(مهم) بیانیه ی شماره ی سه (جدی)من تا حالا دوبار کاندیدای وزارت شدم و این سومین باره. دو بار اول بیشتر فعالیت های تبلیغاتی برام جذابیت داشت و تقریبا میشه گفت برنامه ی جامعی برای وزارت نداشتم.
این دوره هم اصلا نمی خواستم ثبت نام کنم چون سوژه های تبلیغات تکراری شده بود برام و انتخابات مشنگی هم جذابیت سال 88 رو نداشت و خیلی سوژه ساز نبود.
ولی بعد یه طرح هایی که مدت ها بود ذهنمو قلقلک می داد باعث شد به این نتیجه برسم که بهترین راه برای اجرای طرح هام وزیر شدن خودمه و اومدم ثبت نام کردم. در واقع این دوره درست برعکس دوره های قبل برای وزیر شدن اومدم، نه برای بازیگوشی.
این طرحا رو نمی خواستم تا زمان وزیر شدنم علنی کنم چون همونطور که قبلا هم گفتم امکانش هست کارهاش اونطور که در نظر دارم پیش نره و شکست بخوره. اما امروز به این نتیجه رسیدم که اگه این طرحو نگم ضررش بیشتره و ممکنه همه فکر کنن این بار هم مثل دفعات قبل بدون برنامه اومدم و رای نیارم و اون وقت تنها چیزی که برام باقی می مونه خستگی فعالیت های بی نتیجه ی دوره ی تبلیغاته.
با گفتن این طرح ها حداقل خیالم راحته که چیزی که تو ذهنم بود رو گفتم و به احساس تکلیفم عمل کردم.
اینم بگم که اینجا اولین جایی هست که من این طرح ها رو می گم و قبلا با هیچکس در موردش صحبتی نداشتم.
اگه بخوام اولین و مهم ترین طرح رو در یک عبارت خلاصه کنم باید بگم:
یک تقدیر همیشگی از اعضای برجسته ی جادوگران.توضیح اینکه؛ 10 ساله این سایت فعالیت می کنه و در طی این مدت خیلی ها اینجا عمرشون رو گذاشتن وفعالیت کردن. ایده های بزرگی رو اجرا کردن و واقعا زحمت کشیدن. اعضای خیلی زیادی تو ذهنم هستن که همشون شایسته ی تقدیرن ولی اگر بخوام یک نفر رو و به نظر خودم برجسته ترین عضو تاریخ سایت رو مثال بزنم باید از لرد ولدمورت اسم ببرم. من نزدیک 25 سال سنمه و بچه نیستم که بخوام بگم به خاطر حمایت مرگخوار از ارباب و اینجور بچه بازیا دارم این مثالو می زنم. نه! ایشون موردیه که زحمات چندین ساله اش برای همه آشکاره و از زمانی که من عضو شدم همین روش محکم فعالیت و نظارت و رهبری رو داشته. در حال حاضر فکر می کنم کمتر عضو فعالی داشته باشیم که لرد پستاشو نقد نکرده باشه براش و از این بابت اکثرا مدیون ایشون اند.
به همین خاطر فکر می کنم برای تقدیر از چنین اعضایی دیگه رنک فصل و ماه و اینجور چیزا کافی نیست. باید یه تقدیر بزرگتر باشه. باید یه رنک همیشگی برای چنین اعضایی ایجاد بشه و به پاس زحماتشون برای همیشه، تاکید می کنم برای همیشه نه یک ماه و یک فصل، بالای آواتارشون قرار بگیره.
حالا یه سوال پیش میاد و اونم اینکه این رنک چی باید باشه؟
شایسته ترین مرجع برای پاسخ به این سوال، کتاب های هری پاتره. در کتاب به جادوگران برجسته چی اهدا می شد؟ مدال های درجه یک تا سه مرلین!
البته لازمه بگم لودو در دوره ی خودش از طرح اهدای مدال مرلین (اگه اشتباه نکنم به عنوان جایزه برای اعضایی که پست میزدن و امتیاز می گرفتن) استفاده می کرد که واقعا یادم نمیاد ولی شاید تعیین مدال مرلین به عنوان رنک مورد نظرم رو از همین کار لودو الهام گرفته باشم.
