با نام مرلین و یاد سالازار برنامه ی این هفته را آغاز می نماییم !

بنا بر گزارش های رسیده ، پرزیدنت آبرفورث دامبلدورنژاد ، پس از خالی کردن تمایلات خشونت بار خویش بر سر گروه خفنز ارزشیسم ، و ضرب و شتم و بیرون راندن آنان از سایت در مصاحبه ای با خبرگزاری جادوگران ، با ابراز رضایت قلبی از عمل خویش اظهار داشت : اینجا حرف حرف من است و من تو دهن هرکسی که مرا آدم حساب نکند می زنم . موهاهاهاها !

وی در پاسخ به این سوال : مگه کسی شما را آدم حساب نکرده بود ؟ اینجا که تمام مدت حرف ، حرف شما بود و می زدید ( ویرایش می کردید ) و می کشتید ( پاک می کردید ) و غیره و ذلک ؟

فرمود : فضولی موقوف !

و در پاسخ به این سوال که : چرا با خروج ارزشی ها از سایت فعالیت خود را کاهش داده اید و بیشتر به سایت دیگر خود سر می زنید ؟

اظهار داشت : فضولی موقوف !

و در پاسخ به این سوال که : خوب شما که توانایی فعالیت مستمر در دو سایت مختلف را ندارید ، چرا دست از دودستی به جادوگران چسبیدن برنمی دارید تا راه برای فعالیت دلسوزان واقعی سایت باز شود ؟

فرمود : ما تا خود قیامت موعود ، بر سنگر خود تکیه می زنیم و پوزه ی فضولان و ارزشیان و هر که بر ماست را به خاک می مالیم تا هر که با ماست ، بر مسند فعالیت در سایت تکیه زند . و باز هم فضولی موقوف !

و چون خبرنگار واحد مرکزی خبر قصد سوالات بیشتری را داشت ، به تقلید از وزیر معرفی شده برای آموزش و پرورش ماگلی فرمود : شما بیشتر از کوپنتان حرف زده اید و حرف دهنتان را بفهمید و ...

در پایان ، خبرنگار واحد مرکزی خبر به کهریزک جادوگرانی ( انجمن آزکابان ) هدایت شد و پس از ضرب و شتم توسط ناظرین آن انجمن به دیوانه سازان تسلیم گردید .

با توجه به اینکه نزدیک به 8 ساعت از رزرو فرد قبلی میگذره و هنوز پستش رو ارسال نکرده ، من از پست ریگولوس ادامه میدم .

********************

ریگول سر راهش یه لقت ( !!! ) محکم میزنه به بلاترکس که پخش زمینه و خمیرشو در میاره . آبرفورثم یادش رفته که باید بره محفل و کلنگش رو مث شمشیر سامورایی تکون میده : می کشمت سوژه نفله کن !

مرگخوارها پخش زمین شدن و دارن قاه قاه می خندن و البته زیرچشمی به بلیز نیگا میکنن ببینن کی قراره بدبختیاش شروع بشه . بلیزم بهشون دهن کجی می کنه : من که هنوز شیرشو ندوشیده بودم ! ی ی ی ی ی !

نارسیسا با افاده نگاهی به بقیه میندازه : ریگولوس مذکره یا مونث ؟

بلاتریکس : خاک تو ننگت سیسی ! تو نمی دونی مذکره ؟

نارسیسا : این حرفای بی اصالتانه چیه بلاتریکس ؟ خاک تو چی ؟

بلاتریکس : خوب چرا سوالای چرت می پرسی ؟

نارسیسا : چرت نپرسیدم ! میگم اگه ریگولوس مذکره پس چطور میشه شیرشو دوشید ؟

دراکو : عررررررررررررررر ... عرررررررررررررر ... سفیدبرفی من چرا شده ریگولوس ؟ عررررررررررررررر

همه به خاطر این حقیقت عجیب که در برابر چشمانشون ظاهر شده به فکر فرو میرن و متنبه میشن . قدح خاطرات تحصیلی لرد از دست دراکو می افته و می شکنه و دراکو بی توجه به نگاههای خشمالود ولدک پخش زمین میشه و دستا و پاهاشو روی زمین خاکمالی میکنه : عرررررررررر ... من سفیدبرفی خودمو می خوام ... عررررررررررررر

ریگولوس شیهه ای از سر شادی می کشه و جفتکی می زنه و از در ویلا میپره بیرون . آبرفورثم دنبالش . در همین حال صدای خر و پف خرناسانه ای از توی اصطبل به گوش میرسه . همه به طرف اصطبل میرن و میبینن که سفیدبرفی اونجا خوابیده و جادوگر پیری هم که خیلی جیگر و گیزره کنارش چرت میزنه .

همه به بلیز نیگا می کنن که دوباره بره و سفیدبرفی رو ببوسه و بلیز نامردی میکنه : سهمیه ی بوسه های امروز من تموم شده ! من که نمیشه همش به جای در و داف برم سراغ اسبای پیر پاتال شما و ماچشون کنم .

