با کی؟
هافل

-هر دو!
-پس مایع دستشویی زرد رو بیخیال شو!
-خووووری!
-ازش می گیریمش هافل!
-خوووری!

وین حاضر بود برای گورکنش هر کاری انجام بدهد؛ پس چند دقیقه به چشم های هافل خیره شد.

در ذهن هافل

-کجایی هافل؟
-خور خور!
-چطوری دست به سرش کنیم؟
-

بیرون از ذهن هافل

گابریل به وین نگاه می کرد که هم اکنون مانند به هافل خیره شده بود و کوچکترین تکانی نمی خورد.
-سکته کرد؟

قضیه ی وین و هافل خشک شده دیگر روی مخ گابریل رفته بود.
-آهای!

در ذهن هافل

-خوری خوری!
-فهمیدی هافل؟

هافل عینکش را با انگشتش به طرف بالا می برد و لبخندی از سر شادی به وین می زند.

نفر بعد، پسر گورکن به دستی بود که داشت مستقیم به طرف میز رءیس موزه می رفت.
-من وین گورکن به دست هستم و اومدم این آبنبات هایی رو که هافل لیسیده رو به شما بفروشم!
-من رو تسترال فرض کردی؟
-نه! خیلی هم جدی گفتم.

رءیس موزه نگاه تحقیر آمیزی به وین انداخت.
-آبنبات ها کو؟
-اینجا هستن.

وین عینکش را صاف کرد و آبنبات های زرد رنگ چسبناکی را روی میز ریخت.

-اینا چیه؟
-آبنبات های متبرک شده با زبون هافل.
-چه ارزشی داره؟
-چی گفتی آقا؟

رءیس موزه که هیچ جوره نمی توانست حریف وین بشود، دو سکه ی نات روی میز گذاشت.
-بعدی!
-چی؟ بعدی؟ نخیر آقا! این خیلی کمه!
-برو پی کارت! بعدی!

با کی؟

بلاریکس :

-هنوز خوب خورد نشدی.
-کجا رو خورد تر کنم؟

وین به چشم های هافل خیره شد.
-به نظرت برش کجاش بده؟
-خوروا!
-هافل می گه خودش می خواد خوردت کنه.
-چی؟ دستاشو شسته؟

هافل لحظه ای به مایع دستشویی سبز رنگ خانه ی ریدل ها نگاه کرد.
-خوووی!
-مایع دستشویی زرد می خوای؟ مرگخوارا، برای هافل مایع دستشویی زرد بیارید!
-از کجا گیر بیاریم آخه؟

وین نگاه متینی به آنها کرد.
-هلگا داده فروشگاه.

گابریل نگاهی به آنها کرد و گفت:
-من خودم مایع دستشویی زرد دارم؛ ولی شرط داره.
-

وین مطمءن بود گابریل شرط آسانی برای این نگذاشته است.

-یعنی داخل انبار جارو ها با یه طلسم روح گیر و یک تله ی شیطان کافیه؟

گابریل خیلی روی وایتکس و طی حساس بود و به همین راحتی ها دست بردار نمی شد.
-وسط کتاب های کتابخونه ی تالار ریون چطوره؟
-هار هار هار! گابریل نامتقارن! گابریل نامتقارن!
-چی گفتی؟ بگیر!

گابریل طی را محکم در صورت پیوز کوباند.

-هار هار هار! ضربت خطا رفت!
-ای نامتقارن!

گابریل موفق شد پیوز را دور کند و الان تنها باید به یک مکان مناسب می اندیشید.
-خونه ی ریدل ها چطوره؟

اما گابریل پس از مدتی فهمید که خانه ی ریدل ها بدون ولدمورت امنیت ندارد.
-ارباب! به دادم برس ارباب!

ناگهان نگاه گابریل به یک کمد بنفش افتاد که روی آن علامت های عجیب و غیر عادی ای به چشم می خورد.
-اینجا دیگه کجاست؟

با کی؟

هری پاتر

کی؟

جمعه شب!

-منتظر چی هستی گب؟
-اها، بریم.

گابریل و کریس سوار سالار وزارت سحر و جادو شدند و به طرف خانه ی ریدل ها حرکت کردند.

*سه ساعت بعد، خانه ی ریدل ها*

-گب، برو ببین داخله یا نه.
-این در چقدر نامتقارنه!
-گب!

گابریل جلو رفت و به در نامتقارن اتاق هکتور نگاهی انداخت؛ اما طولی نکشید که به طرف کریس برگشت.
-ای نامتقارن!
-مگه چی شده؟
-برگه ی روی درش رو نگاه کن.

کریس نزدیک رفت تا نگاهی به نوشته روی در بیندازد.
-با عرض پوزش به دلیل بی خریدار بودن معجون ها و در نتیجه افسردگی، از دادن معجون های هکی معذوریم. یعنی چی آخه؟
-سم بعدی رو کجا پیدا کنیم؟
-شاید سخت باشه ولی... سم پرنسس!
-کریس!
-نه نه! ما به پرنسس پیتزا می دیم و ازش می خوایم یه ذره سم بهمون بده.
-بهتر شد.

گابریل و کریس به طرف اتاق نجینی که در انتهای راهرو قرار داشت، حرکت کردند.