رسم عزاداری


قبلاها به قول استاد انسانیت بود مرام بود رفاقت بود اما اینا هیچ ربطی به عزاداری نداشت . قبلا وقتی میخواستن عزاداری کنن مثل آدم این کارو میکردن , احترامی در کار بود ملت حقیقت واقعه رو درک میکردن . اما الان چی؟ هیچی . یک شمع خاموش میگیرن دستشون مثل منگلا توی خیابون راه میرن . دو کیلومتر میکوبن سربالایی میرن بالا تا یک غذا بخورن . میرن شمع میخرن که با شمع یکی دیگه ( حالا بماند) روشنش کنن سر صحبت رو باز کنن. الکی خودشون رو به آبو آتیش میزنن یک جوری زنجیر میزنن انگار میخوان خودشون رو هلاک کنن . سر و صدایی راه میندازن که طلفاتش بیشتر از چیزی میشه که به خاطرش عزاداری میکنن . موهارو میبندن عینک آفتابی رو تو شب استاد میکنن میرن زیر الم بعد بیشتر از جلو حواسشون به دورو بر هیئته. خلاصه که قبلا ها خوش نمیگذشت اما الان خوش مگیذره

سلام پروفسور

- یک رسم دیگر را شبیه همین رسم هایی که من گفتم تعریف کنید مثلاً چمیدونم رسم عاشقی ، رسم درس خواندن ، رسم های دیگر ، تکراری هم بود رسم ها مهم نیست ، مهم این است که متن تعریف کردنتان فرق بکنه!

رسم جوانمردي
قديم كه بود، واقعاً جوانمردي يه رسم بود و رسم جوانمردي آخر مرام و با كلاسي و با صفايي بود.
اما الان رسم جوانمردي اسمش هست خودش گور به گور شده خدابيامرز.
قديم تو خيابون مي‌رفتي بري بابا يه سؤال مي‌پرسيدي تا شير فهمت نمي‌كردن دست از سرت برنمي‌داشتن، يه آدرس مي‌پرسيدي تا نمي‌رسوندنت به مقصد ولت نمي‌كردن، اصلاً اينا چيه يه كلمه مي‌گفتي آي ملت من گرفتارم، من مشكل دارم يا نه اصلاً اينم نمي‌گفتي و فقط تو دلت مي‌كفتي اي خدا من گرفتارم، اونوقت انگار كه كمك از غيب ظاهر شده، بيا و ببين كه چه مي‌كردن و تا مشكلت‌رو گم و گور نمي‌كردن راحتت نمي‌ذاشتن.
اما حالا چي
اي ببرم ....(سانسور:به جاي واژة مرده‌شور، ....) اين به اصطلاح تكنولوژي و اين مردنيزه شدن رو كه واي به روزي كه يه سؤالي برات مطرح بشه يا كمكي چيزي از كسي طلب كني.
اول كه اصلاً بي‌خيالت مي‌شن، اگه خيلي مرد باشن.
اگه نامرد باشن كه حالا بيا و تماشا كن.
ديگه اول نصيحت شنفتنه، كه بابا ملت خودشون درد دارن، بدبختي دارن، هزار و يه مشكل كوچيك و بزرگ دارن، حالا تو اومدي داري از مشكلاتت مي‌گي؟
برو خدا روزيتو يه جاي ديگه بده.
بعدش اگه به اصطلاح از جامعه نسوان باشي، خوب البته كه مشكلت حل مي‌شه، اما به شيوه‌هاي ديگه كه گفتنش در اين مقال نمي‌گنجد و موجبات سانسور هم اين كامنت درب داغون رو فراهم مي‌كنه و هم منه بدبخت رو كه تا ميايم واقعيت رو بگيم، اونوقته كه رسم جوانمردي رو از نوع مشت و لگد نشونمون مي‌دن.
اينم از جوانمردي اين سايت محترم، كه همه‌رو سانسور مي‌كنن مبادا ....
عجب روزگاري بود قديم.
صفا بود،
وفا بود،
جوانمردي بود،
اصلاً قديم زندگي بود،
اما الان چي....
بدو دنبال يه لقمه نون مواظب باش دم از جوانمردي هم نزني كه در اين زمونه پست مدرن، خيلي بي‌كلاسيه.
عجب روزگاري بود قديم....

