اینقدر سرم داد نکش.خسته شدم.بابا کر شدم.یکی منو نجات بده .

اگه گفتی من کیم.
من میکروفن جادویی لی جردنم.

می دونی من خیلی با حالم ..... یه بار باعث شدم هری جلوی چو ضایع بشه .... نویل عاشق منه ......... من بودم که باعث شدم رمز ورود به سالن گریفندور یادش بمونه........
میمبلوس میمبله تونیا سلام عرض می کنه

نميدونست توي اون چيه....مميخواست نزديكش بره و نگاهش كنه....فضوليش گل كرده بود...ولي نه اينبار لازم بود! بايد به دامبلدور ميگفت...بايد اونو به دامبلدور نشون ميداد..بايد ميدونست....

واقعا اينطوري بود؟؟؟ هيچ چيزي نميفهميد...فقط كافي بود يه مدت صبر كنه تا بفهمه....ولي چقدر صبر؟ بيشتر از يك سال بود كه صبر ميكرد...ديگه خسته شده بود! باز به عكس خيره شد تا بفهمه هري با قدح انديشه چيكار داره...باك بيك هنوز در فكر كاور كتاب ششم بود!!!!!

------------
با تشكر از باك بيك عزيز!!!

همينجوري هي به من زل ميزنند....هر روز يكي من رو نگاه مي كنه .واي چقدر قشنگه.......واي چقدر قديميه......آپچو...آپچو...باز دارن منو گردگيري مي كنن......چند روز بعد و بعد ديگه زندگي من فقط شده همين كه منو نگاه كنند و گردگيري كنند....مني كه زماني در دستان بهترين جادوگر بودم....شمشير بيچاره داشت فكر مي كرد به زماني كه همرزم گودريك بود مي انديشيدو باز هم كسي داشت فقط نگاش مي كرد.....

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
مي خواستم بگم اگه مي شه بتونيم داستان بقيه رو نقد كنيم مي دونم طولاني نيست ولي اگه ضعف ها و قوت هاش گفته بشه شايد به مرور بهتر هم بشه.

من کیستم من چیستم؟
من کوتاهم...اما میتوانم بلند تر از هر پرنده ای بپرم...من ابر نیستم اما سفید تر از آنم و بهتر از او پرواز میکنم...باور نمیکنی ببین...دوباره هرمیون پروفسور فیلیت ویک را در کلاس به پرواز در آورده بود...!!!

من گرمم، به گرمی قلب یک مادر
من نرمم، به نرمی دست یک مادر
من قشنگم، به قشنگی لبخند یک مادر
هری جان، باور نمی کنی؟
منو بپوش، تا همه این ها روخوب حس کنی
چون من بلوز دستباف خانم ویزلی هستم.

تنها بود خيلي تنها.......هيچكس به اون توجه نميكرد.......كسي حتي باهاش حرف هم نميزد.......انگار اونو نمي ديدن......هر روز دختران زيادي رو ميديد كه از كنار اون رد ميشن ولي حتي يزره احترامم براش قائل نبودن.......اي كاش يه نفر حرف اونو باور ميكرد........دختري كه در دستشويي بود با شنيدن صداي گريه از دستشويي خارج شدند .......ميرتل دوباره زد بود زير گريه

دوباره قرمز شده بود...ديگه داشت كلافه ميشد.اوايل از قرمز شدن خوشش ميومد ولي حالا....
اونقدر قرمز شده بود كه از خودش بدش ميومد....با خودش ميگفت: همش تقصير اين پسره ست.اگه اون نبود منم ديگه قرمز نميشدم...چي ميشد اگه منم مثل اون توپ كوچولوي بالدار كه بيرون داره پرواز ميكنه بودم...چي ميشد اخه؟
يادآور هنوز در فكر اسنيچ بود كه نويل يادش اومد چي رو فراموش كرده بود!

من كيستم؟

تورو خدا بذار برم تو!
نميتوانست داخل شود گويي چيزي را فراموش كرده بود...
خواهش ميكنم...سوسك بالدار...غورباقه افريقايي...بذار برم...
اما نميشد...امكان نداشت داخل شود! او بايد ياد ميگرفت كه فراموشكار نباشد...بايد مي آموخت كه از حافظه اش به خوبي استفاده كند!وزغي را از جيبش بيرون كشيد و گفت :
تو ديگه چي ميگي؟ نكنه واژه رمزو ميدوني؟ خب يالا بگو ديگه!
و ناگهان واژه رمز را بياد آورد!و گفت :
وزغ!
در روي پاشنه چرخيد و بانوي چاق گفت :‌بفرمايين!
نويل لانگ باتم داخل شد!
==========
من چيستم؟

نه نزديك نشويد! چيزي نيست نگران نباشيد...برايم هيچ اتفاقي نميفتد...مساله اي پيش نخواهد آمد...تمام زندگي من همين است! چندين بار اين اتفاق را تجربه كرده ام...تمام زندگي من از خاكسترست و باز آتش ميگيرم و دوباره متولد ميشم...
ققنوس آتش گرفت و از خاكسترش ققنوسي نو پا متولد شد!

خیلی ضریف و زیبا بود........هر وقت صداش میکردم فورا تو دستام میومد.......منو هر جایی که میخواستم میبرد بدون هیچ منتی........تا حلا چندین بارباعث پیروزی من شده بود.....با اینکه پیر وضعیف شده بود ولی هنوز دوست من بود....... حیف که در اثر بی احتیاتی من نابود شد........بهترین رفیقم رو چوب جاروم رو تو مسابقه کوییدیچ از دست داده بودم