لرد همچنان منتظر کفش هایش بود.
-حداقل یه فشاری به مغزت بیار و فکر کن که کفشای ما رو کجا دیدی.
-فشار؟ وینکی فشار آورد و جن مفشور شد. چون سیاستمداری که به مغزش فشار نیاورد، سیاستمدار نامفشور بود. درنتیجه وینکی فکر کرد که آخرین بار موقع جارو کردن با مسلسلش کفش های ارباب رو دید. وینکی جن مفشور خووب؟
-نه. وینکی جن مفشور بد. چیکار کردی با کفشای ما؟
-وینکی فکر کرد که ممکن بود کفش های ارباب رو با بقیه چیزای اضافه ی توی ستاد، توی مسلسلش کرده بود. وینکی جن کفشربابفیمسل خووب؟
-کفش ارباب اضافه بود آخه جن؟ کفش ما رو پس بده.
وینکی از آن جایی که متوجه شد چاره دیگری ندارد، مسلسل را از زیر میز بالا آورد. سپس دستش را در دهان مسلسل کرد و بعد از مقداری گشت و گذار، یک جفت کفش را از آن بیرون کشید.
-عه! اینا کفش ارباب بود.
کفشای ارباب اجنه بد! کفشای ارباب وقت وینکی و ارباب رو گرفت.
و در یک چشم به هم زدن، وینکی مسلسل را به سمت کفش ها گرفت و آن ها را مورد حمله قرار داد. پس از اینکه گرد و غبار حاصل از شلیک های پیاپی خوابید، لرد به اجساد کفش هایش خیره شد.
-
------------------------
بیانیه شماره دو: شرح صورت اولیه برخی دیگر از برنامه ها
توجه به تاپیک های فعال رول نویسی وزارتپتانسیل تاپیک های رول انجمن وزارت خیلی بیشتر از چیزی هست که در نظر گرفته میشه. بدون نیاز به ساخت تاپیک جدید، میشه تاپیک های قدیمی رو بازگشایی کرد یا از تاپیک های فعلی استفاده مفیدتری کرد.
سیستم درآمد جدید کوییدیچکوییدیچ، یکی از رویدادهای تقریبا روتین اما مهمیه که تازگیا به دلایلی بیشتر طرح هاش شکست خورده. نمونش طرح سازمان ورزش های جادویی پارسال و طرح های مربوط به درآمد و خرید و فروش استادیوم در سالهای قبل. کلید جذب مردم به چنین برنامه هایی، جلوگیری از تبدیلشون به روتینه. و کلید این جلوگیری، تزریق یه ایده قدیمی با آپدیت های جدیده.
یکی از مشکلاتی که گاهی با شروع هاگوارتز یا کوییدیچ ایجاد میشه، اینه که افراد حاضر توی این دو برنامه، وقت کمتری رو به تاپیک های خود ایفا اختصاص میدن و بعضی اوقات باعث کساد شدن انجمن های دیگه میشن. هاگوارتز که جزو اختیارات وزیر نیست، اما کوییدیچ هست. و راهی که هم بشه باهاش مردم رو به شرکت توی کوییدیچ تشویق کرد و هم ایفا رو سرزنده نگه داشت، یه ایده جدیده. این ایده جدید، سیستم تازهی درآمد کوییدیچه.
اولا که تمامی تیم ها دوباره نیاز به پول پیدا میکنن. این پول میتونه برای خرید بازیکن ها باشه، تاسیس یا تعمیر استادیوم باشه و حتی برای حمل و نقل بازیکن ها به استادیوم های حریفان. وقتی جیب یه تیم خالی بشه و تیم نتونه به استادیوم حریف بره یا توی استادیوم خودش بازی رو برگزار کنه، به سادگی از گردونه رقابت ها محو میشه.
از اون طرف برای اینکه استادیوم ها فقط یه اسم حساب نشن، علاوه بر اینکه تا درصدی به امتیاز تیم میزبان اضافه میکنن، فقط میتونن تعداد محدودی بازی رو میزبانی کنن و بعدش باید تعمیر بشن. تیم صاحب استادیومی که به دلیل تعمیر نشدن از بین بره، باید بیاد و برای عذرخواهی به وزارت غرامت بده.
و اما این گالیون ارزشمند از کجا گیر میاد؟
هر هفته، وزارت میاد و تعدادی تاپیک رو به صاحبای تیم ها معرفی میکنه. اعضای تیم باید برن تو تاپیک های مشخص و شروع کنن به رول زدن، ادامه دادن سوژه، اصلاح سوژه یا حتی زدن سوژه! به ازای هر رول، مقدار مشخصی گالیون به حساب تیم ها واریز میشه.
این از این!
احیای دادگاه وزارتدادگاه یکی از طرح های خوبی بود که موقتا اومد و دوباره رفت. حقیقتا نمیدونم چرا طرحی با این پتانسیل باید خیلی زود درش تخته بشه. دادگاهی که توش هر کورممدی بلند بشه و به دلایل تسترالی از این و اون شکایت کنه و وکیل بگیره و مدرک رو کنه و ملت رو بفرسته آزکابان. یا حتی جایی که برای شورشی ها حکم غیابی صادر کنه. یا حتی جایی که یکی از خودش شکایت کنه و برای خودش وکیل بگیره و خودش رو به آزکابان بفرسته.
دادگاه و هیئت منصفه رو احیا می کنیم خلاصه.
وینکی جن خووب؟