رسم رانندگى

ايرانى ها در رانندگى استادند. كلا همه اين ايرانى ها مايكل شوماخر كه هيچ، باباشم ميذارن تو جيب كوچيكشون كه اونم سوراخه!
از سرى لزومات يه ماشين تا بهش بگن ماشين يه سيستم ساب با درون مايه استريو و دوبس دوبسه. اگر اين رو نداشته باشه خلاف رسم رانندگيه و فرد از جامعه طرد ميشه. به طورى‌ كه اگر يه نفر تو ماشينى نشست كه ضبطشو تا آخر برده بالا و به اين اعتراض كنه سريعا توسط افراد دور و بر سطحى نگر و پوسيده شمرده ميشه! انگار كه از پشت كوه اومده! اما خوب اينا نميدونن كه خودشون از پشت كوه اومدن و اين مسلمونا رو يه حساب و كتابى حرف ميزنن.

اصولا سنت رانندگى در ايران واقعا كار هيجان آوريه! مثلا شما صبح ميخواى با ماشين از تو پاركينگ خونت بياى بيرون ميبينى يه هيجده چرخ جلو پاركينگ پارك شده! اگه يه پرايد بود يه پژو بود ميشد پنچرش كرد! اما حالا بيا اينو پنچر كن
بعد با هزار بدبختى و بعد از خوردن يه دست كتك راننده تريلى حاضر ميشه راه بده برى و بعد از اينكه رفتى دوباره برميگردونه جلو پاركينگ!!

مياى از كوچه خارج بشى يهو بيست تا موتور از چپ و راستت با تك چرخ رد ميشن چهار تا دختر اونجا وايسادن كه كيف دستشونه، اين موتوريا ميپرن كيفا رو ميزنن و بعد هم كلى صداى جيغ و داد و قال و بالاخره ميرسى به خيابون اصلى!

بوق! بوق يكى ديگه از عوامل اصلى سنت رانندگى ايرانه! اگر بوقو نداشتن چطور ميتونستن واسه مش ممدلى اون ور خيابون لاو بفرستن؟ چطور ميتونستن مسافر سوار كنن؟ چطور ميتونستن براى ناموس بردم دعوت بفرما بزنن؟ و هزار جور كار ديگه؟ همين بوق ماشين خودش هزار تا معنى داره!

1- مرتيكه بوقى بوق صفت بوق زاده اين فرغونتو از سر راه بردار!
2- خانوم بوقى بلد نيستى رانندگى كنى برو بشين تو خونه ظرفاتو بشور!
3- آقاى محترم اين چه طرز رانندگيه؟!
4- براى چى ميزنى رو ترمز مرتيكه؟ مگه نميدونى من عادت دارم پشت سر ماشينا ميلى مترى حركت كنم؟
5- بوق بوق بوق (فحش خالص بدون هيچ مواد افزودنى!)
6- چطورى ... .... بيا سوار شو بريم يه گشتى‌بزنيم.... شام مهمون من... بوق بوق!
7- مگه من با تو شوخى دارم؟
8- عروسيتون مبارك مبارك مبارك، عروس بايد برقصه، از شوهرش نترسه، عروس بايد برقصه از شوهرش نترسه!
9- عمو يه ساعته زنگ زدى‌آجانس ما كه علاف شما نيستيم صبر كنيم تا آماده شي! بيا پايين ديگه!
10- اينجا بيمارستان است لطفا آهسته بوق بزنيد!
11- ...

بعد از اينكه از جماعت بوقى خلاص ميشى ميرى توى اتوبان.

رسم لايى!
دوبس دوبس دوبس دوبس دوبس دوبس يه 206 خفن اسپورت آينه به آينه مياد از كنارت لايى ميكشه چهارتا فحش هم بهت ميده كه چرا آروم رانندگى ميكنى!
مياى برى راست يه دفعه يه زانتيا از راستت بوق بوق كنان رد ميشه و توش يه عده جوون علاف بيكار رو ميبينى كه اكس زدن و با مشت ميزنن تو سر و كله خودشون!

