به جادوگران خوش آمدید

نام: دوركاس ميدوز


گروه: گریفیندور


چوبدستی: 28 سانت از چوب درخت گردو و پر ققنوس.


چوب جارو: ندارم!


مشخصات ظاهری: صورت کشیده، موهای سفید! کلا تریپ سن بالاهای خفن!


مشخصات اخلاقی: پیرمرد بی اعصاب ولی شوخ.


خصلاصه ای از زندگی نامه: از بچه گی پیرمرد بودم، یعنی چیز! بچه که بودم پیر مرد نبودم، ولی پیرمردها رو دوست داشتم!
روستایی و روستا زاده. تولدم به گمانم در اواخر قرن 18 بوده. به صورت مستقل جادوگری یادگرفتم. مدت ها کارم خرده فروشی با گاری دستی توی روستای های مشنگ ها بوده. مزرعه کوچکی داشتم و با همسر ساحره ام و 4 فرزندم زندگی آروم و خوبی داشتیم. از دوره شرارت های لوکسیاس و کشتارهای اوایل قرن 19 وارد مبارزه شدم.
این مبارزه تا قرن 20 ادامه داشت. در طول کمتر از 2 قرن زندگی اتفاقات زیادی برام افتاد. دهه آخر عمرم با ورودم به محفل همراه بود. سابقه مبارزه و تجربه ام به گمانم مهمترین دلیلی بود که ولدمورت خودش شخصا اقدام به قتل من کرد.
به گمانم دهه آخر عمرم رو در نیمه دوم قرن 20 سپری کردم. همه چیز توی یک صبح آفتابی، و جلوی چشم نوه هام به پایان رسید.

دوست عزیز
اول از همه خوش برگشتین. برای این که شخصیت ـتون رو عوض کنید باید یه شناسه ی دیگه بسازید و با اون معرفی شخصیت بزنید و این شناسه بسته میشه.

موفق باشید.

...

- همه اش توی همینه!
جیمز با صدای بلندی این را گفت و بدون توجه به ریموس که با احتیاط به اطراف نگاه می کرد ادامه داد:
-هیچ فرقی با یه گوی واقعی نداره. یعنی به این راحتی ها نمیشه تشخیصش داد.
ریموس که همچنان با نگرانی به نگاه های عادی بقیه دانش آموزان نگاه می کرد زیر لب غرلند کرد:
-حالا نمی تونی داد نزنی؟
حالا نوبت سیریوس بود که بدون توجه به ریموس ادامه بدهد:
- اگه این وروجک اونطوری که باید عمل نکنه به قیمت از دست رفتن جام تموم میشه! ولی خب، می ارزه؛ یه تحقیر اساسی برای اسنیپ و رفقاش!

- من مطمئنم که اسنیپ یه چیزایی فهمیده.
جیمز، سیریوس و ریموس به سمت پیتر که در تمام مدت با قدم های تند پشت سر آنها حرکت می کرد برگشتند. پیتر از اینکه برای چند لحظه همه توجه ها را به سمت خودش جلب کرده راضی بود. نگاهی سریع به ردیف دختر های بلوند کنار سرسرا انداخت و بدون اینکه تلاشی برای تغییر لبخند مصنوعی اش بکند، گفت:
- اسنیپ فهمیده. این پسره ، راب، همونی که توی امتحان تیم رد شد، به گمونم اون بهش گفته. دیشب که توی تالار برج در مورد نقشه تون صحبت می کردین اونجا بود. می دونم که رابطه اش با اسنیپ خوبه. امروزم توی سرسرا داشت با اسنیپ صحبت می کرد.

سیریوس لحن محکم پیتر را قطع کرد. طوری که لبخند مصنوعی پیتر روی لب هایش خشک شد:
- اون بچه هیچی نمی دونه!
سیریوس این را گفت و ردایش را که روی دوش انداخته بود به دست دیگرش داد.پیتر دوباره به سمت دخترهای بلوند برگشت و طوری که انگار از بی توجهی سیریوس ناراحت نشده، سعی کرد لبخندش را بازسازی کند. ریموس نگاهی از سر عصبانیت به سیریوس انداخت و مستأصل به جیمز نگاه کرد.

