خوب منم بی طرف!
ببینید ارزشی های عزیز، شما بیاین اول بگین مشکل چیه:
حالت اول: شما اصولا با این ایفای نقشی که بچه ها دارن توش فعالیت می کنین مشکل دارین؟خوب... این یه سلیقه س! شما یه جور دیگه دوس دارین ماهام یه جور دیگه. نمی تونین بیاین بگین که اصل و اساس کاری که ما می کنیم غلطه یا بیاین وسط سوژه ای که یه عده دارن پست می زنن یهو ماهی مرکب پرتاب کنین که.
گیریم، سوژۀ ماهی مرکب و نحوۀ ایفای نقشتون خیلی جالب و جذاب باشه... خوب هر سوژه ای تا یه مدتی و توی یه محدودۀ زمانی بامزس. بیشتر از اون لوس میشه. همچنین برابر هست با تحمیل یه سوژه (که مورد علاقۀ یه عده نیست) به کل سایت.
خوب می تونید توی دو سه تا تاپیک (هرچند یکی کافیه به نظرم
) درمورد ماهی مرکب بنویسین نه اینکه تمام ایفای نقش رو یه سوژه راکد کنه.
درضمن، با بلیز (تو گفتی دیگه بلیز. مگه نه؟
) هم موافقم که خوندن پستای دیگران و در راستای سوژۀ اونا پست زدن، یه احترام به وقتیه که سایر کاربرا گذاشتن و براساس علاقمندی هاشون پست زدن توی تاپیک. خوبه وقتی شما دارین وسط زمینی که مال یه پارک عمومیه گل کوچیک (شرمنده که نمی خوام مثال جادوگرانی بزنم!) بازی می کنید دوتا قدیمی تر اون پارک بیان بند و بساطتونو به هم بزنن بگن
برین رد کارتون (اینو امشب از گرابلی یاد گرفتم.
) ما می خوایم اینجا والیبال بزنیم چون چن سال پیش اینجا زمین والیبال بوده؟ (خودتون مشابه جادوگرانی گل کوچیک و والیبال رو بذارین این وسط. من حسشو ندارم نصفه شبی.
)
پس همونجور که انتظار دارین به سوژۀ شما احترام گذاشته بشه، لطف کنین به سوژه های دیگران احترام بذارین.
می دونین که شخصا با پستای شما مشکلی ندارم و وقتی حس رول زنی داشته باشم هرجور باشه پست کسی، ادامه میدمش. همچین تحفه ای هم نیستم... صرفا روی علاقۀ خودم پست می زنم ولی به کاربرای دیگه که برای پرداخت یه سوژه (حالا شما میگید داستان نویسی دسته جمعی... درست میگید) زحمت کشیدن احترام میذارم. و فکرم نمی کنم این احترام گذاشتن چیزی ازم کم کنه.
حالت دوم: شما میگین با سوژه ها مشکلی ندارین ولی در بدو ورود شما برعلیهتون جبهه گرفته شد و در سمت سرکوب استعدادها پیشروی شد.خوب... من همون اول ورودتون یادمه خوب. شما از همون اول با یه سوژه (ماهی مرکب) اومدین توی یه تاپیک و سوژۀ درجریان اون تاپیک رو به سمت میل خودتون سوق دادین. خوب... ناظر سایت (ابدا هم یازده ساله نیست) اومد به شما تذکر داد. ایشون میگه به شما پیغام شخصی هم داده و خواهش کرده یا خودتون پاک کنید پستتون رو یا اینکه ایشون بره و بگه که پستتون نادیده گرفته بشه.
خوب منی که تازه یه ساله عضو ایفای نقش هستم، می دونم ناظر یه کار کاملا طبیعی رو انجام داده. کارش توهینی هم نبوده بلکه مطابق همون نکتۀ شمارۀ یک که گفتم خواسته به کسی که سوژۀ جدیدی رو مطرح کرده فرصت داده بشه. یعنی بهش احترام گذاشته بشه.