اگر شب زنده به خونه برگشتى خودت بقيه ماجرا رو تعريف كن!

یک رسم دیگر را شبیه همین رسم هایی که من گفتم تعریف کنید مثلاً چمیدونم رسم عاشقی ، رسم درس خواندن ، رسم های دیگر ، تکراری هم بود رسم ها مهم نیست ، مهم این است که متن تعریف کردنتان فرق بکنه!

رسم آدم کشتن(قتل)

در گذشته که خدا بود ،ملت جوانمردانه یکدیگر را به رحمت همان خدا میسپردند و خوشحال بودند!
اصلا یکی از راههای رستگاری همین مردن در راه رفیق و دوست بود که ملت یکدیگر را برای هم تکه پاره میکردند و دسته گل نثار یکدیگر میکردند تا اینکه حالا در زمان کنونی قتل یکی از راه های خلاص شدن از دست ملت به حساب می آید و در اصل برای نشان دادن قدرت و مشتقاتش است!
قبلا در جنگها گراهام بل و انیشتین و ادیسون نبودند که برای ما آدم شوند و اختراعاتی بکنند ،بل همان چاقو و تبر و داس جز تکنولوژی های برتر محسوب میشد که کم کم تفنگ و اسلحه و بمب و مشتقاتش به بازار آمد و چاقو به خاک سپرده شد! و هیروشیما(!) با خاک رابطه ی نزدیکی برقرار کرد و غیره!
تا اینکه همین شد که میبینید!در گذشته یک نفر توی کوچه و خیابان برای دفاع از خودش یک عدد سوهان یا چیزی از این قبیل از کیف یا جیبش درمیاورد تا طرف را بکشد ،الآن اسلحه!!!
والا...همین دیگه!خلاصه آدم کشتنم تغییر کرده!

یک رسم دیگر را شبیه همین رسم هایی که من گفتم تعریف کنید مثلاً چمیدونم رسم عاشقی ، رسم درس خواندن ، رسم های دیگر ، تکراری هم بود رسم ها مهم نیست ، مهم این است که متن تعریف کردنتان فرق بکنه!

رسم درس خواندن:
مواد لازم برای درس خواند در گذشته:
یک عدد آدم(از نوع مظلومش)
دفتر و کتاب (با صفحات هرچه بیشتر)
کتابهای کمک آموزشی
وجود کاظم قلمچی برای ایجاد آرامش در هنگام درس خواندن
و یک عدد مداد!
فرد مورد نظر به دفتر و وسایل نزدیک میشد و خود را در میان تمام آنان همچون کسی که در میان باتلاق ناخواسته خفه می شود خفه و غرق میکند! و در مراسم باستانی کنکور موفق به کسب رتبه ی صد رقمی میشود و از این اتفاق افسردگی میگیرد و خودش را میکشد و نسلش منقرض میشود! مصدوم آماده ست!
----
مواد لازم برای درس خواندن در زمان حال:
کامپیوتر
یک عدد آدم
کتابهای متفرقه!
مجلاتی روی آنها تصویر بازیگران وجود دارد
کتابهای گاج که از راه دور آموزش را برعهده دارند ،به دلیل رنگارنگ بودن و زیبایی قفسه!
انواع سی دی به وزن ده تن!
فرد مورد نظر پای کام مینشیند و فورا کانکت شده و برای به دست آوردن اطمینان بیشتر از درسها آنها را پاره میکند! سپس در یاهو مسنجر خوش را غرق میکند و ماکزیمم میشود!در آخر با تلفن مشغول صحبت با دوستان در مورد افکت بازیگر دوست داشتنی اش در شماره ی صد و بیست و شش هزار از مجله ی بوقان می شود که این بحثها موجب از بین رفتن انرژی او میشود ،پس میخوابد و صبح برای کنکور راهی مکان میشود، کنکور را به خوبی پشت سر میگذارد و رتبه ی دو را میگیرد و از اینکه با این همه تلاش نتوانسه رتبه ی اول را کسب کند افسرده میگردد اما به اصرار خانواده وارد دانشگاه شده و عشق و حال میکند!

