خب ولی ظاهرا لازم نبود که کسی فکر کنه سالاز قصد داره با انبر دست چی کار کنه زیرا ناگهان ولدمورت در رو به شدت باز میکنه و فریاد میزنه : سالاز بدو برو سربازا شورش کردن
سالاز : چی . چی شده الان میرم همین جا مواظب این گل پسر باش اومدم
سالاز با عجله از در اتاق بیرون میره لحظه ای ولدمورت درنگ میکنه سپس نگاه موزیانه ای به بیل میندازه و میگه : خودم شکنجت میکنم
سپس زنجیرهای بیل رو باز میکنه و بیل رو که بیهوش بود روی شونه خودش میندازه و روانه شکنجه گاه خودش میشه
در راه سالاز داره با عجله میره که ببینه چه خبر شده که ناگهان محکم به شکم کراب میخوره و پخش زمین میشه
سالاز : چند بار به گفتم لاغر شو هان کروشیو
کراب بر روی زمین می افته و شروع به جیغ و داد میکنه سالاز آروم چوبدستی خودش رو بالا میگیره و میگه خوب بسه دیگه بلند شو بگو کیا شورش کردن تا یک شکنجه حسابیشون بدم
کراب در حالی که داشت بدن خودش رو ماساژ میداد با تعجب گفت : چی میگی کسی شورش نکرده
سالاز : خود لرد به من گفت
کراب : نه بابا تازه همه بخاطر این پیروزی جشنم گرفتن
ناگهان سالزا متوجه میشه که ولدمورت گولش زده بر میگرده و با آخرین سرعت به سمت شکنجه گاه ولدمورت میره
در شکنجه گاه ولدمورت
ولدمورت : به به ببین کیا اینجا هستن هردوتاتون مال من هستین این انبردست اینم اره برقی اینم از این حالا بیام این یکی رو هم به زنجیر بکشم
ولدمورت میاد که بیل رو ه به زنجیر بکشه اما در همون لحظه سالاز از راه میرسه
ولدمورت : ای به خشکی شانس یادم رفته بود در رو قفل کنم
سالاز : حالا گروگان من رو ور میداری یک بلایی سرت بیارم که تا عمر داری یادت نره
ولدمورت : آخه یک چیزی بگو که با عقل جور در بیاد
سالاز : آره الان نشونت میدم این کله رو داشته باش
ولدمورت : آخ حالا منو میزنی پس بگیر که اومد
سالاز : آخخخخخخخخخخخ
در این میان بیل آروم چشماش رو باز میکنه و چشمش به سیریوس می افته که در کنارش به زنجیر کشیده شده سپس نگاهی به سالاز و لرد میکنه سرگرم دعوا با هم بودن و بیل و سیریوس رو کاملا فراموش کرده بودن بیل آروم به سمت سیریوس میره و زنجیرهاش رو باز میکنه
سیریوس : ممنون
بیل : خواهش میکنم وظیفم بود سپس هر دوشون به دور از چشم ولدمورت و سالاز که با هم داشتند دعوا میکردند سینه خیز خودشون رو به در میرسونند سپس هر دو شون از سر جای خودشون بلند میشن و میخوان فرار کنند که ناگهان ولدمورت و سالاز در حالی که گردنهای همدیگر رو گرفته بودند در همون حالت ثابت میمونند و برمیگردند و بیل و سیریوس رو میبینند که دمه در ایستادند
لحظه ای سکوت بر قرار میشه ناگهان سیریوس فریاد میزنه : حالا
و هر دو از اتاق خارج میشن و با آخرین توان شروع به دویدن میکنن.............
---------------------
اوه رونان جان معذرت میخوام من پست تورو فقط یکبار سریع خوندم اصلا نفهمیدم که گفتی که سیریوس خشک شده وقتی هم که گفتی شکنجه گاه ولدمورت من فکر کردم سالاز هم یک شکنجه گاه مجزا داره ( این قسمت رو بعد از تذکر رونان به متن اضافه کردم)

