هري پاتر--- ويكتور كرام ---- ونوس ---- گيلدي ---- آرتور ويزلي --- آبرفورث(مملي خان) --- بيگانه --- كالين و...
در فرار از مخمصه!
فيلمي از ويكتور كرام!
آهنگساز: آبرفورث (مملي خان)
نويسنده: بيگانه! (اين فيلم رو از يه فيلم ديگه الهام گرفتم، البته خودم نديدم برام تعريف كردن)
توضيح فيلم: اين فيلم از روي تلويزيون ايران ضبط شده! سانسوري زياد داره! من سعي كردن هر جا يادم مياد بنويسم!
---------------------- توليد بيگانه اي از قرن بيست ويكم -----------------
زندان قلعه مرغي جنوب نوادا---- 12 اكتبر 1998
بلند گوي حياط: زنداني ها برين توي سلول ها هوا خوري تمومه! گيلدي بياد دفتر ملاقاتي داري!
----- اتاق ملاقات --- گيلدي ونوس پشت يك ميز --------
ونوس: چقدر شكسته شدي!؟
گيلدي: زندانه ديگه، هتل كه نيست! آوردي شون؟ -- ونوس: آره! فكر ميكني به خطرش بيارزه؟ -- گيلدي: خوب من ديگه تحمل ندارم! دلم برات يه ذره شده ....(****سانسور****)
نگهبان رو به گيلدي و ونوس: جمع كنين ديگه بسه وقت ملاقات تمومه!
گيلدي: مي بينمت! باي! -- ونوس: موفق باشي ( متن اصلي دوستت دارم بود)!
------ سلول 11 سالن 15 بند مردان -----
گيلدي: بچه ها جمع شيد؟ ونوس بالا خره آوردش!
آبرفورث، كرام، آرتور، كالين، هري! جمع مي شن ميان! كنار گيلدي حلقه ميزنن!
گيلدي: نيگاه كنين يه چكش با آلياژ آلومينيوم! چه طوره؟
همه تاييد مي كنن! آبرفورث: خيلي عاليه! همين فردا شروع به كندن مي كنيم! گيلدي به ونوس بگو برامون چيز هاي بيشتري بياره!
كرام: اين پسره رو چه كنيم؟
همه بر گشتند و به فردي كه روي تخت خوابيده نگاه مي كنن! آبرفورث: هي پسرك! آره با توام تو با با تو ! آره خودت! نه اون مداد چيه؟ با خودت كار دارم!
بيگانه(همون پسره) مياد پيش بقيه: چيه چه خبره! --آبرفورث: خوبي؟ چي كار كردي؟ --بيگانه: من ؟ من بانك ميدلند سويس رو زدم!
همه:
كالين: آقاي پرفسور مي شه بگي با اين نبوغ چه طور گرفتنت؟
بيگانه: خوب آخه وقتي داشتم در گاوصندوق رو باز ميكردم چون دستم مشغول بود كوله ام رو دادم مدير بانك توش كيف پولم بود!
آرتور: خسته نباشي؟!
هري: بگذار بهت بگم راحت بشيم! ما مي خوايم از اين سلول يه تونل بزنيم به بيرون تو نبايد ما رو لو بدي وگرنه با ما طرفي؟
بيگانه: تونل چيه؟
آبرفورث رو به همه: ببين منو (
) بچه اهل دله؟
----- سه سال بعد --------
آبرفورث رو به بيگانه : اون خاك ها رو ببر بيرون! نه نه! خاك !؟ ببر بيرون! بيرون! اون طرف! آهان! نه نه ! با فرغون ببر تو جيبت نريز! خدااااااااااا ياااااااااااااااااااا كرام بيا كمك!
----- سه سال بعد -------
كرام رو به بيگانه: برو بشين پشت اون تراكتور! پشتش!؟ نه پشتت رو به من نكن! برو روش بشين! از رو سقفش بيا پايين خداي من! بيا بيرون! نمي خواد! برو خاك ببر! آهان خوبه! نه ! نه! اون وري نه! بابا اون طرف نه!
