هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل

حق موروثی یا حق الهی؟ مسئله این است!



بعد از این که لرد ولدمورت تصمیم به ترک سرزمین جادوگران به مدتی نامعلوم گرفت، ارتش تاریکی بر سر رهبری که هدایت مرگخواران را برعهده بگیرد، به تکاپو افتاده است!




سرخط خبرها


در حال دیدن این عنوان:   1 کاربر مهمان





پاسخ به: خانه ی سالمندان!
پیام زده شده در: ۲۳:۰۲ چهارشنبه ۵ دی ۱۳۹۷

كريس چمبرز


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۷:۵۴ یکشنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۲۲:۳۸ یکشنبه ۳۱ شهریور ۱۳۹۸
از زیر ضلع شمالی سایه ارباب!
گروه:
کاربران عضو
پیام: 458
آفلاین
بیرون از خانه گریمولد

مرگخواران هاج و واج ایستاده بودند و به خانه ای که محو شده بود فکر میکردند. و لردی که به سوی سفیدی برده میشد.

-حالا چیکار کنیم؟

بلاتریکس این را گفت و به نوبت به مرگخواران کروشیویی نثار کرد.
نوبت به هکتور که رسید،هکتور ویبره ای زد.
-من یه معجون دارم که چیزای مخفی رو آشکار میکنه

بلاتریکس چوبدستی اش را پایین آورد.
-باشه.فقط وای به حالت اگه کار نکنه.

و چوبدستی اش را دوباره به طور تهدید آمیزی بالا اورد.
-باید لرد رو برداریم و برگردیم خونه سالمندان!

درون خانه گریمولد

لرد همچنان با دهانی آب افتاده به همراه رون و پنی میدوید.میخواست هرچه زودتر به آلوچه برسد.
اما او نمیدانست آنها به آشپزخانه نمیروند و قرار نیست در یخچال و کابینت ها را باز کند و آلوچه ای بیابد...

ناگهان دو محفلی جلوی آنها در امدند.

-کریس؟ماتیلدا؟
-پرتقال؟لیمو؟

کریس هاج و واج به لرد نگاه کرد.
-یا مرلین!این اینجا چیکار میکنه؟

رون درگوشی به کریس و ماتیلدا حرف هایی زد.

_من کجام به پرتقال میخوره؟ نمیشه من لیمو باشم؟

اما لرد هیچ صدایی نمیشنید.او چیزی دیده بود،در دست ماتیلدا و کریس،همان ماده خوشمزه و ترش...
-اونو بدهید به ما لیمو و پرتقال!سریع!

کریس چوبدستی اش را در اورد.
-چیرو؟
-همون آلوچه...

اما قبل از اینکه حرف لرد تمام شود،پنی با وردی کریس و ماتیلدا را به نقاط دوری از خانه گریمولد پرتاب کرده بود.
-خب بیاین بریم.

اما نقشه های پنی و رون ممکن بود خراب شود.آنها فقط کمی با دفتر دامبلدور فاصله داشتند و همان موقع فکری به ذهن لرد رسیده بود.
-آلوچه به این گندگی کنار ما ایستاده،چرا از او شروع نکنیم؟


Only Raven
گفتن نداره ولی اربابمون!




پاسخ به: خانه ی سالمندان!
پیام زده شده در: ۱۵:۱۱ پنجشنبه ۶ دی ۱۳۹۷

اسلیترین، مرگخواران

لرد ولدمورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۳۹ سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶
آخرین ورود:
۲۱:۱۳:۲۵ پنجشنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۳
از ما گفتن...
گروه:
کاربران عضو
اسلیترین
ناظر انجمن
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 6961
آفلاین
-چون اصلا کار پسندیده ای نیست!

لرد سیاه با عصبانیت به پنه لوپه نگاه کرد.
-ذهن ما را می خوانی گیاه ملعون؟

-نخوندم که...شما فکرتونو با صدای بلند به زبون آوردین! و لازمه ذکر کنم که این میوه که اسمشو بردین برای سلامتی کاملا مضره. فشار خونو بالا می بره و قند خونو پایین میاره و باعث سکته قلبی و مغزی و روحی و جسمی می شه. پوکی استخوان رو هم بهش اضافه کنین. نباید خورده بشه. حتی نباید بهش فکر بشه.