یک رسم دیگر را شبیه همین رسم هایی که من گفتم تعریف کنید مثلاً چمیدونم رسم عاشقی ، رسم درس خواندن ، رسم های دیگر ، تکراری هم بود رسم ها مهم نیست ، مهم این است که متن تعریف کردنتان فرق بکنه!

رسم درس خواندن در گذشته

در گفتگو با اوس ممد در مورد درس کتاب :

استغفرالله ! دختر برو !حیا رو خورده یه آبم روش! زمان ما کیف و کتاب نبود که! سالی ماهی چی می شد ما رو می بردند یه جایی عریض اندر طویل ! موکت پهن بود از این سرا تا اون سرا ! یه یارو یی ام بود او ته مها که بعدا" بهش گفتیم معلم . بعدا" که سواد یاد گرفتم رفتم جلو درو خوندم روش نوشته " مکتب". اونجا که می رفتیم همه دور اتاق که چه عرض کنم سالن پهن می شدیم و دور یارو حلقه می زدیم .هر از چند گاهی یه عمه جزیی می خوندیم. اما حال داشت کتاب های سعدی. باید شاهنامه رو از بر می بودیم. وای به حال اون روزی که می رفتیم مکتب و درس و حاضر نمی کردیم. آقا فلک می کردند فلک. ! پاهامون کبود می شد این هوا!ما هم جرات نداشتیم لام تا کام حرف بزنیم. خلاصه با کلی دوا درمون بعد از یه هفته ای می تونستیم رو پاهامون راه بریم. وقتی دیپلم گرفتیم از این جنگولک بازی ها نداشتیم. دختر ها که شوور می کردند. پسر ها هم یا می رفتند نظمیه1 اگر هم که از اینهاییبود که خرشون می رفت میر فتند دانشگاه و چه می دونم همین کوفت و زهرمارها دیگه1 ما هم تا دیپلممون رو گرفتیم رفتیم پیش بابامون تو کله پزی! حلا هم هی یه آب باریکه ای هست ! خدا را شکر

رسم درس خواندن در حال

در گفتگو با نفر اول کنکور ریاضی :

تو زمان ما گلم ارزش هر کس به تعداد کلاس های کنکوریه که می ره! هر چی بیشتر ارزش و اعتبارت هم پیش مردم بیشتر!وقتی به دنیا میای اسمتو تو شونصد تا کلاس کنکور می نویسند تا بل کم بچه شون تونه تو کنکور قبول شه تا جلوی فامیل بگن بچه مون قبول شده! حالا فرقی نمی کنه بچه شون تو کدو کوره دهاتی رشته ی آبیاری گیاهان دریایی قبول شده! از رداش می رند واسه بچه شون یه اتومبیل آخریت سیستم با سیستم صوتی می خرند میندازند زیر پاشون! این ملت هم هی زرپ زرپ می رند زیر ماشیشون می میرند اما مادر پدرشون خسارت رو می دند چرا؟چون بچه شون کنکور قبول شده!
مهمترین نکته داشتم مدرک در شب خواستگاریه! که هنوز اسم فامیل این آقا داماد رو نپرسیده می گن مدرک؟ خلاصه که حداقل مدرک نیازی برای یک ازدواج مسالمت امیز یه مدرک فوق لیسانسه! بدبختی جایی که دختر محترمه یا خانم واده دکتر مهندسی باشند اونقت که دکترا رو شاخشه! در این زمان که جاعلان مدرک و سند پول پارو می کنند ومردم از سر وکول دادگا های خانواده بالا می رند که چی؟! فلانی به ما گفته فلان مدرک رو نداره نگو آقا سیکلم نگرفته!
نکتهی مهم دیگر دانشگاه هست! دانشگاه محلی اس0ت برای یافتن همسر یا شوهر آیده تون! من دانشگاه آزاد رو به شما توصیه میکنم. البته عواقب به بنده مربوط نمی باشد. برخلاف انتظار همگان شلوغترین مکان دانشگاه بر اساس آمارهای گرفته شده دستشویی است که فوج فوج ملت دختر می ریزند توشو ورودیشم که .......!!!!!!خلاصه که اگر اون سر درو وردارند ملت مرناش بفهمه که اینجا دانشگاهه!

