باشد که ارتش دامبلدور پیروز باشد!

در حالی که آهنگ تیتراژ پایانی محفل ققنوس رفته رفته به آهنگی اکشن تغییر پیدا می کرد،قیافه ها هم از بهت و حیرت به عصبانیت و ناراحتی تغییر حالت داد.دامبلدور که برق خشم در چشمانش می درخشید نگاهی به بارتی انداخت.بارتی با ناباوری نگاهش از چوبدستی به جیمز و از جیمز به چوبدستی نوسان می کرد.
آبر با قدم هایی سست به سمت جیمز رفت،روی زمین زانو زد و او را تکان داد و در عین حال گفت:نه!جیمز نه!چرا؟چرا حالا؟تو که تازه داشتی سر و سامون می گرفتی.
مرگخواران کم کم خودشان را جمع و جور می کردند و آماده ی هر کاری از طرف محفلی ها بودند.بلا آستین بارتی را که هنوز به چوبدستی اش زل زده بود گرفت و او را به عقب کشید.
آبر همچنان جیمز را تکان می داد و به دست و پا زدن های زیر دستش هیچ توجهی نداشت.
-چرا جیمز؟
-چی چرا؟
-آخه چرا اینقدر زود؟
-چی چرا اینقدر زود؟
-چرا اینقدر زود رفتی؟
-کجا؟
-کوفت!منو مسخره کردی؟
جیمز که سعی می کرد آبر را از خود جدا کند گفت:عمو حالت خوبه؟
آبر به آرامی جیمز را از خود دور کرد و با دیدن او که سرحال و سالم نشسته بود،فریاد زد و قدمی به عقب پرید.
محفلی ها با شنیدن فریاد آبر از حالت حمله بیرون آمدند و با تعجب متوجه جیمز شدند.
جیمز که بلند شده بود و داشت خودش را می تکاند در پاسخ به نگاه های متعجب همه با خونسردی گفت:چیه؟
ولدمورت با نگاهی جیمز را از نظر گذراند و به آرامی به بارتی گفت:بارتی مطمئنی طلسمو درست اجرا کردی؟
بارتی که نمی توانست حرف بزند فقط سرش را به نشانه ی تایید تکان داد.
جیمز که می دید دیگران با شگفت زدگی به او خیره شده اند،فهمید لازم است توضیح بدهد.بنابراین دستش را به سمت جیب ردایش که همان محل اصابت طلسم بود برد و یویوی صورتی رنگش را از آن خارج کرد.
بلا با انزجار چینی به صورتش انداخت و گفت:چی؟
جیمز پیروزمندانه یویویش را تکان داد و گفت:بله!طلسم خورد به یویوی صورتی عزیزم.
بعد چشمانش را باریک کرد و رو به بارتی گفت:شانس آوردی سر یویوم بلایی نیومده.
نارسیسا با خستگی به لوسیوس گفت:دیگه حوصله م داره سر میره.یه کاری بکنیم قال قضیه کنده بشه.راستی این دختره کجاست؟
با حرف آخر نارسیسا همه ی سر ها برای جست و جوی دختر شکلات فروش چرخید.اما هرچه تلاش کردند او را پیدا نکردند.
جیمز با ناراحتی گفت:جــــــــــیـــــــــــــــــغ!یا دختر شکلات فروشو پیدا کنید یا...
-یا چی؟
-نمی دونم.بعدا راجع بهش فکر می کنم.در هر صورت...جـــــــــــــــــیــــــــــــــــــــــــــــــــــغ!
...

آبر هم که خیلی ذوق کرده بود، عکس یه انگشت شست رو کشید که به نشانه موفقیت بالا رفته بود.بعد طی یه حرکت گولاخانه روشو به طرف آلبوس برگردوند که عینهو بز به جغده خیره شده بود.

-همه چی حله

...

صبح روز بعد

ملت:

-خوب چیه مگه؟

ملت همچنان مات و مبهوت تو کف کار آبر بودن.ناگهان جیمز از شدت خوشحالی عینهو خل و چلا شروع کرد به قر دادن (:دی) و ملت هم عینهو معیوب های ذهنی بهش خیره شده بودن.آبر هم که از شدت عصبانیت خونش به جوش اومده بود، جیمز رو از زیر شلواری (!) بلند کرد و اونجا چپوند و با حالتی عصبی گفت:«بس کنید دیگه....با همتونم....بس کنید...باید یه کاری بکنیم همین الآن »

ملت:

عصر همان روز، جلوی در مجموعه تفریحی

بلا:آخه چرا نمیاین بوقیا....راستی مای لرد چه طوره بریم قبل از اینکه اونا بیان چند نفرو کروشیو کنیم؟

