به نام خدا


خاموش - عجيب - وفادار - اسرار آميز - درياچه - سوار - شباهت - زمزمه - ظاهر - گروه


در شبی خاموش هری پاتر تنها در گوشه ای از دریاچه نشسته بود سواری به هری نزدیک می شد سوار از افراد وفا دار ولدمرت بود زمزمه ای زیر لب داشت که میگفتمن نمی دانستم من نمیدانستم کنجکاو شدم و ناگهان دیدم ولدمرت در جلوی ان ظاهر شد سریع به مدرسه رفتم و با دامبلدور به انجا رفتیم که ناگهان دامبلدور فهمید سوار شباهت زیادی به پدر هری دارد و ولدمرت با لهنی عجیب به او می گوید که باید خود را به جای پدر هری جابزنی و هنگامی که باور کرد نابودش کنی گروه او را هم نابود کن دامبلدور با وردی اسرار امیز ان سوار را نابود و مرا به غلعه باز گرداند و من از ان مرگ حتمی نجات داد

دوست عزیز پستهایی که تایید شدند رو بخون و به سبک اونها بنویس. لازمم نیست از تمام کلمات استفاده کنی. موفق باشی

به نام خدا
با نام خدا اغاز می کنم

خاموش - عجيب - وفادار - اسرار آميز - درياچه - سوار - شباهت - زمزمه - ظاهر - گروه

ناگهان در شبی تاریک و خاموش سوار وفادار قلعه ای متروکه به طرف هری امد و با زمزمه ی ارام دریاچه ای اسرار امیز به هری نشان داد هری که می ترسید در ذهن خود فکر می کرد که ان مرد کیست هری سرش را بالا اورد و ناگهان در ان حال که به مرد می نگریست ناگهان متوجه شد که مرد شباهت زیادی به پدرش دارد در همان لحظه گروه گریفندور که به دنبال هری می گشت رسیدند مرد ناگهان غیب شد دامبلدور به هری نگاهی کرد و گفت می دانم او پدرت بود هری از ان شب فهمید که پدرش زنده است و تنها راه ازاد کردن پدرش نابود کردن ولدمرت است

تایید نشد!

خاموش - عجيب - وفادار - اسرار آميز - درياچه - سوار - شباهت - زمزمه - ظاهر - گروه

پادشاه پس از به خاک خون کشیدن و قتل عام مردم آن شهر به همراه محافظین خود به سوی قصر باز می گشت.در راه به دریاچه ای رسیدند.دریاچه ای اسرار آمیز که گفته شده بود باطن انسان را به او نشان میدهد نه ظاهرش را.شاه به سواران خود دستور توقف داد تا در دریاچه به صورت خود بنگرد و از درونش آگاه شود.
صورتش هیچ شباهتی به انسان ها نداشت.سواران وفاداراش را فرا خواند.سواران نیز بجای آن که صورت خود را ببینند،صورت یک اهریمن را دیدند.دریاچه اکنون صورت گروهی عظیم از اهریمنان را به آن ها نشان می داد.
شاه با دقت بیشتری نگریست.باطن هر کدام از آن ها جملاتی را زمزمه می کرد.شاه نمی توانست بیشتر تحمل کند.به سواران خود دستور بازگشت به شهر را داد.

تایید شد!

به نام او
درود

خاموش - عجيب - وفادار - اسرار آميز - درياچه - سوار - شباهت - زمزمه - ظاهر - گروه



"ظاهر چیزی را مشخص نمی کند!" این حرفی است که پیرمرد همیشه تکرار می کرد. پیرمردی که خود هیچ وقت به ظاهرش نمی رسید و در جواب این کارش این جمله را زمزمه می کرد.
من که از لحظه ی تولد در کنار پیرمرد بزرگ شده بودم، متوجه نمي شدم كه او چه مرد عجيبي است. حتي حرف هاي اسرار آميزش كه همه را به وحشت مي انداخت، براي من عادي بود. پيرمرد هم هميشه با من مهربان بود.
اما پيرمرد پرحرف و عجيب من، روزي كه آن سوار آمد از اين رو به آن رو شد. ديگر شباهتي به پيرمرد قبلي نداشت. چيزي در چهره اش كم بود، روح نداشت انگار. خاموش به نظر مي رسيد.
او رفت به دنبال سوار. سواري با ظاهري سياه و مخوف. ولي آيا باز ظاهر چيزي را مشخص نمي كند؟ چه بايد مي كردم؟

بدورد
در پناه او

تایید شد!

خاموش - عجيب - وفادار - اسرار آميز - درياچه - سوار - شباهت - زمزمه - ظاهر - گروه

در شبی خاموش و سرد ، دزیره با ظاهری متفاوت و سوار بر ببری سفید راهی دریاچه ی اسرار آمیز سرزمینش شد، در کنار دریاچه ایستاد و زمزمه ی آوازی را که خاطراتش را به یادش میاورد فرا داد.
شباهت زیادی با گذشته نداشت، ظاهر آرام و روحی سرشار از هیجان.
سنگی در آب انداخت و لحظه ای موچ های ریز را تماشا کرد...
: آه ، من همیشه به گروه ام وفادار خواهم ماند...

تایید شد!

روزی هری بر جارویش دو ساحره سوار کرده و با خوشحالی به سمت خانه میراند که ناگهان سوالی بر ذهنش نقش بست: آیا باید با کسی که عاشقش بود ازدواج میکرد یا کسی که والدینش برایش در نظر گرفته بودند؟ این سوال آنچنان ذهنش را مشغول کرد که جارویش خاموش شد و در دریاچه سقوط کرد!