سيريوس بيچاره كه مي‌خواست فرار كنه، و تا اون موقع، در حال برق‌گرفتن بود، با از شدن در توسط لرد ولدمورت، تو هوا به پرواز درمياد، و با كله، درست مي‌خوره به كله‌ي سالازار بيچاره كه داشت از خنده سرخ مي‌شد... هر دو باهم، به موازات هم، با كله مي‌خورن به ديوار، و ديوار ترك برميداره...! ميفتن زمين، و داشتن سرشون رو مي‌ماليدند، كه يهو كه تيكه‌ي بزرگ از گچ‌هاي روي ديوار، خورد مي‌شه رو سرشون...!لرد مياد تو، و با دهان باز، بهشون خيره نيگا مي‌كنه...!يه نگاهي به هردوشون مي‌اندازه، و به سالازار مي‌گه: اي نامرد...مي‌خواستي فراريش بدي...؟
و چوب‌دستيش رو مي‌گيره طرف سالازار، مي‌گه: كروشيو...!
سالازار، يه كم با خشانت نيگاش مي‌كنه، و در مقابل چشمان حيرتزده‌ي لرد، كه انتظار داشت اون شروع به جيغ و داد كنه، پا مي‌شه، و يه جليقه‌اي از زير رداش درمياره... يه كم به جليقه‌ش خيره مي‌شه، بعد با تاسف سرش رو تكون مي‌ده، و مي‌گه: حيف...تو كردي ها... ضدگلوله‌ي خوبي بود...!
بعد برمي‌گرده طرف جايي كه سيريوس يه كم پيش بود، و يكه مي‌خوره...! سيريوس باز هم اونجا نبود...بر مي‌گرده و با نفرت به لرد نيگا مي‌كنه،كه هنوز با تعجب داشت نيگا مي‌كرد، و داد مي‌زنه: بازم كه فرار كرد كه...!!!
و وقتي به پشت سر لرد نيگا مي‌كنه، شروع مي‌كنه به دويدن با بيشترين سرعت...لرد هم يه نگاهي به پشت سر مي‌اندازه، و وقتي مي‌بينه كه وقتي اومده تو، در رو باز گذاشته، برمي‌گرده تا اون هم بدوه، كه از پشت سالازار محكم مي‌خوره بهش...هر دوشون با هم، رو هوا به پرواز درميان، و محكم با فرق سرشون، مي‌خورن به در...!در جادويي كه احساس خطر كرده بود، يه صدايي در مياره، و هر دوشون رو به اندازه‌ي 2 متر و57 سانتيمتر، به عقب پرتاب مي‌كنه...!

**بيرون اتاق**
سيريوس داشت با آخرين سرعت، در حالي كه خون از سر و روش به پايين ميومد، به سمت در زيرزمين مي‌دويد... داشت مير‌سيد، كه لوسيوس، با يه پاتيل از معجون زخم، و مقداي سوسيس و كالباس و نون باگت و يه دونه نوشابه‌ي خانواده، در حالي كه داره آواز مي‌خونه، از اتاقش مياد بيرون كه بره بشينه جلوي تلويزيون...!!!
محكم مي‌خورن به هم و يه صداي بوم رعدآسايي برمي‌خيزه كه نگو و نپرس...! باز هم به پرواز درميان، و با هم، روي اندرو بيچاره كه بيهوش روي زمين افتاده بود، فرود ميان...!
اندور كه داشت تازه تازه به هوش ميومد، بازم بيهوش مي‌شه، و اون يكي دو تا باز شروع مي‌كنن به مشت و لگد هم‌ديگه...توي اين اوضاع بود، كه پاتيل معجون زخم، محكم مي‌خوره تو سر سيريوس، و اون بيهوش مي‌شه...لوسيوس شروع مي‌كنه به قهقهه زدن، كه نوشابه خانواده هم مي‌خوره تو سر اون...اون هم بيهوش مي‌شه، و محكم مي‌خوره زمين...!!!
سالازار و لرد، كه معلوم بود حسابي دعوا كرده‌ند، ولي در نهايت به صلح رسيد‌ه‌ند، ميان و وقتي اون سه تا رو به اون حالت مي‌بينن، شروع مي‌كنن به خنديدن...!
لرد:پتريفيكوس توتالوس...!
سيريوس بي‌هوش، خشك مي‌شه...!
سالازار: اينكارسروس...!
سيريوس بي‌هوش خشك، طناب‌پيچ مي‌شه...!
لرد:استيوپيفاي...!
سيريوس بي‌هوش خشك طناب‌پيچ،بي‌هوش‌تر مي‌شه...!!!
بعد، لرد از پاهاش، و سالازار هم از كله‌ش مي‌گيره، و مي‌برنش طرف شكنجه‌گاه مخصوص لرد...!
تو راه، سالازار يه لبخند شيطاني مي‌زنه، و كله‌ي سيريوس رو ول مي‌كنه...!
لرد، با تعجب: ا...چرا همچي كردي...؟!!!
سالازار، داشت به طرف ديواري مي‌رفت كه يه قسمتش كنده شده بود... و مي‌گه: يه قربوني ديگه پيدا كردم...و مال خودمه...! اون مال تو...اينم مال من...!
و بيل رو از زمين برمي‌داره كه ببره...!
لرد، با افسوس به بيل تازه‌نفس نيگا مي‌كنه، و مي‌گه:عادلانه نيست...اون خونش هنوز ريخته نشده...! من اونو مي‌خوام...
سالازار، يه كم چپ‌چپ نيگاش مي‌كنه، و مي‌گه: نه...من اوا پيداش كردم...! مال منه...!
و بي‌هيچ حرفي، مي‌ره طرف اتاق شكنجه...لرد هم كمي نيگاش مي‌كنه، بعد قبول مي‌كنه و سيريوس رو برمي‌داره تا بره...!
مي‌رسن به اتاق...در رو محكم مي‌بندن تا ديگه كسي فرار نكنه...بعد هردوشون هم‌زمان، قرباني‌هاشون رو به زنجير مي‌كشن...
سالازار، يه كم فكر مي‌كنه كه يه نوعي از شكنجه‌‌هاي باحال رو انتخاب كنه...
بعد، چشماش يه برقي مي‌زنه، و چوب‌دستيش رو رو هوا مي‌گيره، و مي‌گه:آكسيو انبردست...!
يه انبردست خوشگل، مياد مي‌رسه به دست سالازار...
انبردست رو مي‌بره طرف كله‌ي بيل، و............(بقي‌ش زياد جذاب نيست...فكر كنم بتونين حدس بزنين...!!!)