لرد سیاه که کاملا از حالت لرد سیاهی خارج شده بود، دست هایش را مشت کرد و همچون بوکسوری با تجربه جلوی پنه لوپه شروع به بالا و پایین پریدن کرد.
-قانع شدیم...تو برای سلامتی مضری. پس باید کشته بشی...با من بجنگ!

پنه لوپه سعی کرد حالت متعجب و از شما انتظار نداشتمی به چهره اش بدهد.
-لرد سیاه؟ شما دست روی خانم ها بلند می کنین؟

لرد سیاه شرمنده شد...دلیلش را نمی دانست، ولی چیزی در لحن پنه لوپه بود که شرمنده اش کرد.
-خب...آلوچه بودی...ما متوجه نشدیم که دختری یا پسر. ما دست بلند نمی کنیم. ولی سریعا ما را تغذیه کنید. چون کم کم داریم احساس می کنیم ضررهای آلوچه برامون مهم نیست.

رون و پنه لوپه، لرد سیاه گرسنه را به طرف دفتر دامبلدور هدایت کردند.





پاسخ به: خانه ی سالمندان!
پیام زده شده در: ۱۶:۴۵ پنجشنبه ۶ دی ۱۳۹۷

هانا آبوت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۷:۴۶ چهارشنبه ۲۸ آذر ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۲۰:۳۶ شنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۸
از دهکده نیلوفر آبی
گروه:
کاربران عضو
پیام: 36
آفلاین
آنها به طرف دفتر دامبلدور رفتند. وقتی وارد شدند آنجا خالی بود. ناگهان چشم های لرد برق زد. و اشک شوق از چشمانش سرازیر شد. و گفت:

-درست است! بعد مدت ها سال بالاخره به هم رسیدیم! این دوتا میوه بالاخره بدرد خوردند!

-میو؟!

یک گربه بود. یک گربه ی خیلی آشنا. لرد آرام آرام به سمت آن رفت تا در نرود.

در بیرون *

بلاتریکس گفت:

-فقط اگه معجونت درست کار کنه من حالی به روزت بیارم که...

-دقیقا! میدونستم تو می خواهی درست کار نکنه! اصلا از اول واس همین گفتم!

-چی؟! درست کار نمیکنه؟
بلاتریکس چوبدستی اش را در هوا تکان میدهد.

-نه! خیلی خوب کار می کنه!

هکتور سعی کرد نشان ندهد که معجون او در واقع معجون خواب آور است.

در دفتر دامبلدور *
-کسی نمک داره؟!

-واس چی؟

-میو؟!

-واس آلوچه!

ناگهان لرد می پرد و گربه را می گیرد.

-میوووووووووو!

گربه چنگی به دست لرد می اندازد. لرد بر میگردد و با دیدن خون خوشحال می شود!

-آخ جوووون! آب آلوچه از خود آلوچه هم خوشمزه تره!

-آب آلوچه؟!

لرد لیس گنده ای به آن می زند.

-نه انگار این آب خودمان است!



-چرا باید لبخند بزنم؟
-چون به لبخند تو محتاجم.
-پس چرا منو به گریه می اندازی؟


پاسخ به: خانه ی سالمندان!
پیام زده شده در: ۲۳:۱۰ یکشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۸

رابستن لسترنج


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۰۹ پنجشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۲۳:۱۳ چهارشنبه ۳۰ تیر ۱۴۰۰
از سیرازو
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 265
آفلاین
در حالی که لرد ولدمورت در کشمکش این بود که چرا خون خودشو با آب آلوچه اشتباه گرفته، دامبلدور وارد شد.
لرد با دیدن دامبلدور قضیه آلوچه رو فراموش کرد...چیزی که می دید رو باور نمی کرد...رشته آشی!

