- من مي ميرم... من ديگه نمي تونم زنده بمونم.. آي ابرها بباريد و اي صاعقه ها بر من فرود آييد و مرا مورد عنايت خويش قرار دهيد و .. همم.. فلور.. اون نمايشنامه رو يه ديقه بيار ببينم..


فلور لوازم آرايش مخصوص پريزادها رو كنار مي ذاره و از تو جيب آلفرد(!) نمايشنامه رو در مياره و به مري مي ده.. بعد دوباره بند و بساطشو بر مي داره و به كويت جنگل مي ره!

- همم.. من ميميرم.. اينكه عمرا.. ابرها بباريد و .. همم.. آهان ايناهاش. مرا مورد عنايت خويش قرار دهيد و از غم اين مصيبت بكشيد .. من چطور دوري ويولي رو تحمل كنم.. من با اين يتيم صغير چه كنم.. من با اين گيلي چه كنم؟.. من با گلي چه كنم؟.. با بارتي.. با ..هم ... اين كه خيلي بد خطه باب.. بگي بندازش دور اصن.. بيخيال اين ..بريم دنبال عسل مسل!


مري پس از اينكه گابر رو در يك جاي امن قرار مي ده تا احيانا يه موقع خوشگل به سرنوشت عسل دچار نشه؛ شمشيري نامرئي رو از ناكجا آباد در مياره و به نشانه ي حمله به سمت جلو مي گيره!( مث اين فرمانده لشكرا!)

ملت ريوني هم در حالي كه از رداي مري آويزونن تا يه موقع لولو نبرتشون؛ به دنبال مري از صحنه خارج مي شن.


تو درخت يا درختان!؟
دزد دوم به دزد اول يا به روايتي آوريل دالتون به جو دالتون: مثل اينكه اين مرده جو..!

دزد اول به دزد دوم يا به همون روايت جو دالتون به آوريل دالتون: مهم نيس خنگول.. اصن شايد فقط بيهوش شده..

- من به يوسفينوف و ايزاك آسموف و كاركاروف و اينا شكايت مي كنم!

دزد دوم به دزد اول: هين.. هو ..همم. هووا.. آخخخ.. جو اين پيره انگشت شصت پاي منو گاز گرفت.. ولي مگه ما اينا رو زنده نمي خواستيم؟!

دزد اول به دزد دوم: خب برا چي پاتو انداختي دهنش؟!.. لعنت به جنگل.. من ديگه با تو نميام اينجا.. بايد بريم يكي ديگه هم بگيريم!

- ولي من مي خوام بازم بيام جنگل ..خيلي خوش ميگذره.. مگه نه لونا؟!

- عهه... يه بلبرينگ چرنده! ( )
-
-

در حالي كه در آن گوشه ي دنيا تازه اول شب بود و ملت ريخته بودن توي خيابونها تا برن پي شبگردي.. اينور دنيا، در گوشه اي كه محفل قرار داشت تازه اول صبح بود و ملت داشتن مي رفتن سركار و پي در آوردن يه لقمه نون براي زن و بچشون.

دوربين يه لحظه خيابان شلوغ پلوغي رو نشون مي ده كه به لطف باران بي امان خيس بود و رهگذران زير چتر و كيف دستي و شيرووني و غيره اين ور اون ور مي دويدن!

فيلمبردار كمي سر دوربين رو بالا مياره و خورشيد اول صبح رو كه كمي بالاتر از سطح افق، وسط انبوه ساختمون ها و لاي ابرهاي ضخيم بيرون اومده نشون مي ده. ابتدا با آرامش و ملايمت خاصي زوم مي كنه و افق روشن از انوار خورشيد رو نشون مي ده و سپس..

* توجه: موقع حركت دوربين كمبرندهايتان را ببنديد!

.. و سپس با چنان سرعتي در راستاي افق به جلو حركت ميكنه كه واقعا بستن كمربست ايمني ضروري جلو مي كنه! :grin:

دوربين از كنار ساختمون هاي سر به فلك كشيده، رودخونه ي تايمز، برج بيگ بن، خونه هاي ويلايي اطراف شهر، دهكده هاي دوردست.. دشت ها، مزرعه ها، كوه ها و.. همم.. و هر پديده ي طبيعي و غير طبيعي ديگه اي كه مي شناسيد مي گذره و در آخر در مقابل يك كوه توقف مي كنه!

