به نظر من بدترین فیلم با در نظر گرفتن کتاب ها ، فیلم سوم (زندانی آزکابان) بود. به چند دلیل : یکی اینکه دو فیلم اول تقریبا تا حد ممکن به کتاب وفادار بودند ولی از این فیلم به بعد بدعت عدم وفاداری به کتاب ، برای کاهش مدت زمان فیلم گذاشته شد. در واقع بسیاری از صحنه های هیجان انگیز کتاب روی دور تند گذاشته شد تا فیلم زودتر جمع و جور شود.... ایرادی که به فیلم های بعدی هم می توان گرفت. مایکل گمبون که به عنوان دامبلدور جدید ایفای نقش می کرد ، بسیار سبک و ضعیف بازی می کرد و شخصیتش به گونه ای بود که گویی دنبال زیورآلات است! فضای فیلم بسیار تیره و تار بود. اینها همه در حالی است که کتاب سوم بسیار هیجان انگیز بود ، اما فیلمش چیزی از هیجان نداشت و فقط گویی می خواست روایتی تند و سرهم بندی شده از کتاب را نشان دهد! برای ما که فیلم ها و کتاب ها رو اون موقع با هم دنبال می کردیم فاجعه بود.

یکی از ویژگی های فیلم باید این باشه که هیجان و جذابیت کتابی که ازش اقتباس شده رو به تصویر بکشه... من با توجه به اینکه فقط با کیفیت پرده ای این فیلم رو دیدم یک ایراد کلی می تونم به فیلم بگیرم و اون اینکه وقتی صحنه ی نبرد پایانی رو در کتاب خوندم و تصور کردم احساس هیجان خیلی بیشتری کردم تا تماشای این فیلم... که به نظرم به تغییرات زیادی برمیگرده که نویسنده ی فیلمنامه ایجاد کرده و باعث شده از اون جذابیتش بیفته.
اولین نکته اینکه صحنه ی پایانی در فیلم در ابتدای صبح تصویر شده... یعنی وقتی ولدمورت و مرگخوارانش وارد هاگوارتز میشن، روزه ... و وقتی شکست میخورن هم طبیعتا روزه. من یادم نیست صحنه ی کتاب چه جوریه ؛ ولی جالبتر این بود که ولدمورت در حالی که تاریک بود وارد هاگوارتز میشد و با شروع نبرد نهایی یا هنگام کشته شدن بدست هری ، خورشید هم بیرون میومد. نکته ی بعدی صحبتهای نویل هستش ؛ در حالی که شعله ور شدن کلاه گروه بندی به دور سرش ( البته در فضای تاریک که شعله و نور جذابیتی ایجاد می کنه ، نه اول صبح!) صحنه ی جالبی ایجاد می کرد و همزمان یکی از عقاید مهم ولدمورت رو (که گروه بندی معنی نداره) القا می کرد ، این صحنه کاملا تحریف شده.
شروع مجدد نبرد و ظاهر شدن هری عوض شده که از جذابیتش کاسته . تو کتاب هری زیر شنل نامرئی هستش و در اون آخر بیرون میاد در حالیکه در فیلم یک دفعه میاد پایین و ولدمورت هم یکراست میره سراغش. توصیفی که در کتاب شده خیلی جذابتر و با ابهت تره... اینکه ۳نفر همزمان دارن با ولدمورت می جنگن خیلی صحنه ی جالبتریه تا اینکه هری و ولدمورت کلهی همو بگیرن و پرواز کنن و داد بکشن! ابهتی که اون صحنه می تونست به ولدمورت بده خیلی بیشتر بود تا این حالت. (به نظر من هنوز هم صحنه ی نبرد دامبلدور و ولدمورت در فیلم ۵ یکی از زیباترین صحنه های نبرد جادوگریه)
مبارزه ی مالی ویزلی و بلاتریکس بی روحه... و رجزخوانی اون دو تا که از مهمترین صحنه های کتابه حذف شده و از جذابیت نبرد کاسته.
ضمن اینکه با کشته شدن بلاتریکش هستش که ولدمورت خشمگین میشه و ۳ نفری که باهاش مبارزه می کنن را به گوشه ای پرت می کنه... و بعد هری ظاهر میشه برای محافظت از مالی ویزلی. این صجنه و این جور ظاهر شدن هیجانش خیلی بیشتر بود.
در مجموع به نظر من در این فیلم (مثل فیلم های قبل) قوه ی تخیل در ساخت صحنه های جذاب خوب بکار نرفته.

