هلا آمبر که گیج و ویج هستی
نگو دل را به "چیز" مورف بستی
بدیدم دوش منت می کشیدی
پی وی نقشه هایی می کشیدی
بگفتی گر تو را بستاند امروز
نمایی زوپس را بهرش تو میسور
سرت بی چیز مانده، بی کلاهی
کلاه وی به جرم "چیز" خواهی؟
نگیرد او تو را گوید که زشتی
ازین جلف بازیات آخر چه کِشتی؟
برو عبرت بگیر از بخت عله
نباشد این منو جز پشم گله

================

ولی به هرحال، باشد که وزارت نباشد!

خوب... با توجه به شرایط سختی که هری توش بزرگ شده، رفتارهای غیرطبیعی که نشون می داده کاملا قابل توجیهه. درنتیجه انتقادی بهشون نمی تونم داشته باشم.

ولی یک کار بی نهایت احمقانه اش همونه که بچه ها هم قبلا اشاره کردن: من اگه جای هری بودم قبل از اینکه با یه رویای احمقانه، جون خودم و بهترین دوستانم رو به خطر بندازم، یه نگاهی به آینه جادویی که سیریش بهم داده بود مینداختم!

دومین کاری که اگه هری بودم انجام می دادم مربوط به دوران مشگی ایشونه: وقتی می دیدم خانواده ای که منو دارن بزرگ می کنن به یه سری چیزا حساسند، اینقدر کرم نمی ریختم و اذیتشون نمی کردم.

پسره ی $%^&% با اون مارمولک بازی هاش روی دراکو رو سفید کرده بود!

بعدشم خیلی بی سلیقه بود! وقتی هرماینی هست جینی دیگه کدوم نقطه چینیه؟

هرچند که هرماینی هم خیلی خر بود که از رون خوشش میومد. :سوت

خوب مشخصه که پروفسور فلیت ویک!

راستش را بخواهید شخصا قصد رای دادن در این تاپیک را نداشتیم زیرا به نظر ما مورفین و جیمزک جیغولک در یک سطح از عالی ترین به سر می برند.

ولی به احترام نمره 16 ای که از بانو مروپ گرفته ایم، به فرد مورد نظر ایشان رای می دهیم:

جیمز سیریوس پاتر

ایده ی دوئل، طبیعتا!

بانو هلگااااااااا (اشک شوق و شکلک بغل با حفظ شئونات آسلامیک و غیره)
از لطف شما سپاسگزاریم. (همان پرانتز فوق)
ولی به گمانم بدانید ما تازه وارد نیستیم، البته شونصد سالی از سایت دور بودیم ولی باز هم تازه وارد به حساب نمی آییم به نظرمان! یادش به خیر... زمانی که تازه وارد بودیم هم... بگذریم... این داستانی دردناک و غیرقابل گفتن است. :)

به هرحال ما نیز رایمان را به یک تازه وارد واقعی می دهیم. پسرک خوش ذوق و بااستعدادمان رون ویزلی

lا نیز با دلورس آمبریج به عنوان جادوگر ماه موافقیم.
هرچند هنوز واقع بینی را به دست نیاورده و حتی پس از سقوط وزارتخانه و مرگ آآن وزیر بوقی (اسمش چه بود؟) باور نکرده که مرگ خورده ها در راهند!!

جادوگر/ساحره عزیز، دلورس آمبریج از پاسخگویی های سریع شما و زحماتی که در دنیای جادو می کشید سپاسگذاریم! (این هم یک گلوله ی برفی بر ملاج مبارکتان! کی گفته ما پیرمردها جنتلمن تشریف داریم؟ اصلنم نیستیم!)

باسم المرلین الشهداء المحفل و المرده خورین

اهالی محترم لندن و حومه، به اخباری که هم اکنون به دست ما رسید توجه فرمایید. (چیزه... این دیالوگ مال رادیو بود؟ سوتی؟ خله خوف... بزن آنتن رو اونور... نه چیزه... منظورم اینه که حروف چین رو از اول بچین!)

توجه... توجه

لحظاتی قبل از به زیر چاپ رفتن این شماره از روزنامۀ وزین و مظهر صداقت در قشر جریده نگاران، پیام امروز، دامّ کاغذ پوستیه العالی، اخباری به دست ما رسید که بنا بر حفظ حقوق شهروندان و خوانندگان، باید به اطلاع شما عزیزان رسانده شوند.