لرد دستی به سر کچلش میکشه و با خونسردی میگه:«نخیرم...اولاً الآن جنبه بد آموزی داره اینجا ملتو کروشیو کنیم، دوماً من هیچ حالی ندارم و سوماً بفرما لششونو آوردن...بارتی دختره رو بیار »

بارتی هم که حسابی ذوق زده شده بود دخترک رو طناب پیچ روی زمین خوابوند و دستی به پشتش کشید و در گوشی به باباش گفت:«خیلی پشتش جذابه ها!! »

دخترک از شدت دلواپسی عینهو ماهی ای که تازه صیدش میکنن بدست و پا میزد و حرکات موزون انجام میداد.از اون طرف جیمز و آبر که خیلی اط این صحنه دلگیر شده بودن عینهو دیوونه ها اومدن جلو و رو در روی ولدک قرار گرفتن.ولدی دستی به کله تاسش کشید و با حالتی از خود راضی جلو اومد و خنده پت و پهن و گل و گشادی رو تحویل ملت محفلی داد و شروع کرد به حرف زدن:«موهاهاهاهاهاهاهاهاهاهاهاهاه.....»(در این لحظه بلاتریکس ضبط صوت رو که اتصالی کرده بود خاموش کرد!!!)

محفلیون:هه هه

لرد که از شدت عصبانیت سرخ کرده بود یه کم عقب کشید، گلوشو صاف کرد و گفت:«اگه یه قدم دیگه جلوتر بیاین این دختره رو میکشیم همین که گفتم »

آبر که به اینجاش رسیده بود (:دی) با ناراحتی یقه لرد رو گرفت و گفت:«خوب زود باش بنال چی کار باید بکنیم »

لرد که از این عمل وقیحانه آبر به شدت عصبی شده بود طی یه حرکت اکشن مشتی رو در یه جای به خصوص آبر ( ) فرو کرد و با یه حرکت به مرگخوارا فرمان جنگ داد.آبر هم بیهوش دستش رو روی زیر شکمش گذاشته بود و از درد داشت به خود می پیچید.

آلبوس با دیدن این صحنه انگشت وسطش رو به نشانه جنگ بالا برد و محفلیون طی یه ثانیه چوبدستی هاشون رو بیرون آوردن.یاران لرد هم به خاطر این صحنه گ*گیجه (:دی) گرفتن و از شدت هیجان عینهو مرغ همونجا خشکشون زد.

در همین حال دوربین بارتی رو نشون میده که داره به دخترک یه آواداکداورا میزنه.جیمز عینهو کانگورو میپره جلو و همون لحظه صحنه اسلوموشن میشه که نشون میده جیمز با تریپ اکشن دختره رو در آغوش میگیره و اونو به طرف جلو هل میده و نور سبز توی قلب جیمز فرود میاد.(در همین لحظه آهنگ تیتراژ پایانی ققنوس پخش میشه :دی)ملت مات و مبهوت به پیکر بی جان جیمز که روی زمین پخت شده بود خیره شدن و با دهانی باز همونجا وایسادن...

آلبوس اخمی کرد.
-سیاها که گفتمان سرشون نمیشه.اونا فقط بلدن بزنن بکشن خراب کنن و بدزدن!همونطور که عروس ما رو دزدیدن.

آبر جغد کوچکی را که در دست داشت روی میز گذاشت.روی تکه کاغذ کوچکی فقط یک جمله نوشت:ما میخواییم با شما وارد گفتمان بشیم!

کاغذ را به پای جغد بست.
-خب حالا ما امتحان میکنیم.آی جغده! خوب گوشاتو باز کن.این نامه رو میبری خانه ریدل و میدی به اولین مرگخواری که دیدی.حواست باشه به بارتی ندیا.مواظب باش رو دستش از اون علامت بیریختا هم داشته باشه.فهمیدی؟

چهره بهت زده جغد نشان میداد که کاملا فهمیده!


سی ثانیه بعد:

جغد سیاه رنگی با پرهای وزوزی بعد از برخورد با چارچوب پنجره وارد اتاق شد.آبرفورث جغد را گرفت و تکه کاغذ را از پایش باز کرد.

ولی ما نمیخواییم(نقطه)جغدتون به عنوان عصرونه لرد رفت تو فر(نقطه)اگه میخوایین مقابله به مثل کنین باید بگم که این یکی آنفولانزای جغدی داره و اگه بهش دست زدین...موهاهاها!