* اگر ماگل هستيد طبيعتا چيزي نخواهيد ديد!

داخل پادگان:

اعضاي از سفر برگشته ي محفل هنوز در خواب ناز هستن و مشغول تانگو رقصيدن با دختر/پسر شاه پريون!

- مي گم بيا بريم تو باغ.. فكر كنم خلوت باشه!

چارلي در خواب از جاي خودش مي پره و بعد از گفتن اوخ دستشو مي ذاره روي صورتش!
* پشت صحنه: دختر شاهو پريون به گوش چارلي مي نوازه و از لفظ "بيناموس" استفاده مي كنه!"

روي تخت بغلي تدي از ترس اينكه ويكتوريا اونو با دختر شاه پريون ببينه سعي داره خودش و دختره رو زير تخت قايم كنه!

دامبلدور هم در خواب مي بينه كه رولينگ رو به خاطر شايعه ي نابخشودنيش مورد عنايت طلسم كروشيو قرار مي ده!
- جيــــــــــــــــــــــــــغ ...!

مثل اينكه قدرت زياد دامبلدور از خوابش به بيرون درز كرده و كسي رو مورد هجمه قرار داده .. ولي..

جيمز خودشو با يويوي صورتيش اشتباه گرفته و مرتب حركتهاي نوساني نا منظمي انجام مي ده و از در مي ره تو ديوار.. از ديوار به تخت.. تخت به پنجره ..پنجره به سقف و اينا !

لوپين از روي تخت ميوفته پايين و ميگه:
- چي شده ..چي شده؟.. خشم شبه؟.. اذونه؟.. بمبارانه؟.. هواييه.. زمينيه؟.. ها ؟!

- پروفسور.. پروفسوور..پروفسووور!.. دزديدن..بردن.. خوردن.. كـ.. كــ كـــشتن!()
- چيه جيمزي؟.

جيمز درحالي كه همينطور به سيكل به در و ديوار خوريش ادامه مي ده گفت:

- بردن.. استاد كوروشيا و .. كروشاوو..كروواشوو!.. همون.. اونو بردن.. نيست.. نيست!

دامبلدور ريششو نوازش مي كنه و در حالي كه پتو رو دور خودش پيچيده از تخت مي پره پايين و ميگه (هفت تا كار رو باهم!*:):
- نترس من قايمش كردم.. فكر كنم دير يا زود لردولدمورت به ما حمله مي كنه!
- همه فرار كنين.. همه قايم شين.. ما هممون مي ميريم.. .ما ميميريم!..
-


---------
* اگه فكر كردي هفت اشتباه محاسباتي، تايپي، نگارشي، بي سواتي و يا از اين قبيله اشتباه كردي.. براي قشنگي هم نيس.. فقط و فقط براي بيشتر هري پاتري شدن رول هستش!

خب منم بيام يه چيزي بگم!

در مورد تغيير نامها:همونطور كه احتمالا مي دونيد انجمن رول هاگوارتز در حال تاسيسه و تقريبا قراره در خدمت هاگوارتز و اساتيدش قرار بگيره اما با تغيير نام كلاسها هم نمي تونيم به كتاب نزديكتر بشيم. تو كتاب هم از لفظ كلاس گياهان جادويي و هم از لفظ گلخانه شماره ي فلان (چون گلخونه ها يكي دو تا نبودن!) استفاده شده و براي كلاس گياهشناسي به گلخونه مي رفتن. ولي ممكن بود براي اين كار به كرت سبزيجات و جاي ديگه اي هم برن، در نتيجه گلخانه مطلقا به كلاس گياهان جادويي متعلق نيست و دخمه ها هم فقط به كلاس معجون سازي. اما ميشه براي كلاس معجون سازي_ براي يه جلسه تدريسش يا تكليفش_ به يكي از مكانها در دخمه رفت. نمي دونم تونستم منظورمو برسونم يا نه.

