چند روزی هست ک (اعصابم) خراب و (فکرم) درگیر (فراریه) جدیده ازکابانه میگن (دیروز) نزدیکای رودخونه قدیمی دیده شده این روزا حتی خیلی ها براشون (دستمالی) فرستاده شده که نشونه شوم روشه و ب محض دیدن (اون گریه) میکنن حتی ماگل ها هم (پرواز) دیوانه ساز ها رو نزدیکای شهراشون دیدن
انگار وضعیت حسابیی خراب شده
(قلم پرو) رو میز میزارم و نامه ای که برای محفل نوشتم و میدم به فونیکس و جرعه ای از اب (کدو حلوایی) مزه میکنم
انگار امسال سال خیلی متفاوتی رو قرار بگذرونیم....




از خود داستان و شکل پیشرویش ایراد خاصی نمیتونم بگیرم. خوب نوشته بودی.
تنها مشکل تو ظاهر نوشته‌اس!
باید کار با علائم نگارشی رو یاد بگیری و سعی کنی خوب ازشون استفاده کنی. بدون این علائم هر داستانی، هر چند عالی فقط یه متن خام ساده‌اس.
و راستی، وقتی که میخوای برای نشون دادن مکث یا چیزایی مثل این از(...) استفاده کنی، سه نقطه کافیه! بیشتر لازم نیست بذاری.
البته که این موارد چیزی نیست که جلوت رو برای رفتن به مرحله‌ی بعد بگیره!

تایید شد!

مرحله‌ی بعد: گروهبندی!

آروم چشماش رو باز کرد.خوابش نمیبرد و این {اعصابش} رو به هم میریخت.تصمیم گرفت به افراد رندوم نامه های چرت و پرت بنویسد.پس به سمت میزش رفت و کاغذ پوستی را اورد و توی شلوغی اتاقش دنبال {قلم پری}که {دیروز}یک عالمه {گالیون}خرجش کرد و حتی برایش {گریه}کرد گشت.پشت میزش نشست و توی {فکر}فرو رفت.
نامه را که تمام کرد به سمت جغد گوشه اتاقش رفت.در بین راه پایش به لیوان اب{کدوحلوایی}گیر کرد؛ولی خوشبختانه توانست خودش را نگه دارد و نیوفتد.نامه را به پای جغد بست و جغد {پرواز}کرد و رفت.


خوب بود. فقط لطفا دقت کن که علائم نگارشی به کلمه قبل از خودشون می‌چسبن و با یه فاصله (اسپیس) از کلمه بعد از خودشون جدا می‌شن.

تایید شد.

مرحله بعد: گروهبندی

کلافه قلم پرش را روی میز گذاشت.اعصابش ا از سر و کله زدن با نمودارهای بی سر و ته پیشگویی خورد شده بود. با خودش فکر کرد که چرا به حرف هرماینی گوش نکرده و به جای پیشگویی درس مفیدتری مانند شماربینی را برنداشته. ارنجش به اب کدوحلوایی روی میز خورد و باعث ریختنش روی کاغذهای پوستی شد. کم مانده بود گریه اش بگیرد. با یاداوری گالیون هایی که خرج انها کرده بود بیشتر به مرز گریه نزدیک شد. بدبختانه افسون پاک کننده [که دیروز فرا گرفته بود]را از یاد برده بود بنابراین مجبور بود مانند بچه ا... ببخشید'مانند ماگل ها یک دستمال بردارد و ان را تمیز کند. کثیف ماندن میز به معنای کار بیشتر برای الف های خانگی بود و او هرگز این را نمی خواست. در واقع' او مدافع دو اتشه الف های خانگی بود و برایش مهم نبود که اطرافیان چقدر مسخره اش می کنند یا ادعا می کنند خود الف ها از وضعیتشان راضیند.



خوب بود و ایراد چشم‌گیری که بخوام بهش اشاره کنم نداشت.

تایید شد.

مرحله بعد: گروهبندی

قلم پر گرون قیمتم رو بین دستمال ابریشمی گذاشتم
باید مراقبش میبودم ! اخه کلی گالیون خرجش کردم و برای خریدنش اعصاب و روان خانواده رو بهم ریختم
طوری که خواهر کوچیکم به خاطر دعوای دیروز ما گریه ش گرفته بود و حتی دیشب از نوشیدنی کدو حلوایی محروم شدم!
ولی حتی فکر داشتن چنین قلم قشنگی باعث میشد از خوشحالی پرواز کنم پس همه جریمه ها برام قابل تحمل بود



واو جالب بود! فقط لطفا علائم نگارشی مثل نقطه در پایان هر جمله فراموش نشه.

تایید شد.

مرحله بعد: گروهبندی

برگشتم

جادوگر در حالی که 🃊کلاه🃞در سر گذاشته بود و از 🃊پله🃋ها بالا میرفت به 🃂تلخی🃄🃋خندید🃓و 🃊عطسه🂧کرد
و باعث شد🃍کاغذ پوستی🂸توی دستش نقش بر زمین شود

زیادی کوتاه بود؟



بله.
بیشتر به نظر میاد یه جمله طولانی با کلمات نوشتی، در حالی که قراره یه داستان خیلی کوتاه بنویسیم. و البته حتما باید از هفت تا از 10 کمله استفاده کنی!
ولی خیلی نسبت به پست قبلیت بهتر شده بود. مطمئنم که تو تلاش بعدیت تایید می‌شی. حتی همینو یکم پر و بالش بدی هم خوبه

فعلا تایید نشد.