با تشکر از کلاس عالیتون( کلی حال کردم)

رسم خر خوني:
عموما شب هاي امتحان براي افراد عادي اتفاق مي افتد.
البته براي افراد خر خون در تمام سال تحصيلي اتفاق مي افتد.
نمومنه بارز خر خونها افرادي هستند كه المپياد شيمي مي خوانند.
اين رسم داريا واحدي است به نام بوك ورم/ساعت كه هر 25 ساعت درس خواندن برابر 1بوك ورم/ساعت است.
اين افراد معمولا رتبه اول تا سوم پايه را كسب مي كنند.
نكته1: من خودم خر خون نيستم ولي المپياد شيمي مي خونم.
نكته2: يكي از دوستام سال دوم رياض-فيزيك رو با نمرات كاملا 20 گذرانده.

استاد رسم ظرف شستن!

ننه صغرا، معروف به " صغی جون" در این باره گفتن:
زمون ما، منظورم 14 سال پیشه!* مرد خونه که وارد میشد، زن بدوبدو براش چای می یاورد، بعد غذا! پسر ها و شووور محترم غذا می خوردن و دخترها و زن خونه، وای می ستادن تا خوردن غذای آقایون تموم بشه!
بعددخترا و مادر خونه، ظرفا رو جمع میکردن و میبردن مطبخ(!) و اونجا غذاها رو جمع و جور میکردن، احیانا چیزی باقی مونده بود میخوردن و بعد تازه میشد ظرف شستن!
می رفتیم لب حوض، توی اون هوای سرد و یخی! یخای روی اب رو می شکستیم، بعد ظرفا رو میزدیم توشون و با تیکه پارچه ها ی کهنه و مندرس، شروع میکردیم به ظرف شستن. اون زمونا مایع ظرف شویی و این چرت و پرتا نبود که ننه! اون زمونا گل برمیداشتیم و با اونا ظرفا رو می شستیم!
یادش بخیر! بعد دستامون از شدت سرما باد میکرد و وقتی می یومدیم تو که خودمونو گرم کنیم، میدیدیم اقامون و پسرهاشون، کنار بخاری هیزمی لم دادن و دارن حرف میزدن!
ما هم چیزی نمیگفتیم و ... هیییی! یادش بخیر!
----
* لازم به ذکره که ننه صغرا، حدود 156 سال عمر کردند! ماشالا!

خانم شراره، معروف به" شری زز" در این باره گفتن:
ظرف شستن؟! شرفای خونه ی ما همیشه اینجوری شسته میشه. من داد میزنم:
_ هوووی مردک! با توئم ناصر! برو ظرفا رو بشور بوی گندشون خونه رو برداشت!
و بعد شووهرم که وظیفشه، میره با ترس و لرز، ظرفا رو میشوره! چون میدونه اگه نشوره، یا طلاقش میدم، یا اینقدر میزنمش که بره خونه مامان باباش!

----
بله استاد! این بود نتیجه ی مصاحبه ی من با یک خانوم امروزی و یک خانم دیروزی!

رسم عاشقی

در قدیم :
ماگل ها در قدیم با حیا تر از امروز بودن. پسر سر به زیر ، دختر سر به زیر ، با حیا. هردو خجالتی ، خانواده دوست و .... .
دختر و پسر نه همدیگرو میدیدن و نه میشناختن.
خانواده ها آستین بالا میزدن. خانواده پسر عکس دختر اون یکی خانواده رو به پسرشون نشون میدادن و خانواده دختر هم عکس پسر رو به دخترشون نشون میدادن.
پسره بعد از کلی نگاه کردن به عکس ، تازه یادش میاد که باید خجالت بکشه ، برای همین به رسم شرم و حیا زود سرشو میندازه پایین .
از اونور دختره هم بدون نگاه کردن میگه بله.
بالاخره عاشق هم میشن.
خلاصه خانواده ها میبرن و میدوزن و روز عروسی ، بدون نامزدی و عقد فرا میرسه.
پسر ده تا اتاق اونورتر از دختر نشسته.
دختر بار سوم میگه بله و تازه بعد از تموم شدن عروسی و رفتن مهمونا عروس و داماد اجازه دارن همدیگرو ببینن.