نقل قول:

اگه از همين تاپيكها استفاده كنيم عملا سردرگمي بيشتري ايجاد كرديم. به فرض اينكه وقتي ترمي نيست و بين ترمها قرار داريم اين انجمنها رول بشه. بعدش دوباره توي ترم بياد تدريس انجام بشه توش. اين خيلي گيج كننده ست.

اگرهم بخوايم تدريس و اينا در يك امتداد و رول باشه تقريبا غير ممكنه..

در ضمن ما نمي تونيم براي كلاسهايي مثل تغيير شكل و وردهاي جادويي و دفاع در برابر جادوي سياه اسمي غير از اين انتخاب كنيم چون جاي ويژه اي نداشتن.

از اين گذشته اين انجمن رول براي اين داره ايجاد ميشه كه بشه غير از تدريس و تكليف فعاليت رول ديگه اي هم در هاگوارتز باشه. اين تاپيكها و كلاسها عموما به درس دادن و تكليف ارائه كردن و يا نمره دادن و غيره اختصاص داره و قضيه ي اينها به كل از رول پلينگ جدا بوده.

كلاس به نظرم كلاس باشه راحت تريم!


كلاس نجوم و ستاره شناسي > برج نجوم


كلاس گياهشناسي > گلخانه ها

من فقط با اين دوتا موافقم. اگه قراره تغييري بديم اينطوري بهتره..
دلايلمو تو ميخونه به ايگور مي گم.

به پيوز:
خودتون يه داوطلب اعلام كنيد تا مدير نظرشو بگه.

در گوشه ي اين كلبه ي متروكه و خاك آلود هم مي توان ردپاي جادو را يافت. مي توان در اين خانه ي فراموش شده و خاك گرفته در جستجوي ناهمگوني ها وارد شد و حضور نيروهاي جادويي را احساس كرد.

جادو هميشه از خودش ردي به جا مي ذاره و اين رد رو ميشه از تغييرات محيط پيرامونش پيدا كرد. جادو طبيعت رو غيرعادي مي كنه و در اين قانون هيچ استثنايي وجود نداره. رد جادو به راحتي آشكار ميشه.

- اين مكان با جادو آشناست!

دامبلدور در جستجوي رازهاي نهفته ي تام ريدل در عميق ترين و دورترين نسبتهاي او سرك كشيده و تا به اينجا به دنبال رمزهاي مخفي زندگي لردولدرمورت پيش رفته.

دامبلدور اكنون در خانه اي كه سالهاست كسي در آن پا نگذاشته است وارد شده و به دنبال بوي جادو هر كنج و زاويه ي اين خانه ي كهنه را وارسي مي كند.

غرور تام ريدل بيشتر از هر دشمن ديگه اي به اون آسيب زده و او را در برابر خطر فاش شدن رازهايش توسط دشمنانش بي دفاع كرده است. او هرگز تصور هم نمي كرد كه روزي آلبوس دامبلدور پا به اين خانه ي قديمي بگذارد و در جستجوي جادو _ كه لرد ولدمورت تصور مي كرده مي تواند از روح با ارزشش محافظت كند_ اين كلبه ي رو به ويراني را با چشمان آبي نافذ و نكته سنجش مورد بررسي قرار دهد.


او اكنون اينجا بود و با طلسم محافظي كه به سرعت خودش را نشان داده بود دست و پنجه نرم مي كرد. به يقين اين محافظ هرچقدر هم قوي باشد در برابر خرد و مهارت دامبلدور و قدرت باورنكردني چوب ارشد دوام چنداني نخواهد داشت.

درست در زير اين كفپوش چوبي پوسيده صندوقچه اي بود كه با انواع طلسمها محافظت مي شد تا از گنجينه ي درونش نگهباني كند.. تكه اي از روح تام ريدل كه به گمان خودش بسيار با ارزش بود؛ جا خوش كرده بود.

طلسمها يكي پس از ديگري در برابر اين مهاجم قدرتمند از پا درميامدند و محو مي شدند. بدين ترتيب با هر چرخش و تكان چوبدستي برتر قدرت برتر پيرمرد ريش سفيد بر نيروي ضعيف جوان بي مو قالب مي شد و گنجينه يك قدم نزديك تر مي شد.