آلبوس به پای دیگر جغد اشاره کرد.
-این باید جغد بلاتریکس باشه.انگار یه کاغذم به اون پاش بسته شده.

آبرفورث با عصبانیت کاغذ دوم را باز کرد.
-هوم...حالا که کمی فکر کردم دیدم شایدم مایل باشم گفتمان کنم.امروز عصر تو مجموعه تفریحی رزمرتا منتظرتونم.بدون اسلحه(چوب) بیایین.اگه به پلیس(مامورای وزارت) اطلاع بدین دیگه دختره رو نمیبینین.

جیمز که از خداش بوداین جمله رو از یکی بشنوه با جیغ های خانمان بر انداز خودشو تو بغل آبر فرود آورد و یک ماچ کوچلو هم روی صورت آبر پیاده کرد و زیر لب از آبرفورث تشکر کرد : مرسی عمو !

ملت محفلی که حتی به عاشق شدن جیمز هم عادت نکرده بودن همچنان بهت زده به این عمل وقیح ماچ کردن جیمز خیره مانده بودن .

جیمز ملت خیره ای محفلی رو از اتاقش بیرون ریخت و آروم سرشو روی بالش گذاشت و به رویایی کمی خشن و شیرینی فرو رفت !

درون رویا !
جیمز خودشو می دید که وسط خیابون مثل این گلادیاتورها واستاده و همه رو شکست داد و منتظر مرحله آخر یعنی شکست دادن قوی ترین شخص مورد نظره که اون شخص مورد نظر هم کسی نیست به جز بارتی !

بارتی با قدمهای مستحکم به سوی جیمز خیز بر میداره و با جلو گرفتن نیزه به سوی او حمله می کنه .

جیمز آروم ایستاده و داره یه چیزی رو تو دستش به شدت تکون میده ، بارتی نزدیکتر می شه و اماده ضربه زدن به جیمز که اون با یک ضربه یویوی صورتی رنگ بارتی رو شپلخ دیوار می کنه و داور اروم وارد کوچه میشه و دست جیمزو بالا میگره ، و به عنوان پاداش دخترک شکلات فروش را به او می دهند !

خارج روبا!

دوربین صورت جیمز رو نشون میده که حتما در خواب لبخند ملایمی روی لبانش نقش بسته !

اتاق نشیمن ، خانه گریمولد !

البوس : آخه آبر بوقی چطوری می خوای جلوی برپا شدن عروسی اونا رو بگیری ؟ مگه ندیدی دختره چه حرکت وقیحی جلوی ما انجام داد ؟
- باو دلم به حالش سوخت یه چیزی گفتم دیه !
- یه چیزی گفتی دیه ؟ هممونو بدبخت کردی حالا بازم باید قشون کشی کنیم بریم با سیاه سوخته ها در بی افتیم ؟

آیر: فکر نمی کنم نیازی باشه حمله کنیم به مرگ خوارا ، بهتره از راه گفتمان وارد شیم !

درون افکار دخترک...
من و بارتی... :banana:
بیرون افکار دخترک...

چند مین بعد

دختر با دست به دوستش اشاره کرد که ضبط رو روشن کنه.چند ثانیه بعد، ضبط روشن و آهنگ از بلندگوهای اطراف مجموعه پخش شد:

حالا لب کارون، چه گل بارون، میشه وقتی که میشینه دلدارم...تو قایق ها، دور از غم ها، میخونه نغمه ی خوشگل بارون...

دخترک بارتی رو که صورتش گل انداخته بود رو بلند کرد و دو تایی در وسط جمع با هم رقصیدن.یک دقیقه ی بعد آهنگ به مرا ببوس تغییر کرد.بارتی و دخترک مثل دو تا کفتر عاشق شروع کردن به رقص تانگو.در گوشه ی مجموعه، لرد داشت اشک شوق می ریخت و در گوشه ی دیگر، مالی ویزلی جیمز رو که داشت موهاشو میکند رو در آغوش گرفته بود.

در وسط مجلس، بارتی که خیلی جو گیر شده بود، شاخه گلی رو از جیب کتش بیرون آورد و به دخترک تحویل داد.دخترک با حالتی عاشقانه لب هاشو به لب های بارتی نزدیک کرد و...

محفلیون:

و در همین لحظه، دامبل و یارانش آهسته آهسته به سمت در خروجی حرکت کردن.جیمز هم که عملا غش کرده بود، سلانه سلانه پشت سر بقیه حرکت کرد.لرد و یارانش که غرق در تماشای رقص بارتی و دخترک شده بودن، متوجه رفتن اونا نشدن.