بيل مي ره طرف شكنجه گاه و مي رسه به در...
دستش رو روي دستگيره مي ذاره و آن چنان به عقب پرت مي شه كه از توي سوراخ ديوار جلوي در، مي افته توي يه اتاق... سوراخ ديوار؟
بله... بيل مي افته روي زمين و مي بينه كه اندرو نشسته و داره سرش رو مي ماله... يه لحظه به هم خيره مي شن و يهو هر دو چوبدستي هاشون رو مي كشن مي گيرن سمت هم ديگه... گويا تازه يادشون افتاده بود كه دشمن اند...
اندرو: كروشيو....
و در حالي كه با تعجب به بيل نگاه مي كرد كه با خونسردي منتظر بود، فرياد كشيد و روي زمين افتاد... او جيغ مي كشيد و به خود مي پيچيد...
چوبدستي او هنگام پرتاب شكسته بود و برعكس عمل كرده بود!
**جلوي در**
لرد داد مي زنه: محفليا... همه گوش كنين...
همه ساكت مي ن و گوش مي دن...
لرد موبايلش رو نشون مي ده و به كسي كه باهاش حرف مي زد مي گه: خوب... همين حالا... آره...آره... اسيد آواداكداورا داشته باشه...
همه‌ي محفليا به هم نگاه مي كنن و لرد موبايل رو از گوشش بر مي داره و به طرف اون مي گيره... اونا اين صدا رو مي شنون: 6...5...4...3...2...1... پرتاب و صداي مهيب انفجار و پرتاب رو مي شنون...
لرد موبايل رو خاموش مي كنه و مي گه: بله... خانم ها... آقايان... تا 20 دقيقه‌ي بعد، جايي به نام خانه‌ي گريمالد وجود نخواهد داشت!!!
همه‌ي محفليا هم صدا داد مي زنن: نننننننننننننننننننننه....
و يهو مي دون بيرون و صداي ترق خيلي بلندي مي آد كه نشون مي ده همه يك جا غيب شده‌ن...
لرد لبخندي مي زنه و مي گه: خوب... بزار زنگ بزنم يه دزدگير كار بذارن اين جا... كه دفعه‌ي بعد اين قدر غافلگير نشيم!!
و مي ره به طرف طبقه‌ي بالا... سالازار كه داشت از دوئلي كه كرده بود، نفس نفس مي زد، به اطرافش نگاه كرد... جسد يكي از محفليا و دو تا از مرگخوارا و پيكر هوكي رو كه بيهوش شده بود و هكتور رو كه همه‌جاش زخمي بود، مي بينه...
بعد مي ره به طرف شكنجه گاه مخصوصش كه تو راه مي بينه ديوار يه تيكه اش كلا كنده شده و اندرو بيهوشه و بيل هم داره مي خنده...
سالازار: پتريفيكوس توتالوس...
بيل سرش رو مي چرخونه به طرفش و با برخورد طلسم باهاش، خشكش مي زنه و مي افته روي زمين...
سالازار يه ذره با تعجب به ديوار كنده شده نگاه مي كنه و يادش مي افته... اون به اندرو گفته بود بره و مواظب سيريوس باشه...
به در اون اتاق نگاه مي كنه: « ورود مرگخوران ممنوع..»
سرش رو تكون مي ده... اين جا مخصوص لرد و او بود... سلطان افعي ها...
مي ره تو... و در رو مي بنده... سيريوس اون جا نبود... به اطراف نگاه مي كنه... در رو مي بنده... شايد اين از جادوهاي اون اتاق بود... مي ره اون ته اتاق... بازم نمي بينه سيريوس رو... بر مي گرده كه اندرو رو دعوا كنه... وبا صحنه‌ي جالبي مواجه مي شه...
سيريوس دستش چسبيده به دستگيره، ايستاده بود و مي لرزيد و موهاش سيخ شده بود!!!
سالازار قهقهه سر مي ده و مي گه: عجب اتاق باحاليه اين جا!!! اي خائن... مي خواستي فرار كني نه؟
و دوباره مي خنده...
ولي خنده‌اش با باز شدن در قطع مي شه.........................

