- هاگرید نگاه کن یه اژدها تو اسمونه!

- چی؟کجا؟

وقتی هاگرید داشت به سمت پنجره میرفت تا اژدها را ببیند، دای برایش پشت پا گرفت و هاگرید با مخ زمین خورد و بیهوش شد!

هکتور رو به دای گفت:

- میخوای معجون "هاگرید زنده کن" بیارم؟

- نخیر نمیخواد، تو فقط اون تخم هارو تا به هوش نیومده بردار

هکتور تخم های جغد و کلاغ را از دست هاگرید بیرون اورد.

- عالیه حالا بیا برگردیم خونه ی ریدل و اینارو به لرد سیاه بدیم

اما وقتی دای و هکتور به سمت در خانه ی جغد ها میرفتند، تخم ها شروع به باز شدن کردند!

- هــــوی! کوجا؟!

- تو نمی‌تونی جلوی مارو بگیری هاگرید! ما دیگه تخم‌ها را برداشتیم و رفتیم!

- حالا که گرفتم! واسّین تا دس به چتر نشدم!

هکتور و دای می‌‎دانستند هاگرید دست به چتر به خطرناکی مسی پا به توپ است پس تصمیم گرفتند بیخیال این که تخم‌ها را برداشته و رفته‌اند شده و بایستند.

- جیباتونو بیریزین بیرون ... هوم ... اعتراف کنید اون تخمارو واس کی می‌خواسّین؟! کار باروفیوی نامرده نه؟

- نه هاگرید ... باروفیو اهل پرنده نیست. فقط تو کار گاومیشه.

- خوب این که دلیل نمی‌شه! منم تو کار هیپوگریفم ... ولی از طاووس بدمصّب نمی‌شه گذشت بس که بی پدر خوشگله!

- خوب چه ربطی داره؟! اینا که تخم طاووس نیست!

- معلومه که نیست! اون عشق من تو دنیا نظیر نداره ... سال‌هاس هیشکی کلاغو با جغذ جفت ننداخته. فهم ندارن که ... نمیدونن چه لعبتی می‌شه ... نیگا کنین ... این کلاغو بیبینین ... فک کن چشای درشت و پرای سفید جغد داشته باشه! آخ الهی مامان قوربونش بره ...

هکتور و دای با توصیفات هاگرید دریافتند که به کاهدان زده اند و بهتر است هرچه سریعتر هاگرید را پیچانده و بیش از این به عاشقانه‌های او برای پرنده‌هایش گوش ندهند.

خلاصه:

نجینی هوس جغد سیاه کرده. لرد به دای و هکتور دستور می ده برن به خانه جغدها و جغد سیاه رو براش بیارن. ولی کریچر آخرین جغد سیاه رو هم با وایتکس سفید کرده!

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

هکتور و دای ناامید شده بودند. در واقع از شدت ناامیدی دیگر نمیتوانستند آنجا بمانند. بوی ناامیدیشان کل خانه جغد ها را در بر گرفته بود و خانه جغد ها به دلیل پخش شدید بیماری ناامیدی، دچار موی سیاه، ناخن دراز واه واه واه شد که البته مهم نمیباشد. چرا که ناگهان یک عدد لامپ کم مصرف بالای سر دای روشن شد و دای در میانه ناامیدی اش گفت:
- یافتم! یافتم! برمیگردیم به خونه ریدل، بعدش میتونیم با مرگخوارای بیشتر برگردیم، یا حتی تخم مرغ رنگی درست کنیم!

هکتور ویبره زد. هکتور حتی در زمان ناامیدی هم ویبره میزد و با یک جمع و حتی حساب سر انگشتی ساده که کودکان پیش هاگوارتزی هم میتوانند انجام دهند، باید گفت او در آن زمان یک هکتور ناامید ویبره زن بود که این حالت نیز هر چند هزارسال یکبار با احتمال نیم در میلیارد اتفاق می افتاد. به هر حال هکتور گفت:
- بریم دای. باید به بقیه معجون "تخم جغد سیاه پیدا کن" بدم که بتونن بهتر بگردن!