در پايان باز شد. صندوقچه مانند صدفي كه به اختيار خودش مرواريد درونش را عرضه مي كند، دهان باز كرد و انگشتري با سنگي سياه را كه نگين آن بود بر آلبوس دامبلدور پيشكش كرد. تكه اي از روح عليل لرد ولدمورت!

سنگ زندگي مجدد...دومين يادگار مرگ يا به بيان بهتر يادگار برادران پاورل.. باور كردني نبود ولي حقيقت داشت. علامت يادگاران مرگ بر روي سنگ سياه حك شده بود. مثلث، دايره و خط عمود.. با اين سنگ چه كساني را كه نمي توانست از مرگ بازگرداند.! اما نه كاملا، مردگان ديگر به اين جهان تعلق ندارند و نمي توانند در آن زندگي كنند.

ولي شايد براي چند لحظه بتواند با آنها صحبت كند. با پدرش، مادرش و خواهر كوچكش آريانا.. فقط چند لحظه ي كوتاه.. فقط چند لحظه!

دامبلدور گويا به خود التماس مي كرد. تنها چيزي كه اكنون مي خواست ديدار عزيزانش بود. مانند كودكي كه يك اسباب بازي را بخواهد لبه ي رداي خودش را مي كشيد. او آن را مي خواست!

دامبلدور يادگار اول برادران پاورل را روي لايه ي قطور گرد و خاك كه به ضخامت يك فرش بود گذاشت و يادگار دوم را در دست گرفت. طلاي انگشتري مي درخشيد ولي سنگ سياه درخشندگي بيشتري داشت.

انگشتر را گرفت و در انگشتِ انگشتري دست چپش انداخت. بسيار ساده و آسان.. چه راحت ازآن او شده بود. فكرش را متمركز كرد و به ديدار روح والدينش فكر كرد. به زودي آنها را مي ديد.

نه ..نه .. اين امكان نداشت. طلسم سياه و پليدي دست او را مي بلعيد. چرا چنين حماقتي كرده بود؟ چرا فكر مي كرد تام ريدل يا روح ناقصش به اين راحتي تحت فرمان او قرار مي گيرند. اين طلسم كشنده او را مي كشت و او آرزوي ديدار والدينش و آريانا را با خود به گور مي برد.... به آرامگاه سپيد!


ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

اين تاپيك به سنگ زندگي مجدد و روح در گذشتگان محفل تعلق داره و به طور معمول به همين شيوه ي تك پستي ادامه پيدا مي كنه.. طنز يا جدي هم چندان فرقي نداره مهم پرورش موضوعه

دامبلدور اين سنگ رو از توي انگشتر پيدا كرد و اونو داخل يك اسنيچ طلايي براي هري به يادگار گذاشت. همونطور كه مي دونيد هر بار كه هري اسنيچ رو لمس مي كرد اين جمله روي اون حك مي شد:"در پايان باز مي شوم!"

محفليهاي عزيز توي اين تاپيك نشون بديد كه محفل و محفليها هيچ وقت نمي ميرن!

[spoiler=خلاصه ی داستان]خلاصه ی سوژه از اول تا انتهای پست آلبوس دامبلدور ( تا آخر همین پست) :
هری پاتر، آلبوس دامبلدور و محفلی ها رو از خونه ی گریمالد بیرون میکنه. محفلی های در به در در یک شب بارونی وقتی که موش آب کشیده شدن، پیامی از ولدی کچل دریافت میکنن که توش ازشون دعوت شده به سیاهی روی بیارن.

آلبوس دامبلدور و محفلیا، چاره ای جز اینکه قبول کنن نمی بینن. بعد از گذشت مدت کوتاهی، هری پاتر بعد از با خبر شدن از سیاه شدن محفلیا، از کارش پشیمون میشه و با کلی دردسر، بالاخره موفق میشه با انداختن نجینی توی معجون مرکب پیچیده اش، به شکل اون در بیاد و وارد خونه ی ریدل شه، تا شاید بتونه محفلی ها رو برگردونه. محفلیا که هنوز ته دلشون سفیدن(!)، بعد از شناختن هری در قالب نجینی، به فکر فرو میرن که چطور از خونه ی ریدل خارج شن... [/spoiler]

بابت ویرایش عذر میخوام از آلبوس دامبلدور عزیز، ولی لازم بود واقعا یه خلاصه!
__________________________
شبانگاهان تا نسيم سحر.. برف اومد تا كمر!() اهمم.. دوباره ضبط مي شه..

