تکلیف شماره ی دو:هدویگ گوشه ای نشسته بود و در فکر فرو رفته بود.
افکار هدویگ: اگه دوباره دیوونه سازا حمله کنن چی؟ لیلی اصلا بلد نیست افسون سپر مدافع رو درست اجرا کنه! ورزشگاه آزکابان …
بلافاصله جیمی وارد شد و با دیدن هدویگ گفت: هدویگ به چی داری فکر می کنی؟
هدویگ از فکر و خیال بیرون آمد و گفت: به لیلی!
جیمی با تعجب گفت: لیلی الان داره اتاق بقلی بازی می کنه
. چرا باید نگرانش باشی؟
- مسابقات ما توی ورزشگاه آزکابانم هست. اگه دیوونه سازا حمله کنن ، لیلی بلد نیست سپر مدافع ایجاد کنه!
جیمی با بیخیالی گفت: خب یادش میدیم!
- می خوای بری یه دیوونه ساز بگیری بیاری اینجا؟
جیمی کمی فکر کرد و گفت: اممم … نه. ولی خب می تونیم … می تونیم یه لولوخورخوره بیاریم!
- حالا به فرضم بیاریم اون که تبدیل به دیوونه ساز نمیشه. لیلی از چیز دیگه ای می ترسه.
- خب راه حل و حرکاتشو بش یاد میدیم ، یعنی همه ی کارایی که لازمه برای ایجاد سپر مدافع رو یادش میدیم و بعد می بینیم چه طور میشه!
- عالیه!
بنابراین هر دو به اتاق لیلی رفتند.
هدویگ: لیلی بیا کارت داریم.
لیلی با ناراحتی گفت: مگه نمی بینی دارم بازی می کنم!
هدویگ جلو رفت و بازی را قطع کرد.
لیلی با عصبانیت گفت: چرا بازی رو قطع کردی؟ تا مرحله ی هشتاد و شش رفته بودم. اصلا من نمیام!
دوباره بازی را روشن کرد و مشغول شد.
جیمی که به فکری به ذهنش رسیده بود گفت: لیلی حرفای هدویگو ول کن. بیا بریم یه بازی عالی کنیم ، مسابقه هم میدیم آخرش!
لیلی با خوش حالی بازی را قطع کرد و حاضر و آماده ایستاد تا به همراه جیمی برای بازی برود.
هدویگ با عصبانیت رو به جیمی گفت: جیمی ما قرار بـ…
جیمی: قرار نیست اون کارو به هم بزنیم.
هر سه اتاق خارج شدند و به حیاط خانه رفتند.
جیمی وسایلی که وسط باغچه افتاده بود را جمع کرد و گفت: خب لیلی. مسابقه اینه: هرکس زودتر تونست یه سپر مدافع کامل درست کنه اون برندس.
لیلی با ناراحتی گفت: ولی من که بلد نیستم سپر مدافع بسازم!
هدویگ: اشکالی نداره! ما یادت میدیم.
لیلی با خوش حالی گفت: اونوقت کسی که برنده شد چی میشه؟
جیمی: هیچی یه بستنی مهمون نفر آخر بازی میشه!
لیلی با خوش حالی گفت: عالیه.
هدویگ چوبدستیش را بیرون آورد و گفت: لیلی خوب گوش کن. اول از همه باید به یه خاطره ی خیلی خوب فکر کنی! خیلی خیلی خیلی خوب ، چون اگه ضعیف باشه نمی تونی درستش کنی ، فهمیدی؟
لیلی با سرش را به نشانه ی بله تکان داد.
جیمی ادامه داد: بعد باید چوبدستیتو به این صورت حرکت بدی!
جیمی چوبدستیش را حرکاتی داد و ادامه داد: بعدشم باید ورد اکسپکتوپاترونوم رو بگی! بعدشم …
شیری از نوک چوبدستی جیمی خارج شد و بعد از کمی گشتن در حیاط محو شد.
لیلی با خوش حالی بالا و پایین پرید و گفت: وای چه باحال!
هدویگ هم همان حرکات را کرد و سپس با بر زبان آورد ورد اکسپکتوپاترونوم ، جغدی درخشان از نوک چوبدستیش خارج شد و بعد از مدتی محو شد.
لیلی خوش حال تر از قبل گفت: حالا نوبت منه!
افکار لیلی: یه خاطره ی خوب … یه خاطره ی خوب! آهان فهمیدم!
لیلی بعد از کمی مکث و پیدا کردن خاطره ای خوب فریاد زد: اکسپکتوپاترونوم!
ولی هیچ اتفاقی نیفتاد.
جیمی: لیلی به یه خاطره ی قوی تر فکر کن.
لیلی بازم فکر کرد و بعد از مدتی فریاد زد: اکسپکتوپاترونوم!
ولی باز هم اثری نداشت. تا ظهر آن روز فقط در تلاش برای یاددادن به لیلی بودند تا اینکه زمانی که دیگر جیمی و هدویگ ناامید در حال بازگشت به درون خانه بودند ، لیلی توانست سپر مدافعی ایجاد کند.
افکار لیلی: روزی که به هاگوارتز اومدم. آره اون روز بهترین روز عمرم بود.
لیلی چوبدستیش را بالا برد و فریاد زد: اکسپکتوپاترونوم!
در ابتدا از نوک چوبدستیش سر پرنده ای بیرون زد و در ادامه بدن و بال هایش و در آخر دمش از درون چوبدستی بیرون آمد.
پرنده ای زیبا از نوک چوبدستی لیلی خارج شد و بعد از کمی حرکت در حیاط ، در آخر محو و ناپدید شد.
لیلی فریاد زد: تونستم تونستم. بالاخره تونستم یه سپر مدافع بسازم.
همین طور که بالا و پایین می پرید به جستجوی هدویگ و جیمی نیز می پرداخت. تا اینکه وقتی متوجه شد که آن ها در حیاط نیستند به سرعت وارد خانه شد و سپر مدافعش را برای آن ها شرح داد.
هدویگ: مگه قاطی کردی لیلی؟ ما اونجا بودیم و چنین چیزی ندیدیم. البته این نشونه هایی که دادی مال رنگینکه!
جیمی: سپر مدافعت رنگینکه اما مطمئنی واقعا درست کردی؟
لیلی: معلومه که درست کردم. وای یه رنگینک بود. چه قشنگ بودا!
اما هدویگ و جیمی باور نکردند تا وقتی که لیلی دوباره سپر مدافعش را ساخت و آن وقت بود که هدویگ و جیمی این واقعیت را پذیرفتند.
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
بعد از این که لرد ولدمورت تصمیم به ترک سرزمین جادوگران به مدتی نامعلوم گرفت، ارتش تاریکی بر سر رهبری که هدایت مرگخواران را برعهده بگیرد، به تکاپو افتاده است!
حرف هایش در مغزش میپیچید و حک میشد. جاسوسش محل خانه را لو داده بود؛ و حالا جادوی اول حفاظتی برایش از بین رفته بود.
! 
! فکرش رو نمی کردید، نه؟
من کتاب یک هری پاتر رو خوندم. 
!) را می شنید. با خودش فکر میکرد، هری تحت تاثیر یک طلسم پیوند خونی یازده سال زنده مانده است. یازده سال بی دردسر و حالا، شاید با جدا شدن از این خانه اولین شرط کمی سست میشد. 
!
من چه خاطره خوبی در طول عمرم داشتم؟گرین فایر! بله خودشه! بردمون در برابر گانگستر یونایتد!