نقل قول:
ورونیکای عزیز!
نظریه استعمار به عنوان علت همه مشکلات مملکت به دهه های 20 و 30 بر میگرده و قبل از اون به این شدت و غلظتی که اکنون مطرح میشه وجود نداشته. علت قدرت گرفتن این نظریه هم در واقع گسترش تفکر کمونیستی در بین روشنفکران ایرانی در آن زمان بوده. بر اساس این تفکر ریشه همه مشکلات جهان به امپریالیسم بر می گشته و استعمار می خواد که خون همه مردم دنیا رو تو شیشه کنه!
اگر شما به تاریخ قبل از آن زمان نگاه کنید این نظریه چندان مطرح نبوده و بالعکس ، نظریه بی کفایتی حاکمان و ناآگاهی مردم ، غالب بوده است. به عنوان مثال با وجود اینکه قسمتهای زیادی از ایران در دوران قاجار توسط دولتهای خارجی جدا شد ، اما انقلاب مشروطه بر مبنای مقابله با بی کفایتی شاهان و تغییر نوع حکومتداری بنا شد و شعارهایی نظیر مقابله با استعمار و دول خارجی در آن جایی نداشت. در واقع مردم به قدرتهای خارجی به همان دیدی نگاه می کردند که به هر کشور خارجی دیگری داشتند. آنها این سوال را از خود می پرسیدند که اگر چه ما مورد تهاجم استعمار واقع شدیم؛ اما چرا آنقدر ضعیف بودیم که استعمار را پذیرا شویم؟ چرا این گونه نبوده که مثلا ایران بلند شود و روسیه را تصرف کند و به نوعی آن را استعمار کند؟ چرا بر عکسش نبوده؟
متاسفانه پس از اتقلاب اسلامی هم به دلیل استفاده های سیاسی این نظریه پر و بال بیشتری گرفته و جو غالب را در دست گرفته... اما همان طور که گفتم من با آن کاملا مخالفم.

با سلام؛
نقل قول:
به شدت با این نظریه مخالفم. هری پاتر به نظر من یکی از غیر سیاسی ترین داستانهایی است که خوانده ام. کتابی را می شود سیاسی گفت که یک پیام سیاسی واضح داشته باشد مثلا کتابهای مزرعه حیوانات و یا 1984 جرج اورول سیاسی هستند چون در ورای داستان خود یک پیغام روشن سیاسی را در نقد سوسیالیسم به خواننده منتقل می کنند... اما شما چه پیام سیاسی را از هری پاتر برداشت کرده اید که به نفع صهیونیسم یا ایدئولوژی و دولت خاصی باشد؟ در تمام این 7 کتاب چندین پیام به خواننده منتقل می شود که عمدتا جنبه انسانی و اجتماعی دارد و کل داستان هم بر محور مقابله نیک و شر می چرخد که از زمان قدیم تا کنون محبوب ترین دستمایه داستان نویسان بوده است و در تمام فرهنگ ها دیده می شود. جالب است که عده ای می گویند نبرد نهایی می خواهد "آرماگدون" را تصویر کند و از این غافلند که این نبرد نهایی در همه فرهنگها (از جمله رستم و اسفندیار خودمان!) وجود دارد.
اتفاقا نکته جالب در هری پاتر این است که رولینگ سعی کرده فرهنگهای مختلف را در داستانش بگنجاند و در عین حال در صدد نشان دادن غلبه یک فرهنگ بر دیگری نباشد... اکثر اسامی داستان منشا تاریخی از زبان لاتین یا یونانی دارند و شما نمی بینید اسم هایی را که به نوعی یهودی به نظر برسند. اما در عین حال داور مسابقه کوییدیچ (حسن مصطفی) را دارید که یک اسم اسلامی است و هیچ جنبه منفی هم ندارد. کینگزلی را دارید که سیاه پوست است و در عین حال شخصیت مثبت است و ...
هری پاتر قبل از محاکمه در وزارت سحر و جادو در سال پنجم وقتی حوض برادران جادویی را می بیند با خودش عهد می کند که اگر از محاکمه به سلامت خارج شد 10 گالیون داخل حوض بیندازد... پس من با طرز تفکر بعضی ها بگویم سیاسی است و می خواسته فرهنگ نذر یا صدقه را به غربی ها تحمیل کند؟! این ساده اندیشی است...
متاسفانه عده ای دائم دست بیگانگان را در همه امور می بینند و گمان می کنند هر اتفاقی می افتد کار استعمار است. این "توهم توطئه ای" بیش نیست. نقش استعمار را وقتی می توان بها داد که واقعا وجود داشته باشد نه اینکه فقط تحلیل کنیم که می خواهد فلان شود. مثلا عده ای می گویند که اینکه هری پاتر این قدر محبوب شده و در دنیا برایش تبلیغ می شود، پس حتما توطئه ای در کار است و دشمنان از طریق آن می خواهند بر ما چیره شوند! و وقتی از آنها می پرسید که چگونه قرار است این اتفاق رخ دهد از پاسخ باز می مانند!
متاسفانه ما یک کشور عقب مانده هستیم و برای یافتن علت این عقب ماندگی به سراغ راه حل ساده تر یعنی دیدن دست استعمار و صهیونیسم در همه امور رفته ایم! به حای اینکه به کم کاری ها و بی عرضگی های خودمان برسیم گوشه ای نشسته ایم و می گوییم "ما عقب مانده ایم چون دشمنان ما را استثمار کرده اند" و طبیعی است که این را بگوییم چون دلیل راحت تری است که مشکلات خود را همه به جبر تاریخ و عامل خارجی نسبت بدهیم و مسئولیت را تماما از دوش خود برداریم تا اینکه مجبور شویم ذره ای به خود تکان داده و در صدد حل مشکل برآییم!