در آن لحظه ایده معجون "تخم جغد سیاه پیدا کن" برای دای چندان اهمیتی نداشت. فقط میخواست از آنجا خارج شود و هرچه سریعتر چاره ای بیندیشد که ناگهان چشمش به گوشه ای افتاد. داخل یک لانه جغد، یک عدد کلاغ همراه با یک جغد نشسته بودند و دل و قلوه رد و بدل میکردند. جگر با گاف منصوب هم در مواردی مشاهده شده حتی!

دای با دیدن دو پرنده عاشق، رفت به سویشان و آنگاه تخم ها را دید. نتیجتا لبخندی بزرگ بر دهانش نشست و گفت:
- اینهمه دور خودمون گشتیم و اینارو ندیدیم! بیا ببریمشون... شاید یکیشون سیاه بشه!

هکتور که از ناامیدی خارج شده بود و دوباره شاد و ویبره زن شده بود، گفت:
- حتی میتونم با معجون تخم جغد سیاه کن سیاهشون کنم!
- اسم معجون رو نیار هک، باشه؟
- بی معجون اصلا نمیشه!
- میخوای اصلا تو کتکشون بزن، منم خون آشامشون کنم که سیاه بشن، هوم؟
- معجون کتک زدن میدم بهشون!
- فقط بیا از اینجا بریم.
- آره. بریم ازشون مراقبت کنیم تا سیاه شن.

بدین ترتیب هکتور و دای، پس از پخ کردن جغد و کلاغ، تخم ها را برداشتند و رفتند.

کریچر به خوبی می دانست که اگر جلوی دو مرگخوار حرفی از سفیدی و ارباب ریگولوس بزند، کمترین مجازاتش خوراک نجینی شدن است بنابراین لبخند ملیحی زد، از همان لبخند هایی که وقتی گند می زنید یا در امتحان سمج تان نمره "غول غارنشین" می گیرید، بر لب تان می نشیند.
-کریچر هیچی نگفت!

جن خانگی این را گفت و پرید توی ماشین لباس شویی و درش را بست!
دای در حالی که دستش را در موهای سیاهش فرو برده بود گفت:
-این چرا این طوری کرد؟ مشکوک نمی زنه هکتور؟

هکتور پاسخ داد:
-ولش...معجون سیاه کننده بدم؟
-نه قربون دستت...معلوم نیس معجون هات بزنن کل جغدا رو بترکونن!

چشمان هکتور از خشم گشاد شد و دای بلافاصله فهمید که چه اشتباهی کرده است.
هکتور شیشه معجونی از جیب ردایش بیرون آورد و به طرز تهدید آمیزی به دای نزدیک شد.
-چیزی گفتی دای؟ منظورت این بود که معجون های من بدن؟

دای لبخندی زد، از همان لبخند هایی که کریچر چند لحظه قبل تحویل شان داده بود.
-نه هکتور جان! کی همچین حرفی زده؟ من فقط خواستم معجونات الکی هدر نره خو!

هکتور در حالی که شیشه معجون را به داخل ردایش باز می گرداند گفت:
-پس اشتباه متوجه شدم! می دونستم همه از معجون های من خوششون میاد!

اگر همان لحظه دای مجاز به کشتن هکتور بود، لحظه ای غفلت نمی کرد و چنان طلسمی به سویش روانه می کرد که گویی اصلا شخصی به نام هکتور دگورث گرنجر به دنیا نیامده است؛ اما کشتن مرگخوار لرد سیاه، برابر بود با کشته شدن به دست لرد سیاه! بنابراین دای دندان هایش را بهم فشرد تا کمی اعصابش راحت شود که ناگهان فکری به ذهنش خطور کرد!
-میگم هکتور؟ چطوره از بقیه دوستامون کمک بگیریم؟

همان لحظه_درون ماشین لباس شویی

کریچر در حالی که بدن کوچکش را در ماشین لباس شویی جمع کرده بود، به مکالمات دو مرگخوار را شنید.
سپس قاب آویز ارباب ریگولوس اش را از گردنش بیرون آورد و به آن خیره شد.
-ارباب ریگولوس! کریچر اجازه نداد! کریچر نذاشت یک جغد هم سیاه شد! کریچر نذاشت مرگ اربابش بی نتیجه شد.