آبرفورث بر سر بيگانه داد مي زنه: چرا دوباره خاك ها رو مياري تو! برو بيرون! كجا مي ري؟ خاك ها رو هم ببر با خودت!دست نزن به اون! مي زني منو مي كشي ها! بيا برو ! كراااااااااااام كمك!
---- دو سال بعد ------
آبرفورث: بيا بيا ... خوبه همون جا خالي كن! تو اون طرف چه مي كني؟ بيا اين طرف اون بلدوزر رو ببر بيرون! خوبه! اون كيه كه روي تير آهن ها خوابيده! پاشو! خدايا! ( رو به بيگانه) پاشو بينم! بلند شو! برو سر جات بخواب! توي لوله نخوابي ها؟ بدو پسر گلم! اون دفعه نزديك بود بميري!
كرام: آبرفورث! به گيلدي بگو به ونوس بگه كه چند تا افغاي بفرسته اين طرف تونل بايد باز تر شه! بابا كار لنگ مونده! من چقدر حرص بخورم!
آرتور: آبرفورث ! كرام بياين گار گر هاي گروه تشخيص به يه چاه نفت رسيدن!
---- يك سال بعد -----
هري: آقا خاموش كنين! كليه ي وسايل خاموش كنن! نگهبان داره رد مي شه! لودر آبي به شماره ي شهرباني 153 د13 خاموش كنه!نگهبان داره مياد! اين مته برقي مال كيه؟بياد خاموش كنه!
--- شش ماه بعد ----
آبرفورث: هري! كرام! آرتور! داريم به يه جايي مي رسيم! تي ان تي ها رو روشن كنين!، ولي بگذارين بارون كه شروع شد با صداي رعد و برق منفجر كنين كه نگهبان ها نفهمن!
كالين: آبرفورث! مدير زندان تو رو خواسته تا سلول از توي تونل بيست كيلو متر راهه بيا با جيپ من برو!
--- شش ماه بعد ----
كرام: بگذار آخرين كلنگ رو من بزنم! كلنگ آزادي!
همين كه كرام كلنگ رو مي زنه! ....... كالين: اينجا چقدر شبيه سلول خودمونه؟ عكس هري رو هم مثل من چسبوندن به ديوار! نه! خداي من!!!
كرام: يعني!... دوباره به اون طرف سلول رسيديم!؟ نه من ديگ نمي تونم !!! كدوم احمقي نقشه ي حفاري رو كشيد؟!
همه به طرف بيگانه برگشتن!
بيگانه: جالبه ها! خارج از زندان هم مثل من روي در هاش علامت داره! تازه تخت من هم آوردن اينجا دستشون درد نكنه!
آبرفورث نشسته بر زمين و در حالي كه خاك ها را روي سرش مي ريزه: تموم شد ! ديگه همه چي تموم شد! من نمي تونم خدايا! كمك كن! من مي كشمت! تيكه تيكه ات مي كنم! ولم كنين! ده سال از عمر من تلف شد! اين چه كابوسيه؟
دوربين تاريك مي شه و تيتراژ شروع مي شه! اما صداي گيلدي به گوش مي رسه:
بيچاره ونوس اين همه وسيله قاچاقي به ما رسوند! من هنوز باورم نمي شه! چه جوري آخه .... چرا عقلمونو رو داديم دست اين ديوونه! ....
پايان!
تيتراژ
آرفورث: بيگانه هر جا كه مي ري به ياد من باش!/ اون ور دنيا كه ميري به ياد من باش!
بيگانه: مي رم و گم مي شم آخر تو غروب تنگ غربت / نداري تو واسه ي من حتي يك ثانيه فرصت!
كرام و آبرفورث: راه مي اوفتيم ما باهم، مقصد راه و نمي دونيم/ كاش مي شد بكنيم پوستت، ولي افسوس نمي تونيم!
بيگانه: فرصتي قده يه چشمك به من بده / فرصتي واسه گذشته ها رو به من بده!
كرام: اين همه درد سر فايده نداره ! ديگه تو آدم نمي شي! بيگانه ! آي بيگانه ...
بيگانه: بگو آخه واسه ي چي، تو شب نمياي پيش من / بگو دوسم نداري! پس منو نمي خواي كرامم