-اهم اهم...صدای بنده رو همگی دارید؟
-بلهههههه.
-بسیار هم عالی. نوادگان سالازار، لشکر تاریکی، اعضایی که در خانه ی ریدلیمان میخورید و میاشامید. همانا آگاه باشید.

سپس تام ریدل کاغذ طومار مانند خود را از جیبش در میاورد و قبل از قرائت مروری میکند.

کمی آن طرف تر میان جمعیت...

-چه خبر شده باز پیامبر جدید اومده؟
-نه جناب مرلین، شوهر بانو یهو صبح روز جمعه بهشون الهام شده باید رسالتی رو که بهشون محول شده اداءکنن.
-پس چرا فرشته های وحی به ما چیزی نگفتن؟
-آخه ظاهرا از طرف اونا نبوده.
-
-اهم دوستان گرامی، همراهان عزیز از تاخیر به وجود اومده...عذر خواهی...نه نه نه! ما تو کارمون عذر خواهی نداریم. اومدم چند تا نکته بگم. پس فردا خودتون سودشو میبینین تازه ازم تشکر هم میکنین. شاید اسمشو بذارید نصیحت ولی خب بیشتر مثل وصیت میمونه. مروپ از سفر برگرده اینو بفهمه خودش حکم مرگمو صادر میکنه.
-جناب تام قصد شورش دارید؟
-خیانت به بانو تو روز روشن؟
-حیف عشق و محبت و جوونی بانو که پای شما رفت.
-بابا من که هنوز حرفی نزدم بذارین کلامم منعقد بشه بعد منو شرحه شرحه کنید. این زن رفته وکیل وصیاشو برا من گذاشته. خب دو دقیقه به من گوش بدین. دق کردم انقدر تو خودم ریختم.

جماعت حاضر که از دست و پا زدن تام متاثر شدن تصمیم گرفتن مهلتی بدهند حرفش را بزند. اگر او قبل آمدن بانو دق مرگ میشد نمیدانستند چگونه دیگر تو روی او نگاه کنند.

-بگو تام میشنویم.
-مرلیینااااا.
-حالا نمیخواد آبغوره بگیری. کائنات منتظرمونه، نمیگی بریم؟
-نه نه میگم. آی ملت، آی جماعت...هوشیار باشید و خوب گوش هاتونو به من بسپارید. باشد که اگر فردایی اومد که من نبودم نگید نگفتی! پس اومدم این رسالتو تا وقت هست به انجام برسونم. از طرف کی؟ البته که رسالتی از طرف خودم.
۱.قبل غذا دادن به نجینی دستکش بپوشید! گشنش باشه خودتونم میخوره. من که همیشه تا جای ممکن نزدیکش نمیشم.
۲.هرگز وارد تجمع سبزی پاک کنی خانوما نشید یهو دیدین پشتتون یه چیزایی میگن که خودتونم درباره خودتون نمیدونین. مثلا یه بار مروپو دیدم داشت پشت سرم میگفت منو با موتور دیده که تک چرخ میزدم جلو در خونه...آها از پشت صحنه میگن برم سراغ بعدی.
۳.قبل خواب هندونه، چایی، آب زیاد نخورین! دیگه خود دانید. میخواید جلو در دستشویی تالارتون رختخواب پهن نکنین جدی بگیرین حرفمو!
۴.فلافل و خوراک لوبیا و نخود پلو های مرپو هیچ وقت امتحان نکنین خصوصا قبل رفتن به مهمونی!
۵. یک عدد شامپو، دو کیلو مرغ، دو عدد شیر، یک عدد هندونه، باتری قلمی...ها؟ آها عذر خواهی میکنم بقیش با لیست خریدم که مروپ داده بود قاطی شده فعلا تا درودی دیگر بدرود منم برم پی خریدام تا خانوم از سفر بر نگشته ببینه یخچال و خونه خالیه.

جینی در کلاس را باز کرد و با سر داخل کلاس رفت. پشت سر مرگ نشست. قلم پرش را در آورد و مشخصات مرگ را نوشت و آن را با طلسمی پشت مرگ چسباند. و بعد از در کلاس خارج شد و پا به فرار گذاشت. البته پشت سرش طلسم پروتگو اجرا کرد تا طلسم هایی که مرگ میزد، به او نخورد. خوشبختانه به موقع به خوابگاه دختران رسید.