سیریوس داد بلندی میکشه جوری که سالازار به خنده می افته(البته از اون خنده ها ها)
سالازار:شلاقیوس..... یه شلاق بلند چرمی زاهر میشه سیریوس میخوام پیرتو دربیارم...
سیریوس با اه ناله میگه :تو هیچی نیستی الان کمک میرسه.
تا سالازار میخواد اولین ضربه را بزنه......
لرد از در میاد تو نامرد تنها تنها حال میکنی(منظور شکنجه دادن بود)....بده من....و شروع میکنه به زدن ضرباط پی در پی.
سیروس از درد سرخ میشه اما خم به ابرو نمیاره فقط دندوناشو به هم میکشه و با دستاش به زنجیر فشار وارد میکنه.
کمر سیروس پر از خط های قرمز شده بود که مثل رود ازش خون می امد (زیباست نه؟)بعد از چند دقیقهاز شدت درد پاهای سیروش سست میشه و بیهوش میشه ...
بوم....بوم....بوم... یکی به در شکنجه گاه میکوبه .....پشت سر هم لرد و سالازار میرن طرف در لرد درو باز میکنه .
اندروقرمز شده مسکه خیلی دویده و میگه:ارباب....ارباب .حمل...حمله شده ...هوکی و هکتور دارن مبارزه میکنن اما اونا تعدادشون زیاده....
لرد: اندرو تو برو تو اتاق شکنجه و مواظب اون پست باش تا ما بیایم.. وبا سالازار میدوند طرف محل مبارزه...
لرد:جلوی در وای می سه و...به به جمعشون جمعه دامبلدور .مودی ویزلی بروبچزش وهمو همه... هوکی وهکتور داشتن زیر حملات ...همچین برشته می شدن (اماده ی سرو) . لرد و سالازار وارد عمل شدند.
لرد رفت طرف دامبلدور:اوادا کداورا(نه حال نمیده تیکه تیکه شه بهتره پس:ریداکتور کارس!!!).اما دامبلدور با یه حرکت نرم چوب دستی اونو دفع میکنه..
اوووووووووووووو چارلی یه طلسم فرستاد طرف هکتور ولی هکتور سرش گرم ارتور بود و ..... پرت شد سرش خورد به دیوار صورتش غرق خون شده بود .... ان طرف تر سالازار با مودی در حال دست و پنجه نرم کردن بود کسی توجه ی به بیل نداشت پس بیل به ارامی از سراسری بیرون رفت و راهشو به طرف شکنجه گاه گرفت و رفت(توجه:افراد محفل به وسیله ی یه جاسوس از شکنجه گاه شخصی لرد سیاه خبر داشتن)...

