خلاصه: محفليون بيمار شده اند و از دست دادن كنترل دستگاه گوارششان تنها يكي از زيان هاي اين بيماري است. بنا به دعوت محفل از مرگخواران به مهماني (براي انتقال آن بيماري به مرگخواران) لرد، دگورث گرنجر را مسئول بررسي اوضاع كرده. گرنجر پس از ورود به مجالس عياشي محفل، تصميم مي گيرد پيش شخص دامبلدور و گريندلوالد در زيرزمين برود تا پيشنهاد دهد كه ادامه ي مهماني در خانه ريدل گرفته شود.


گرنجر آرام آرام از آن جمعِ جملگي نعشه دور شد. لامصب معلوم نبود چه زده بودند. اين كه محفل پس از سال ها ميراث مرگخوار گانت را فراموش نكرده بود، دلگرمي اي برايش بود. چند لحظه بعد او پشت در زيرزمين وايستاده بود و داشت به علامت شومش وايتكس مي زد كه صاف و تميز بماند كه صداي گريندلوالد توجهش را جلب كرد.

- آلبوس، يار باوفا، باز تو برانچ، تخم مرغ خوردي؟
- آري، يار قديمي! از كجا فهميدي؟
- از كجا فهميدم مرتيكه ي خرفت؟ مسمومم كردي رفت. فكر ريه ي پير منم باش ديگه.
- آها، اون بو رو ميگي؟ باد عشق بود.

آثار شاهكار دامبلدور به گرنجر هم رسيده بود كه او در را باز كرد. دامبلدور به محض ديدن او واكنش نشان داد: دستا بالا.

گرنجر شيرين عقل نبود اما بعضي وقت ها دست خودش نبود. چوبدستي اش را انداخت و دستانش را بالا آورد.
- من دنبال دردسر نيستم. فقط مي خوام تا صبح بزنم و برقصم.
- پس به خوب جايي اومدي، فرزندم... گفتي مرگخواري؟
- آقا اجازه، بله. ولي من از كارايي كه كردم پشيمونم، پشيمون.
- پس من به تو اعتماد كامل دارم. از فردا كلاساي تقويت هوركراكس شكني رو شروع مي كنيم. حالا برو بذار منو اين جادوگر پست تنها باشيم تا من باهاش دوئل كنم و زندانيش كنم.

گرنجر كه به اين نتيجه رسيده بود كه زبرزمين هرچه مجنون و جاني داشته باشد از آنجا بهتر است، داشت مي رفت كه صداي فرياد گريندلوالد را شنيد.
- آلبوس، چت شده؟ بيماريت دوباره عود كرده؟ يا بازم فيوزت پريد؟

به راستي آن بيماري ناشناخته باز چه تغييراتي در بيماران ايجاد مي كرد؟ و آن تغييرات چقدر وحشتناك بودند؟

با سلام و درود بر شرف و فراست و توانايي ميرزا سالازار السليترين لندني و خواجه عبدالگودريك دره اي گودريكي و حاج خانم مكرمه رووناي زهرا بن محمد ريونكلايي درون كلايي و سركار محترمه شيخـه هلگا بن منور بن ابوهافلپاف و خاندان محترمشان و سلام بر شما احاد و ملت و اقشار جادوگران.

سرخط خبرها:

لحظاتي پيش لوك چالدرتون فقيد به درجه خوافينه نايل شد و در ساختمان كنگره ي بريتانياي كبير سوگند خفانيت ياد كرد و رسما به عنوان چهل و پنجمين فرد خفن انگلستان شناخته شد.

پديده اي كه پژوهشگران را درمانده كرد: جيسون ساموئلز، جوان ٢٣ ساله ي ماگلي كه بدون سر به زندگي عادي خود ادامه مي دهد.

حمله تروريستي در لندن، ٣٤ كشته و زخمي. تروريست ها هنوز شناسايي نشده اند ولي پليس محلي اذعان داشته به زودي مسئول را پيدا خواهند كرد.

ليسا توربين، زنداني سياسي در اعتراض به وضع وحشتناك رفتار با وسايل برقي دست به اعتصاب غذا زد.

و در پايان:

ميليون ها مرگخوار با پاي پياده از انگلستان به كربلا رفتند تا عشق و علاقه خود به نيروي تاريك اسمشو نبر را نشان دهند.