قيييوووو ويين! (افكت برگشت به عقب!)

شبانگاهان در اتاق زيرشيرووني دامبل و دوستان مثل يوگي و دوستان دور هم جمع شده بودند و موز مي خوردند.

ساعتي پيش دامبلدور زنان و مردان محفل رو نيمه شب با ققنوس هاي درخشاني كه به درخشندگي ريشش بودن به اتاق زير شيرواني دعوت كرده بود و به ققنوس سفارش كرده بود كه به محفليون سفارش كنه كه جلسه محرمانه و مهمه..

نيم ساعتي قبل جادوگران و ساحرات محفلي يكي پس از ديگري در اتاق زير شيرووني كه احتمالا در گذشته هاي دور به ادي ماكاي تعلق داشته _ شواهد و قرئن حاكي از آنست كه جورابهاي متعدد و بوي جوراب مانتي فقط مي تونه به ادي ماكاي مرگخوار جورابشور ربط داشته باشه_ جمع شدند و به ريشهاي سپيد دومبول و خرد بيكران و قدرت بي نهايتش چشم دوختند!

ملت:

دامبل بعد از اينكه همه رو در اتاقش جمع كرد اول به همه ي محفلي اعلام كرد كه چقدر دوسشون داره و بهشون افتخار مي كنه و بعد نفري يه موز و يه كلوچه و يه قاقالي لي به همه داد و رو كول جاسم استخدامي پريد _ تا قدش بلندتر بشه و بتونه همه رو ببينه_ و شروع به سخنراني كرد.

- اهم.. يك دو سه امتحان مي كنيم.. خب.. عزيزان من همتون مي دونين كه هر اومدني يه رفتني داره و همه يه روز ميان يه روز مي رن يا اينكه يه شب ميان و يه شب مي رن.. خلاصه اينكه ميان و مي رن.. شما رو اينجا جمع كردم كه يه خبري رو بهتون بدم ..بعله؟ وينگارديم له وي يوسا.. چندبار بگم وسط حرف بزرگترا نپر؟! از اين مرگ كوفت كنا ياد بگيريد!

دامبل از پشت جاسم طلسمي نثار جيمز مي كنه كه در حال پچ پچ كردن با تدي بود و دوباره به سخرانيش ادامه مي ده:

- خب داشتم مي گفتم كه مي خوام يه خبري بهتون بدم ...فقط حواستون باشه هول نكنيد و پس نيوفتيد چون من حوصله ي نعش كشي ندارم..

دامبل بعد از اينكه مطمئن ميشه همه آمادن دست ميكنه تو ريشش و يك چيز دراز و مخوف بيرون مياره..

- جيييغ
جيمز غش مي كنه و ميوفته بغل تدي!

- نترس پسر .. اين پدرته هريه.. خودشو شبيه نجيني كرده.. ما بايد برگرديم به خونمون!

با شنيدن اين خبر تمام محفليون از شوك وارده پس ميوفتن..

- مي دونستم خيلي خوشحال ميشيد.. ولي مشكل اينه كه.. ما چجوري بايد از اينجا فرار كنيم!؟

بسيج بيست و چند ميليوني.. حركتي هماهنگ.. اتحاد و انسجام ريوني ..اقتدار و اينا.. نوآوري و شكوفايي مرليني. همه و همه در اين پست و همه و همه در تالار ريون. همونشب از شبها كه ملت براي تمرين نمايش هملت در تالار جمع شده بودند و هركس نقشي را برعهده داشت. در همان شب كه گلگو ويلي را برد و همان شب كه لوني، ببخشيد لونا بر جنازه ي آرنولد(!) خويش گريست و شتر را از آنجا راند تا بر سر آرنولدش نخوابد.

در همين شب بود كه گلگو و ويلي گم شدند و بسيج بيست و چند ميليوني ريونيها به دنبال آنها تمام تالار را زير و رو كردن. از مرلينگاهها گرفته تا حمام ها، خوابگاهها، زير مبل، روي مبل، كنار رونا، توي شومينه، كنار شومينه، تاپيك ارتباط با ناظرين، تالار عمومي، همايش ذهن برتر ، باغ وحش، تالار جشنها و در آخر شبي از شبها!