بلاتريكس روي زمين بود و صورت او خون آلود بود...
سيريوس بلك و لوسيوس با هم دعوا مي كردن( دقت كنين... دعوا.. نه دوئل... كتك مي زدن هم ديگه رو!) و سالازار و گريفيندور داشتن با هم مي جنگيدند....
ولدمورت گفت: آواداكداورا...
گودريك گريفيندور جا خالي داد و بعد فرياد زد: سيريوس ... منتظر باش... من مي رم كمك بيارم...
و با يه جهش فوق العاده از در بيرون پريد و دويد و رفت و در پشا سرش بسته شد... او رفت، غافل از اين كه ديگر نمي توانست به اين زير زمين خطرناك كه بوي خون مي داد، بازگردد.
سالازار كه زخمي شده بود، روي زمين نشست و گفت: بلا رو ببر استراحت كنه...
منم مي رم سراغ بلك... مثل اين كه حداقل يه هديه واسمون آوردن اين دو تا...
و بلند مي شه و مي گه: استيوپيفاي...
سيريوس رو كه بيهوش شده بود، بر مي داره، مي بره توي اتاقي كه روش علامت شوم بود و زيرش نوشته بود:** ورود مرگخوران ممنوع... اتاق شكنجه مخصوص لرد**
در رو باز كرد و سيريوس رو در حالي كه با چوبدستي تو هوا نگه داشته بود مي اندازه به گوشه‌ي اتاق...
لوسيوس هم بيرون مي ره به يكي از اتاق ها كه استراحت كنه و معجون زخم بخوره...
سالازار در رو مي بنده... دستاش رو به هم مي كوبه و مشعل هاي اطراف روشن مي شن... سيريوس رو به هوش مي آره و با لبخندي شيطاني نگاش مي كنه...
سيريوس در حالي كه با تنفر داشت نگاه مي كرد داد زد: به زودي مي آن دنبالم... مطمئن باش...
سالازار قهقهه سر مي ده و مي گه: به همين خيال باش...
و بازم مي خنده... خيلي خشك و مصنوعي...
اون اتاق... اتاقي بود كه چند دسته زنجير در آن ديده مي شد، در اطراف، ناخن كش و طناب و شلاق و ميخ و... هم ديده مي شد...
سالازار داد مي زنه: زنجيريوس ببنديوس...
زنجيرها به دور سيريوس كه تقلا مي كرد خودشو آزاد كنه، مي پيچن و محكم بسته مي شن...
سالازار دستاش رو به هم مي ماله و دوباره چوبدستيش رو به سمت وان مي گيره و مي گه:
سكتوم سمپرا مينيموم!
چند تا خراش كوچك روي دستها و صورت سيريوس ايجاد مي شن و اون به دليل دردي كه مي كشه(درسته زياد نبود ولي..)، فرياد خفه اي سر مي ده و دندوناش روبه هم فشار مي ده....
سالازار: آكسيو شيشه...
يه شيشه‌ي كوچيك مي آد تو دست سالازار... سالازار در اون رو باز مي كنه و مي ره سمت سيريوس...
و محتويات شيشه رو روي زخمهاش خالي مي كنه...
آبليمو و نمك...
و صداي فرياد بلند سيريوس بود كه ديوارهاي دژ را لرزاند...

پس بجنگ تا بجنگیم دو دوست و یار قدیمی شروع میکنن به رد بدل کردن انواع جادو
لرد : لوسیوس بر ببین چه خبره این همه سر و صدا میاد نکنه دوباره این بلا با یکی دعواش شده
لوسیوس میاد به سمت صداها که میبینه بلا بی حرکت رو زمین افتاده و داره از دماغش خون میاد گریفو سالی هم که دارن حسابی با هم حال میکنن
لوسیوس : آواداکدوراااااا
اما گریف زود متوجه میشه و رد میده حالا دو به یک شدن و هر لحظه ممکنه سرو کله افراد دیگه هم پیدا بشه
سالی: پتریفیکاس توتالوس
گریف میفته زمین و بی حرکت میمونه که لوسیوس میگه خوب تو اینو ببر به یه اتاق که بیایم یه حال درست بهش بدیم منم این بلا رو جم جور کنم
لوسیوس : وینگاردیوم لویوسا (این مربوط به حرکت و بلند کردن اجسام میشه نه آدما)
بلا رو بر میداره میره پیش لرد که میبینه لرد با عصبانیت داره از دفترش میاد بیرون
لرد : چی شده
لوسیوس : گریفیندور اومده بود که سالی ترتیبشو داد
با صدای ناله یه نفر که از طرف سالی و گریفی اومد لرد عصبانی ترهم شد و رفت به طرف صدا که دید سالی به دیوار چسبیده و بیهوشه و گریفی هم ...