با ما باشيد.

ديري ديري ديدين ديري ديري ديدين

لوك چالدرتون جمهوري خواه با اخذ بيش از ٧٠ درصد راي الكترال خوافينه بعدي انگلستان خواهد شد. ساعت گذشته، وي كاخ سياه را پس از مراسم تحليف تحويل گرفت. همكارم، كسري ناجي گزارش مي دهد:

ساعتي پيش در قلب ساختمان كنگره با حضور ٤٥٠٠ نفر لوك چالدرتون رسما سوگند خفني ياد كرد. وي در اولين سخنراني خويش در جايگاه شواليه خفن يا به اختصار خوافينه بيان داشت: خفني هيچ گاه آسان نبوده. به يقين، آينده اي طوفاني در پيش داريم. بهار ايز كامينگ! بايد كوشيد تا هنر خفني را خود ياد گيريم و به فرزندانمان بياموزيم.

چالدرتون در حضور هزاران تن از طرفداران خود سوار بر تك شاخ خفنش به طرز خفن مآبانه اي وارد ساختمان شد و پشت سر او، معاون اولش، پرسيوال گريوز آمريكايي داخل شد.

معاون خوافينه ابتدا سوگند ياد كرد و گفت: ما مي كوشيم در مذاكرات ١+١ ژنو تحريم ها را لغو كرده و روابط دوستانه ي امريكا و انگلستان را از سر بگيريم.

چالدرتون پس از سوگند افزود: اكنون زمان خوبيست تا با حضور سازنده خود خفني را همه گير كنيم و خفني را به فرانسه اشغالي صادر كرده و جهانيان را بخفانيم و از امثال فتنه ٢٠٨٨ با خفني جلوگيري كنيم.

مرسي كسري.
و جيسون ساموئلز، جوان كم سن و سال محفلي كه جادوكاران و پژوهشگران را شگفت زده كرد. ليني وارنر گزارش مي دهد:

ساموئلز كه در طي حملات تروريستي و بمب گذاري سر خويش را از دست داد، مانند قبل به زندگي خويش ادامه مي دهد. سخن مي گويد، مي بيند و غذا مي خورد. پژوهشگران مطمئن نيستند او چگونه هنوز زنده مانده است ولي هرچه كه باشد، با نمونه برداري ژنتيكي و بررسي جهش هاي سلولي در آزمايشگاه هاي فوق پيشرفته سر از راز زندگي اين جوان برداشته مي شود.
ساموئلز محفلي اما به چيزي فكر نمي كند و اولين و تنها چيزي كه پس از سانحه به زبان آورد، ستايش خود و زيگ زايرش بود. واكنش ها و انعكاس هاي او همه پس از چكاپ چندين ساعته و با استفاده از ابزارآلات گران و خارجي بررسي شده اند و جواب عادي بوده.

مادر وي اشك ريزان مي گويد: ما خيلي خوشحاليم كه جي هنوز زنده است ولي... اون اصلا حالش خوب نيست. ما به ماه عسل دعوت شديم. شايد اون بتونه جي رو از شوك در بياره.

چيزي كه در حال حاضر شفادهندگان و محققان را نگران مي كند وضع كم حافظگي و تاكيد بسيار وي به تفنگ ماگلي اش است؛ چرا كه نشانه ي ضربه ي مغزي و ناكارآمدي مغز است كه تعجب آور نيست، زيرا ساموئلز اصلا سر ندارد كه مغزش ناكارآمد باشد.

با تشكر از همكارم ليني وارنر. مهمان امروز، كارشناس جنايي بريدگي سر: آقاي جيگر. شما فكر مي كني چه كسي سر ساموئلز رو بريده؟