خوب شما هم سوژۀ جدیدی داشتین (همون ماهی مرکب و سایر قضایا) شما هم حق داشتین بهتون فرصت داده بشه و سوژه تون مورد احترام باشه. همچنین پست هاتون. خوب می تونستید برید و مجوز تاپیکش رو بگیرید و فعالش کنید. احتمالا بیشتر ازش استقبال میشد تا الانی که کلا سوژۀ ماهی مرکب خز شده. (ببخشید بابت این حرفم)
ولی چون بی طرفم، بذارین یه حرفم کاملا صادقانه بگم:
ابدا با رفتاری که ناظرین عزیز نشون دادن موافق نیستم. یه کاربر (چه تازه وارد و چه قدیمی) حق داره حریم پستش رعایت بشه. یعنی چی که وقتی می خوان به کسی تذکر بدن زیر پستش ویرایش می کنن؟ اگه واقعا قراره کسی اون تذکر رو بخونه، باید توی یه پست جدا نوشته بشه اون تذکر که طرف بفهمه مخاطب قرار گرفته. نه اینکه بعد دو روز اتفاقی بره سراغ پست عهد دقیانوسش و ببینه زیرش ویرایش شده اونم از نوع اخطار!
اخطار دادن یه کار کم اهمیت نیست که براش پست نزنید. اگه ناظرین دسترسی ویرایش دارن برای خیلی کاراست از جمله یه نقد کوتاه (درصورت لزوم) تایید یا عدم تایید درخواست های مرگخواریت و محفل و الف دال (که البته اینم میشه پست جدا زد ولی یه ناظر وظیفه شناس خانۀ ریدل یا محفل ققنوس و غیره، وقتی یه پست درخواست می بینه نمی تونه صبر کنه که چند تا بشن پست های درخواست و بعد رسیدگیشون کنه. یک درمیون پست زدن ناظر هم درسته غیرقانونی نیست ولی جالب هم نیست) و همینطور اگه تشویقی چیزی بخواد بشه (که برای اینم میشه پست زد)
ولی اگه می خواین اخطار بدین و بعد از اخطار (اگه بهش عمل نشد) مجازاتی درنظر بگیرین، باید پست اخطارتون رو جداگانه ارسال کنین تا دیده بشه. و کسی بهانه نداشته باشه بگه من که نفهمیدم زیر پستم ویرایش شده.
وقتی ویرایش می کنید و به اخطارتون عمل نمیشه، حق با کسیه که متوجه ویرایش شما نشده (یا وانمود می کنه که متوجه نشده. کی می تونه ثابت کنه خلافشو؟)
بعدشم... همون جبهه گیری اول اصلا کار جالبی نبود. کلا اینجا اگه تازه وارد باشی خیلی به ندرت پستت ادامه داده میشه. مگر اشخاص معدودی مث لرد ولدمورت، دامبل، یا همچین کسایی مرام خرج کنن و پست اون تازه وارد رو ادامه بدن تا روحیه پیدا کنه. وگرنه بقیه از این کرم ها (karam!) ندارن. (باز نره یکی kerm بخونه ها!
)
نکتۀ بعدی که به عنوان یه بی طرف باید بگم همون تفاوت نمایشنامه نویسی و داستان نویسی هست که دوستان ارزشی هم بهش اشاره کردن. خوب... تنها اثری از نمایشنامه نویسی در این سایت (که من بهش برخوردم) همون کارگاه نمایشنامه نویسی هست که اونم اسما مال نمایشنامه نویسی بود و تا داستان کوتاه نمی نوشتی نوش، تایید نمی شدی. حالا که همونم حذف شده.
ولی قبولم ندارم که اینجا شده کلا داستان نویسی و فن فیکشن نویسی اشتراکی و غیره. چون من فن فیکشن خوندم و اینجوری نبودن! مگر اینکه تعریف فن فیکشن هم عوض شده باشه.
بچه های اینجا "هر داستانی" نمی نویسن. ایفای نقش ما یعنی یه شخصیت رو برای خودمون درنظر می گیریم که توی سایت با همون ویژگیها شناخته میشیم. بعد دیگران و خودمون درمورد شخصیت شناخته شدۀ همدیگه مطلب می نویسیم و نقش شخصیت رو (البته بنا بر سوژه ای که داده شده و همه روش توافق دارن) اجرا می کنیم.
اگه بخوایم مثل فرمایش ریگولوس عزیز، خودمون رو محدود به کتاب کنیم، من باید پشت یه کارت قورباغه ای بمونم، ایوان روزیه تنها یه جسده و هیچ رولی نباید بزنه، تد ریموس و ویکتوریا هنوزم با هم لاو بترکونن (
) و دامبلدور و ولدمورتم مرده باشن. اصن سوروس اسنیپ اینجا چیکار می کنه؟ هوم؟
پس نمیشه به کتاب محدود شد و چون نمیشه شخصیت ها رو به کتاب محدود کرد، شخصیت های جدیدتری از کتاب اینجا شکل می گیرن که باید اونا رو هم وارد ایفای نقش کرد.
غیر اینه؟
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