آن فرد در حالي كه با جاروي خود جلو مي رفت، ديد كه فردي هم شكل خودش از كنارش پيدا شد و گفت: لوسيوس... اون توئه؟
لوسيوس: آره... يكي از كيليدي‌ترين افراد محفله... راستي... بلا... تو كجا بودي؟
بلاتريكس با آرامش مي گه: من نمي خواستم خطر كنم... واسه همينم منتظر بودم تو بياي... گفتم يه جوري با هم كنار مي آيم ديگه، كيف پولم همراهمه!!!
لوسيوس فرياد مي كشه: چي؟ من رفتم تو قرارگاه قوي‌ترين ارتش سفيد و تو اونجا نشستي و منتظ موندي؟
بلاتريكس: ببين... داد نزن سر من ها! يه آواداكداورا حرومت مي كنم!
لوسيوس در حالي كه به موازات بلا جاروسواري مي گرد، دستش رو دراز مي كنه و يه مشت مي زنه تو صورت بلا!
بلاتريكس از روي جاروش سر مي خوره و تعادلش رو از دست مي ده... مي افته پائين و قبل از اين كه سقوط كنه، با انگشتش دم جاروش رو مي گيره....
لوسيوس كه خيلي عصباني شده بود و نمي دونست داره چي كار مي كنه، نوك نيمبوس 2001 بلا رو مي گيره و مي بره بالا... بلا اون يكي دستش رو بالا مي آره و به زحمت داد مي كشه: اينسنديو!
دست لوسيوس آتيش مي گيره... دستش رو عقب مي آره و با رداش خاموش مي كنه...
در تاريكي يهو يه نور گردان و صداي آژير مي آد... لوسيوس و بلاتريكس هردو با تعجب به جلو نگهاه مي كنن... يه چوب جارو كه دو نفر پشتش نشسته بودن به طرف اونا مي اوند و به صورت افقي جلوي اونا ايستاد... يكي از دو مرد چوبدستيش رو روي گلوش گذاشته بود و صداي آژير مي آورد(!) و يكيشون چوبدستيش رو كه با لوموس نوكش روشن بود، تو هوا مي چرخوند!!!!
جلويي كه چوبدستش رو تبديل به ميكروفون كرده بود داد مي زنه: ايست... ايست...پليس...(!)
آن دو مامور وزارتخونه بودن...
در يك آن، هم بلاتريكس و هم لوسيوس بلافاصله چوبدستيشون رو به سمت اونا نشونه مي گيرن و هردو داد مي زنن: استيوپيفاي...
دو پرتو نور سرخ به سمت دو مامور مي ره و آن دو از روي جاروهاشون، در حالي كه بيهوش شده بودن، پائين مي افتن...
لوسيوس كه مي دونست خطر از بيخ گوششون گذشته و نزديك بود يه خاطر اين دعواشون زندگيشون به باد بره، از دست بلا مي گيره و اونو مي كشه رو جاروش...
بلاتريكس كه يكه خورده بود، هيچي نمي گه و هردو به سمت خانه‌ي تاريكي كه در جلو قرار داشت پرواز مي كنن...
** جلوي خانه‌ي ريدل ها**
بلاتريكس: خوب لوسيوس... اون سيريوس رو وردار بيار... و در رو باز مي كنه و ميره تو...
**از درون دژ مرگ**
لرد و گري لرد نشسته بودن و داشتن نقشه مي كشيدن كه اون قرباني بيچاره رو چطوري شكنجه كنن... صداي قده هايي از پله ها مي آد...
لرد با صدايي بي روح مي گه: مثل اين كه قربانيمون رسيد...
و با صدايي بلند قهقهه مي زنه... خنده‌اي سرد... و بيروح...
بلاتريكس مي آد تو مي گه: قربان... پسر دائيم رو آوردم.. سيريوس بلك.
برقي از شوق تو چشمان لرد و سالازار ديده مي شه...
بلاتريكس: من برم اتاق رو آماده كنم!
وقتي بلاتركس مي ره بيرون، صداي داد و فريادي به گوش مي رسه... صداي جيغ و صداي شكستن فانوس ها... صداي ترك خوردن ديوار و صداي ناله‌ي يك فرد....
سالازار با حيرت به چارچوب در خيره مي شه و با آرامش مي گه: من برم ببينم چي شده...
و چوبدستي طلاكاري شده اي رو از روي ميز بر مي داره و به سمت در مي ره...
صداي فرياد حيرت به گوش مي رسه و صداي كسي كه فرياد مي زنه: سالازار... هيچ فكر نمي كردم مائي كه يه روز در كنار هم كار مي كرديم و بهترين دوستان بودي، حالا به اين شكل با هم بجنگيم...
آري او كسي نبود جز: گودريك گريفيندور...
سالازار فرياد مي زنه:...........