- سلام خدمت بينندگان عزيز و بچه هاي گل توي خونه و عرض ارادت به دست اندركاران گل جي جي سي پارسي، روي گل همتون رو مي بوسم، و خسته نباشيد خدمت دولت مردان زحمت كش و مديران لايق و شايسه ايفا و عرض تبريك سال نو و آرزوي سال نو و پر از خفني با خوافينه جديدِ خفن، لوك چالدرتون خفن براي همه شما، بنده مي دونم كه همه شايعات رو شنيدين. اين كه معاون اول خوافينه به دستور خود خوافينه بزرگوارمون -من همين جا بيعتم رو به ايشون و اهل بيتشون اعلام مي دارم . لبيك يا لوك- سر ساموئلز رو بريده. ولي چرت محضه. چون...
- مرسي از نظر...
- ... چون خوافينه ي خفن با رياست كل سازمان هاي ماكوزا، سي آي اي، كي جي بي، دي جي اس اي، ام آي سيكس، ساواك، شيلد و سازمان هوا فضا و پليس فتا اصلا تهديدي تو...
- بله. ادامه خبر...
- حرفم تموم نشد. ... تو ساموئلز ماگل نمي بينه كه بخواد رفعش كنه و حتي اگه مي ديد هم...
- اهم اهم...
- كوفت. حقش بود كه دستور ترورش رو بدن اصلا. كشك نيست كه، خوافينه است مثلا. دلش مي خواد. مشكليه؟
- اتاق فرمان، بياين جيگر رو جمع كنين.
- در ضمن، اگه مي خواست بكشدش تا الان مرده بود. اين كه ساموئلز و يا هركدوم از شما زنده اين الان يعني خوافينه اعظم -سلام اللرد عليه و سلم- مي خواد شما زنده باشين و همه كاراش يه حكمت خفني داره. اگه هم مي خواست از شرش خلاص شه...
- بله، ممنون از جيگر، كارشناس و فوق تخصص...
- ...گريوز مي تونست راحت با يه آودا بكشدتش. ديگه سر بري چرا؟
- اتاق فرمون، يه دقيقه ما رو از رو اير بردار. جيگــرررررر!
- منو نخور!

صداي شرشر روغن از دور ريوني ها رو مطمئن كرد كه در بدهچلي افتادند. تورپين دامان وارنر را گفت و با آن بيني اش را خشك كرد: ليني، كمكمون كن. ما هممون مرديم.

وارنر كه كاملا معلوم بود با منت كشي و تهديد واحدهايش را پاس كرده، اخمي كرد و گفت: نخيرم. شما بعضي هاتون زنين. مثلا تو، دلفي، گرنت...
- مُرديم! مُرده.
- كي مَرده؟
- اي روونا، مُرده، جسد، خون، مرگ، نابودي، پايان. درد، رنج، نوميدي و ياس، شكنجه، زجر، بدبختي، فاجعه، پايان دنيا، نوستراداموس، پيشگويي، فهميدي؟ مُرده!
- خاك عالم، كي مُرده؟
-

در باز شد و اسنيپ دست به سينه به ريوني ها چشم دوخت. ليسا كه شنيده بود اسنيپ غذاي دريايي را مي پسندد، اشك ريزان جلو پريد: ما رو ول كن. دلفي رو بخور!

دلفي رفت پشت لوك قايم شد. لوك عينك خفنش را به چشم زد: از اون جايي كه من خيلي خفنم...
- و به نظر مياد كه هيچ وقت از بيانش خسته نمي شي...
- مي خوام از شما با خفني بخوام كه...
- اگه توربين اعتماد بنفس تو رو داشت تا الان انرژي هسته اي توليد مي كرد.
- انرژي هسته اي، حق مسلم ماست.

لوك بي توجه به ريوني ها ادامه داد: ... لطفا بذارين اين ريوني ها برن، گناه دارن. من خودم با خفني تنبيهشون مي كنم.

ريوني ها نفهميدند چه شد، فقط فهميدند كه ريختند روي سر لوك و اگر او خفن نبود و ضربه هايشان را با خفني متوقف نمي كرد، او را تا خورده بود، زده بودند.

- من چقدر بو می دم هکتور. نمی خوای درم بیاری؟

هکتور به جورابش چشم اندوخت. اما صدا از جای دیگری می آمد. کمی بالاتر... از زیرشلواری قرمز گلگلی اش می آمد که مانند سوپرمن بالای شلوارش می پوشید تا خشتک هایی که در اثر ویبره های مکررش پاره می شوند را بپوشاند.
- آخه من جز تو زیرشلواری دیگه ای ندارم.
- من چیم پس، نامرد؟
- نه دیگه. مگه تو مال رودولف نیستی؟
- آخه مردک، رودولف به سگ سیبیلش میاد زیرشلواری بپوشه؟

هکتور شانه ای بالا انداخت و زیر شلواری اش را عوض کرد. شانس هم آورد دامبلدور آن طرف ها نبود و رفته بود شهر شهید پرور قزوین حرم حضرت گریندلوالد دست به قرآن شود. وگرنه اگر آن پیر دانا او را در آن حالت می دید...