شاید کریچر جنی کریه، زشت، رو اعصاب و به شدت نفرت انگیز بود؛ اما شجاع و وفادار هم بود و واضح بود که هیچ چیزی نمی تواند او را در این راه متوقف کند...!

- کات... کات!

فرهاد اصغری در نقش کارگردان همه را در جای خود متوقف کرد!
- لرد برگرده سرجاش! دای و هکتور جغدخونه! کریچر، لباسشویی.
- ما از هیچکس دستور نمی گیریم! صرفا برای منافع خودمان می گذاریم سوژه ادامه پیدا کند.

ملت همگی به سرجای خود برگشتند. اعوامل همچنین.
- یک دو سه... حرکت!
- معجون سریع پیدا کردن جغد سیاه بدم؟

دای به اطراف نگاه کرد. هیچ اثری از جغدی سیاه رنگ نبود. اما اطمینانی به تشه هم نداشت!
- نظرت چیه یکی از همین جغدای معمولی رو سیاه کنیم؟
- معجون سیاه کردن جغد معمولی بدم؟

کریچر گوش های بزرگی داشت که حتی از داخل ماشین لباسشویی هم اصوات را می شنید.
- کریچر نگذاشت جغد ها را سیاه کرد. کریچر توصیه های ارباب ریگولوس را فراموش نکرد! کریچر آخرین جغد سیاه رنگ را سفید کرد.
- گفتی چیکار کردی کریچر؟
- کریچر به دستور ارباب ریگولوس عمل کرد!

-های جن دیوونه مرگت چیه؟
- من فقط دارم به وصیت اربابم عمل میکنم.
- ا جدی وصیت اربابت این بوده که جغد ها رو اذیت کنی هان؟
- وصیت اون ...وصیت اون...
-وصیت اون چی؟
-وصیت اون این بوده که هیچ وقت سیاه نباشید.خب تو هم سیاه بودی من پاکت کردم.
- هیچی نگو.

فلش بک-خانه ی ریدل :
- خب هکتور. بریم؟
- آره دای بردار بریم.
هکتور و دای به سمت خانه ی جغد ها حرکت کردند.

فلش بک-خانه ی جغد ها :
- وای بسه دیگه چقدر هو هو میکنی سرم رفت.تازه تو الان باید ممنون باشی که من پاکت کردم.
-هه ممنون باشم. تو بدبختم کردی. ممنون باشم؟مطمئن باش انتقام میگیرم جن دیوونه.
و پر کشید و رفت. بلافاصله بعد از رفتن جغد دای و هکتور وارد شدند.
-سلام کریچر.تو این طرفا یه جغد سیاه ندیدی؟
کریچر که داشت از ترس می لرزید گفت : سلام دای. نه. چطور؟
- آمممم خوب ارباب تاریکی به اون جغد احتیاج داره.
- آمم خب نه من ندیدم.
- خب دای پس یکم صبر میکنیم.
- باشه.
بعد از 45 دقیقه:
وای دای حوصله ام سر رفت.
آره منم.میگم هکتور بیا یکی از این جغد ها رو سیاه کنیم ببریم واس ارباب.
- فکر خوبیه.فکر کنم اون جغد خوب باشه.
-آره اون خوبه.کریچر؟ تو مایه ی سیاه کننده داری؟
-آمم بله بفرمایید.

بعد از 10 دقیقه :
- آه چقد خوب شد هکتور مگه نه؟
-آره دای عالی شده.
-پس بردارش تا بریم.
هکتور جغد را برداشت و به همرا دای به سمت خانه ریدل حرکت کردند.
وقتی به آنجا رسیدند جغد را بهداد سیاه دادند.وقتی لرد سیاه جغد را از سر تا پا برانداز کرد با خشم چوبدستی اش را برداشت. آن را به طرف دای و هکتور گرفت و گفت:
-به نظرتون من اسکلم؟
-نه قربان.
- به نظرتون من خنگم؟
- نه ...نه ارباب.
-پس این چیه؟
و به جغد اشاره کرد.
دای و هکتور که از ترس می لرزیدند گفتند:جغد قربان.
و با دو از خانه ی ریدل بیرون زدند و لرد سیاه هم دنبالشان میدوید و آن ها را تهدید میکرد.

