فکر کنم هر کس حداقل دو تا ترجمه رو خونده باشه که یکیش ویدا بوده باشه قبول داره که قلم ویدا عالیه ولی من ترجمه پرتو رو ترجیح می دم چون ویدا هر چیز ساده ای رو هم سانسور می کنه اما پرتو اگه چیزی رو هم بزنه یه طوری مینویسه که آدم خودش به راحتی بتونه بفهمه قضیه چی بوده

نام: شاهزاده ی اصيل(البته تأسبی در کار نيست)
نام خانوادگی: پاتر(عموی ناتنی جيمز که البته هری نمی دونه تقريبا هيچ کس نمی دونه)
سن:کمی زياده
گروه:گريفيندور
عضو گروه:محفل ققنوس
چوب دستی:چوب گردو,25 سانتی متر,دم تک شاخ ماده,قابل انعطاف
شغل: يه زمانی اورور بودم
توضيحات: از دوستان دامبلدور, اونوقتا که محفل تازه راه اوفتاده بود به عنوان مرگخوار برای محفل جاسوسی ميکردم برای همين اين اسمو(شاهزاده اصيل) برای خودم گذاشتم و تونستم پيش والده مورت خودمو جا کنم و از نام فاميليمم هيچ وقت استفاده نمی کنم.
توانايی:سرعت بالا برای اجرای افسون های پيچيده موقع جنگ
آنيماگوس البته غير قانونی به شکل يه سگ
علاقه مندی ها: پرواز, موسيقی کلاسيک , کلاه گذاشتن سر مرگخوارا , کتاب خوندن

شما باید در تاپیک کارگاه نمایشنامه نویسی تایید بشید تا بتونید خودتون رو معرفی کنید در ضمن باید از لیست شخصیتها یه شخصیت هری پاتری انتخاب کنید . شخصیتهای ساختگی تایید نمیشن.موفق باشی

قورباغه کوچولو چمدونش رو برداشته بودو ناامید از همه جا می خواست بره رفت که تلویزیون رو خاموش کنه که داشت اخبار رو پخش می کرد که یکدفعه یکی از مقامات وزارتی گزارش داد که قورباغه روبوده شده که همه فکر میکردن ولدمورت قورباغه سیاه اونو کشته پیدا شده واونا روباینده رو هم گرفتن و با اون با قاطعیت برخورد خواهند کرد
قورباغه کوچولو در حالی که مبهوت شده بود چمدان از دستش اوفتاد و تصمیم گرفت حالا که دوستش پیدا شده طبق پیشنهادی که قبلا اون بهش داده بود بره و پیش اون زندگی کنه .

تایید شد!!!(پادمور)

تا جند دقيقه ديگه تولدش بود و اين برای هری معنايی نداشت جز اينکه نيروی محافظِ اون توی خونه ی خالش تموم می شد و بايد به دنبال سرنوشتی ميرفت که از پيش براش تعيين شده بود.
و بلاخره 17 سالش شد. بلند شد تا وسايلش رو جمع کنه و به پناهگاه بره و در اونجا تنها روز خوش باقی مانده رو هم بگذرونه،
عروسی بيل وفلور
هر چند حالا که دامبلدور مرده بود ديگه خوشی معنايی نداشت البته برای اون
اما سرو صدای خانواده دارسلی از طبقه پايين می آمد و اين اولين بار بود که در اون ساعت اونا در خوابی خوش با روياهای رنگی نبودن.
چمدانش رو ورداشت و قفس هدويگ رو که در اتاق باز شد و ورنون دارسلی وارد اتاق شد:
خوب هری
اين اولين بار بود که اونو اينطور صدا می کرد و تازه تولدش رو هم فراموش نکرده بود
داری ميری؟
هری:بله
- بسيار خوب
و از جلوی در کنار رفت...
همينکه خوست پاشو توی حياط بزاره صدای خاله پتونيا در گوشش پيچيد که در کمال تعجب هری فکر کرد با کمی بغض همراهِ . برگشت،
قطره ی اشک کوچيکی گوشه چشم خاله پتونيا بود يکدفعه جلو آمد و هری رو برای اولين بار بغل کرد و در گوشش با گريه زمزمه کرد:
- متاسفم هری
دوست دارم
هری با اندوه گفت:«خداحافظ برای هميشه».


تایید شد....