هکتور روی صندلی نشست. صندلی هم ساکت نماند: آی دماغم شکست، وحشی. چشمتو وا کن ببین کجا داری می شینی. مرسی، اه.

هکتور به او محل نگذاشت. صندلی گف...جان؟ آها، بله. از اتاق فرمان اشاره می کنند که صندلی آدم است و اسم دارد.
ممدصندلی گفت: ولی خودمونیا، چرا زودتر زیرشلواریتو عوض نکردی؟ این یکی بوی نشیمن گه ردولوف رو می ده.

هکتور اصلا به روی خودش نیاورد که چیزی شنیده.
در باز شد و لینی وارد شد.
- به! هکتور، تو این جایی؟ می تونی بیای کمکم ریموت تلیفیزیون رو پیدا کنیم؟ پرده ها می خوان جومونگ ببینن. بلند شو ببینم شاید روش نشستی.
- نه. زیر من نیست.
- نه. پاشو. من می دونم زیر توئه.
- نیست، به جون ردولوف نیست. اگه زیرم باشه می فهمم دیگه.

لینی چیزی نگفت. فقط منوی قدرتش را نشان داد که باعث شد هکتور به سرعت بلند شود. ریموتی آن جا نبود.
- دیدی گفتم؟
- حالا هرچی. راستی، زیرشلواری جدید مبارک! چند خریدی؟ جاری منم یکی داره عین این، با 50 درصد تخفیف از ترکیه براش آوردن! واو! و ام... شام هم آماده ـست.خورش بادمجون با پیتزای سبزیجات و ته چین مرغ! به به!

لینی رفت و هکتور خوش و خرم و گرازان گرازان می خواست دنبالش برود ولی ناگهان به دیواری نامرئی برخورد و اتاق گفت: شما به این قسمت دسترسی ندارید!

هکتور پنجول به صورت و تنبان دران و خودزنان و جیغ ویغ کنان داد زد: نـــــه! چرا من؟ ای در، باز شو، سسمی! سسمی! نــــــه!

با ديدن چندين پيكر از دور دوباره اميد در دل هكتور جان گرفت. كمي نگذشت كه هكتور باروفيو را تشخيص داد كه به شغل شريف انبيا مشغول بود و با گله ي چندهزارتايي گاو هاي رنگوارنگ و خوش خط و خال و با كمالات به جلو مي شتافت و به خار مغيلان و نيل و سختي هاي راه عشق هيچ بها نمي داد. آن مرد با گاويان حقش كوه ها و پستي و بلندي هاي راه سعادت براي وصل به لردتعالي را مي پيمود؛ گونه اي كه هيچ مرگخواري تابه كنون نپيموده بود.

هكتور با چرخش هاي تندي كه باعث شد هماتوكريت خونش از پلاسمايش جدا شود و جاي كليه و مري و روده اش عوض شود، سوي باروفيو رفت.
- درود بر روي ماه و سيماي زرين تو اي باروفيوي توانا!
- اول گاواي من ره سلام بده.

هكتور براي وارد شدن به جلسه هركاري مي كرد؛ چاپلوسي، دروغ، پاچه خواري، رشوه، آدم كشي و حتي سلام به عده اي گاو كه مانند گوسپند به او زل زده بودند.
- سلام سوسن، سلام اصخر، به، آقا بهروز گل! چطوري ابي؟ از اين طرفا! خوبي؟ زن و بچه خوبن؟ اونا هم اين جان؟ چه خوب! سلام خانم، تو چطوري عمو؟ بيا به عمو يه بوس آبدار بده.

باروفيو قبل از اين كه هكتور مرتكب به عمل مفسادانه في العرضي شود به تندي جلويش را گرفت: فقط من گاوام ره مي بوسم.
- حالا داري با گاوا كجا مي ري باروفيو؟
- مي رم جلسه ديگه. مگه تو ره خبر نكردن؟

هكتور ريش باروفيو را خاراند: چرا. فقط مي خواستم بدونم تو مي دوني يا نه. اصلا تو جاسوسي. من مي دونم. اگه مي خواي باور كنم كه جاسوس نيستي منو وارد جلسه كن.