يه توضيح اولش بدم!
اين پست به پستاي قبلي ربط داره!
يعني دستتون رو باز گذاشتم كه ربطش بدين!
بخونين ميفهمين!
مگه نميخواستين يه سفيد رو شكنجه بدين؟...خب بفرما!
-------------------------------------------------------------------------
سالن كاملا خالي بود!
هيچ صدايي از ساختمان محفل شنيده نميشد.اما جعبه هاي مواد غذايي بر روي ميز نشان دهنده اين بود كه يك نفر هنوز در ساختمان بود.

**فلش بك**
سيريوس:هري!جون مادرت برو به اين دامبلدور بگو يه امروزو به من استراحت بده!من امروز خسته ام!
هري كه در اين چند ماهه قدش بلند تر از قبل شده بود و تقريبا داشت به سيريوس ميرسيد در جلوي پدرخوانده خود ايستاده بود.
هري:سيريوس!به خدا من خودم به زور عضو محفل شدم!
سيريوس:ميدونم هري!ولي تو نفوذت در دامبلدور بيشتره.
همون موقع دامبلدور با همان قد بلند و ريشهاي نقره فامش وارد آشپزخونه ميشه.
دامبلدور:سيريوس!هيچ وقت ديگه از بقيه نخواه كاري رو كه بايد انجام بدي رو برات انجام بدن.خودت اينو ميتونستي بهم بگي.يا ميگفتم نه يا ميگفتم آره.خارج از اينه؟
سيريوس با نگاهي بهت زده به دامبلدور نگاه ميكنه و انگار منتظر جواب دامبدلوره.
دامبلدور:خب....فقط يك امروز!
سيريوس سريع خداحافظي ميكنه و از آشپزخونه خارج ميشه و چند ثانيه بعد صداي جيغ تابلوي كسل كننده مادر سيرويس بلند ميشه.

**زمان حال**
تمام اعضاي محفل پي كاري از خانه ي شماره 12 گريمالد خارج شده بودند.فقط سيريوس بود كه در ساختمان محفل مونده بود.اما صدايي مبني بر بودن سيريوس در ساختمون نيز شنيده نميشد....فقط صدايي از طرف آشپزخونه شنيده ميشد.
صدايي همانند چك چك آب از شير آب.

صداي باز شدن در شنيده ميشه و گريفندور با چهره اي خسته وارد ساختمون ميشه.
گريفندور:سيريوس!!سيريوس!!...امروز كه نرفتي سركار.حداقل يه غذايي براي ما درست كن تنبل!
گريفندور منتظر جواب سيريوس ماند ولي صدايي نشنيد.
گريفندور:باشه!...كوه به كوه نميرسه.ولي آدم به آدم ميرسه.
و رداش رو بر روي جالباسي آويزون كرد و به سمت آشپزخونه راه افتاد.
گريفندور بلند بلند حرف ميزد تا بلكه سيريوس هم صداي اون رو بشنوه....
گريفندور:من چقدر امروز شاد و سر حالم!اصلا به كمك كسي هم احتياج ندارم!مخصوصا سيريوس بلك تنبل رو!

و وارد آشپزخونه شد و نگاهي به سرتاسر آشپزخونه انداخت و بهت زده سر جايش خشك شد!

كف آشپزخونه تماما از خون پر شده و منبع خون مكاني در وسط آشپزخونه در كنار صندلي هاي وسطي پشت ميز بود.
انگار فردي قبلا در اونجا افتاده بود و از بدن زخميش خون سرازير شده بود.
اما كسي آنجا نبود.نه فردي در حال زجه زدن و نه جسدي بدون جان

**دقايقي بعد**
-كسي از سيريوس نشونه اي پيدا نكرد؟
عده اي سرهاي خودشون رو به علامت نفي تكون دادن و عده اي ساكت ماندند.
فردي از بين جمعيت:با اين خوني كه اينجا ريخته شده معلومه كه حسابي داره خونريزي ميكنه.اگه دير بجنبيم ميميره!
همه نفس هاشون رو در سينه حبس ميكنن.