روزی روزگاری 2برادر بودند تقی و نقی
و پسر عمویشان نوری روزی نوری دید
که تقی و نقی برایش نامه ای گذاشتند!
نوری با خود گفت:یعنی چه میتواند باشد؟ نامه را باز کرد
*سلام بر نوری ما تصمیم گرفتیم به سمت هاگوارتز پرواز کنیم
خداحافظ*
نوری اشک در چشم هایش حلقه زد
گریه کرد و رفت یک دستمال بردارد
ولی تمام شده بود. ! بنابراین در یک
🀆کاغذ پوستی🀆 فین کرد بعد شروع به خواندن شعر کرد:نانای اکبرو کبری نانای اصغرو صغرا...
سپس با خودش گفت چرا منم به طرف هاگوارتز نروم؟ و بعد لبخند 🃌تلخی🃌
زد و ده دقیقه بعد 🃉خندید🃉
سپس رفت تا به پدرش گفت وبعد پدرش امد چیزی بگوید که نوری در صورتش 🃂عطسه🃂کرد!
پدرش هم با 🃌قدرت🃌 او را از بالکن پرت کرد!
سپس نوری از خواب پرید!!! و سریع از🃛پله🃛ها پایین رفت و 🀌کلاه🀅 پدرش را از شدت عصبانیت از پنجره پرت کرد پایین

🃚=دور کلماتی که گفتید گذاشته میشود



داستانت به شکل جالبی پیش رفت ولی هدف این تاپیک اینه که بتونیم با کلماتی که به هم هیچ ربطی ندارن یک داستان منسجم بنویسیم.
ایراد اصلی داستانت هم همین بود. خیلی جاها جمله‌ات به جمله‌ی قبلیش ارتباطی نداشت و راه خودش رو می‌رفت.
یک مشکل دیگه هم استفاده همزمان از دو سبک نوشتاری محاوره‌ای و کتابی توی یک جمله بود.
و این که سعی کن از علائم نگارشی به درستی استفاده کنی.
برای مثال اول دیالوگ هات از لاین(-) استفاده کن.
اینجوری:
- سلام بر نوری! ما تصمیم گرفتیم به سمت هاگوارتز پرواز کنیم. خداحافظ!

فعلا تایید نشد!

درنهایت موفق باشی و امیدوارم به زودی دوباره اینجا ببینمت. منتظرت هستم.

-هیچ معلوم هست از دیروز تا الان کجایی؟ اعصاب نذاشتی برامون.
وقتی تنها جوابش فقط گریه‌های بیشتر بود، ادامه داد:
-واقعا فکر فرار به سرت زده بود؟ اونم با پرواز کردن؟ یه کدوحلوایی بهتر از تو بلده نقشه بریزه.
در حینی که داشت دستمال چهارمش را برمی‌داشت تا مثلاً اشک‌هایش را پاک کند با نیشخندی گفت:
-اوه واقعاً؟ چرا یه سر به بانک نمی‌زنی تا ببینی چند گالیون تو حسابت داری؟
لبخندش عریض‌تر شد و با صدای پاقی ناپدید شد.



جالب بود! خیلی خوب نوشته بودی. نمیتونم ایرادی ازت بگیرم.
پایان غافلگیر کننده‌‌ای داشت. واقعا خوشم اومد.

تایید شد!

مرحله‌ی بعد: گروهبندی!

قلم پر، فرار، فکر، دستمال، گالیون، پرواز، اعصاب، دیروز، کدوحلوایی، گریه


هم‌چون دیوانگان به کدوحلوایی‌ای زل زده بود و گوله گوله اشک می‌ریخت و گریه می‌کرد. دستمالی که تمام مدت دستش بود، دیگر طاقت دریافت اشک‌های بیشتر را نداشت! از دیروز بود که اعصابش حسابی به هم ریخته بود. گالیون‌هایش به خاطر یک معامله سرکاری از دست رفته بود. ای کاش دستش می‌شکست و با آن قلم‌پر لعنتی سند مرگ گالیون‌هایش را امضا نمی‌کرد. فکرش تماما فقط درگیر این ماجرا بود و قادر به فرار از این حقیقت تلخ که ورشکسته شده بود، نبود.

کلمات جدید:




* یک داستان کوتاه با حداقل 7 کلمه از کلمات داده شده بنویسید.

* بهتره کلمات رو به صورت درشت، زیر خط دار، ایتالیک، همراه علامتی کنار آن* یا با رنگی دیگر بنویسید که در متن مشخص باشه.

* برای آگاهی از قوانین ورود به ایفای نقش به تاپیک مربوطه مراجعه کنید.

یه قهرمان که همه توی هاگوارتز دوستش داشتن... یه گریفیندور خوش تیپ و جذاب... و صد البته صاحب کلی قدرت.

حداقل در ظاهر خوشحال بودم که لباس ها و کلاه سیاه رنگ و کاغذ های پوستی پر از طرح‌های عجیب اون لعنتی رو میسوزوندم؛ ولی یه لحظه تردید کردم، نوشته های یکی از کاغذها چشممو گرفت.

موقع برداشتن کاغذ دود آتیش باعث شد عطسه های شدیدی کنم ؛ مزه تلخی شدیدی توی دهنم حس کردم ولی بعد چند دقیقه بهتر شدم.

وقتی برگشتم به هاگوارتز، اون احمق با دوستانش توی پله ها با خنده و تمسخر نگاهم میکردن.
نگاهی به کاغذ انداختم و لحظه ای سرم گیج رفت؛ یعنی واقعا دختری که دوستش داشتم رو از دست دادم؟



خوب بود. فقط چرا اخیرا هیچ‌کس کلمات رو متمایز از سایر متن نمی‌کنه؟ نکنید با ما همچین.

تایید شد.

مرحله بعد: گروهبندی