جیمز ولی با نگاهی ممتد و مغرور به گوی طلایی کوچک دست سازش خیره شده بود....

-------
رل کاملی نبود، بیشتر یه قسمت از یه رل بلند تر بود، ببخشید!


سلام الیور وود قدیم عزیز! خوش برگشتی!
شما قبلا توی ایفا بودی. بنابراین نیازی به گذروندن مراحل کارگاه و گروهبندی نداری و می تونی مستقیم بری معرفی شخصیت.
ولی چون در حال حاضر الیور وود داریم، اونجا یه شناسه ی جدید معرفی کن و بگو که این شناسه ت رو ببندن.

موفق باشی!

تلق!
کینگزلی در میانه درگیری توسط عده ای ناشناس ( همون شخص 2) به محلی ناشناس منتقل شد!
کینگزلی با چهره ای وحشت زده به چهره های اطراف خودش نگاه کرد. احساس می کرد چنین مکانی رو تابحال توی وزارت خونه مشاهده نکرده.
-من کجام؟ اینجا کجاست؟ آزکابان؟
مینروا که جلوتر از همه و روبروی کینگزلی ایستاده بود، با چهره ای جدی جواب داد:
- آبدارخانه ی اعظم وزارت! اینجا باید برات آشنا باشه جناب وزیر!
کینگزلی با تعجب به ابعاد آبدارخانه ی مملو از جمعیت نگاه کرد !
- ببین ، چیزه! اینجا یکم دست کاری نشده؟
مینروا در حالی که تلاشش برای حفظ چهره ی جدی ش با شکست روبرو شده بود گفت :
- خب ...ام... راستش یه سری تغییرات دادیم اینجا، علاوه بر لوله کشی مجدد، از چپ و راست یه اتاق رو توی اینجا ادغام کردیم، البته یکیش اتاق نبود، سالن کنفرانس وزارت خونه بود!

کینگزلی نگاهش را بین چهره های اطرافش رد و بدل می کرد. هنوز گیجی وقایع اخیر ... چیز ! هنوز گیج بود کلاً!
- یکی اینجا هست به من بگه چه خبره؟
-من می گم!
لینی از کنار ظرف شویی شروع به صحبت کرد:
-ببین، جریان اینه که مرگخوار ها از قانون جدید تو استفاده کردن و تو ظاهر مشنگ ها به وزارت نفوذ کردن! اصلا بزار خلاصه بگم، گند زدی!
مینروا صحبت لینی را ادامه داد:
- تنها جایی که از دست اونها در امان مونده همینجاست! به خاطر همین ما اسم اینجا رو گذاشتیم "آبدارخانه رهایی" !
در همین حین صداهای مخوفی از بیرون آبدارخانه به گوش رسید...

=====
یکم حس کردم خیلی از آبدارخانه داشت دور میشد!
بعد مدت ها پستیدم، اگه کیفیت نداره ببخشید و اینها!

سلام

نام: الیور
نام خانوادگی: وود
گروه : گریف
چوبدستی: چوب گردو و زبان ارژدهای رومانیایی
وود کاپیتان تیم کوئیدیچ گریف بوده یه زمان ، یه مدت هم توی نیمکت یه تیم که اسمش یادم نیست نشسته!
کلا شخصیت جدی ای توی داستان داشت و به شدت قانون مند و رو نظم بوده .
قبلا یه بار معرفی کرده بودم مفصل تر!

تایید شد!
اگه زودتر گفته بودید نیاز به بازی با کلمات هم نداشتید. در هر صورت مجددا به ایفای نقش خوش آمدید.