در عصر حاضر :
به شدت بی حیا و بی شرم عاشق میشن.
پسره تمام دخترهای دنیارو دید میزنه.
دختره هم تمام عکسای پسرای فامیل و دوست و آشنا رو جمع میکنه.
با این همه زحمت ، آخرش هردو میرن تو room و با هم میچتن.
asl و plz ها شروع میشه.
شماره موبایل و بعد sms های بی مکان و زمان.
قرار میزارن.
همدیگرو میبینن.
دختره پسر رو خر میکنه ، میگه عاشقتم و دوست دارم.
برام آپارتمان میخری؟ ماشینم میخوام.
یه گوشیه جدیدم میخوام. و ... برام میخری.
پسره خر میشه و همه چی واسه دختره میخره.
بعد با هم ازدواج میکنن.
چند ماه اول عشقولانه و end محبت .
بعد سر یه چیز الکی از هم طلاق میگیرن.
بعد یه مدت که گذشت ، خانواده پسره میرن براش خوستگاری و ...
بعد سر عقد میبینن که پسرشون قبلا زن گرفته .

مثل همیشه بچه های خر خونی که درس ماگل شناسی رو گرفته بودن قبل از شروع کلاس داشتن درس های قبلی رو مرور می کردن و خلاصه حال آدمو به هم می زدن!
در همین لحظه کریچر از در میاد تو و در حالی که یک قوری تو دستشه یک برگه از کیفش در میاره و شروع میکنه به خوندن:

_ سلام بچه ها! همونطور که می بینید بالاخره موفق شدم خودم رو به قوری تبدیل کنم و به آرمان ها و عقایدم برسم! همونطور که آقا کتری (ل) و لآسلامین میگفت : لیپتون هیچ غلطی نمی تواند بکند و احمد ، آن منافق هم همینطور ، چای باید متبرک باشد و .... حالا این چه ربطی داشت مهم نیست ،مهم اینه که چاییش تبرکه و درس امروز ما ، یعنی جلسه ی چهارم :

ماگل ها ، رسم ها.

رسم مهمان نوازی : قدیم بود ، معرفت بود ، خدا بود و حبیب خدا! زمانه ی امروزه نبود که مهمان را از دم در به بهانه ی مریضی خانم بچه ها پیچانده ضمناً از آنها دستی پنجاه شصت تومن هم گرفته به بهانه ی خرج بیمارستان با منزل و همسایه ها بزنند پارک ملت بستنی قافی(قیفی با یک گویش دوست داشتنی) با طعم شیر و موز نشخوار کنید! مهمان که در میزد ، (این ماله قدیمه) مرد خانه خودش از سر کار فرطی می آمد (تو فیلم قدیمیا که اینجوری بود ، منزل بیجا می کرد در را باز کند ، شرم و حیا بود و دعوت به قهوه هنوز ماله همان خارجکی های بی ناموس بود) یا اگر دیگر خیلی موضوع حیاتی و گاهی موالی می شد ، پسر خانه اگر بود می بایستی در را باز کرده یک کتک مفصل رجال مهمان را بزند که چشمشان از بادکردگی مفرط بسته شود نتوانند خانم بچه ها را احیاناً خدایی نکرده دید بزنند ! سپس اگر هنوز موالی مانده بود ، راهنمایی اش می کردند موال کند ، تازه بعد از موال از سر حبیب خدا بودن کلوچه ی خانگی با چای قند پهلوی داغ می دادند میل کند حالش را ببرد!
امروزه روز که دیگر مهمان به معنای حبیب و اینها دیگر نیست! هر چه بود قدیم بود ، امروزه روز پستچی چشم سفید در را که باز می کنند برایش با یک خرمن موی افشان و یک دریا محبت و اینها از سوی خود منزل مواجه شده قهوه هم کوفت می کند بی شرم و حیا! ای آقا ، قدیم کجا ! جدید کجا!