تیتر 1- جیمز سیریوس پاتر، فرشته ی نجات یا قربانی؟

بنا بر اظهارات قهرمانان جان برکف حاضر در جبهه ی چت باکس، بانو مروپی گانت، پس از ابراز درد در ناحیۀ وجدان بابت تنها گذاردن فرزند دلبندشان، به دلیل پیدا نکردن ناحیه ی درد، به شایعه سازی متهم و از چت باکس خارج شدند. ایشان جهت تشویش اذهان عمومی و علی الظاهر به منظور کور کردن جیمز سیریوس پاتر تصمیم به فرزندخواندگی ایشان گرفتند ولی عوامل پشت صحنه اشاره می کنند به دلیل تربیت ناصحیح لرد سیاه و خطر لوس شدگی ایشان به دلیل دردانه ی مامان و شیرینی و قندک بودن و تمایل به جریان یافتن ایشان همچون عسل، وجود برادری شاد و سپید برای ایشان لازم دانسته شده است.

خبرنگار ما، تجویز دکتر مالفوی در این زمینه را، دور از ذهن ندانست.

حال پرسش اینجاست: جهت حفظ جان، چشم، حنجره، یویو و نیز نسل نهنگ ها، آیا لازم است جیمز سیریش را در قسمتی از میدان گریمولد دفن (ببخشید) پنهان نماییم یا همچون همیشه، فداکاری محفلی به خرج دهیم تا منشی درست و سپید در میان مرگخواران رواج یابد؟

تیتر 2- جنگ دوگانه: دوئل ها و امتیازها!

پس از گذشت قریب به شونصد سال از دوئل مرگ خورده ها و محفلی ها، نتیجه ی جنگ هنوز مشخص نشده است. منابع موثق خبر می دهند علیرغم جملات همسوی پروفسور دامبلدور و لرد سیاه، در پس پرده "چیز"هاییست که هیچ یک از این دو نفر مایل به برون افتادنشان نیستند.

خبر رسیده ولدمورت با تیغ اهدایی بانو آیلین تمام ریش های دامبلدور را از ته تراشیده و درعوض، دامبلدور نیز تنها مویی که بانو مروپ به زور و زحمت بر سر فرزندش کاشته بوده را با قدرت تمام کشیده و کنده است. گفته می شود ولدمورت در عزای تنها موی داشته (و اینک از دست رفته) ی خویش، در کافه ی سه دسته جارو بست نشسته و تمام کافه از شیشه ی نوشیدنی کره ای های میل شده توسط ایشان، پوشیده گشته است. صداهای سکسکه های وینکی گونه ای نیز از پنجره های این کافه به خارج نفوذ و کل اهالی هاگزمید را نگران نموده است!

گفته می شود با اینکه برق سر لرد نسبت به روز قبل تغییر چندانی نداشته، ایشان مدام از زیردستانشان می پرسند سرشان براق تر شده یا خیر؟ و البته که پاسخ مرگخواران تاکنون شنیده نشده است زیرا فریادهای کروشیو صداهای دیگر را تحت الشعاع خود قرار می دهد.

قرار است پروفسور دامبلدور و لرد سیاه فردا به صورت کاملا تصادفی، همزمان، نتایج جنگ را اعلام نمایند و گفته می شود امتیازات (صرفنظر از رشوه های رد و بدل شده و حقوق های خارج از نوبت پرداخت شده ی مرگخواران که البته کاملا داوطلبانه (!) به لرد سیاه پس داده شدند) به صورتی کاملا عادلانه اعلام خواهند شد و هرگونه اعتراضی قبل از نطفه، خفه خواهد گردید.

آخرین اخبار را در شماره بعدی به اطلاع شما خوانندگان محترم خواهیم رساند.

خو حالا هروقت هری رو پیدا کردین، بی زحمت بش بگین یه اتولاگین هم بذاره واسه سایت. قربون دهنتون! سرویس شدیم هر دفه... حیف خودمون سواتمون نمی کشه وگرنه دس به کار می شدیم واسه اتولاگین اینجا...

یلداتونم مبارک

1- شخصیت شناسه تان را که می شناسیم... عشق را به ضرب معجون آن به دست آورد و به همان سرعت از دست داد... شخصیت ماگلی تان به عشق اعتقاد دارد؟ آیا تاکنون عاشق شده است؟ چند بار؟

2- ویولت بودلر را کمی به خاطر داریم. وقتی ما وارد شدیم، قبلا خارج شده بود و وقتی ما خارج شدیم، مروپ گانت وارد شد درنتیجه هیچگاه آنقدر همزمان نبوده ایم که شناختی از شخصیت واقعی هم داشته باشیم. ولی نوشته هایتان برایمان جذابند! (این کلام ابدا ربطی به خواستگاری بعدمان نمی دارد تصور نمی نماییم بخواهید چهل و چهارمین همسرمان باشید که به طور کاملا تصادفی دار فانی را وداع خواهد گفت!) سوالی که برایمان پیش می آید اینست که چرا ویولت را کشتید و مروپ را زنده کردید؟

3- وقتی سفید بودید بهتر می نوشتید یا حال که سیاه گشته اید؟ نظر خودتان درمورد عملکردتان چیست؟

همین!