پایان.

چندین کیلومتر آن طرف تر جغد بال بال زد: قاااااار قاررررر قار جن الدنگ! این چی بود ریختی روم؟
کریچر سرش را خاراند: جغد که قار قار نمی کنه خاک تو سر.
- من می کنم. قار قار قار. تو مشکلی داری؟ میاد منو سفید می کنه غرغر هم می کنه.
- یه کلمه دیگه حرف بزنی می رم به خانوم بلک می گم تو و هری پاتر عاشق همینا!

جغد داستان که دید این جن چلمنگ حرف حالیش نیست به آسمان معراج کرد و رفت که در بی کران دنیا موش و گربه سگ شکار کند. کریچر هم رفت مایوی شنای یکی از میس بلک هایش را گرفت و اشک هایش را با آن پاک کرد و محض تنوع با سیخ منقل پنج سوراخ دماغ و ناف جدید برای خود ساخت که صدایی شنید.

- من دیگه دارم خسته می شم هک. خودش چرا نمی ره برای اون مارِ خرسش جغد بیاره کوفت کنه؟ کم خودم جونور دور و ورم دارمٰ باید مواظب حیوون خونگی اونم باشم.
- چطوره ارباب رو با معجون ارباب ریشه کن کن مرکب سرنگون کنیم؟
- فکر خوبیه. فقط یکم می دونی که...
- چی؟
- سوژه دیگه. خراب می شه.

کریچر که کریچری از کریچر های دنیا بود و از دانش های پنهایی آژیر نبودٰ نمی دانست که موضوع از چه خبر است و فوری خودش را پرت کرد در سوراخ ماشین لباس شویی که معلوم نبود در جغد خانه چه کار می کرد و به حرف های دو مرگخوار گوش سپرد.

- هیچ اثری از هیچ جغد سیاهی نیست!
دای دستش را سایبان چشمانش کرد و دنبال جغد سیاه گشت: حتما رفته نامه ببره. شاید حتی دیرش شدهٰ عجله داره!
هکتور شانه اش را بالا انداخت و گفت: به جهنم. صب می کنیم تا برگرده.

دای می خواست نگاهی به ساعت روی چوبدستی اش بیاندازد که آن را دید. 5 میس کال داشت... از مادرش. چشمانش گرد شد و تته پته کنان گفت: هک... هک... الانٰٰ... الان برمی گردم.

به مادرش زنگ زد.

بوق بوق بوق بوق دلمو شیکوندی حالا حالشو ببر با من نموندی حالا حاشو ببر تو منو فروختی خب به درک!

- بله؟
- علو مامان؟ مامان؟ من کود خوردم. چوبدستیم سایلنت بود. ندیدم.
- علو رو با "ع" نمی نویسنٰ پسره ی بی دست و پا. تو بیخود کردی جواب ندادی. نمی گی من فکر می کنم کوسه ایٰ تسترالی چیزی خوردتت؟ اونم با این شغل خطرناکت. هر روز یه ماموریت خطرناک داری. هفته پیش نزدیک بود زیر پای اون گاومیشا له شی وقتی داشتی اون شیره رو نجات می دادی. اسمش چی بود؟ موستفا؟ موسافا؟
- موفاسا.
- حالا هرچی. پریروز که اون پیری ریش دار رو نبش قبر کردی یه چوبدستی ای هورکراکسی کوفتی چیزی برای اون ارباب خیر ندیدت پیدا کنی. خسته شدم از استرس. دیروزم که می خواستی مار اون اربابتو با موتورسیکلت بال دار بری تحویل خاله ش بدی. خواب و خوراک ندارم بخاطر تو پسر. امروزم که حتی جوابمو نمی دی. پی همون بابای مافنگیت رفتی. همین الان بیا خونه کارت دارم. دیگه من اگه گذاشتم تو مرگخوار بمونی. این قرتی بازیا به خونواده ما نیومده. لابد فردا پس فردا هم می خوای زیر نور آفتاب بدرخشی. ما همه ی قبیلمونٰ جد اندر جد عالمان دین بودن. ما تو حوزه درس می خوندیم. همین بابای گور به گوریت هم برای خودش یه طلبه ای بود.پا می شی همین الان می آی خونه پسره ی دراکولا.
- چشم مامان.