دامبلدور كه انگار نه انگار صحبت از مرگ سيريوس به ميان آمده بود شروع به شرح ماجرا ميكنه!:عده اي راه ورود به محفل رو پيدا كردند و مطمئنا سوروس اسنيپ در اين ماجرا دخالت داشته.اعلام وضعيت اظطراري!

**در آسمان شهر لندن**
فردي با ردايي سياه و ماسكي بر جاروي خود سوار بود.
-لرد پاداش خوبي بهم ميده.
چكه چكه هاي خون از صندوق عقب جارو!! به سمت شهر لندن سرازير ميشه.(نكته زز بازي!:براي اينكه با صندوق عقب جارو و كاربرد اون آشنا بشين به تاپيك«زز با زار»مراجعه فرماييد!)

ولدمورت:يعني تو هم طرف ما مرگ‌خوارهايي؟
گري لرد با حرك خفيف سر، حرف اون رو تاييد مي‌كنه...
ولدمورت: خب...بلا...اين آقا راست مي‌گه...نبايد همديگه رو شكنجه كنين...برين دوتا از جادوگراي سفيد رو بيارين...با هم شكنجه‌شون كنيم...
گري لرد، لبخندي ضعيف مي‌زنه، ولي هيچ حركتي نمي‌كنه...
لوسيوس:زود باش بلا...بيا بريم...
بلا، در حالي كه هنوز از گري لرد چشم برنمي‌داشت، از دژ به همراه لوسيوس، خارج مي‌شه...

***بيرون دژ***

لوسيوس: خب...پس كار من به جايي رسيده كه تو هم من رو شكنجه مي‌كني ديگه...ها؟!
بلاتريكس:م...م...م...من؟ لرد بهم د...د...د...دستور داد خب...
لوسيوس، چوبدستيش رو به سمت بلا مي‌گيره...
بلا: چي‌كار داري مي‌كني...مگه يا...
اما حرفش، با ورد ((گروشيو)) لوسيوس، ناقص مي‌مونه...
بلا، ميفته زمين، به دور خودش مي‌پيچه، داد مي‌زنه، جيغ مي‌كشه و ...
در همين حين، بلا، احساس راحتي مي‌كنه، و و قتي چشماش رو باز مي‌كنه، مي‌بينه نصفه لوسيوس كنارشه...!
يه نگاهي به محيط مياندازه، و وقتي لرد رو مي‌بينه كه داشته اون يكي نصفه‌ي لوسيوس رو محكم به زمين مي‌كوبيده، خوشحال مي‌شه...
پا مي‌شه و مي‌گه: ارباب...خيلي ممنون...
لرد، با غرور داشت سرش رو تكون مي‌داد، مه احساس مي‌كنه يه لنگه كفش، محكم مي‌خوره توي فرق سرش...!
نصفه‌ي لوسيوس رو مياندازه زمين، و در حالي كه توي چشماش اشك جمع شده، به طرف عقب برميگرده...و گري لرد رو مي‌بينه كه باز داره با خشم نيگاش مي‌كنه...
گري‌لرد: ببينم...نشنيدي چي بهت گفتم الان؟؟؟ برداشتي كه مرگ‌خوار رو نصف كردي، داري با يكي از نصفه‌هاش بازي مي‌كني؟
لرد: شما كي باشين، كه به كله‌ي من لنگه كفش پرتاب مي‌كنين؟اصلا حالا كه اينجوري شد، كروشيو!!!
گري لرد، يه چرخش جانانه مي‌كنه، و با صداي ترقي، ناپديد مي‌شه...
گري لرد از پشت سر: خب ديگه...بسه...وصليوس!!!...
لوسيوس، دو نصفه‌ش به هم وصل مي‌شن، و در حالي كه مي‌لرزيد، پا مي‌شه و با خشم به لرد نيگا مي‌كنه...!
ولدمورت: مثل اينكه دلت شكنجه مي‌خواد؟..اونجوري به لردت نيگا كني...بد مي‌بيني ها...! گفته باشم اينو...
لوسيوس، فوري نيگاش به حالت مظلومانه در مياد...
ولدمورت: خب...دفعه‌ي آخرت باشه بدون اجازه‌ي من، يه مرگ‌خوار رو شكنجه مي‌دي...حالا، هر دوتون با هم برين سراغ دو تا از سفيدها...