مري باود، ملقب به بانوي ريون در نقش ژانگولر اعظم جلوي همه راه مي رفت و با شلاق و چماق اعضا رو وادار مي كرد كه اول برن ترينها راي بدن دوما برن تو هاگوارتز ثبت نام كنن بعد هم دنبال عسل برگردن

فيتيلوس فتيل ويك (!) رو به مري در حالي كه هنوز هم اشتياق زيادي به دعوا و دوئل داشت در حالي كه چوبشو جلوي صورت مري تكون مي داد گفت:

- بانوي ما به نظرت بهتر نيست دنبال گل گلي بگرديم؟.. اوهوم همون گلگو رو مي گم باب.. فكر كنم اون حداقل يه شيش متري قد داره راحت تر ميشه پيداش كرد خو

- اينجا فقط من آستاكبارم.. وقتي ميگم عسل يعني عسل.. يا البته يه بار هم گفتم اسل ..حالا دقيقا نمي دونم عسل يا اسل يا اثل ..خلاصه بايد عسل رو پيدا كنيد.. در ضمن تازه يادم اومد من كه كتبي دارم حرف نمي زنم كه دارم شفاهي حرف مي زنم پس اثل و مسل و اصل اينا نداريم.. عسل رو پيدا كنيد.

مري با چند ضربه ي شلاقش فيتيل رو فرستاد دنبال پيدا كردن ويلي و خودش هم مشغول شلاق زدن بقيه ي ريونيها شد؛ البته در ميانه ي كار همه با هم تصميم گرفتن كه فليت رو روي سر مجسمه ي رونا بنشونن تا وسط كار گم نشه!

ليلي: بياين بريم جنگل شايد رفته باشن اونجا!

لونا: آرنولد.. آرنولد.. اين چه آستاكبار بوقي بود كه ما رو به هم پيوند داد آخه من با اين مرباي پف كوتوله چه كنم آخه؟!

آرنولد: _____________(مريض از دست رفت..دس شد!)

آلفرد: عهه..يه سياهچاله!

بادراد: من يه شپش تو ريشم پيدا كردم!

هوكي: من كلاهمو گم كردم.. اصلا شوخي بامزه اي نيست بيايد پسش بديد!

- هونقهوووو هووونقعههه!
-

ويولت و گلگو در حالي كه كودكي در دست داشتند در كنار كوبه ي برنزي عقاب وايستاده بودند و به همه دونقطه دي مي زدند.

كسي كه هم خوب بنويسه هم همه جا بنويسه هم يه نويسنده ي خصوصي نباشه.. بهتر بودن فقط اين نيست كه خوب بنويسي.. خيلي ها خوب مي نويسن ولي خيلي ها مردمي و بي قيد و شرط نمي نويسن.

نارسيسا مالفوي نود و هفت ساله!!

جيمز بي جيمز.. فقط تدي..

دليل: اولا به خودم مربوطه..دوما مي خوام پارتي بازي كنم..حالا رفيق بازي هم ميشه اسمشو گذاشت.. سوما مگه فقط شما مي تونيد رفيق بازي كنيد؟ مگه فقط شما مي تونيد با پاتري بازي جانب دوستتون رو بگيريد و سايت رو خراب كنيد.. مگه فقط شما بلديد بي انصاف باشيد؟ (اين شما كيست؟!)

تدي آلبوس ريموس لوپين!
سوژه ي رانده شدگان فقط براي جيغز نبود كه!

رو اونور ريشمو نكش بچه.. عجب بچه ي شيطونيه ها.. خب باشه به دخترم راي نمي دم..راي من هوكي.. وزيري كه جن شد. اين خودش خيلي خاصه!

ريموس لوپين..

به نظرم خيلي برازنده ش اين رنك چون به جاي دادوقال سر چيزي كه حقش نيست ، مشكلات رو كاملا واقع بينانه قبول مي كنه و درصدد رفعش برمياد. اينجوري قدرت رولش هم روز به روز بالاتر مي ره.