لرد عاشق آش رشته بود...یکی از غذا هایی بود که براش آدم ها کشته بود.

دامبلدور با دیدن ولدمورت تعجب کرد.
-پنه، تام رو چرا و چجوری آوردی اینجا؟

پنه لوپه قضایا رو برای دامبلدور تعریف کرد...درباره مشکل لرد گفت که همه رو میوه یا هر چیز خوردنی می بینه و اینکه اونو به بهونه ی آلوچه آورده اینجا و ...

دامبلدور اشک تو چشماش جمع شد...با شنیدن این حرفا به تموم کارایی که تا اون موقع کرده بود فکر کرد...به تموم دشمنی هایی که با ولدمورت انجام داده بود، به اون همه کارای بی عشق فکر کرد. در این بین کمی هم به گلرت فکر کرد و لب هاشو گزید.

ولدمورت تموم این مدت، محو تماشای دامبلدور شده بود.
-ما آش رشته می خواهیم...رشته اش هم جلویمان ایستاده!
-به پروف می گی رشته؟
-بذار بگه فرزندم...بذار بگه! ...این همه ستیز برای چی؟ آخرش چی می شه؟ پس عشق چی؟ من تموم زندگیم رو صرف این کردم که به مردم عشق بورزم...الان تام هم نیاز به عشق من داره...

و در ادامه رو به ولدمورت گفت:
-بیا تام، رشته ات آمادس!


تا همیشه، لرد ولدمورت، ارباب من هستن می شن!

تو قلب من جا داشتن میشه!


پاسخ به: خانه ی سالمندان!
پیام زده شده در: ۱۰:۱۷ یکشنبه ۱۶ تیر ۱۳۹۸

گابریل دلاکور


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۵:۳۹ یکشنبه ۹ تیر ۱۳۹۸
آخرین ورود:
۱۶:۴۰:۱۷ سه شنبه ۱۵ اسفند ۱۴۰۲
گروه:
کاربران عضو
پیام: 407
آفلاین
- ما نیازی به عشق نداریم. ولی خب... عشق آش رشته می‌تونه ما رو وسوسه کنه...

دامبلدور که هنوزم چشم‌هاش لبالب پر از اشک بود و بغض کرده بود با اندوه سری به دوطرف تکون داد.
- ما برای تام آش می‌پزیم فرزندانم! مگه نه؟

محفلیون کاملا به این مقوله واقف بودن که پروفسورشان وقتی درگیرِ رسیدگی به عشق و محبته گرگی می‌شه در لباس گوســ... یعنی... چیزه... کمی عصبی می‌شه!
- بله پروفس!

لرد سیاه سری به رضایت تکون داد.
- رشته رو که داریم... قدم بعدی چیه؟... آهان!باید سبزی پاک کنیم!

نگاهی به اطراف انداخت ولی انگار شخص ِ مورد نظرشو ندید و دل‌شکسته سرشو انداخت پایین.
- ما سبزی نداریم.

جو کمی متشنج شد. ملت لردسیاه رو با اون شکلک ندیده بودن تاحالا و الان تو سرشون افکار زیادی می‌چرخید، حول این محور که چکار باید کرد با این لردی که اینجوریه و باید بزنیم بکشیمش یه‌جوری یا نه، گناه داره و باید بهش آش بدیم؟

در اون بین، ماتیلدا باز یاد هوش ریونیش افتاده بود.
- کی گفته نداریم؟ خیلی خوب‌شم داریم!

و سول طور به لرد سیاه خیره شد.

* * *

- می‌گم نباید پاکش می‌کردیم؟

گادفری زیادی لرد ِسیاه رو در نقشش فرو برده بود، ولی کسی توجهی به این موضوع نکرد.

- سبزی از این تمیزتر مگه دیده‌بودین اصلا؟

ماتیلدا اشاره‌ای به سرِ لرد که با ذوق درون دیگ سیاه و بزرگی نشسته بود کرد، و در کسری از ثانیه همه قانع شدن.

