روح از اتاق لرد خارج شد و رفت سراغ قربانى بعدي...
مرگخواران در گوشه ديگرى دور هم جمع شده و غر ميزدند.
-اى لعنت سالازار به اون روزى كه اين روح رو دستگير كرديم!
-من نميدونم اين همه جسم...چرا جسم ارباب آخه؟
-اينا هيچى... آخه كى تا حالا نقشه رو جلو قربانى گفته بانز، كه تو با صداى بلند جلوش گفتى و اونم سو استفاده كرد؟
لينى سعى كرد به محل احتمالى بانز، چشم غره اى برود، اما از آنجا كه بانز، طبق معمول ردايي تنش نبود، چشم غره از او عبور و به شخص ديگرى خورد.
-وايسين ببينم، آستور! تو چرا غر نميزنى؟ اصلا چرا اينقدر ساكت نشستى؟ چرا هيچي نميگي ؟
همه به سمت آستوريا برگشتند.
-با تو ام آستوريا! ميشنوى؟
آستوريا فقط كمى نگاه كرد و سرى تكان داد و باز به رو به رويش خيره شد.
-هـى...! ميگم نكنه روحه اومده رفته تو بدن اين ؟!
-نه بابا...فكر نكنـــ...چيكار ميكنى رودولف ؟ دستت رو بكش !
هكتور با تعجب و عصبانيت، به سمت رودولف برگشت.
-ميگم چي ميخواى از تو رداى من؟!
-به رداى لرد قسم كه من كاريت ندارم... اما انگار نظر دستم، با نظر من فرق داره...!
-نظر دستت؟...يعنى چي ؟!
رودولف با دستش، دست ديگرش را محكم چسبيده بود تا مانع از حركتش به سمت رداى هكتور بشود.
-چه ميدونم. هى ميگه "هكتور چه جذاب ويبره ميره"!
-ميگه...؟ ببينم يعنى داره باهات حرف ميزنه...؟
-آره ! هى...با قمه ميزنم لهت ميكنما... كجا ديده شده كه من به جز ساحره ها به سمت كسى دست دراز كنم؟ نكن...ميگم نه!
ملت با تعجب و در بعضى موارد با لبخند هاى شيطانى، به
رودولف تسخير شده، خيره شدند...!