با سلام؛
در واقع سوال اصلی اینه که آیا هاگرید اصلا میتونه خودشو غیب کنه یا نه؟
به نظر من چندان منطقی نیست چون غیب شدن با توجه به کتاب کار نسبتا سختیه و در عین حال خطرناک (خطر نصف شدن و ...) و اینکه یک دانش آموزی که سال 3 اخراج شده و جادو کردن هم براش ممنوعه (و طبیعتا آموزش دادن جادو به اون هم باید ممنوع باشه) بتونه خودش اون رو یاد بگیره واقعا IQ میخواد که به تیپ و قیافه هاگرید نمی خوره! در کتابها هم به غیر از مطلب گفته شده در هیچ جای دیگه ای اشاره نشده که خودش رو غیب می کنه و اکثرا از تسترال ها و وسایل دیگه استفاده می کنه.
اما ایراد لودو بگمن:
نقل قول:
راستش اولش می خواستم بگم در ایستگاه متروی به اون شلوغی و در قطار در حال حرکت بعید نیست که پلک بزنی و طرف رو دیگه نبینی... ولی بعد که یک کم فکر کردم دیدم اگه متروش به شلوغی متروی ما هم باشه باز هم گم شدن هاگرید با اون هیکل همچین معقول نیست! اما به هر حال از کجا معلوم که خودشو غیب کرده؟ شاید یک رمزتازی چیزی داشته ... (هری که هنوز اون موقع تو باغ نبوده که اینو تشخیص بده!)

با سلام ؛
این تاپیک بعد دو سال و اندی هنوز جمع بندی نشده؟!
به هر حال خلاصه نظر من اینه که به زمان برگردان میشه از مرگ پیشگیری کرد ولی از نظر عقلانی محاله که کسی رو که میبینیم مرده زنده کنیم
(بگذارید یک فرض عینی رو مطرح کنم:
فرض کنید شما هری هستید و می بینید که فرد ویزلی مرده، از زمان برگردان استفاده می کنید و به هر مکافاتی هست جلوی مرگش رو می گیرید...
نتیجه: این فرض که "می بینید فرد ویزلی مرده" نقض شده چون اون نمی میره! پس شما چه جوری دیده بودید که اون مرده؟
قاعدتا وقتی شما به عقب برگشتید و جلوی مردن اون رو گرفتید ، دیگه نباید مرده اش رو می دیدین که!)
در واقع قانون اصلی اینه که هر واقعه ای در طول زمان فقط یک بار اتفاق می افته. تنها اتفاقی که با زمان برگردان می افته اینه که باعث میشه در آن واحد دو تا هری در یک جا حاضر باشند... ولی آن محل از نظر زمان و مکان یکی است ؛ پس تمام حوادثی هم که اتفاق می افته یکی هست و امکان ندارد که دو تا حادثه داشته باشیم که در یکی شخصی مرده و در دیگری زنده باشد.