آهنگ این بار به ساسی مانکن تغییر کرد و رودولف به همراه بلا اومدن وسط و خارجی رقصیدن.لرد که حسابی از اتفاق های رخ داده ذوق کرده بود، با تریپ جو گیرانه وارد سن شد و شروع کرد به تکنو زدن.

ملت:

این دفعه به درخواست بارتی آهنگ بندری پخش شد و طولی نکشید که تمام فک و فامیلای عروس و داماد وارد جمع شدن و بندری زدن ( )

...

آخر مجلس

تقریبا همه ی صندلی ها خالی شده بودن و فقط ولدمورت در کنار یارانش داشت مهمونا رو بدرقه میکرد.فضای مجموعه رو گرد و غبار غلیضی گرفته بود و چشم چشمو نمی دید.در آخر مجلس، لرد به یارانش دستور داد که رفع زحمت کنن.بلا با چابلوسی رو به روی دختر قرار گرفت و گفت:

-ایشالا به پای همدیگه پیر شین.یادت باشه بعدا بیا پیش من تا از اون کروشیو هایی که به بارتی یاد دادم به تو هم تدریس کنم.ماشالله بارتی از هر چی شانس نیاورده باشه از همسر و پدر شانس آورده.ایشالا تا نه ماه دیگه یه صندلی بچه اینجا باشه!

دخترک با فروتنی گفت:«اختیار دارین! »

لرد که تا الان داشت به کله ش واکس مو می زد، اومد وسط و بارتی رو در آغوش گرفت و رو به دخترک گفت:«این چه حرفیه دخترم.ایشالا بیست تا نوه برام بیاری.مطمئنم بارتی پدر خوبی برای بچه هات میشه.خوب ما بریم دیگه.یاران به سوی منزل...بارتی تو هم مواظب عروس گلمون باش.یادت نره ازون آواداکداورا هایی که گفتم به دوست پسراش بزنی.خوب دیگه...بای!»

-بای ددی!

و لرد بعد از زدن چند تا کروشیو به رودولف، که داشت جیگر خواهر عروس رو میخورد، به همراه یارانش از نظر ها ناپدید شد.

خانه ی گریمولد

جیمز بالشش رو محکم گرفته بود و داشت تک تک پر های اونو از جاش در می آورد.ملت هم بالای سرش داشتن به حالش اشک میریختن.

-نــه!....من نمیتونم بدون اون زندگی کنم نمیتونم

دامبل دستی به سر جیمز کشید و گفت:«فرزندم...چه طوره با گرابلی ازدواج کنی که خیلی هم خانومه؟ »

جیمز لحظه ای درنگ کرد و دوباره بالشش رو توی دستش گرفت و اونو پر پر کرد.در میون این هیری بیری، آبر که چراغ روشنی بالای سرش دیده میشد، با حالتی متفکرانه کنار جیمز اومد و با حالتی شیطانی گفت:«نگران نباش جونیور، من یه نقشه ی توپ برای به هم زدن این وصلت دارم.حالا بشین و نگاه کن... »

محفلیون:

[spoiler=خلاصه ی سوژه]خلاصه ی سوژه:

جیمز و بارتی در هفده سالگی عاشق دختر شکلات فروشی که در مجموعه ی تفریحی مادام رزمرتا کار می کند، شده اند، محفلی ها و مرگخواران، هردو مخالف این ازدواجند ولی برای این که در مقابل یک دیگر کم نیاوردند هردو برای خواستگاری راهی مجموعه تفریحی مادام رزمرتا می شوند! [/spoiler]

__________________________________________________________________


جلوی در مجموعه تفریحی:

- ارباب، مطمئنین که باید بریم تو؟ به نظر من که کارمون اصلا درست نیست.

لرد با عصبانیت چشم غره ای به بلا رفت و بعد پس گردن بارتی را گرفت و به جلو هول داد. بارتی با بغض رویش را برگرداند و به طرف درب ورودی حرکت کرد.

لوسیوس که خیلی راضی به نظر می رسید، به نارسیسا نزدیک شد و ابرویش را بالا انداخت. نارسیسا با تردید سرش را نزدیک دهان وی برد.
- چی میگی؟

لوسیوس لبخندی زد.
- سیسی، باید از این شرایط حسابی به نفع خودمون استفاده کنیم. می بینی که خواهرت چقدر از این موضوع عصبانیه. به خاطر این که یک شکلات فروش قراره عروس خانه ریدل بشه!

- خب لوسیوس، منم ناراضی ام. چه ربطی داشت.