دای با دستان لرزان چوبدستی اش را قطع کرد و به هکتور نزدیک شد: هک... ما نمی تونیم صبر کنیم. من باید زود برم. باید زود یه جغد سیاه پیدا کنیم!

سوژه جدید

کریچر در حالی که بطری حاوی وایتکس را از زیر لنگ سفید و چرک اش بیرون می آورد، وارد خانه جغد های هاگوارتز شد.
-اون خون آشام به کریچر گفت که تقسیم کار کرد! کریچر باید خانه جغد ها رو با وایتکس تمیز کرد!

کریچر در بطری اش را باز کرد و مقدار زیادی وایتکس برروی زمین ریخت، سپس روی زمین نشست و با دستمالی که از غیب ظاهر کرده بود شروع کرد به پاک کردن زمین. ناگهان چیزی توجه جن خانگی را جلب کرد. بین تمام جغدها، یک جغد سیاه کوچک روی میله ای نشسته بود و چنگالش را با نوک منقارش تمیز می کرد.

حس عجیبی درون کریچر فعال شد؛ آخرین وصیت ارباب ریگولوسش مبنی بر "سیاه نبودن" را به یاد آورد. بنابراین "کنان" به سمت جغد رفت و بطری حاوی وایتکس را روی جغد خالی کرد!


فلش بک_خانه ریدل

لردسیاه بر روی صندلی باشکوهی نشسته بود و مار عظیم الجثه اش را نوازش می کرد که ناگهان در اتاق با صدای قیژقیژی باز شد.

-ارباب!
-به شما یاد ندادن در بزنید!؟
-ببخشید ارباب!
-ارباب معجون در زدن بدم؟

همین که دای خواست در را ببندد تا این بار در بزند، لرد فریاد زد:
-خبر مرگتون تا وسط اتاق ما اومدین حالا دارین میرین بیرون در بزنید؟!

دای و هکتور به سمت اربابشان برگشتند.

-ما برای شما ماموریتی داریم.
-ارباب معجون ماموریت...

دای سقلمه ای به هکتور زد و هکتور ساکت شد سپس سرفه ای کرد و گفت:
-می فرمودین ارباب!
-بله می فرمودیم...ماموریت شما از این قراره که برین تنها جغد سیاهی که توی خانه جغدهاست برای ما بیارین!
-همین ارباب؟
-بله و حواستون باشه که به خوبی از جان پیچ ما...یعنی غذای پرنسس ما مواظبت کنید! دخترمون هوس جغد سیاه کرده!

هکتور و دای با لبخندی به یکدیگر نگاه کردند؛ ماموریت ساده ای به نظر می رسید، هرچند نمی دانستند که کریچر آن روز در خانه جغدها چه گندی زده است...!

لرد با بی صبری در اتاق کارش قدم می زد و هر از گاهی نگاه بی قراری به آسمان پشت پنجره می انداخت که از بد روزگار کاملا صاف و آفتابی بود!چنان در افکارش غوطه ور شده بود که تا ان لحظه چند بار درخواست قهوه کرده و حتی یکبار نیز دم نجینی را لگد کرده بود.
در همان لحظه در باز شد و بلا با حالتی عشقولانه وارد شد.
- منو احضار کرده بودین مای لرد؟
لرد دستی به سر کچلش کشید و با خشم نعره زد:
- هنوز یاد نگرفتی اول در بزنی بعد بیای تو؟چند صد دفعه باید اینو تذکر بدم؟ در ضمن این قهوه من چی شد؟
بلا با تردید گفت:
- قهوه؟ولی همین یه دقیقه پیش دیدم آیلین یه فنجون براتون اورد...ارباب جسارت نباشه ولی فکر نمی کنین قهوه زیادی براتون خوب نیست؟از صبح این سیزدهمیه...
لرد نعره دیگری زد:
- چه جور جرئت می کنی به سرورت بگی چی براش خوبه چی بد؟به مادرمون بگیم از لیست خطتت بزنه؟
بلاتریکس:
لرد رضایت مندانه فریاد زد:
- خوبه...حالا برو از الا بپرس اینا کی و چجوری میان؟