- آقا نمک‌و بدین این‌وَر!
- یکی نخود برسونه!
- به‌نظرتون لوبیا کافیه؟

تکاپویی تو محفل برپا بود که نگو. همه با ذوق درگیر پختن آشی برای مرگخوارا بودن که یک وجب روغن روش داشته باشه، در حالی‌که ملتِ سیاه هنوز تو کوچه خیابون به‌دنبال لرد می‌گشتن.


ویرایش شده توسط گابریل دلاکور در تاریخ ۱۳۹۸/۴/۱۶ ۱۲:۲۴:۱۵

گب دراکولا!


پاسخ به: خانه ی سالمندان!
پیام زده شده در: ۰:۳۲ پنجشنبه ۲۴ مرداد ۱۳۹۸

هافلپاف، مرگخواران

سدریک دیگوری


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۰:۳۳ دوشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۷
آخرین ورود:
امروز ۳:۲۱:۳۴
از خواب بیدارم نکن!
گروه:
مرگخوار
ناظر انجمن
ایفای نقش
هافلپاف
کاربران عضو
پیام: 705
آفلاین
خلاصه:
مرگخواران به دستور لرد نگهداری از سالمندان خانه‌ سالمندان را به عهده می گیرن، ولی در این کار زیاد موفق نیستن. رودولف به دنبال یه لحظه عصبانیت، پیرزن تحت مراقبت خودشو می کشه...برای ناپدید کردن جسد، اونو می پزه و به خورد لرد سیاه می ده. لرد پیرزن رو می خوره و دچار توهم می شه و همه رو به شکل میوه و سبزیجات می بینه و در همین حالت همراه رون ویزلی راهی محفل می شه.
لرد هوس آش رشته کرده. محفلیا هم از وضعیتش سوء استفاده می کنن و خود لرد رو به عنوان سبزی می ریزن تو پاتیل که بپزه.
لرد الان در حال پخته شدنه و مرگخوارا هم بیرون دنبالش می گردن.

**********


لرد در حالی که کف پاتیل نشسته، ردایش را دور خود جمع کرده و با ملاقه ای در دست آشِ اطرافش را مزه می کرد، مدام غر می زد و ایراد می گرفت:
- این که نمک ندارد! ما آش را شور دوست داریم! یکم فلفلم اضافه کنید؛ فلفلش کم است.

پنه لوپه با عجله نمک و فلفل را برداشت و درحالی که آنها را روی سرِ لرد و اطرافش می پاشید، گفت:
- بفرمایین، اینم از فلف...
- صبر کن ببینیم، پیاز! پس پیازای این آش کو؟ آش که بدون پیاز نمی شود؛ مهم ترین عنصر آش رشته پیاز است! تا پیاز نریزید من این آش را نمی خورم!

گادفری به سمت کیسه ی پیازها رفت و سه تا از درشت ترینشان را انتخاب و پس از هدف گیری، به همان صورت درون پاتیل پرتاب کرد.

لرد با خشم غرید:
- این چه وضعش است؟ پیازِ درسته می اندازی تو آش ما؟ ما پیازمان را حلقه حلقه می خواهیم! زود پیازمان را حلقه حلقه کنید، گرسنه مان است!

ماتیلدا به سرعت چاقویی برداشت و مشغول حلقه حلقه کردن پیازها شد. پس از گذشت دقایقی، به سمت پاتیل رفت و حلقه ها را به آشِ درحالِ پخت اضافه کرد.
لرد که از شناور شدن حلقه های پیاز در کنارش خشنود شده بود، بار دیگر آش را با ملاقه اش چشید.

پس از چندین غرِ دیگر و گوشزد کردنِ دیگر کاستی های آش به محفلی ها و اجرای دستورات لرد توسط آنها، لرد که از گرمای آتشِ زیر دیگ صورتش به رنگ سرخ درآمده بود، سری به تایید تکان داد و با صدایی بلند اعلام کرد:
- آش حاضر است! ما دیگر آماده شده ایم و قابل خوردن می باشیم!