آه ولدمورت چرا پدر و مادر مرا کشتی؟ این سوال هم در ذهن هری بود!

سه ساعت گذشت و هری در کنار دریاچه به هوش آمد و خودش را در حالی که هیچ لباسی بر تن نداشت در آغوش گروهی از ماهی مرکب های دریاچه یافت!

آیا این عجیب است یا که اسرار آمیز است؟ من از کجا بدانم؟ هری از خودش پرسید.

یکی از ماهی های مرکب که هیچ وقت به همسرش وفادار نبود سوال هری را شنید و پرسید: چه چیزی عجیب است؟

هری گفت: این موهایی که در این منطقه ظاهر شده! (و با انگشت به منطقه ی مورد نظر اشاره کرد!)


ماهی مرکب با دقت منطقه را بررسی کرد، سپس با مهربانی لبخند زد و در گوش هری زمزمه کرد: نگران نباش! این نشانه ی شروع دوران حساس بلوغ است.

هری در حالی که بسیار متحیر شده بود سر تکان داد و گفت: شوخی نکن! این مسئله شوخی بردار نیست!

ماهی مرکب در حالی که با نوازش پشت هری به او دلگرمی میداد جواب داد: باور کن جدی میگویم! باور کن...

و هری باور کرد!

پایان!

خاموش - عجيب - وفادار - اسرار آميز - درياچه - سوار - شباهت - زمزمه - ظاهر - گروه


ظاهرش بي شباهت به دگیر همراهانش نبود، خاموش و رنج کشيده. مانند بقيه ي اعضای گروه نيز کنار درياچه نشسته بود و با بيتفاوتي به آن خیره نگاه مي کرد. درياچه ظاهري اسرار آميز داشت، آرام و ساکت. سطح آینه مانند و پهناور آن هیچ حرکتی نداشت.شاید همین سکونش باعث میشد که آن را عجیب و اسرار آمیز بخوانند.
فقط صدای زمزمه ی گاه گاه سواران بود که سکوت سخت جنگل و دریاچه را می شکست. سواران از اين همه انتظار خسته شده بودند. ولي کاري نمي توانستند انجام دهند،نه تا زمانی که دستوری جدید صادر نمی شد. پس وفادارنه در جایه خود باقی ماندند شاید خیره شدن به دریاچه این انتظار را به پایان می رساند.

تایید شد!
لازم نیست از همه کلمات استفاده کنید هفت تا کلمه هم کافی بود. موفق باشی

خاموش - عجیب - وفادار - اسرار آمیز - دریاچه - سوار - شباهت - زمزمه - ظاهر - گروه

مورفین سوار قایق موتوری وفادارش شده بود و در دریاچه ی اسرارآمیز ویراژ میداد و زیر لب آهنگ "چه شباهتی با تونی پیدا کردم، امشب" را زمزمه می کرد که ناگهان با قایق گروه خواهران عجیب که یهویی جلوش ظاهر شده بود، تصادف کرد و موتورش خاموش و بعد منفجر شد و همه مردن.

سلام
وزیرم که نکردین، حداقل مورفین رو ببندین، دامبلدورم کنید یه کم بخندیم.
هر کسی هم با این پیشنهاد مخالفه، سرکوبش کنید!

خاموش - عجیب - وفادار - اسرار آمیز - دریاچه - سوار - شباهت - زمزمه - ظاهر - گروه

همه جا را سکوت عجیبی فرا گرفته بود... گویی هیچگاه موجود زنده ای به آن مکان نگاه نینداخته بود... ساختمانی بس بلند بود و خاموشی آن باعث می شد مرموز تر از همیشه به نظر برسد اما او بدون هیچگونه توجهی به ظاهر ساختمان متروک که بی شباهتبه گورستان نبود از پله های ورودی بالا رفت... تو گویی سال های سال بود که این کار را هر روز انجام می داد... و مدت ها بود که فراموش کرده بود که نخستین بار چگونه قلبش از شدت وفاداری به ارباب بزرگ در سینه آرام و قرار نداشت و اکنون بدون هیچ اثری از آن بی قراری ها با چشمانی سرد و بی روح به روبرویش... به ورودی آن ساختمان ملعون خیره شده بود دستش را به طرف دستگیره برد و ناگهان صدایی از پشت سر باعث شد خشکش بزند... اما وقتی برگشت باز با همان منظره ی دریاچه ی سرد و بی روح مردگان که هزاران سال بود به همان شکل روبروی این ساختمان با نور اسرار آمیز خود آرمیده بود روبرو شد... مطمئن بود که کسی آن دور اطراف نیست... و با تمام وجود آرزو می کرد که هیچ یک از اعضای گروه در آن موقع شب بیرون از ساختمان و خارج از جلسه ی مرگخواران نباشد که او را ببیند... دوباره دستش را به سمت دستگیره برد اما باز همان صدا در گوشش پیچید این بار مطمئن بود که زمزمه ای را از درون دریاچه شنیده است... با قدم هایی استوار و کنجکاو به سمت دریاچه دوید و آنگاه صورت او را دید.... همان که همواره چهره اش را به همراه مرگ دیده بود... تصویر خودش بود که در آب دریاچه ای که هیچ چیز را به جز مرگ منعکس نمی کرد، منعکس شده بود... صدایی از پشت سر طلسمی را خواند... گوش هایش نشنید که چه خواند و تلاشی برای دفع آن نکرد...و لحظاتی بعد او، مرگخوار وفادار لرد تاریکی ها، سوار بر بال های مرگ ناخوانده اش به فرا سو می شتافت...

تایید شد!
سعی کنید کوتاهتر بنوبیسید. موفق باشی