رسم خواستگاری و عروسی و غیرو: قدیم که بود ، خدا بود و شرم و حیا! زمانه ی امروزه نبود که پسر و دختر در موال دانشگاه برای هم مودم های اکسترنال ای دی اس ال نصب کنند اس ای وی بدهند به هم جک و صور قبیهه ببینند که! دختر هنوز سن تکلیفش نرسیده یک موبایل می دهند دستش با یک شماره ی رند ، دیگر خیلی هوایش را داشته باشند برایش کارت هم چاپ میکنند توی خیابان می دهند دست کارت پخش کن های زحمت کش برایشان پخش کنند ، تا خدایی نکرده دخترشان از سر بیکاری نرود معتاد و علاف شود و کلاً همه اش به قصد و نیت خیر و با هدف سرگرم کردن دختر و دور کردن ذهن او از نباید ها و این موضوعات است! به قول یک فیلمی کادوی تولد برایش وبکم جدید با سرعت و کیفیت دی وی دی اچ دی می خرند می گویند مواظب خودت باش ! و دختر هم می رود بالای برج و از خودش هی مواظبت های متنوع می کند! هی آقا یادش بخیر ، قدیم ، دختر هنوز زاییده نشده بود به عقد و نکاح پسر عمو یا خیلی زز بودند پسر خاله در می آمد ، تازه تا سن شانزده هیفده سالگی سر سفره ی عقد همدیگر را در خواب هم نمی دیدند احیاناً یک وقت چشم و دلشان روشن نشود بروند سراغ اچ آی وی و این کوفت و زهر مار ها! تازه بعد ازدواج تا یک هفته با پیغوم پسغوم با هم صحبت می کردند و تازه دختر بعد از یک ماه اسم آقایش را می فهمید اصلاً چه هست! تازه این رازی میشد که تا گور با خانم می ماند و پسر و دخترش تا مرگ پدر نمی رسید بابایشان را آقا جان یا خیلی صمیمیت بود و قدیمیت نبود ، می گفتند بابا یا پدر! پدر یا بابا که می مرد از روی سنگ قبر اسم آقاجان را مواجهه می شدند که آن هم دیگر مرده بود و کار از کار گذشته! امروزه روز بحث تفاهم اینقدر خوب جا افتاده دختر تا دو سال از آشنایی با پسر نگذشته باشد و جیک و پوک پسر را نفهمیده باشد آدرس نمی دهد پسر بیاید خواستگاری! خارجکی هایشان که دیگر کولاک را هم رد کرده اند همزمان با اعزام به خدمت پسر اولشان رو نمی کنند که با هم دیگر ازدواج کرده بوده اند! ایول سکرت و موساد و این حرفا!