گادفری نیم نگاهی به پنه لوپه انداخت و زیرلب گفت:
- تو که خیال نداری این آشو بخوری؟

پنه درحالی که به محتویات درون پاتیل و چهره ی لرد که وسط پیاز ها و سبزی های شناور نشسته و منتظر خورده شدن بود، نگاه می کرد جواب داد:
- به هیچ وجه! حتی فکرشم نکن. ولی حالا باید باهاش چه کار کنیم؟
- نمی دونم، بریزیمش دور؟

پنه لوپه سرش را به علامت منفی تکان داد:
- نه، ولدمورت به این بزرگی رو چجوری می خوای بریزی دور؟ درضمن اگه فقط آشو بریزی دور خودشو می خوای چه کار کنی؟

رون که اتفاقی حرف های پنه و گادفری را شنیده بود، پیشنهاد داد:
- می تونیم بفروشیمش! آشو می بریم تو خیابون تا براش مشتری پیدا کنیم. درِ پاتیلم می ذاریم که کسی متوجه محتویاتش نشه.

پس از استقبال گادفری، پنه و دیگر محفلیون از این پیشنهاد، رون به سرعت دست به کار شد. به آرامی به سمت لرد رفت و سعی کرد با چرب زبانی او را راضی کند تا بیشتر درون پاتیل فرو برود که او بتواند درِ پاتیل را بگذارد؛ اما لرد زیر بار نمی رفت.

پس از گذشت دقایقی که با التماس های رون و مخالفت های لرد سپری شد، سرانجام رون به صورت عملی دست به کار شد و کفِ دستش را روی سرِ صاف لرد گذاشت و طی یک حرکت ناگهانی، محکم آن را به پایین فشار داد و در پاتیل را به سرعت بست.

خیابانی نامعلوم

محفلی ها به صف در پیاده رو ایستاده و پاتیل را مقابلشان بر روی زمین گذاشته بودند. بر روی پاتیل عبارتِ "آش رشته ی جادوی سیاهِ اصل( صددرصد تضمینی)" به چشم می خورد.

جادوگران و ساحره هایی که از آنجا عبور می کردند هیچ یک حاضر نبودند به تبلیغات محفلی ها در خصوصِ آشِ سیاه گوش بدهند. پس از گذشت چندین ساعت، محفلیون که از نداشتن حتی یک مشتری ناامید و خسته شده بودند و چیزی نمانده بود که برگردند، صدایی از سر کوچه توجهشان را جلب و پس از نگاه کردن به آن محل، آنها را خشنود کرد.

گروهی از مرگخواران درحالی که یکصدا نام اربابشان را صدا می کردند و به دنبال ولدمورت می گشتند، مستقیم به طرف آنها درحال حرکت بودند.


فقط ارباب!
هستم...ولی خستم!

تصویر کوچک شده


پاسخ به: خانه ی سالمندان!
پیام زده شده در: ۱۶:۲۷ شنبه ۱۶ شهریور ۱۳۹۸

اسلیترین، مرگخواران

لرد ولدمورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۳۹ سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶
آخرین ورود:
۲۱:۱۳:۲۵ پنجشنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۳
از ما گفتن...
گروه:
کاربران عضو
اسلیترین
ناظر انجمن
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 6961
آفلاین
-لرد؟
-لرد سیاه؟
-ارباب بزرگ، لرد ولدمورت کبیر؟
-اسمشو نبر؟

مرگخواران ایستاده و همگی به گوینده جمله آخر خیره شدند! جاسوس نفوذی فورا شناسایی و در جا منهدم شد.
و مرگخواران به فریاد کشیدن ادامه دادند.

رفتند و رفتند و رفتند...تا این که...

-بوی آش میاد!

مروپ فورا در گوشه ای از خیابان بساط آشش را بر پا کرد. ولی کراب گرسنه تر از این حرف ها بود. به سمت بوی آش آماده کشیده شد.
-اوخ! تهش می رسه به محفلیا!

ته بوی آش، به جای خوبی نرسیده بود. ولی مرگخواران با دیدن کلمه "آش رشته جادوی سیاه" امیدوار شدند.