بلیز سوت زنان از محل متواری میشه و دیگران به هم خیره میشند تا ببینند چه کسی شهامت بدبخت شدن و ماچیدن سفیدبرفی رو داره .

زن با کلاس شروع می کنه به جیغ کشیدن : پسرررررررررررررررم ! تو کی زنده شدی ؟ تو چرا مث من نیستی که صورتت رگاش بزنه بیرون و دستاتو اینجوری ( مث خوابگردا ! ) تکون بدی و اصالتت رو حفظ کنی ؟ اون داداش بیرگت کجاس ؟

ریگولوس تا میاد حرف بزنه و بگه که خودش زامبی نیست و داداشش دیگه یه ارزشی به تمام معناس ، تلنگش درمیره و بوش می خوره به دماغ آلبوس و آلبوسم عطسه می زنه و کلنگش از ملاجش میزنه بیرون .

آلبوس : وای وای دکوراسیونم به هم ریخت !

مورتلیک از پشت سر میاد و کلنگ خودشو می زنه تو ملاج آلبوس و نصف صورت طرف میپره ولی کلنگه جاشو اون وسط پیدا می کنه و لم میده تو مخش . آلبوس از دکور جدیدش راضی میشه و یه دستی به صورتش می کشه و خورده مغزشو که رو ریشاش پاشیده جمع میکنه میذاره تو دهنش : خوشمزه س ! بازم از این دسرا داری ؟

مورتلیک بهش گیر میده : دسر ؟ من دسرم کجا بود ؟ نکنه تو خیال کردی من اینجا پیدام شده که هی دسر بدم دستت و تو هم کوف کنی ؟ اصلن کی گفته که زامبی جماعت باید مغز خودشو بخوره ؟ زامبیم زامبیای قدیم .

و همینطور که داره غر میزنه کلنگ دیگه ای برمیداره و محکم می کوبه روی یه قبر و زامبی جدیدی از توش می پره بیرون : یوهاهاهاها ! منم قدرتمند ترین جادوگر جهان ! کسی که تا حالا از هیچ وردی شکست نخورده !

دامبل زامبی نیشخند می زنه : البته به جز اکسپلیارموس .

زامبی جدید با خشم به دامبلدور کلنگی نگاه می کنه : تو پیرمرد زاقارت ! چطور جرات می کنی اسم اون ورد رو به زبون بیاری ؟

دامبل زامبی : جرات می کنم تام ! خیلی خوبم جرات می کنم سیا سوخته ی زبون دراز . ننت بهت یاد نداده با معلمت مودب حرف بزنی ؟

عزیز من، شما هم مثل آرگوس و ریگولوس سوژه رو منحرف کردین!پست شما باطله!

اخطار جدی:اگه یه پست دیگه ای اینطوری دیده بشه، بی چون و چرا پاک خواهد شد!

فیلچ می پره طرف ارنی و چسب زخم رو می گیره و میره سراغ ابرکسس که لبشو که زخمی شده بود پانسمان کنه.

ریگولوس: باب این فرمانده مارکوس داره میمیره که ! به داد اون میرسیدی اول !

آرگوس : ارباب جون ! اول ارباب مالفوی !

ریگولوس سر فرمانده مارکوس رو بلند میکنه و فرو می بره تو تشت آب . آبم قارت قارت وارد حباب میشه . بعد که پر شد چسب آواریومم مسچسبونه روش . فرمانده مارکوس چشماشو باز می کنه و می خواد بلن شه . ارنی جیغ میکشه : نذارین بلن شه ! چسبش وا میشه ها !

آرگوس که از چسب مالی ابرکسس فارق (!) {فارغ ؟} شده میشینه رو شیکم فرمانده مارکوس و چون قوزی هم هس ، دو نقر حساب میشه و فرمانده هه لهیده میشه روی زمین و قارتی تلنگش درمیره .

صداش اونقدر بلن بوده که در باز میشه و یه پیرمرد غرغرو میاد تو : آهای ... اینجا چه خبره ؟ این چرا وسط اتاق خوابیده ؟ اون چرا لباس نداره ؟ هوی قوزی ! قوز خوشگل تر از این نداشتی برداری بذاری تنگ کمرت ؟

در دفتر با صدا گرررررروووووووووووووووومپ! باز میشه و محکم میخوره به ارنی که داشته واسه ریگولوس قلچماقی می کرده . یه جادوگر پیر ولی هیکلی می پره وسط و محکم یقه ی ارنی رو میگیره و می کوبتش به دیفال (!!!) : اوهوی تو ! یعنی چی که میای وسط یه عده قلچماق و به « قلدر » میگی « غلدر » ؟ هان ؟