لوسیوس در حالی که کلافه به نظر می رسید، به اطرافش نگاهی کرد و مطمئن شد که کسی به آن دو توجه نمی کند. سپس با صدای آرامی گفت:
- خب، بارتی پسر لرده! ما می تونیم توی سر گرفتن این وصلت کمک کنیم. اینطوری لرد حتما به ما پاداشی هم میده.

در همین لحظه، لرد که به نظر می رسید مشکوک شده است، به لوسیوس و نارسیسا نگاهی کرد.
- آقای تی و خانوم سطل! یا همین الان می رین تو، یا ارباب میدونه و شما دوتا!

لوسیوس با انزجار تابی به موهایش داد و بعد از بارتی و نارسیسا وارد شد.

یک ساعت بعد- مجموعه ی تفریحی مادام رزمرتا:

- خب من شرایطمو گفتم! حالا خوددانید.

بلاتریکس با عصبانیت غرید:
- تو چی فکر کردی؟ اصلا" همون بهتر که با جیمز ازدواج کنی! عروس پشمک ها بشی! ما رفتیم.

بلا از جایش بلند شد. نارسیسا با اشاره ی لوسیوس مداخله کرد.
- بشین بلا! میشه با حرف هم همه چیز رو حل کرد.

بلا با عصبانیت چشم غره ای به نارسیسا رفت و سر جایش نشست. دامبلدور در حالی که به نظر می رسید از پیروزی خوشحال است، سرش را تکان داد.
- خب، دیگه شرطی نمونده؟ می تونیم ریشامونو به شیرینی بمالیم؟!

شکلات فروش لبخندی زد و ابروانش را بالا انداخت.
- نخیر نمی تونین! من هنوز نگفتم که نصف خانه ی ریدل یا خانه ی گریمولد باید به نام من بشه!

بلاتریکس با عصبانیت چوب دستی اش را بیرون کشید.
- تو به اندازه ی نصف خانه ی گریمالدم ارزش نداری! چه برسه به خانه ریدل که خاک بناییشو هم بهت نمی دیم.

شکلات فروش با عشوه سرش را تکان داد:
- من خیلی بیشتر از اینا ارزش دارم! می خواین درمورد ارزش هام براتون حرف بزنم؟

لرد سیاه در سکوت به برق چشمان دامبلدور خیره شد. خوب می دانست که دامبلدور تنها به پیروزی درمقابل او می اندیشد. با این که با ازدواج بارتی و شکلات فروش مخالف بود، نمی توانست در مقابل دامبلدور ساکت بنشیند.
- ما قبول می کنیم.

دامبلدور متعجب به لرد خیره شد. لرد سیاه با خونسردی ردایش را صاف کرد.
- نصف خانه ی ریدل به نام تو میشه! اما الان نه. بعد از مرگم!

دامبلدور متفکرانه به چشمان لرد خیره شد. شکلات فروش با اشتیاق سرش را به نشانه ی تایید تکان داد.
- خب حالا، می تونید به ریشا و سرتون شیرینی بمالید!

رودولف به بلا که دوباره قلب ها در چشمانش پیدا بود، نگاهی کرد و بلا با شادی لبخند زد و به آرامی گفت:
- اینا که نمی دونن ارباب هورکراکس داره! ارباب جاودانست! هیچ وقت خانه ی ریدل به این دخترک شکلات فروش نمیرسه! هیچ وقت!

خانه ی ریدل

ملت مرگخوار در تکا پو هستند و هر کدام می خواهند هرچه سریع تر حاضر شوند.بلا به دنبال لنگه ی جورابش می گردد و سعی دارد با کروشیو رودلف را مجبور کند تا آن را پیدا کند.نارسیسا همچنان به دنبال کفش های همرنگ با لباسش می گردد و با حالتی همه را از سر راهش کنار می زند.ایوان با خیالی آسوده نشسته و سعی می کند ژلی را که محصول جدید کارخانه ی شامپوی مورد علاقه اش است را امتحان کند.در این میان لرد سعی دارد به مرگخوارانی که نمی خواهد بت خود ببرد بفهماند که خواستگاری جای بچه بازی نیست و او در میان خانواده ی عروس آبرو دارد!

لرد:
-نه!چطور جرئت کردید این تقاضا رو بکنید؟!کروشیو بر همتون! بلا!زود باش,چه خبرتونه؟!یه حاضر شدن این همه وقت میبره؟

-من حاضرم ارباب.فقط نمی تونم جورابمو پیدا کنم.

-یعنی تو جوراب دیگه ای نداری؟!

