1- بالاخره تن به این ذلت دادم!
2-
- آخ! آی! اوی... رسیدم!

بوکات با کلی گیر و دار بالاخره تونست خودشو از مسیر پر پیچ و خمِ روده (از ارائه توضیحات بیشتر در رابطه با نحوه رسیدن به روده معذوریم! :oh3:) به مغز تام برسونه.

- اینجا چرا میلرزه؟! عه عه... زلزله!

زلزله ای که بوکات ازش حرف میزد یه زلزله ی عادی نبود! در واقع صدای موسیقی ای بود که تام داشت گوش میکرد.

- الو سامان خودتی؟!
- نه والا من بوکاتم!

بوکات فکر کرده بود که مخاطب خواننده ی آهنگ خودشه!

- آخه مگه من تو رو که میگی چرا؟!

بوکات از شنیدن این حجم از فحش آب شد و به پایین تر از مغز تام رفت.
- از دست مرتیکه ی فحاش که راحت شدیم حالا اینجا کجاس؟

بوکات در جلوی خودش چندین حفره و لوله می‌دید که پر از مایعی به سرخیِ خون شهدای معظم جمهوری اسلامی توت فرنگی می‌دید!
- قیافش که به جای بدی نمیخوره.

بوکات در نزدیکیِ خودش گلبولی رو دید.
- سلام آقا/خانم گلبول!

گلبول مذکور چند ثانیه به بوکات و چهره ی عجیبش خیره شد و شنیده ها حاکی از این است که چند بسم الله الرحمن الرحیم نیز به زبان آورد! ()
- جنابعالی کی هستن میشی؟!
- بوکات هستم. خواستم ببینم اینجا کجای بدنه؟

گلبول به عقل بوکات شک کرد، البته بوکات اگه عقل داشت که وارد بدن یه میزبان خل و چل نمیشد!
- واقعا که! یعنی فهمیدن نکردی که اینجا قلبه؟

بوکات حق داشت نفهمه، چون تا حالا وارد قلب نشده بود، پس تصمیم گرفت دوباره به مغز که حوزه ی کاریِ اصلیِ خودش بود برگرده...

درون مغز تام...

بوکات چند ساعتی بود که سرگردان درون مغز تام رو برای کمی عقل و مغز می‌گشت اما هیچی که هیچی... برای همین تصمیم گرفت تا از مغز تام خارج بشه و وارد مغز شخص دیگری بشه، پس از گوش تام پایین پرید.

- خب میرم سراغ کی دیگه

اما وقتی به روبرویش نگاه انداخت دید که تام گوشه ای در حال کتاب خوندنه... اون وارد مغز رابستن شده بود!

خلاصه: تام همیشه به هوش و درس‌خوان بودن معروف بود، ولی چند وقتی میشد که درس‌نخوان و بی‌هوش شده بود! دروئلا اعتقاد داشت این تغییر حالت تام به دلیل وجود موجودی به اسم "بوکات" در مغز تام است، او عقیده داشت بوکات‌ها موجوداتی هستند که در مغز جادوگران رخنه کرده و از فهم مطالبی که مغز با خواندن فرا میگیرد، جلوگیری میکند. حالا تام تصمیم داره که با حل کردن جدول هوشش رو برگردونه و دروئلا هم پشت قفسه ای کمین کرده و رفتارشو یادداشت میکنه!

------------------
- قارقور نمیشه؟

چشم چپ تام در حالی که داشت با یه عصب می زد تو سر چشم راست و با عصبی دیگر درد رو به مغز می‌فرستاد اینو گفت!

- قارقور؟! جان من قارقور؟! حالا من عقلم پریده شما چه مرگتونه؟

تام این حرفو زد و دوباره به فکر فرو رفت...
- مغز من!
- با من بودی؟!

مغز تام از این همه محبت یهویی دچار گرخیدگی شده بود.

- مغز جونم! میشه باهم دیگه فکر کنیم و جواب اینو بدست بیاریم؟

تام چندین دقیقه در سرش با مغز خود حرف میزد و آخر فریاد زد:
- فهمیدم! ققنوس میشه!

و دروئلا در دفتر خود یادداشت کرد:
نقل قول:

سلام به همگی!
خب اول از همه، تام هستم یک فضول و واردشونده در مسائل مخصوصا در نحوه برخورد و جنگ "همون گفتگو" با مدیران

همونطور که شاید خیلیا بدونن، کنت و راب از دوستان نزدیک منن. ولی مسئله اصلا اینجا نیست، مسئله اینه که الان 89% سوژه های ایفایی سایت بر روی دوش امثال راب و کنت و بانز و بقیه است، که الان تقریبا تمامشون مشمول این قانون میشن، یه حرف خیلی جالبی که آلکتو گفت اینه که ما بخاطر هری پاتر اینجا نیستیم، ما برای آزادی ای که توی استفاده از دنیای جادویی دارین اینجا موندگار شدیم. من، الان 14 سالمه و شاید نصف لرد و بانو مروپ و هوراس و امثالهم سن ندارم. اما به حدی توی این دنیا، دنیای جادوگران بودم که بدونم چرا اینجا سرپا مونده. دلیل این اتفاق اینه که اینجا کسی کار نداره تو چند سالته یا تو کی هستی، اینجا تو اون کسی هستی که میخوای باشی. ابنجا جاییه که من 14 ساله یا جودی 13 ساله میتونه تو دوئل جلوی رودولف یا سو یا بقیه بایسته، اینجا تو میتونی وزیر باشی و 12 سالت بیشتر نباشه، هدفم از تمام این حرفا اینه که از مدیرای محترم، به خصوص مافلدا، درخواست کنم که یه بازبینی توی این قانون بکنید و به هدفتون که غیر از یکدست بودن و بقای جادوگران نیست برسید.

ولی اگه اینکارو نکنید،
#مرگ_بر_زوپس
#مرگ_بر_مافلدا
#down_with_xoops

سلام به همگی!
آقا من نمیدونم اشتباه میکنم یا نه که دخالت میکنم،
ولی یادمه برای لادیسلاو خدابیامرز هم این این اتفاق افتاده بود

کِی؟
وقتی سایت شد

لردا!
لردا!
و حتی بازم لردا!

ارباب این بوقیا مارو اغفال کردن ارباب! ارباب ما خلاف سنگینمون نخوندن ماگل شناسی بود
ارباب همش تقصیر هوریسه ارباب! ارباب مدرک هم دارم ارباب!
ایناهاش:


ارباب دیدن اغفال شدم؟
ارباب حتی بذار هم اشتباه نوشته

سلام به همگی!

اولش یه عذرخواهی به بچه های رابسورولاف بدهکارم، چون پست نزدیم و امیدوارم به عنوان تحقیر اینو نگاه نکنن بهش.

دوم اینکه یه عذرخواهی به سریع و خشن که شاید پیش خودشون فکر کنن که واسه سوم نشدنش پست نزدیم.

ببخشید اگه نرسیدیم پست بزنیم.

و آخرم یه تبریک به داورای بازی که 3 تا پست کمتر داوری میکنن.

لرد شکلاتی؟
چه توناژی از شکلاتی اید لرد؟
این همه لرد لرد کردم یعنی دست بوسیم دیگ!
#ارباب_یکی_هاگرید_گنده_بکی!

چیکار؟
داشتن برای مرگ ارباب سوگواری می‌کردن.

تام جاگسن و مروپ گانت، نیمه شب در اتاق ارباب برای ارباب سوگواری می‌کردن!

کِی؟
نیمه شب