اما اینجا دیگه امتیازدهی برای یک ماه فعالیت و پست زدن مطرح نیست. در نظر دارم برای اهدای مدال یه سری شاخص هایی در نظر بگیرم که هر کسی به اون شاخص ها رسید مدال بگیره. شاخص هایی مثل تعداد پست های نقد، نظارت موثر و فعال در یک دوره ی مشخص، مدت زمان مفید عضویت و شاخص هایی از این قبیل.
و طراحی این شاخص ها طوری خواهد بود که عضو در طی یک سال و دو سال نتونه به راحتی مدال مرلین بگیره.رک بگم: در واقع من لرد ولدمورت رو به عنوان شاخص مدال درجه یک مرلین و استاندارد تعریف شاخص ها در نظر گرفتم و اگه کسی تونست در تعداد پست نقد و مدت نظارت و مدیریت فعال و رهبری موثر بر گروه بزرگی مثل مرگخواران به لرد برسه اون وقت می تونه مدال درجه یک مرلین بگیره. البته مدال های درجه ی دو و سه هم طراحی خواهد شد که رسیدن به اونا
نسبتا آسون تر خواهد بود.
اینجا یه سوال دیگه پیش میاد و اونم اینکه چه کسی شاخص ها رو تعیین می کنه و با توجه به اون به افراد مدال میده؟
اینجاست که طرح دومی که در نظر دارم اجرا میشه و اون فعالسازی شورای ویزنگاموته.
از همون روز اولی که لیلی اوانز مرحوم این طرح بزرگ رو کلید زد (و به نظرم به خاطر همین طرح لایق مدال مرلینه البته درجه ی دو یا سه) توجه من جلب شد و با اینکه همکاری نکردم و جادوکار نشدم ولی به شدت با ایجاد این انجمن موافق بودم و هنوز هم معتقدم انجمن ویزنگاموت یه زیرساخت بزرگ برای ایفای نقش سایت و ابزاری مهم در دست وزیر و مدیر ایفای نقشه.
در نظر دارم با کمی اصلاحات و با کمک مدیر ایفای نقش، شورای ویزنگاموت رو راه بندازیم و این شوراست که در مورد اهدای مدال به افراد تصمیم می گیره. و اگه قرار باشه تاپیک های بسیار مهم ویزنگاموت فعال بشن باز همین شوراست که می تونه موثر باشه.
در کنار این دو طرح، مقدمات برای اجرای طرح سوم هم ایجاد میشه و اون جمع آوری تاریخچه ی سایته.
تاریخ سایت رو اعضا ساختن و وقتی پیشینه ی اون ها برای اهدای مدال بررسی بشه کم کم تاریخچه ی سایت هم به دست میاد. این طرح هم جدید نیست. ایده اش رو من از تاپیک تاریخچه ی وزارت گرفتم و بعد از کمی بررسی متوجه شدم طرح های مشابهی هم قبلا اجرا شده ولی چون طرح مشخصی نداشتن؛ یا نصفه کاره مونده یا شکست خورده.
با یه برنامه ی مشخص و همکاری مناسب میشه این تاریخچه ها رو هم برای بخش های مختلف سایت تدوین کرد. هر ناظری می تونه با مراجعه به افراد باسابقه تر و پست های قدیمی تاریخچه ی انجمن خودش رو تدوین کنه. فقط نیاز به یک الگو داره که در صورت وزیر شدن با تکمیل تاریخچه ی وزارت این الگو رو ایجاد می کنم.
در مورد طرح اهدای مدال این نکته رو هم اضافه کنم که چون در نظر دارم شاخص ها رو بالا تعریف کنم ممکنه اعضایی باشن که شایسته ی تقدیرن ولی حتی به شاخص مدال درجه ی سه هم نمیرسن. برای تقدیر از این افراد هم در نظر دارم یک تاپیک با نام "کارت های قورباغه شکلاتی" ایجاد کنم که یه بیوگرافی سایتی کامل از اون عضو، شناسه هاش، فعالیت هاش، افتخاراتش و لینک آخرین شناسه اش رو همونجا درج کنیم. البته مشخصه که اطلاعات اعضای برنده ی مدال مرلین هم در این تاپیک قرار خواهد گرفت.