در سول سوسایتی

در یکی از کوچه های تنگ و خاکی که به مقر جوخه شش منتهی میشد مرد جوان مو سرخی که کیمونوی سیاه گل گشادی بر تن داشت و دستمال خز سفیدی بر سر بسته بود مقابل دختر ریز نقشی با همان لباس و موهایی که مدل پیاز کوتاه شده بود ایستاده و با لاف و گزاف مشغول صحبت کردن بود:
- آره باورت نمیشه...دو برابر سول سوسایتی بود آرانکاره...
دختر:
مرد جوان با دستپاچگی موهای سیخ سیخش را پریشان تر کرد.
- به جون تایچو راست میگم!
دخترک بلافاصله مدل بروسلی با لگد به صورت او حمله ور شد:
- چه جور جرئت می کنی به جون نی ساما قسم بخوری کله اناناسی؟
پیش از انکه مرد جوان که با تمام هیکل پخش زمین شده و اجزای صورتش کاملا فرو رفته بود بتواند پاسخی دهد صدای سرد و آرامی از پشت سرش گفت:
- با خواهر من تو این کوچه خلوت چیکار داشتی رنجی؟
دختر کله پیازی با دیدن نفر دوم زیر لب زمزمه کرد:
-نی ساما!
نی ساما یا همان بیاکویا بدون توجه به حالت عشقولانه خواهر کله پیازی اش دست به قبضه شمشیر برد.
- بانکای...سنبونزاکورا کاگه یوشی!
رنجی:
--------------------------------------
برای عزیزانی که این انیمه ژاپنی رو ندیدن ولی باید بدونن که پتانسیل قدرتمندی برای طنز داره جهت توضیح عرض می کنم که:
بیاکویا کاپیتان جوخه ششم خدایان مرگه.
رنجی معاونشه که توصیفش اومد و دختری که بهش گفت خواهرم در واقع خواهر خونده و خواهر زن مرحومشه و اسمش روکیاست و رنجی خیلی دوستش داره. بقیه توضیحاتو هم الادورای عزیز تو پستش داد.

‏‏[‏نویسنده ابراز خوشحالی و شعف کرده، قیه می کشد: جووووونم بلیچ!!]

-حقیقت داره الا؟

الادورا که از زمان عضویتش تو گروه مرگخوارها تو هیچ رولی نقش مفید ایفا نکرده بود با خوشحالی جواب داد:
-بعله ارباب! خودتون که میدونین من اطلاعاتم در مورد اینا چقدر زیاده! تازه هنوز مهلت ندادین در مورد ماتسویاما...

لرد سیاه با بیحوصلگی دستش رو تکون داد تا حرف الا رو قطع کنه:
-خب، خب، ما به شما رو بدیم از رز بدترید گویا!! زود این پسره کوتابیا رو خبر کنید، باید تکلیف این مبارزه مشخص بشه.

الا بشکنی زد و قوریچر، جن وفادارش که حالا حالا ها تصمیم نداشت گردنش رو بزنه با یه قلم پر و یه کاغذ پوستی کنارش ظاهر شد.

خیلی خیلی آن سو تر، سول سوسایتی
(سول سوسایتی یا جامعه ارواح تو پست های قبل تر هم بود، محل زندگی ارواح درگذشتگانه!)

-اییییف یو وانا سییی سام اکشن!!*

-کوفت!