سلام

باران - مبارزه - اشک - الستور - شب - خوردن - آسمان - محفل - خاکسپاری - جستجوگر

قطره های اشک روی گونه های زخمت و پر از چاله ی مودی با قطره های کوچک باران مخلوط شده بودند. حالا دیگر نیازی نبود از ترسِ نگاه های متعجب دیگران سرش را پایین بیاندازد . آرام صورتش را به سمت آسمان گرفت ، هنوز توی ذهنش دنبال آخرین باری که گریه کرده بود می گشت.
- الستور !
مالی آخرین نفر از اعضای محفل بود که همراه مودی در مراسم خاکسپاری مانده بود. مودی سرش را به سمت مالی برگرداند. دوست داشت تا آخر شب کنار قبر بماند، حتی اگر مجبور بود صبح نعش خودش را تحویل اعضای محفل بدهد. مبارزه برای مودی تمام شده بود...

تایید شد!

یا هو

همگی به سمت انتهای کوچه حرکت می کنند.
ولدی: پس گوی کوش؟
ایوان : ایناهاش!

امتداد مسیر انگشت اشاره ایوان به یک شی سیب زمینی مانند ختم می شد! ولدی در حالی که از شدت مصائب وارد شده به حالت احتضار(!) در اومده بود فریاد زد:
این چیه ایوان؟
- مجبور شدم تعمیرات اساسی بکنمش! عوضش می تونیم بهش زمان مشخصی رو بدیم!

ملت مرگخوار سوار سیب زمینی شدند ، داخل گوی تغییرات چندانی نکرده بود، فقط صفحه ی کوچکی در مرکز گوی نصب شده بود و زیر آن تعدادی عدد قرار داشت!
- خوب رابستن، بزن بریم به زمان خودمون!

رابستن به طرف صفحه برگشت !
-رابستن چی شد؟
- ارباب دقیقا باید به چه زمانی بریم؟
- مرلین من رو نجات بده! سال 2009!
-ارباب این صفحه کلید شماره 2 نداره، همینطور 0 و 9 رو!
ایوان در حالی که سعی می کرد به ولدی نگاه نکند گفت :
خب تقصیر من نبود!

تق، پووف ، دینگ ، شترق...
(صدای حاصله از زد خورد در داخل شیئی سیب زمینی گونه!)

ولدی: خب یه سالی رو بزن!
رابستن دوباره به صفحه کلید خیره شد:
- خب اینجا عدد 1 هست، و 1 و 1 ! تنها سالی که می تونیم بریم یکی از همین سالهاست!

رابستن عدد یک رو فشار داد! دستگاه تکان شدیدی خورد و بعد از چند ثانیه دوباره ایستاد! ملت مرگخوار از سیب زمینی به بیرون فوران کردند!
گوی در نوک قله ی بلندی واقع شده بود، چشم انداز بی نظیری از کوه های مقابل به چشم می خورد، جنگل های انبوه و استوایی و پرندگان عظیم و جثه و حیوانات قول پیکری شبیه... دایناسور!

ولدی: مگه نگفتی می تونیم زمان رو تنظیم کنیم ایوان؟
ایوان: فکر کنم مبدا زمان رو مشخص نکرده بودم ارباب

یاهو

صدای قژ قژ در تنها صدایی بود که در انباری کوچک شنیده می شد، کوچه ی تاریک و کثیف ناکترن چند لحظه ای در سکوت فرو رفت، به طوری که انگار سالهاست هیچ موجود زنده ای از آن عبور نکرده!

در یک لحظه تمام این سکوت با صدای خفه ای که از دهان مرد سیاه پوش خارج شد به پایان رسید، مرد چوب دستی کلفت و کوتاهش را به سمت در مغازه «جگر اژدها و مشتقات دارویی»گرفت ، اشعه سبز در مغازه را به آسمان پرت کرد، داخل مغازه و پشت دری که حالا دیگر وجود نداشت جنازه مرد میانسالی به چشم می خورد.
- ریموس!

صدا از انتهای کوچه به گوش رسید، زن مسنّی به همراه پیرمرد ریش بلندی در انتهای کوچه با سرعت به سمت مغازه «جگر اژدها و مشتقات داروئی» حرکت کردند، مرد شنل پوش با وحشت به آن دو خیره شد و با نعره ی دیگری اشعه ی سرخی را به سمت آنها روانه کرد، پیرمرد بدون نشانه رفتن چوب دستی اش ، زیر لب چیزی را زمزمه کرد، اشعه ی سرخ در هوا نابود شد، حالا نوبت زن مسن بود که اشعه ی سرخی را به سمت مرد روانه کند:
- اکسپلیار موس!