ليسا اشكش را از روي صورتش پاك كرد. ممكن بود راهي باشد كه او توربينش را از دست ندهد؟ توربين جديد ٢٠ روتوره و ١٨٠٠ پره اي ٢٠١٧ ساخت ونزوئلا با قابليت تبديل به بازوكا و لامبورگيني و جي پي اس خيلي دقيقش را؟ او بدون بوي پره هاي توربين شب ها خوابش نمي برد. او آنقدر توربينش را دوست داشت كه خودش را وقف او كرده بود و با او پيوند مقدسي بسته بود كه هيچ گاه گمان نمي كرد پاره شود...

اگر لوك دانا و خردمند و خفن آنجا بود حتما او را راهنمايي مي كرد. لوك هميشه براي همه چيز راهي داشت. هيچ وقت نواي صداي وهم آور لوك در بك گراندي از صداي ليني ها و جيرجيرك ها را فراموش نمي كرد كه مي گفت: ليسا! تا وقتي يك نفر تو ريونكلا به من ايمان داشته باشه، من هستم.

او بايد دست به كار مي شد. بايد چيز بدردنخوري مي يافت و آن را شبيه توربينش مي كرد. چيزي كه هيچ فايده اي براي هيچ كس نداشت. باروفيو مثلا؟ يا شايد روده هاي جسد مدت ها فراموش شده ي آن مافنگي مورفين نام را دور لگن ايوان روزيه مي پيچيد كه مدت ها داشت در آبدارخانه مي پوسيد و او را به عنوان توربين به ارباب قالب مي كرد؟

ليسا آهي كشيد و به توربينش گفت: عزيزم، من بر مي گردم. هاي هاي هاي تا اون موقع مواطب خودت باش. هاي هاي هاي هاي

- ام، ليسا، تو بلدي چيجوري دلفين شكار كني؟

ليسا با گيجي به دلفي نگاه كرد: دلفين مي خواي چيكار؟
- مي خوام بجاي فدا كردن كتابام به ارباب دلفين بدم بگم اينا بچه هامن و من اونا رو پيشكش مي خوام بكنم. پيس آو كيك.
- والا نه. فقط يه بار با پدرشوهرم اينا پارسال بهار دسته جمعي رفته بوديم لب ساحل انرژي الكتريكي توليد كنيم كه يه عده دلفين اومدن خودكشي كردن جلو پاي ما. ما هم كه كل روز رو باد اومده بود، چرخيده بوديم؛ گرسنه بوديم. فقط بگم گوشت دلفين از گوشت ويزلي هم خوشمزه تره.

هركسي جاي سه مرگخوار كوچولوي داستان ما بود تا الآن خشتكش را مي دريد و سر به بيابان خفن لوك مي گذاشت. اما هم هكتور، هم رودولف و هم باروفيو (بجز رودولف و باروفيو) دست كمي از خفني لوك نداشتند. آري! هكتور به جاي اين كه زير قدرت آستاكبار شانه خم كند و بگذارد دسيسه هاي غربي و نيروي عشق او را از هدف والايش منحرف كند، به تندي ابرآيفونش كه از چوب درخت ياس و قاب باب اسفنجي بود را در آورد و جلوي نريسا و كتي زنگوله گرفت كه به تندي حرف مي زدند.

- ونگ ونگ ونگ دويمدويدمويمدويم
- نقطه بلاه بلاه نقطه بلاه بلاه نقطه.

آي-چوبدستي بلند حرف هايشان را ترجمه كرد: اگه مي خواين اين جا كار پيدا كنيد بايد از چند تا مشتري آزمايشي با شادي و خرمي و نيروي عشق و استقلال، پيروزي، جمهوري اسلامي پذيرايي كنيد.

هكتور با خوشحالي ويراژي رفت. هميشه مي دانست كه توريست اپ بدردش مي خورد. هرچند هنوز باگ هايي بود كه رفعشان خالي از لطف نبود.