حتی میشه برای تمام این سه طرحی که گفتم یک انجمن مستقل یا زیرانجمن در ویزنگاموت با عنوان "تالار یادبودها" یا همچین چیزی ایجاد کرد و همه ی تاپیک های مربوطه رو اونجا ایجاد کرد.
قبلا گفتم طرحم تاثیر مستقیم روی ایفای نقش نداره ولی تاثیر غیرمستقیم داره.منم می تونم طرح برای فعال شدن تاپیک ها بدم و در کاریابی وزارتخونه هر کسی رو مسئول یه تاپیک بذارم که بره همونجا برای خودش پست بزنه و به خیالمون فعالش کنه. یا دو نفر قدیمی رو بذارم مسئول نقد پست و راهنمایی تازه واردین. ولی این فعالیت کوره!
دوره های قبلی بارها و بارها همین طرح ها اجرا شد ولی به کجا رسید؟ وزیر با شور و شوق میاد، معاون تعیین می کنه و هر چی به فکرش میرسه اجرا می کنه ولی وقتی می بینه اعضا علاقه ای به همکاری ندارن، کم کم سرد میشه و تابستون که تموم شد میزاره میره و دوباره سایت 9 ماه بدون وزیر می مونه تا تابستان بعدی.
ولی طرح هایی که من میگم زیربناییه و فعالیت ها رو هدفدار می کنه. برای جمع آوری اطلاعات و شناسایی اعضای برجسته یک معاون و دو معاون کافی نیست. به همین خاطره که میگم همه ی سایت معاونین من خواهند بود و کابینه ی 75 میلیونی ایجاد خواهم کرد.
اهدای مدال مرلین باعث ایجاد الگو و انگیزه برای اعضا میشه و هر کسی دوست داره به جایی برسه که بتونه مدال مرلین بگیره و اسمش در تاریخ سایت جاودان بشه. در واقع این طرح ارضای حس خودخواهی و جاودانگی بشریته!(اینجاست که ارباب اولین حامی من خواهد بود!
)
اعضا تلاش می کنن مقدار و کیفیت فعالیتشون رو بیش تر کنن تا به نظارت برسن. ناظرها تاپیک های نقد پستشون رو فعال می کنن و دیگه لرد ولدمورت تنها نقدکننده ی همیشگی پست ها نخواهد بود. در مجموع مدال مرلین انگیزه ای برای افزایش سطح کمی و کیفی رول ها و فعال شدن و احیای بخش های فلج سایت میشه.
این ها خلاصه ای از سه طرح اصلی بود که در نظر دارم در دوره ی وزارت اجراش کنم. اینا طرح های اولیه است. مطمئنا با مشورت و گذر زمان میشه کاملترشون کرد و نقص هاش رو برطرف کرد و برای اجرای موفق یک طرح باید خود طراح هم وارد عمل بشه. گرچه من عمریه وارد عملم
ولی باید وزیر باشم تا همه ی اینا رو با تزریق چیز و آزادی و پرواز عملی کنم دیگه.
و اگه الان وزیر نشم معلوم نیست سال دیگه باشم/نباشم/بمونم یا نمونم.
یه سری طرح های ریز دیگه هم هست که اینجا نیازی به توضیحشون نمی بینم و ایشالا در دوره ی وزارت در کنار این ها به مرور اونا رو هم اجرا خواهیم کرد.
حرف آخر اینکه اینا طرح هاییه که من اجراشون رو برای امروز سایت از نون شب واجب تر می بینم. هر روزی که میگذره برای تدوین تاریخ و شناسایی اعضای برجسته دیرتر میشه چون اعضای قدیمی کم تر و کم تر میشن و دیگه نمیشه از اطلاعاتی که دارن استفاده کرد.به نظرم اگه این طرح اجرا نشه وزارت همونطور که در طی چندسال اخیر تکرار شده هی تکرار میشه. سه ماه فعالیت کور و دوباره انتظار برای فرارسیدن تابستان و امید به اینکه از راه برسد یک وزیر قدرتمند سوار بر اسبی سپید.
به قول ارباب از ما گفتن بود. دیگه انتخاب و تصمیم بر عهده ی شماست.