مرد فرصت فکر کردن هم نداشت! اشعه به شانه ی چپش برخورد کرد و روی زمین افتاد، تنها برای غیب شدن فرصت باقی مانده بود!
-بنگ!

یا هو

انگیزه شما؟!
چیزه، واستا ... الآن می گم! یادم بودا... مـــامـــان!

چند ساعت از وقت خود را -روزانه يا هفتگي- به محفل اختصاص مي دهيد؟
هفته ای چهار ساعت اینا! زیاد نیست! ولی سعی می کنم مفید باشه!

باید با جادوی سفید آشنا باشید، یک مبارز واقعی در مقابل جادوی سیاه.
این منظورش رو نفهمیدم، ولی خب یه مبارز واقعی در مقابل جادوی سیاه اولا باید از مرلین طلب کمک کنه! بعدش هم اعتماد به نفس داشته باشه! از «پخ» هم نترسه!

با یک پست کاملا سفید در هر جا و هر تاپیک این قدرتها رو به ما نشون بدید. حتی همین جا یا در جایگاه سفیدان اصیل با یک پست تکی قابلیتهای خودتون رو نشون بدید.
پست بعدی زدم!

حضور در جمع محفلیان به پذیرش قوانین و شرایط محفل ققنوس و همچنین قبول کردن خطر مبارزه، نیازمنده. اونها رو می پذیرید؟ ها! بله!

تو یه چند خط، به صورت خلاصه و کوتاه؛ برخوردتون رو با مرگخوارا یا اربابشون توصیف کنید.
از اونجایی که طبق کتاب و اینا جزو قشر متفکر و روشن فکر حساب میشم در اولین برخورد که نه، ولی در دومین برخورد برای برخورد سوم برنامه ریزی می کنم!

افراد قابل اعتماد همه جا پیدا نمی شن.
یه کاپیتان کوئیدیچ گریفیندوری و شجاع.
خوش اومدی.

قرارگاه محفل ققنوس رو می تونی توی لندن، میدان گریمولد، شماره ی دوازده پیدا کنی.
تایید شد.

یا هو

آمیکوس به نکته ی خوبی درباره ی فیلم های هری پاتر اشاره کرد. هدفدار بودن مضمون هایی که توی فیلم های هالیوود مطرح میشه چیز عیانیه! نباید هم انتظار داشته باشیم همیشه اون مضمون ها رو کشف کنیم! خیلی چیزها مثل داروی بیهوش کننده عمل می کنه! وقتی مصرف می کنی متوجه نمی شی، ولی نا خودآگاه تاثیراتش رو می زاره!

اما بحث این تاپیک در مورد کتاب هری پاتره!

اگه زندگی نامه رولینگ رو بخونیم متوجه می شیم که از اول نویسنده مطرحی نبوده! پس نمی شه گفت کتاب ها رو با هدف سیاسی نوشته!
ولی این نکته جای بحث داره که فضای حاکم بر هر کشوری توی نوع و هدف نگارش نویسنده های اون کشور هم تاثیر می زاره و القائات سیاسی حکومت توی داستان ها به چشم می خوره! این از قدیم بوده، مثلا همین شاهنامه خودمون! پر از مسائل سیاسی زمان خودشه!

هری پاتر هم مستثنا نیست! ولی اینکه بگیم با اهداف سیاسی نوشته شده به نظر من بی انصافیه! البته می شه این احتمال رو داد که با مطرح شدن هری پاتر حکومت بریتانیا علاقه مند شده باشه و خواسته های خودش رو در قبال حمایتی که از رولینگ کردند به طور غیر محسوس وارد کتاب کرده باشه! به نظر من این فرضیه تا حدودی درسته! چون کتاب به تدریج از فضای فانتزی دو کتاب اول مجموعه دور و دور تر می شه!

یا هو
سلام استاد!
پست 199
با تشکر