویات یک پاتیل طلایی بود.

- امم... ببخشید آقا... شما آرسینوس جیگر هستید؟
- جیگرم. جیگرم. جیگرم، با گاف مکسور!
- شما آرسینوس جیگر معروف هستید؟ معجون ساز خانه ریدل ها؟

چشمان ناپیدای آرسینوس در زیر ماسک، با شنیدن نام "خانه ریدل ها" کمی هشیار شد و دست از هم زدن محتویات پاتیل کشید.
- اسم شما چیه خانم؟
- لارا لسترنج هستم.
- با این یارو قمه کش... رودولف... نسبتی دارید؟
- بله... البته مهم نیست چندان... اومدم به شما هم سری بزنم.
- خب... پس بفرمایید بشینید.

لارا به میز کوچک و دو صندلی آن که در کنار پاتیل طلایی بودند نگاهی کرد و به آن سو رفت، همچنان که از کنار پاتیل عبور میکرد نگاهی به داخل آن انداخت و متوجه شد آرسینوس در حال هم زدن یک پاتیل خالی بوده است. به نظر میرسید وضعیت عقلانی معجون ساز پیر چندان هم خوب نباشد.

با سلام.

دادگاه به ریاست و قضاوت بارتی کراوچ بازگشایی شد.

با آرزوی موفقیت.