بلا با عصبانیت به رودلف نگاه کرد و با خشونت کروشیوی دیگری را به سمت او او فرستاد.
-رودلف لسترنج!از وقتی ازدواج کردیم یه جفت جوراب واسه من نخریدی!کروشیو!

رودلف خودش را جمع و جور کرد و خواست بهانه ای بیاورد ولی در این هنگام نارسیسا با حالت فراتر از جیغ کشید و رو به لرد گفت:
-ارباب من کفش ندارم!من کفش ندارم!من لوسیوس رو نمی خوام!من کفش ندارم!من لوسیوس رو نمی خوام!من کفش ندارم!من

-بسه دیگه!دوتا خواهر امروز یاد مسائل خانوادگیشون افتادند!کروشیوبه جهنم که کفش نداری!عجله کنید باید راه بیفتیم.اون دختر چی چی فروش اونقدر ها هم مهم نیست که شما این همه کلاس بذارید.

بارتی با چشمانی گریان به پدر کچلش یعنی خوشگلش نگاه کرد و با اندوه گفت:
-بابایی شما نباید پدر شوهر بازی در بیارید.اون دختر قرار عروس شما بشه!

لرد با انزجار سرش را برگرداند و خواست اعتراض کند.ولی با دیدن قیافه ی مظلوم پسرش پشیمان شد.و با ملایمت گفت:

-آره پسرم.عروس خودم می شه و هیشکی حق نداره چیزی بهش بگه.
ملت:
-
لرد:
بسه دیگه!عجله کنید.
و خودش از خانه خارج شد.

ملت محفلی

ملت محفلی پشت سر دامبلدور به سمت کافه مادام رزمرتا می رفتند و در این میان جیمز همچنان از اینکه چرا ماشین نداشتند شکایت می کرد.
-یه دونه ماشین نمی خرین!آخه من چی به شما بگم؟!الان اونا می رسن و بارتی رو دوماد می کنن و من ترشیده میشم!

دامبلدور:
-تو نگران نباش.خودم تو رو دوماد می کنم و نمی ذارم تام بارتی رو قبل از تو دوماد کنه.
-مطمئنم...

ولی جمله اش را با صدای سارا که اعلام می کرد رسیده اند قطع کرد.

همگی وارد شدند و به سمت....

_ شکلات فروش؟ مجموعه مادام رزمرتا؟ آخه چی بگم! بچه تو چرا انقدر می خوای با آبرو حیثیت من بازی کنی؟ ایوان نخند! کروشیو!
و طلسم شکنجه رو به طرف ایوان که زیر زیرکی داشت به بدبختی لرد می خندید روانه کرد.

_ میبینی؟ دیگه این یه ذره جادوگرا هم منو مسخره می کنن! خب پسرم , عزیزم حداقل می رفتی یکی رو تو همین کافه تفریحات سیاه خودمون پیدا می کردی! مجموعه مادام رزمرتا؟ بلا از تو دیگه انتظار نداشتم. کروشیو!
_ ارباب من دارم گریه میکنم!

_ فرقی نمی کنه! کلا سعی کنید دچار هیچ تغییر نشید. آنتونین کروشیو! اینم به خاطر اینکه از قیافت خوشم نمی آد!
و سپس عصبانی دوباره به بارتی چشم دوخت. چشمان بارتی مملو از اشک بود.
_ بابایی!
ولدی نمی تونست غم بارتی رو تحمل کنه! اما چی کار میتونست بکنه؟ آیا باید می رفت و اون دخترک شکلات فروش رو براش خواستگاری می کرد؟
_ بلا ، ایوان ، نارسیسا و شما دو تا که اون گوشه وایسادید! آماده شید می خواییم بریم یه جایی! سعی کنید بهترین لباساتون رو بپوشید!!
نارسیسا با شیطنت :
_ ارباب می خواییم بریم خواستگاری؟
_ کروشیو! حرف نباشه...

خانه 12 گریمولد

_ کجا داری میری جیمز؟
جیمز ساک دستی کوچیکشو از روی زمین برداشت و در حالی که به طرف در حرکت می کرد گفت :
_ دیگه هیچ کدومتون رو دوست ندارم! مطمئنم الانم دیر شده و ولدی به خاطر اون پسر یه ریزه به درد نخورش تاحالا همه مجموعه رو خریده و می خواد جشن عروسی به پا کنه! اما شما ها؟ حاضر نیستید به خاطر من... به خاطر من...
و سپس گریه امانش نداد. و به همراه اون آلبوس ، مینروا ، مرلین داخل قبر و یا خارج قبر ( فرقی نمی کنه!) ، سارا ، خانوم بلک و همه اعضای محفل گریه رو سر دادند!!
بعد از چند ثانیه :
_ آره... من از اینجا می رم! میرم تا شاید خودم بتونم یه کاری بکنم! من می دونم! اون دخترک شکلات فروش به من علاقه داره...!
و سپس تق! در رو بست و رفت!
آلبوس نگران :
_ وایسا منم بیام! اونجا ولدی هست خطرناکه...
و سپس به دنبال اون اعضای محفل بودند که راه افتادند برن خواستگاری!