با سلام؛
نقل قول:
اتفاقا مشکلی که من دارم همینه... ولدمورت عقیده داشته که هیچ کس دیگه ای از این محل خبر نداره و به قولی اتاق رو امن ترین محل جهت مخفی کردن تاج می دونسته...
شما خودتون رو فرض کنید که به نیت! مخفی کردن چیزی این اتاق رو ظاهر می کنید و وارد اون میشید و هزاران شیئی عجیب و غریب رو می بینید که مخفی شدن... اون وقت اگه فکر کنید فقط خودتون از اسرار این اتاق خبر دارین نباید به IQ شما شک کرد؟ (شمای نوعی رو میگم به خودتون نگیرید!)
تنها توجیهی که میشه برای این ایراد آورد اینه که فرض کنیم اتاق زمان ولدمورت خالی بوده و در طول زمان حدودا 50 سال تا ورود هری پر شده که به نظر من منطقی نیست چون باید این جوری فرض کنیم که در طول این مدت تو این اتاق هر شب پارتی ای چیزی بوده که این قدر شلوغ شده!
از طرف دیگه ابهامهای دیگه هنوز پابرجاست:
1-اتاق ضروریات اتاقی است که بر حسب نیاز هر فرد به شکل مورد نیاز در میاد و با این خصوصیت خودش کم معروفیت نداشته به طوری که جنهای خانگی و حتی تریلانی از اون باخبر بودن..
حالا فرض کنید ولدمورت بداند که این اتاق به هر شکلی در میاد، یعنی به عقل مبارک نرسیده که بقیه هم ممکن است بخواهند چیزی مخفی کنند و این اتاق را متناسب با نیاز خود به این صورت در بیاورند؟
2- از پایان کتاب6 (یعنی حمله مرگ خواران به هاگوارتز) تا اواخر کتاب 7 ، ولدمورت هیچ شکی در امن بودن هوروکراکس مربوطه به خود راه نداده... و این یعنی اینکه نفهمیده یا از پیروانش نپرسیده که چه جوری تونستن وارد هاگوارتز بشن. من اگه رهبر اونا بودم حداقل می نشستیم یک خوش و بشی می کردیم و می پرسیدم چه جوری تونستین از اون همه عامل محافظتی رد بشین و احتمالا اونا هم می گفتن از کجا رفتن داخل و عنقریب بود که رنگ از رخسارم بپره! نه اینکه 1 سال بگذره و عین خیالم نباشه...

در پاسخ به سوالی که حدودا 3 سال پیش مطرح شده!:
اگر جادو رو هم مثل یک علم فرض کنیم مسلما دارای حد و مرزی هست که در واقع همان ناشناخته های اون علم هستند...
و از آنجا که این ناشناخته ها به تدریج شناخته می شوند ، این حد و مرزها هم بالقوه هستند و به نظر من محدودیت مطلق نداریم.
الان سرطان و ایدز غیر قابل علاج هستند ،اما معلوم نیست 100 سال بعد چگونه باشند. در محیط جادوگری هم معلوم نیست ؛ شاید سالها بعد به زنده کردن انسان مرده برسند و ولدمورت دوباره حیات پیدا کند!

با زمان برگردان؟
در این مورد تو یک تاپیک دیگه بحث شده...
ولی به هر حال اگه بخواهیم این جوری فکر کنیم که احتمالا ولدمورت هم نباید یک زمان برگردان تو جیبش و چند تا زاپاس هم تو خونه اش میداشت؟!
این جوری که اصلا سنگ روی سنگ بند نمیشه ؛ هر داستان تخیلی هم به هر حال برای خودش قواعد نانوشته ای داره.

با سلام؛
به نظر من گریندل والد مشابهی هست که رولینگ از رو ی هیتلر ساخته و طبیعتا گریندل والد هم مثل اون پیروانی داشته که بعد ها هم ( همون طور که کرام میگه) برای خودشون قدرت نمایی های کوچکی می کردند... درست مثل نئونازی ها