سلام ارباب
خسته نباشید، ببخشید که من اینقد مزاحم میشمو

بلا در حالی که بورگین آب دهانش را قورت می داد، گفت: چی گفتی؟ شب ادراری. هیچ میفهمی چی داری می گی؟ مای ارباب (من) دزد بوده؟ تو چطور جرات می کنی یه همچین حرف های ناپسندی رو به لرد سیاه نسبت بدی؟

بورگین گفت: شما منو اوسکل کردید. یه بار خالی میبندم، میگم کارهای خوبی کرده؛ عصبانی میشید. یه بار دیگه حقیقتو میگم که چه کارهایی کرده، دوباره عصبانی میشید، اصن بیاید یه کاری کنیم، بدون اینکه به اربابتون بگید یه کتاب با تمام ویژگی هایی که از نظر خودتون خوبه رو بنویسید و منتشر کنید، حالا یکی منو بزاره جلو در، میترسم یه وقت ساعت از نه بگذره، دیوانه سازا برن، من جا بمونم.

دراین زمان، ارباب وارد شد و خطاب به بلا گفت: خوب این جنازه راست میگه، هرچی میگه باور نمی کنید، توقع دارید، از من چی بهتون بگه؟؟؟

ارباب گفت: باید چیکار میکردی؟ حرف هاشو باور میکردی؟ واقعا تو فکر کردی، من نمیتونستم شبا خودمو کنترل کنم، یا باور میکنی که من به مردم کمک می کردم؟؟

یهو ارباب یه کروشیو به ایوان میزنه و به همه دستور میده که از اتاق برن بیرون.

با آخرین جواب ریگولوس ارباب یکدفعه بلند شد و داد زد :چی؟

بلاتریکس هم که از چیزی خبر نداشت با فریاد لرد از خواب بیدار شده بود و در حالی که خمیازه می کشید گفت:

گفت: ارباب .چیزی شده؟
-کروشیو بلا.کروشیو بلا.
بلاتریکس که از کروشیو های اول صبح ارباب حسابی ترسیده بود با تعجب گفت:

بلاتریکس یکدفعه ریگولوس رو پشت دیوار دید و از طریق لب خوانی ماجرا رو فهمید.
-ارباب حقیقت داره ؟لودو گم شده؟
ارباب نگاهی به مرگخوار های خواب آلودی که پشت بلا وایستاده بودن کرد و گفت:آره بلا،مرگخوار های احمق من اجازه دادن اون از دستشون فرار کنه.

ارباب نگاهی به مرگخوار های خواب آلودی که پشت بلا وایستاده بودن کرد و گفت:آره بلا،مرگخوار های احمق من اجازه دادن اون از دستشون فرار کنه.

برای اینکه حوصلتون سر نره یه پست نوشتم تا شما نقد کنین.

جینی ویزلی بلاتریکس رو میشکونی گرفت و داد زد:من راضیم اربا...چیز ولدی.

بلاتریکس که از میشکون کاملا ماهرانه جینی تعجب کرده بود،یاد مهارت آستوریا در میشکون گرفتن افتاد.

لرد با خوشحالی گفت:پس همه چی مرتب شد.همه برن بخوابن.چوبدستی ارباب دیگه نای کروشیو کردن نداره.

بلاتریکس گفت:زنیکه بیریخت.تو مرض دای اومدی واسه من عاشق شدی؟مگه مرض داری؟

ناگهان بلاتریکس متوجه تغییراتی شد.جینی ویزلی ناگهان به آستوریا گرینگرس تبدیل شد.بلا زیر لب زمزمه کرد:معجون مرکب پیچیده!!!!

سلام لرد.حالتون خوبه؟ چند وقتی بود که مزامحتون نشده بودم .در هرصورت فکر کنم از این به بعد کمتر پست بزنم .خب مدرسه ها شروع شده دیگه.راستی ممنون میشم این پستوبرام نقد کنید.

وای دختر برو دیگه.
آستوریاو مرگخوران که از فریاد لرد حسابی ترسیده بودن هریک دنبال جایی برای قایم شدن می گشتن

هریک دنبال جایی برای قایم شدن می گشتن

بالاخره آستوریا با دلداری مرگخواران راهی خانه ی گریمولد شد و بعد از چند ساعت جینی ویزلی هم به خونه ی مرگخواران رسید

-تو با بلا تو یه اتاق می مونی.

البته ببخشید که سوزنم رو نقد گیر کرده ها

دامبلدور پلاستیکی که دستش بود رو بالا آورد و به گلرت نشون داد و ادامه داد میشه بریم؟ خواهش میکنم.نو بهم قول دادی.

گلرت مثل این که گیر افتاده باشه به این ور و اون ور نگاه کرد و نگاهش روی مرگخوارها ثابت شد و به دامبلدور جواب داد:وقتی من قول دادم نمیدونستم که مهمون واسمون میاد. جلو مهمون قباهت داره...

گلرت از دامبلدور پرسید:"خواهرت آریانا کجاست؟آبرفورث که نیستش میخواستی بیاریش اینجا؟ ایییییش...برو پیشش که یه وقت تنها نباشه " و پس از گرفتن خیارشور در رو به شدت تو صورتش بست و از صدای ناله ی دامبلدور لذت برد

وقتی خیال گلرت از دامبلدور راحت شد با چوبدستی آمادش به سمت مرگخوارها برگشت و با لبخندی شیطانی بر لبلش آماده ی پذیرایی از آنها شد