نقل قول:
ولی در کل با بقیه ی توضیحاتت موافقم هر چند که از جمله "داستانی با درون مایه ی رئالیسم وارد سرزمین های شرقی با ریشه های ایدئالیستی می شه." چیز زیادی دستگیرم نشد . خیلی فنی بود.
به ورونیکا:
ورونیکای عزیز، منظور از رئالیسم واقع گرائیه و منظور از ایدئالیسم آرمانگرایی. تفکر رئالیسم و پس از اون پوزیتیویسم ( اثبات گرایی - عقل گرایی) که توی جوامع غربی غلبه دارن بر این باورند که قدرت و عقلگرایی مطلق راه حل نهایی همه مشکلات هستن و به همین خاطره که بعد از رنسانس شاهد دین زدایی و جداکردن دین از مسائل سیاسی و اجتماعی هستیم. این ارزش ها در داستان های کودکانه جوامع غربی ( مثل سایر عناصر فرهنگی) هم ترویج می شن و کودک غربی با اعتقاد به همین باور ها بزرگ می شه.
اما در سرزمین های شرقی ایدئالیسم و آرمانگرایی حرف اول رو می زنه. به ارزش های اخلاقی و مذهبی اهمیت داده می شه. همیشه قدرت و عقل حرف اول رو نمی زنه بلکه دین، آرمان، ارزش، سنت و ... در کنار عقل و قدرت نقش مؤثری ایفا می کنه.
هری پاتر ِ داستان رولینگ، گرابز گریدی ِ داستان درن شان، آرتمیس فاول، و همه ی شخصیت های داستان ها غربی در نهایت با اتکا به قدرت خودشون مشکلات رو از سر راه بر می دارن اما رستم ِ شاهنامه بدون رهنمود زال و یاری خداوند نمی تونه به مقصود برسه و پادشاه حماسه های باستانی ایران بدون دریافت فرّه ایزدی از خداوند به فرمانروایی نمی رسه.
کودک و نوجوان شرقی هم با همین ارزش ها بزرگ می شه و برای همینه که داستانی با بارمعنایی و ارزشی متفاوت که با ارزش های نهادینه شده در وجودش متفاوته اونو به تضاد می کشونه. حس می کنه یه چیزی سر جای خودش نیست، یه چیزی باید این وسط باشه که وجود نداره.
به نظر من تلاش برای پی بردن به اهداف سیاسی در داستان هم از همین تضاد سرچشمه می گیره.
موضوع خوب و بد بودن یا سیاسی و غیر سیاسی بودن داستان هری پاتر یا بیشتر داستانهای غربی دیگه نیست. موضوع تضاد و تفاوت فرهنگ ها و باور هست. و مطمئناً همین صرف وجود تضاد باعث نمی شه که یک کتاب رو سیاسی یا پیرو اهداف صهیونیسم بدونیم.
فاجعه ی جامعه ی ما در قرون اخیر اینه که نمی تونیم تولیدات فرهنگی بدیع متناسب با نیاز نسل های جدید داشته باشیم. در نتیجه در مواجهه با تولیدات فرهنگی خارج چیزی جز سر در گمی، تضاد، ابهام و مجذوب شدن غیر قابل اجتناب نصیبمون نمی شه.
در رابطه با موضوع اقتصاد و نفع مالی به عنوان هدف تبلیغات با نظر بلیز موافقم.
در ارتباط با صهیونیست بودن هیچ توجیح علمی و منطقی برای ارتباط دادن هری پاتر به موضوع صهیونیسم وجود نداره. در واقع هری پاتر یکی از سطحی ترین و رقیق ترین انواع فانتزی حماسیه که صرفاً حوزه ی محدودی رو در بر می گیره.
اگه قرار باشه به داستانی شک صهیونیست بودن ببریم نبرد با شیاطین درن شان قابلیت بیشتری برای بررسی این موضوع داره. به خصوص جلد پایانی با اشاراتی ضمنی که به حضرت موسی و تورات داره. البته من در ارتباط با درن شان هم توجیحات منطقی کافی برای اثبات این موضوع نمی بینم.
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
بعد از این که لرد ولدمورت تصمیم به ترک سرزمین جادوگران به مدتی نامعلوم گرفت، ارتش تاریکی بر سر رهبری که هدایت مرگخواران را برعهده بگیرد، به تکاپو افتاده است!