زنگ در خورد. نريسا چهار دست و پا رفت و در را باز كرد و چهره ي عبوس پرسيوال گريوز نمايان شد. اين هم از اولين مشتري!

هکتور به فکر فرو رفت. کمی با بساوایی و بینایی و سرانجام چشایی ریش را آزمود. بوته ی ریش پر بود از مث آمفیتامین و شیشه و ماریجوانا و اکستسی که احتمالا یادآور دوران جوانی و خوشی آلبوس دامبلدور جوان با گریندلوالد بود. بعضی از تارهایش قطر حدودا نیم متری داشتند. شپش های جهش یافته و کک ها وانگل های زیادی اندرونش جولان می دادند. هکتور به ویزلی هایی که آن داخل پناه گرفته بودند دستی تکان داد و به بررسیش ادامه داد. به نظر می آمد موها مکررا مش صورتی شده باشند. گویا دامبلدور پیری را دوست نداشت. چه چیزهای شگفت آوری که هکتور در آن داخل پیدا نکرد؛ فلش 32 ترابایتیش که سال ها پیش گم کرده بود، مقداری زیادی بوته و گل و خار و تیغ، ته مانده ی قورمه سبزی و دانه های گوجه ای که احتمالا مال همبرگری بود که دامبلدور چند ساعت پیش خورده بود.

هکتور یک مرگخوار سنگدل بی رحم بود که از نیروی عشق بویی نبرده بود. ولی حتی او نمی توانست آن زیست بوم را خراب کند. مرلین می دانست چند نوع گونه ی ناشناخته و احتمالا حیاتی برای اکوسیستم آن درون می زیستند. او نمی توانست بزرگترین پناهگاه ویزلی ها را از آن ها بگیرد. حتی اگر می توانست مطمئن نبود هیچ حلالی را بتواند بیابد که توانایی انحلال شاخه های درخت مو یا تنه های چندین متری درخت های سکویای درون ریش را داشته باشد. بغضش را فرو برد و زیر لب گفت: اما... مطمئنی؟ هیچ می دونی ریشت چه ارزشی داره؟ وصف ریشت تو ذهن هیچ کس نمی گنجه. چطور دلت می آد؟ به مالی فکر کن، به هری فکر کن. به کفترت فکر کن. تو یه چیزی داری که ارباب هیچ وقت نداشت... ببین اسنیپ چقدر زشته ریش نداره.

دامبلدور دستش را روی قلبش گذاشت؛ یعنی نزدیک ترین جا به قلبش که ریشش اجازه می داد.
- پروفوسور اسنیپ، هکتور. تو راست می گی فرزند...اما من تصمیممو گرفتم. پشتمو وزن زیاد این ریش خم کرده. وگرنه من با این سن کمم که نباید خمیده بشم. من به تو اعتماد کامل دارم هکتور. مطمئنم که می تونی منو از عذاب این ریش برهایی.