-ما آش می خواهیم!

اعضای محفل، مشتریان خوبی پیدا کرده بودند که مطمئنا بعد از دیدن محتویات آش، حاضر به پرداخت هر چیزی در مقابلش می شدند.
-خوبه...ما هم آش می فروشیم!




پاسخ به: خانه ی سالمندان!
پیام زده شده در: ۱۳:۴۵ پنجشنبه ۱۱ مهر ۱۳۹۸

دیانا کارتر old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱:۰۰ پنجشنبه ۱۵ شهریور ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۱۷:۲۷ یکشنبه ۱ دی ۱۳۹۸
از معمولا هرجا که ارباب حضور داشته باشه🐱
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 242
آفلاین
-خوب شدن میشه دیگه معامله تموم شدن میشه!

رابستن این را گفت و با چهره ی متعجب مرگخواران و محفلیون مواجه شد.
-باشه،ساکت شدن میشم

محفلی ها دست بکار شدن تا برای آن تعداد زیادِ مرگخواران آش اربابشان را سرو کنند.اما ناگهان با مروپی که با چهره ای درهم بهشان زل زده بود مواجه شدن.
وین که زیر بار نگاه مروپ در حال آب شدن بود،اخمی کرد.
-چیه نگاه داره؟(سپس به هافل اشاره کرد )
خوشگل ندیدی؟

مروپ نگاه غضب ناک دیگری به وین انداخت.
-آش خوشمزه ی مامانو ول کردین میخواین آش اینارو بخورین؟
معلوم نیست با چی درستش کردن اصلا!

-با پسرت!

البته وین این را در دلش گفت و به مرگخواران گرسنه ای که حالا در دوراهی شدیدی بین آش و بانو گیر افتاده بودند زل زد.


تصویر کوچک شده


پاسخ به: خانه ی سالمندان!
پیام زده شده در: ۱۳:۲۶ دوشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۸

Polly-Chapman


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۳:۰۴ شنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۵
آخرین ورود:
۱۷:۲۴ جمعه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۰
از من دور شو!
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 202
آفلاین
خلاصه:

لرد سیاه بعد از خوردن استخون های یه پیرزن، دچار توهم شده و همه رو به شکل میوه و سبزی می بینه. همراه رون ویزلی به محفل می ره و محفلیا از وضعیتش سوء استفاده می کنن و ازش آش درست می کنن و می برن که بفروشن.
مرگخوارا که دارن دنبال لرد می گردن، به محفلیا می رسن. تصمیم می گیرن ازشون آش بخرن که مروپ مخالفت می کنه.


پالی سعی می کرد در قانع کننده ترین حالت خود باشد.
- بانو معلومه آش های شما خیلی بهترن ولی الان آش شما رو نداریم بنابراین، مجبوریم آش محفلی ها رو بخوریم.

معلوم بود مروپ چندان راضی نشده بود.
- نه خیر! شما آش های مامان رو دوست ندارین! اصلا همین الان منو ببرین خانه سالمندان! عزیز مامان رو هم پیدا نکردین. همین الان منو ببرید خانه سالمندان!
- مادرمان افسردگی گرفته و دوباره در فکر رفتن به خانه سالمندانه.

مرگخوارن صدای لرد سیاه را شنیدند ولی ابتدا تصور کردند که توهمی بیش نبوده.
- صدای ارباب بود؟
- خیر ما ارباب نیستیم! سبزی آش می باشیم!

محفلیان نگاه مظطربی به یک دیگر انداختند.
- سبزی آش مون جادوییِ حرف می زنه!

رابستن نگاه مشکوکی به محفلی ها انداخت.
- نه خودِ ارباب هستن می شن!

رکسان آشکارا می لرزید.
- خب صدا شون از کجا میاد؟
- ما تو آش هستیم! دلیل رایحه و عطر و طعم دل انگیز آش می باشیم!
- سبزی آش مون یکم وراجه به بزرگی خودتون ببخشیدش!

