سلام!
خیلی وقت بود که یه تاپیک درست و حسابی توی این انجمن ندیده بودم این رو هم با دیدن عنوانش جذب شدم!
خب نگاه کنید این که ما بگیم که نویسنده های ایرانی توانش رو ندارن که همچین داستانهایی رو بنویسن باور کاملا غلطیه ! همون جور که شما کماکان می بینید نویسنده های معاصر و قدری مثل همین هوشنگ مرادی کرمانی که الان داستاناش به همه ی زبانها ترجمه شده و کلی هم معروفه! یا جلال آل احمد!
و اینکه اگر می تونن به این سبک ها بنویسن قاعدتا باید به سبک فانتزی هم بتونن بنویسن اما اینکارو کردن! چرا؟؟ اونش به من و شما ربطی نداره!
اما خب خیلی نویسنده های جوان و گمنام با قلم خوب هستن که شاید هیچ وقت اسمهاشون به گوشمون نرسیده باشه نمونه هاش رو می تونید در قسمت مقاله های اینجا و آکادمی فانتزی به وفور پیدا کنید!(یه عالمه وبلاگ داستان هم هست!) اما خب همون طور که می دونین وزارت ارشاد خیلی گیزر میده که نه داستان شما غیراسلامیه فرهنگ غرب رو رواج میده فلان بهمان!
من و یکی از دوستام هم تابستون گذشته قصد داشتیم یه سری داستانهای کوتاه و فانتزی رو کتاب کنیم... بعد از همون اول انقد بد برخورد شد که دیگه ما ترسیدیم پی گیری کنیم!(حالا چرا ترسیدیم؟!
)
خلاصه اینکه اگه پاش بیافته ایرانی ها هم می تونن از این چیزا بنویسن(شاید نه به این خوبی برای اینکه در کل داستان نویسی اونم به سبک نثر شاید فقط حدود صد سال باشه که رواج پیدا کرده اینجا اما توی غرب و کشور هایی مثل یونان هزاران ساله که بوده) !
آهین یه دلیل دیگه هم داره که دوستان عزیز هموطن ما عموما نوشته های بازارگرم کن می نویسن از همینا که کتابهای مورد علاقه ی دخترای دم بخته!
مثل دوستان عزیزمون آقایان م.مودب پور و اونی که اسمشو یادم رفته! چون متاسفانه مردم اصلا کتاب خون نیستن و اگه کتاب بخونن یا از همینایی که گفتم می خونن و چیزایی برای ترویج خرافه مثل فال و اینجور خزعبلات! یا کتاب کمک درسی! یا از اون نوشته های دهن پر کن مال نویسنده های روشن فکر که حتی اینا نمی دونن راجع به چی دارن حرف می زنن فقط 4 تا اسم حفظ می کنن که بیان جلو بقیه افه بذارن!
خلاصه وضعیت اینجوریه!
به امید فرداهای بهتر!(اوه مای گاد
)