بیاکویا که کلا به اتیکتش نمیخورد همچین فریاد نکره ای بکشه شمشیرش رو به سمت منبع صدا پرتاب کرد. شمشیر با صدای "بویینگ" به صخره کنار دست اوراهارا** برخورد کرد و تا عین دسته تو صخره فرو رفت. اوراهارا سرش رو از پشت بادبزنش در آورد و نگاه سرزنش باری به بیاکویا انداخت که نفس نفس می زد:
-بیاکویا ساااان! جنبه داشته باش جوان! مگه نگفتی بهت تمرین بدم که حال زاراکی رو بگیری؟ یاد بگیر وقتی رو صحنه مبارزه ت داره موزیک متال پخش میشه تمرکزتو از دست ندی!:دی

بیاکویا شمشیر رو یه دستی از صخره بیرون کشید، انگشتاشو لای موهاش فرو برد و گیره های افتخارش رو صاف و صوف کرد.
-این موزیک بی اصالتی که میخوندی تم ایچیگوئه اصلا! فی الواقع در زمان مبارزات خاندان ما ته تهش صدای حبس نفس بینندگان پخش شه...!

اوراهارا بادبزن رو جمع کرد و لبخندی به پهنای صورت تحویل کاپیتان جوان داد.
- وقتی داری با زاراکی می جنگی باید تحملش کنی به هر صورت! دیس ایز وات یور ویتینگ فور، یییییییه!*

بیاکویا یه نفس عمیق کشید تا سنبون ساکورا رو تو زبون کوچیک اوراهارا فرو نکنه، و دوباره رفت تو کار انجام حرکتایی که اوراهارا براش در نظر گرفته بود.در همین احیان....خب، راستش با اینکه خیلی هیجان زده م حال ندارم ان تا شخصیت جدید وارد رول کنم و توضیح بدم هر کی ، چی کاره س:دی شما در نظر بگیر همون ایچیگویی که وصفش رفت پرید تو کادر، یه پاکت داد دست اوراهارا و از کادر خارج شد:دی

اوراهارا پاکت رو باز کرد و با همچه متنی مواجه شد:
از: اوناهای اسبق
به: اوراهارا:*
اوراهارای عزیز
با خبر شدم بیاکویا در مجاورتت مشغول تمرین برای آسفالت کردن زاراکیه. خواهشمندناکم دستش رو بگیری و چهار نعل خودت رو به اینجا برسونی. زاراکی به لرد جدیدم(آیکن قلب:) ) اعلان جنگ کرده و به کمکت نیازمندیم و اینا!

+اینجا به اسم الادورا میشناسنم، خیط نکنی یه وخ!

اوراهارا نامه رو بست و آهی کشید.
بیاکویا ساااان، جمع کن بریم .

*ابیاتی از ترانه "تم ایچیگو" بلیچ، در زمان اوج هیجان مبارزه پخش می شود:دی لینک دانلود ندارم:(

http://www.4shared.com/mp3/nxffNCud/B ... chigos_Theme___Numbe.html

**اوراهارا سان کاپیتان سابقی است بسیار جذاب، بسیار دامبلدور وش، کمی تا قسمتی هپلی و خنگ نما! بیاکویا کاپیتان تمیز و اتوکشیده اصیل زاده ،نقطه مقابل اوراهارا:دی هر قدر اون مسقره س این اتیکت داره:)) ضمنا اوراهارا همیشه یه بادبزن راه راه میگیره جلوی صورتش محض مسخره بازی!:دی
سنبون ساکورا اسم شمشیر بیاکویا س! ضمنا جهت اینکه دستتون باشه بیاکویا موهای بلندی داره و تعدادی گیره به نشونه افتخاراتی که کسب کرده به سرش زده:دی فامیلیشم کوچیکیه! کوچیکی بیاکویا!
***اوناهانا آواتار بنده میباشد!:دی حساب می برن ازش! منظورم از لرد جدید لرد سیاه بود:)

چون یه کم حس می کنم پیچیده شد شما به طور خلاصه در نظر بگیرین که الادورا بیاکویا رو خبر کرد، همین!:دی