بعد ارنی رو پرت می کنه از پنجره بیرون و منتظر میمونه (میمونه نه ! می مو نه ) تا صدای ترکیدنش بیاد ولی چون صدایی نمیشنوه از پنجره آویزون میشه بیرون و میبینه که ارنی از میله ی پرچمی که عکس ماهی مرکب روشه آویزونه . دستشو دراز میکنه و طرفو میکشه تو و میندازتش یه گوشه . دوباره برمیگرده طرف داخل اتاق و اینبار یقه ی ریگولوس رو محکم میگیره و تکون میده : یعنی چی که تو به جای « میخوام » مینویسی « میخام » ؟ هان ؟

و ریگولوسم پرت می کنه یه گوشه ی اتاق و حواسش نیست که قبلا ارنی رو انداخته اونجا و درنتیجه ارنی تبدیل به سس مایونز میشه . نگاهی به عکس فینیاس که روی دیواره میندازه : اصن کی گفته این پیرمرد عضو اینجا باشه ؟ هیشکی حق نداره از من مسنتر باشه اینجا .

و یه مشت می کوبه وسط تابلوی فینیاس ولی فینیاسی که توی تابلو نشسته یه راکت تنیس درمیاره و با یه بک هند (!!!) می کوبه تو دست این بابا و دستش شپلخ میشه .

یارو همینجور داره چشماشو دور و بر اتاق می گردونه تا به یه چیز دیگه بتوپه که ریگولوس به زور از جاش بلند میشه و یه تف کف دستش میندازه و موهاشو صاف و صوف می کنه و می پرسه : جنابعالی کی باشین که بی اجازه پریدین وسط دفتر ؟

یارو خیلی خشانت بار و با نگاهی ایرادگیر به سر تا پای ریگولوس چشم میندازه و با تکبر میگه: من ؟ خوب معلومه دیگه ! ارزشی گیزر ! حالا اون دستاتو برو با آب بشور کله ی خودتم با چار تا شامپوی ضد شوره و ویتامینه و خرت و پرتای دیگش تمیز کن تا ببینم مورد منکراتی داری یا نه .

نام : مورتلیک
نام خانوادگی : می خوای شناسنامه برام بگیری ؟ پلیسی ؟ می خوای منو لو بدی ؟ نمیگم !!!

چوبدستی : از چوب فندق با ریسه ی قلب اژدها ... البته چند سال پیش شکستنش . به خاطر معاملات غیرقانونی که به من نسبت داده شده بود و هرگز اثبات نشد !!!

سن : بالای 200 سال ! البته اینو میگم چون نمی خوام برین از ثبت احوال سجلمو بگیرین و بفهمین دور و بر 70 سالمه .

گروه : نمیشه گروه نداشته باشم ؟ آخه سنم زیاده ... گمونم یه 150 سالی از وقتی مدرسه می رفتم گذشته باشه . یادم نیست گروهم چی بود خوب ! ولی اگه زورکیه ، چون به خلاف کاری معروفم گمونم همون اسلیترین بهتر باشه برام .

توضیحات اضافی : فضولی ؟ پلیسی ؟ نکنه می خوای منو لو بدی ؟ راستشو بگو چقدر جایزه برام تعیین کردن که خودم برم بگیرم . از من مستحق تر پیدا نمیشه . هرچند ، اون قدیما شاخی بودیم برای خودمون . حتی اون ماندانگاس بی خاصیت هم از رو دست من روشهامو کپی می کرد . اگه به خاطر اون راسوهای عجیب و غریبی که داشتم نژادشون رو عوض می کردم تا به جای ابوالهول بفروشمشون نبود ، هرگز لو نمی رفتم و الان ثروتمندترین مرد دنیای جادوگری بودم .

تایید شد!

گالیون - ماهی مرکب - حسرت - علامت شوم - کتاب - جارو - اژدها - قطار هاگوارتز - شنل نامرئی

چند گالیون بیشتر نداشت . با این پول حتی نمی توانست یک فلس از ماهی مرکب دریاچه را بخرد ، چه برسد به کتاب « ماجرای جاروی شجاع و اژدهای خبیث » که برادر کوچکش سفارش داده بود .

نگاهی به علامت شومی که بر ساعد داشت انداخت . روزگاری با نشان دادن همین علامت تمام کوچه ی دیاگون خالی میشد و میتوانست هرچه میخواهد از مغازه ها بردارد ولی حالا تنها به درد این می خورد که شخص ناشناسی ، او را زیر چرخ های سهمگین قطار هاگوارتز بیندازد .

با حسرت به آن پسرک ابله عینکی نگاه کرد که شنل نامرئی گرانقیمتی را روی بازویش انداخته بود و همراه با دختری مو وزوزی و پسری کک و مکی ، از روبرو نزدیک میشد.

شاید دزدیدن آن شنل می توانست به خرید کتاب کمک کند ؟ چوبدستیش را در دست فشرد و به آنها نزدیک گردید . شانس با آن ابلهان یار بود . زن چاقی با حداکثر سرعتی که می توانست به آنان نزدیک شد و به سمت مغازه ای کشاندشان . سردر مغازه با زرق و برق بسیار نوشته بود : وسایل شوخی و خنده ی برادران ویزلی .


تایید شد!