- وای من چیکار کنم... وایی... ای وای.. بدبخت شدم.. خاک بر سر شدم.. وای خدااا. وای خداا. .. وای خدا!

قییییییع!


- وای من باید الان چیکار کنم.. ای وای.. چه مصیبتی.. هورکراکـ... ای وای .. خاک بر ریش شدم.. اگه بدبخت بشه چی؟.. اگه با هم تفاهم نداشته باشن بعدا؟!.. اگه بره مهریه ش رو بذاره اجرا چه خاکی به ریشم بریزم.. وای مرلـــــــــــین!.. وای مرلین.. به دادم برس مرلین کبیر!

دامبلدور سوگوار بود. حس می کرد قلبشو دارن از جاش می کنن. حس می کرد دیگه با این ماجرای ناخوشایند خواهد مرد.. حس می کرد.. فردا پس فردا همه ی ریشهاش می ریزه.. شایدم کله ش کچل شه!

دامبلدور همین طور خود زنی می کرد و ریش می کشید و صورت می خراشید و هر از گاهی وسط ضجه زدن و مرلین مرلین کردن، به مینروا اشاره می کرد تا حواسش باشه که مرلین تقلبی یه وقت این ورا نیاد!


و بعد دوباره ذکر مصیبت..


- من چه غلطی بکنم؟ خودم با پای خودم برم این شکلاتی رو بیارم قاتل هورکـ.. به خونه و کاشونه م آتش شیطانی بیارم؟! چیکار کنم؟ تدی رو بفرستم بره براش خواستگاری؟.. تدی تجربه داره خوبه! ولی اگه دختره یکی دیگه رو برای خودش در نظر داشت چی؟.. از بچه م شکست عشقی بخوره.. افسرده بیوفته کنار خونه چی؟ یا مرلین به دادم برس!... مرلـــــــــین مرلین مرلین مرلین!


کمی اونورتر همسر سابق پروفسور با صدای بلندی توی دستمال پیچازیش فین کرد و بعد از اون با صدایی بلند تر از دامبلدور شروع کردن به گریه کردن!


سارا هم که تازه اومده بود حس می کرد راه گلوش بسته شد و الان باید گریه کنه و بعد از اون تو ریش دامبلدور فین کنه ولی چون خیلی خفن بود به خودکشی رضایت داد و از پنجره پرید پایین!


بعد از اینکه با صدای ملایمی سارا تو سطل زباله فرود اومد، خانوم بلک به یاد پسرای ناکامش افتاد و از طبقه ی پایین با تمام توان عر زد!

خونه ی ریدل

دوربین روی یه دماغ فرمز زوم کرده.. کم کم داره زوم اوت می کنه که اول با صدای مهیبی یه دست استخوانی کله ی صاحب دماغ رو با ضربه ی خودش هم سطح زمین قرار می ده و ..

حالا که تصویر کامل شده به خوبی واضحه که ولدمورت بارتی رو نجینی پیچ کرده و می خواد ببره این مسئله ی خانوادگی رو به طور خصوصی حل کنه.

مرگخوارایی هم که دور تا دور حضور دارن هیچ کدوم از وحشت عظیمی که بر اونها سایه انداخته نمی تونن حرف بزنن.

از طبقه ی بالا صدای فریاد کروشیوی ولدمورت به گوش می رسه!

سوژه ی جدید:

دامبلدور وحشت زده به جیمز خیره شد:
- می فهمی چی داری میگی بچه؟ آخه تورو چه به این کارا؟

جیمز بغضش را فرو داد و دست راستش را روی قبلش گذاشت. سپس در حالی که قطرات ریز اشک گوشه ی چشمش را پاک می کرد، آهی کشید:
- پرفسور، شما که نمی دونی. یه حس خوبی بهم می گه که دیگه وقتش شده من هم یه نامزد واسه خودم بخرم!

دامبلدور آب دهانش را قورت داد و چند بار پشت سر هم پلک زد:
- چی؟ جیمز می دونی تو چند سالته؟ حرف نزن بچه! امکان نداره!

