به نظر من دليلش اينه كه خيلي از بزرگ سالان در ايران از نظرشون تخيل باعث ميشه ذهن بچه ها مشغول اين به قول خودشون چرنديات بشه و بچه ها نتونن با دنياي واقعي كنار بيان و اين به خاطر عقايد غلط و كوته فكريه نويسندگان ايرانيست كه كاريش نمي شه مرد اما نسل جديد مي تونه نويسنده هاي خوبي تحويل جامعه بده

این موضوع رو چند تا از برترین نویسنده های کودک و نوجوان ایران بررسی کردن و یکی از اون ها دلیلش رو این طور گفت که در ایران کمتر نویسنده ای داریم که نوشتن رو به عنوان شغل اصلی ش انتخاب کنه و اکثر نویسنده ها واسه تامین خرج زندگیشون مجبورن که کار کنن و نمی تونن تمام وقت خودشون رو روی نوشتن بذارن.
اگه نویسنده های ایرانی هم بخوان می تونن یه کتاب مثل هری پاتر بنویسن که اسم ایران رو توی جهان ادبیات کودک و نوجوان بلند کنه. فقط نیاز به فکر و وقت داره.

در مورد اسطوره های ایرانی باید بگم که ما هم همانند غربی ها و یونانی ها در اساطیر دارای خدا های متعددی هستیم (خدای آتش، خدای باد و...) و همانند آنها جادو و داستان های افسانه ای داریم (چندی از اسطوره ها و نماد های غربی از ایران گرفته شده است مانند تعطیلی روز یکشنبه (sunday=روز خورشید) که مربوط به آیین مهرپرستی ایران باستان است. (راز داوینچی - مترجم)).
و در مورد کتاب های برجسته از نظر آقای بلید: تا جایی که من پژوهش کردم کتاب دیوان مولانا (با نام دیوان رومی چه ترجمه و چه اصل) در دهه اخیر در آمریکا و بیشتر اروپا بعد از کتاب مقدس پرفروش ترین کتاب بوده و همچنان تجدید چاپ می شود.

مي دونيد چيه، توي ايران هر مغز متفكري كه هست به خاطر تورم امكانات !!!! داره از اين جا فراري مي شه از بس به ايراني ها بها داده مي شه البته توي كشور خودشون جداي از اون ما هم اسطوره هايي رو توي فرهنگ خودمون داريم
اما به جرأت مي تونم بگم كه هيچ كتاب ويژه اي نيست كه مخصوص نوحوون ها باشه از طرف ديگه همين نوجوون ها هستن كه آينده ي مملكت رو مي سازن اما اصلأ به نيازهاشون توجه نمي شه
قيمت كتاب ها رو هم اگه در نظر بگيريد منظورم رو مي فهميد
اگه كتاب هايي مثل هري پاتر و يا ارباب حلقه ها توي ايران نوشته مي شد حتمأ هر جلدش دونه اي ده پونزده تومن مي شد
تازه كي تا حالا شنيده كه بگن تو ايران مردم به خاطر انتشار يه كتاب جديد جلوي در انتشاراتي ها و كتاب فروشي ها صف كشيده ن ؟؟؟؟؟؟!!!!!!

به نظر من اشکال از خود ما هم هست...ما اونقدر که باید و شاید
به نویسنده های خوب خودمون بها نمی دیم..حتی بیشترمون اثر های ارزشمند نویسنده ها و شعرای جدید و قدیمیمون رو نمی شناسیم و شناختمون در حد کتاب های ادبیات راهنمایی و دبیرستانمونه!(البته منظورم با اعضای شریف این سایت که همگی فعال و کتابخوان هستند نیست ، کلا گفتم!)
چیز دیگه هم که در مورد صحبت های دوستان به نظرم رسید بگم اینه که به شاهنامه و ... فقط به چشم یک سری داستان حماسی و عشقی نگاه نکنید ، توی هر بند بند این داستان ها مفاهیم بسیار بسیار عمیقی نهفته که اگر کسی بهشون توجه کنه متوجه می شه حتی بعد از گذشت 700-800 سال هنوزم زیبا و کاربردی هستند.

هااا دیانا مالفوی از طرف خودت حرف بزن من غیرت دارم یه کلمه به ایران و ایرانی توهین کنی میزنم یه بلایی سرت میارم ها

_____________________
من خودم بیشتر کتابهایی که دارم نویسنده های خارجین...چون ماشاا.. هرچی نویسنده داریم همشون عشقی رومانتیک (غیر از بعضیا) و اینجور چیزا مینویسن و منم از هرچی اینجور چیزاس حالم بهم میخوره!!!

در ضمن بلید جان شما که میگی بیشتر مردم شاهنامه نخوندن درسته چون شاهنامه انصافا خیلی سخته و مردم حوصلشون نمیکشه !! خود منم از این به نثر ساده هاشو خوندم فقط!!!


یه خورده هم خودمونو باور نداریم! فکر کنم یکی قبل از من گفت اگه یه خارجی بنویسه حتما میخونیم به به و چه چه هم میکنیم اما وقتی به نویسنده ایرانی میرسه...!!!

به نظر من ما هم در ادبیا ت داستانی خود شخصیت های
افسانه ای اسطوره ای زیادی داریم ولی این شخصیت ها
مانند انهایی که در ادبیا ت داستانی غربند نیستند و به این خوبی
هم نمی با شند من واقعا به شما حق میدم که این جوری
قضاوت کنید

آقا یا خانم خارجی...بهتراست درمورد خودت وکسانی که نام ایرانی دارند بیشتر تحقیق کنی...من واقعا خوشحالم که مردم خودمان خودمان راقبول ندارند وای به روزی که به کمک این عزیزان محتاج شویم

یک کلام ایران و ایرانی ها بی عرضه هستن
البته به غیر از بچه های سایت

البته اين سوال هميشه در جوامع و محافل نويسندگان ايراني وجود داشته كه چرا ما نميتوانيم داستانهايي اين چنين بنويسيم.به نظر من اين از ذات ما نيست بلكه از تنبلي ماست.مثلا چرا در حدود هزار سال پيش فردوسي حكيم شاهنامه را مي سرايد و هنوز كه هنوزه مردم آنرا مي خوانند و از آن لذت مي برند؟بله مطمئنا" اين از اراده ضعيف ماست كه سعي نمي كنيم تا مطالبي اين چنين خلق كنيم.