نام معجون: لاسپرکاتومینو
رنگ معجون : ابی نفتی
بوی معجون: بویی شبیه بویگوگرد و گزنه
مزه ی معجون: مزه ی نوعی داروی گیاهی بسیار تلخ
مزه ی معجون: این معجون توانایی افکار دیگران است که در یسیاری از کارها میتوان از ان استفاده کرد و همین طور در صورت عدم وجود چوب دستی از این معجون استفاده میشود یا سر کلاس درس. البته اگر از این معجون زیاد از حد استفاده شود ممکن است دیگر خاصیتش از بین نرود.
نام سازنده معجون: جیمی پیکس
مواد لازم برای معجون: سه مژه یجن خانگی ( مذکر) - یک قوطی پودر کاری - یک کاسه پودر خردل - مقداری سم اژدر مار جنگلی- دو تا حلزون- استخوان پودر شده - سم نیش زنبور زرد و پشمالو- سه تا مارمولک- یک ساس و یک کک- روغن مار شاخ دار داروی اسپرکامو.
طریقه ی ساخت معجون: در ابتدا باید ته پاتیل را داروی اسپر کامو بریزیم پودر کاری و پودر خردل را با روغن مار شاخ دار مخلوط کرده و در ته پاتیل بگذاریم بعد سم اژدر مار را باسم نیش زنبور زرد و پشمالو در پاتیل میگذاریم بعد حلزون ها و کک ها و ساس ها را در یک ظرف جداگانه جوش می دهیم و پاتیل را روی شعله ی اتش میگذاریم و بعد از 2 ساعت معجون اماده میشود و در اخر هم مژه ها را توی پاتیل می گذاریم.
حالت معجون : مایع بسیار غلیظ
اثرات معجون: این معجون فقط بر روی انسان ها کارساز است و برای حیوان ها اثری ندارد.
ویژگی های معجون: این معجون دارای دودهایی به رنگ ابی کمرنگ و رگه هایی از ابی پررنگ است.
توانایی اثر: برای بچه ها ی زیر 13 سال 5 قاشق و برای بالای 13 سال 10 قاشق باید خورده شود نه بیشتر و نه کمتر و اثر ان بعد از 4 ساعت از بین میرود.
تاریخچه ی معجون: این معجون در سال1817 توسط یک ساحره ی امریکایی به نام ماتیلدا ازکمندر ساخته شد او یک فرزند داشت که اصلا درس نمی خواند به همین دلیل برای این که فرزندش در درس عالی باشد این معجون را ساخت و به فرزندش داد اما چون طریقه ی استفاده از معجون را نمیدانست فقط یک قاشق به او داد به همین دلیل فرزندش دچار فراموشی کامل شد. اما بعد از سال ها یک ساحره ی دیگر به نام جیمی پیکس این معجون را پیدا و کامل تر کرد و امروزه از این معجون در بسیاری از کار ها استفاده میشود.