رسم رفاقت : قدیم که بود ، خدا بود ، مرام بود و معرفت ، زمانه ی امروزه نبود که رفیق را جلو چشمت سه تا گردن کلفت می زنند ، از ترس اینکه یک وقت سراغ تو نیایند خودت هم سه بار متوالی میزنی وسط صورت رفیق به قصد و نیت چهارده معصوم که ثواب هم ببری! قدیم که بود ، هنوز یک ساعت مانده بود تا سه تا گردن کلفت بیایند شاخ و شونه هایشان را بکشند حالا دعوا بشود نشود ، خودت چاقو می کشیدی به قصد مرام رگت را میزدی جلوی رفیق آبرو می خریدی! نفله میشدی درست! ولی تا می بود می گفتند رفیق می خواهی بشوی فلانی باش! این خودش از نیت رفاقت هم بیشتر بود! امروزه روز طرف عاشق است ، هی در گوشش می خوانی عشق چیست بیا یک قرص بدهم بزنی موال می کنی در عشق یک سیفون هم روش! بعدش که طرف بدبخت می شد میروی دختره یا پسره را تور میکنی ، آن رفیق فلک زده را نیز نشانش میدهی می گویی ببین چه شانسی آوردی با وی دوست نشدی و من نصیبتش شدم ، اند شامورتی بازی و این حرفا ، قدیم طرف هنوز دل ندادی خواهرش را خودش شخصاً به عقد و نکاح رفیق در میاورد که نکند خدایی نکرده برود پی عیاشی با شهلا درازه سر و سر پیدا کند زبان همگی لال !! امروز روز پول می خواهد رفیق ، هفت جدش را جلوی چشم میاری و اینقدر از خدمات گهرباری که برایش نمودی برایش نقل مطلب می کنی ، که دستی ده هزار تومن هم میدهد می گوید این باشد ، جور میکند باقیش را هم میدهد ، تازه شما برای محکم کاری ساعت رفیق را نیز گرو میگیرید یک وقت پیچانده نشوید! قدیم که بود ، طرف هنوز رفیق نشده با شما ، برایش حساب پس انداز الحسنه با فرمت دی ودی اچ دی باز میکردید ، یک وقت خدایی نکرده دستش به روی خلق الله دراز نشود مایه ی خیسی پیشانی مبارکش گردد! خودتان هم که می مردید ، سر قبری ، دست نویس سنگ قبر را به اسم رفیق می کردید ، محتاج شد بفروشدش دوا کند بر زخمش!

رسم چهار شنبه سوری : قدیم که بود ، خدا بود ، فکر آسایش و آرامش همسایه بود ، مریض را درک میکردند ، یک شب داشتند به اسم چهارشنبه ی سوری! همینجوری به قصد سوزاندن بدی ها و این مایه ها ، آتشی می ساختند از رویش می پریدند ، خیلی دیگر می خواستند جوان پسندش کنند ملت هیجان زده شوند ، یک تق و توقی هم با پاکت ساندیس ایجاد میکردند ملت جو زده شوند ! مریض بود طرف چهارشنبه سوری از سر شوق و ذوق حالش خوب میشد از روی آتش می پرید خودش! امروزه روز ، ملت از اول مهر پولهایشان را جمع میکنند ، در پروژه های سد سازی و پل سازی قبض مشارکت می خرند ، سود و خود پول را یک ماه قبل از چهارشنبه سوری تانک ذولفغار ، توپهای شهاب 5 و 6 پیش خرید می کنند ، شب چهارشنبه سوری می زنند نصف وسایل عمومی و بیت المال را به حساب اینکه خودشان با مالیات پولش را دادند اختیارشان را دارند ، می ترکانند حالی به حولی! مریض ها در این روز البته دیگر روز نیست ، در این دو ماه (یعنی یک ماه قبل و یک ماه بعد که آخرین روزش و آخرین انفجارش همان انفجار تحویل سال نوست) می برندشان در بیمارستان های صحرایی در وسط طبس از جان و تن خود محافظت کنند! آنجا هم پرستار جوانی باشد حداقلش یک نارنجک میزنند دلش قرص باشد در این کشور به جوانان اهمیت می دهند!
آمار ها حاکی از آنست در این روز ، به اندازه ی کل زمستان ، آلودگی تولید می شود و شرایط محیطی برای زیست موجودات فرازمینی از جمله زی و دوستان فراهم می شود.
در قدیم کلاً خیلی بهتر بود ، ملت با خوردن آجیل و دانه های باددار ، آلودگی تولید می کردند ولی نه دگر تا این حد!


و خلاصه اینکه قدیم ها ملت مشنگ خیلی باحال تر بودند ، این جدیدی ها خیلی بی تربیت و بی پرستیژ شده اند ورپریده های چموش!

تکالیف :
یک رسم دیگر را شبیه همین رسم هایی که من گفتم تعریف کنید مثلاً چمیدونم رسم عاشقی ، رسم درس خواندن ، رسم های دیگر ، تکراری هم بود رسم ها مهم نیست ، مهم این است که متن تعریف کردنتان فرق بکنه! بابت تاخیر هم معذرت می خوام سرم شلوغ بود!