مرگخوارن دیگر مطمئن شدند توهم نمی زنند؛ صدای لرد سیاه واقعی بود و او در داخل آش بود.
- مرگخوارن جلسه فوری داریم!
- خب ارباب الان داخل آش هستن و ما باید نجاتشون بدیم.

مرگخواران نگاه عاقل اند سفیهی به فنریر انداختند.
- همه مون اینو می دونیم آی کیو، مشکل اینه چطور؟

لینی بال بال زنان گفت:
- خب بهترین روش اینه آش رو بخریم تا ارباب رو نجات بدیم.
گویا همه مرگخواران با این روش موافق بودند.
- مرگخوارای مامان نقشه عوض شد آش رو می خریم!



ویرایش شده توسط پالی چپمن در تاریخ ۱۳۹۸/۹/۲۵ ۱۳:۳۴:۱۹

shine bright like a diamond!

تصویر کوچک شده


پاسخ به: خانه ی سالمندان!
پیام زده شده در: ۲۳:۴۱ جمعه ۲۹ آذر ۱۳۹۸

الکسیا والکین بلک


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۱:۲۸ جمعه ۲۴ آبان ۱۳۹۸
آخرین ورود:
۱۷:۳۲ شنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۸
از راه دور اومدم...چه پر امید‌ اومدم...
گروه:
کاربران عضو
پیام: 26
آفلاین
محفلی مذکور که از به فروش رساندن همه ی آش هایش خرکیف شده بود با اشتیاق نگاه هایش را بین مرگخواران و جیب هایشان جا به جا میکرد.

- این ۱۰ گالیون رو گرفتن بشو و کل دیگ رو فروختن بشو!

رابستن که با حالت عینک دودی و سیگار به لب این جمله را میگفت با شنیدن این جمله لبخند لاکچری از لبانش خشک شد:
چی چی میگی مرگخوار؟خیال کردی با دختر کبریت فروش طرفی؟کاسه ای ده گالیونه!

چه کسی گفته که سوئ استفاده و بیشعوری از یک محفلی بعید است؟نویسنده که در هیچکدام از جلد های کتاب نخوانده است که یک محفلی معصوم باشد!بنابراین...

رابستن یک ابرویش را بالا انداخت و نگاهی پرمعنا با معنای(فکر کردن ما خریم!)با مرگخواران رد و بدل کرد.در همین حین الکسیا که دستگاه سوژه یاب مغزش میجنبید،این فکر را از ذهن دیگران کشف کرد که:یک محفلی دارد از آنها سوئ استفاده میکند!
با این وجود چانه زدن بر سر خرید آش ارباب میتوانست عواقب جبران ناپذیری در آینده ای نه چندان دور داشته باشد!

- امممم...باشه میشه.بیا اینم ۱۰۰ گالیون

- این تازه میشه ۱۰ تا کاسه!

- آه...مگه چقدر آش درست کردن شدی؟کلا ۱۰ تا کاسه شدن میشه کل دیگ!

محفلی درب نوشابه ای را که به عنوان کاسه از آن یاد میکرد بالا آورد و نشان مرگخواران داد.

- این که کاسه نیست!

-‌نمیدونم میخواید بخواید نمیخواید نخرید!

اما مرگخواران اینهمه پول برای خرید نداشتند!



But still the sunken stars appear
In dark and windless Mirrormere;
There lies his crown in water deep,
Till "the king"wakes again from sleep







شما می ‌توانید مطالب را بخوانید
شما نمی توانید عنوان جدید باز کنید
شما نمی توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید
شما نمی توانید نظر سنجی اضافه کنید
شما نمی توانید در نظر سنجی ها شرکت کنید
شما نمی توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید
شما نمی توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید
شما نمی توانید از نوع تاپیک استفاده کنید.
شما نمی توانید از HTML در نوشته های خود استفاده کنید
شما نمی توانید امضای خود را فعال/غیر فعال کنید
شما نمی توانید صفحه pdf بسازید.
شما نمی توانید پرینت بگیرید.

[جستجوی پیشرفته]


هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۳-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.