فردا ساعت نه ديروز، ساعت نه امروز شده بود و ملت ريوني پشت يك مجسمه ي شواليه اي ريشدار ديگري كه چانصدتايش در هاگوارتز ريخته بود قايم شده بودند. ناگهان پسر گريفي ظاهر شد و دلفي با او دوئل بسيار نفس گيري انجام داد كه ساعت ها طول كشيد و چوبدستي را از دست او گرفت و او را از بالاي قلعه هل داد پايين و گفت: من بردم.
لوك هم كه معلوم بود اصلا صحنه دوئل را آببندي نكرده، پرسيد: باز چي مي خواي؟
دلفي هم ليستش را از جيب ردايش در آورد: يك شنل نامرئي.
ليني ريشش را خاراند. لرد كه مي توانست خودش نامرئي شود. شنل نامرئي مي خواست چه كار؟ ولي نتيجه گرفت كه بهتر است سرش در كار خودش باشد و در كار بزرگتر هايش دخالت نكند. همگي رفتند يخه ي دامبلدور را كشيدند كه آپارات هاگوارتز را فعال كند و رفتند خانه ي خاله پتونيا اينا و خاله پتونيا هم آن ها را تا مي خوردند زد تا ديگر همين جوري خواهرشوهر بازي در نيارند و ناخوانده به خانه اش نيايند. فقط لوك را نزد چون لوك خيلي خفن بود.
پس از چندين ساعت فكر كردن كه چه خاكي به سرشان بريزند، ريوني ها قرار گذاشتند كه بروند رون را در درياچه قايم كنند تا هري بيايد او را بگيرد و آن ها هم شنل نامرئيش را بچاپند. پس از روزها بي خوابي و كمين كردن و خستگي بالاخره هري را پيدا كردند و به اين نتيجه رسيدند كه كروشيو راحت تر جواب مي دهد و براي جيسون هم هرچه مي گفت دست از سر اين زبون بسته ي كله زخمي بدبخت بيچاره برداريد تره هم خورد نكردند. اما هري همه ي كروشيو هايشان را منحرف كرد و ننه بابايش از چوبدستي در آمدند و سدريك هم براي دراماتيك افكت گفت: جسد منو با خودت ببر.
يكي از كروشيو هاي كژ شده طرف ليسا رفت و او هم با توربين ٢٠٤٥ اش قدرت طلسم را چندبرابر كرد تا بالاخره كروشيو خورد به بدن تك شاخ خيلي خفن لوك. لوك خيلي عصباني شد و يك اكسپليارموس به هري زد. هري هم جايخالي داد و در حالي كه زبانش را براي لوك در مي آورد گفت: شاعر مي فرمايد مسخره مسخره، اسم بابات اصخره. هار هار هار هار.
ملت ديدند كه هري مثل هميشه كنس بازي دارد در مي آرد و عمرا شنلش را به آنها نمي دهند رفتند جلاسكو و يك شنل خيلي خفن كه ٥٠ درصد آف خورده بود خريدند و دادند به دلفي. دلفي هم كه خيلي بهش بد نمي گذشت، يك عدد چسفيل ديگر زد تو رگ و نام آيتم بعدي را بلند اعلام كرد.

لینی وزوز کرد: آفرین نجینی. برو بابایی رو بشکنج.

رودولف یکی زد پس کله ی لینی و همان پنج شش تا گره ی عصبی که برایش مانده بود را نیز از کار انداخت.
- باهوش. ما باید نجینی رو شکنجه کنیم که ارباب شکنجه بشن. حتما دانشجو هم هستی.

لینی هم نکرد نامردی و رودولف را تا پست بعد با منوی قدرتش فرستاد اتاقی تا بشیند و به کار بدش بیندیشد.
مرگخواران آرام آرام به نجینی و بلاتریکس که داشت برایش لالایی می خواند نزدیک شدند.
- لالا لالا گل لاله لالالا گل سنبل لالالا گل میمون لالالا گل رز لالالا گل آفتاب گردون...

بله، مشاهده می کنید که لالایی خیلی پر محتوایی بود. لینی در حالی که اشکش را پاک می کرد، گفت: پیس بلا! نجینی رو یه لحظه می دی شکنجه ـش کنیم؟
- اول باید از رو جسد من رد بشین. نجینی، فرار کن. من معطلشون می کنم.

دلفی داد زد: آوادا کداورا!

ولی طبق معمول آواداکداورایش با نیروی عشق برگشت خورد و خودش مثل بابایش موهایش ریخت و دماغش رفت داخل جمجمه اش و نجینی با علامتی روی پیشانیش زنده ماند.

لرد از طرفی، با مسائل مهم تری روبرو بود و حواسش اصلا به مرگخواران نبود.
- نمی دونیم چرا واقعا به یه مشت پت و مت حیف نون داریم حقوق می دیم. بیاین این روح فضول رو از درون شریف ما در بیارین... عوق!

*شرررررت خررررررچچچ*

معلوم نبود روح گرام آن تو داشت دقیقا چه ماستی می خورد که لرد توده ی روان کرم-سبزی از غذاهای نیم جویده، آدامس های موزی، موی گربه و دانه های سفید دراز که شاید در زندگی قبلیشان برنج بودند را که با مایع بیرنگی به هم چسبیده بودند، از دهان مبارکش خارج کرد.

- هووووم، اینا چرا توش تیکه های سبزی داره؟ هکتور، ما خوابیده بودیم به ما اسفناج دادی؟ و این پاستیل خرسی ها... ما یادمون نمی آد پاستیل خرسی خورده باشیم. رودولف! بیا اینا رو جمع کن.