جیمز یویویش را به طرف دامبلدور پرتاب کرد و جیغ کوتاهی کشید:
- امکان نداره؟ امکان نداره دیگه؟ باشه پرفسور! حالا می بینیم!

یک ساعت بعد:

- خیلی خب جیمز! جیغ نزن! ریشای نازنینم از دم ریخت! پرده ی گوشم پاره شد. حالا دختره کی هست؟!

جیمز دستش را از دیر چانه اش برداشت و در حالیکه به نظر می رسید به شدت در رویاهایش غرق شده است، لبخند محوی زد:
- پرفسور، دختره توی مجموعه ی تفریحی مادام رزمرتا کار می کنه! اونجا شکلات فروشی داره. وای نمی دونی چه پاستیلایی داره . همشون نهنگن! می بینی تفاهم رو؟

دامبلدور عینکش را روی میز چوبی کوچکی که کنار شومینه به چشم می خورد، پرتاب کرد و با دست چپش عرق پیشانی اش را پاک نمود. سپس به عکس هری که روی دیوار خودنمایی می کرد نگاهی کرد و زیر لب دشنامی داد. سپس با کلافگی به جیمز نگاهی کرد و غرید:
- چی گفتی؟؟ دختره توی مجموعه ی تفریحی مادام رزمرتا کار می کنه؟ اصلا" در شان ما هست که با همچین دختری وصلت کنیم؟ با یه دختر شکلات فروش؟ تو چی فکر کردی جیمز؟ مثلا" هفده سالته اما مثل بچه های هشت ساله فکر می کنی!

جیمز بغضش را فرو داد و رویش را برگرداند:
- پرفسور، بهتره بگین که از رقابت با ولدک می ترسین! می دونین که بارتی هم در این مورد رقیب منه! بله شما می ترسین. پرفسور ترسو! پرفسور ترسو.

دامبلدور که از شدت عصبانیت سرخ شده بود، فریاد کشید:
- برو سران محفل رو جمع کن! باید یه جلسه بذاریم! همین حالا!


خانه ی ریدل، همان لحظه:

بارتی در حالی که از شدت شرم سرخ شده بود سرش را پایین انداخت و زیر لب گفت:
- بابایی، اگه شما اجازه بدید می خواستم بهتون خبر بدم که وقتشه که از تنهایی در بیام!

لرد سیاه بی تفاوت شانه هایش را بالا انداخت:
- آنتونین؟ هرچه سریعتر منو مدیریتت رو بده به بارتی! پسرم تنهاست.

بارتی بی توجه به پوزخند لرد سیاه و مرگخوارانش در حالی که همچنان سرخ و سفید می شد، لب پایینش را گزید و گفت:
- بابایی، منظورم از اون تنهایی ها نیست که. از اون یکی تنهایی هاست!

لرد مشکوکانه به بارتی خیره شد:
- مورگان؟ سوروس؟ همین الان یه مارمی ( نیمچه مار، نیمچه میمون) سفارش بدین. می خوام تا بعد از ظهر اینجا باشه! اینطوری دیگه بارتی تنها نخواهد بود و این قدرم حرف نمیزنه و مزاحمم نمیشه!

بارتی کلافه به لبخند مرموزانه ی نارسیسا نگاهی کرد و کلافه آهی کشید:
- اه بابا! چرا نمی فهمین؟ منظورم اینه که زن می خوام!

نارسیسا با محبت به بارتی نگاه کرد و لبخندی زد. بلاتریکس در حالی که از شدت خشم سرخ شده بود به نارسیسا چشم غره ای رفت و لرد سیاه خونسردانه لبخندی زد:
- آفرین! دیگه داری بزرگ میشی! هفده سالت شده! هرچند به نظر من ازدواج امر بسیار مزخرف و بیخودیه! اما خب تو باید ازدواج کنی تا دست از سر من برداری! حالا این دختر خوشبخت کیه که قراره عروس ارباب بشه؟ دختر کنت خوناشام ها؟ دختر فرمانروای ابرهای تاریکی؟ دختر...

بارتی به مرگخواران نگاهی کرد و نیشخند زنان گفت:
- هیچ کدوم. دختره شکلات فروشه. تو مجموعه ی تفریحی مادام رزمرتا شکلات فروشی داره. جیمز هم از این دختره خوشش میاد. باید عجله کنیم!

جمع در سکوت عجیبی فرو رفت و بعد از دو دقیقه ناگهان صدای فریاد لرد سیاه خانه ی ریدل را به لرزه انداخت:
- تو چــــــــــــی گفتی؟ یه شکلات فروش که توی مجموعه ی تفریحی مادام رزمرتا کار می کنه؟


- Oo!