نقل قول:

- یعنی چی؟ دهنتو وا کن! بازم نوشیدنی کره ای بخور جون میگیری! جنبشیت زیاد میشه!

بردلی با نگاهی مهربانانه به نیکلاس نگاه کرد و گفت:
_ خیلی خوشحالم که اینجا بهمون ملحق شدی دادا! به قول شاعر:
ما دو تا داداشیم... تیغ و مداد تراشیم...
_ وایسا... وایسا!
_ چی شد؟!
_ هیچی درست شد! بگو بقیه حرفتو!
_آهان! میگم که بیایم کسب و کارمونو تو هاگوارتز گسترش بدیم! به جا کلاس درس اغدیه فروشی بزنیم!
_ فکر خوبیه! من از قدیم دوس داشتم یه فلافل فروشی بزنم!
_ منم دیزی سنگی!
_ پس بزنیم تو کارش!

هنوز حضار و بردلی عرق روبان پاره کردنشان خشک نشده بود و به صرف میوه و شیرینی نرفته بودند که نیکلاس با دو تا گولم از جنس خاک سرخ که قدشان از در ورودی بیشتر بود وارد شد. لگد محکمی به ویترین بزرگ توپ ها زد که باعث شد شیشه بشکند و توپ ها به سمت مردم سرازیر شوند. مردم جیغ میزدند و فرار میکردند و توپ ها هم به دنبال آنها.

نیکلاس روی صندلی نشست و یکی از گولم ها بردلی را روی صندلی روبه رویش نشاند.

-بهت میگم اینجا اوضاع از چه قراره. اینجا کسی به مدیرا اعتراض نمیکنه. اینجا کسی شورش و اغتشاش راه نمیندازه مگه اینکه بخواد... .

بردلی آب دهانش را قورت داد.

-مگه اینکه بخواد... .

بردلی یه بار دیگه آب دهنشو قورت داد.

-مگه اینکه بخواد با نیکلاس انجامش بده.

نیکلاس این را گفت و یه لیوان نوشیدنی کره ای برای بردلی ریخت. بعد هم متوجه شد دیگر کسی جیغ نمیزند.

-جیغ نمیزنید چرا؟ توپ ها چرا دنبال ملت نمیکنین؟
-انرژی جنبشی مون تموم شد حاجی.

بردلی پارچه افتتاحیه رو با قیچی پاره کرد و در میان تشویق حضار پا به درون توپ فروشی گذاشت. سپس چوبدستیشو گرفت جلوش و ورد "بطنین" رو زمزمه کرد و آنگاه آن را مانند میکروفون جلوی دهانش گرفت:
_ آقا! حالا که زمین کوییدیچ هاگوارتز رو قفل زدن! من شورش میکنم! من هرج و مرج به پا می کنم!از همین تریبون، همینجا اعلام خودمختاری میکنم! من توپ فروشی میزنم! به قول شاعر:
_ یه توپ دارم قلقلیه! شوشولی و موشولیه!

در این لحظه یکی از حضار پرسید:
_ آقا! یه چیژ دارید بدید ما توپِ توپ شیم؟
_ چی؟ چی گفتی؟ این حتما نفوذی حسنه! اومده جمع ما رو به هم بزنه! غلط نکنم مرحوم مورفین گانته ملعونه! بیگیریدش!

هیزل برنامه کلاسی خود را نگاه کرد.


نقل قول:

هیزل به سمت کلاس ورد های جادویی رفت و وارد کلاس شد اما به محض ورود با صحنه ای غیرمنتظره روبه‎‌رو شد.
کسی که روبه‎‌روی هیزل بود شخص نبود، مرگ بود!

- اوه! شما؟
-بعید میدونم منو نشناسی هیزل استیکنی!
-درست فکرمیکنید.

هیزل این را گفت و به سرعت فرار کرد

________________________________________

1

شروع: 22 اردیبهشت 1403
پایان:4 خرداد 1403 - ساعت 23:59:59
نوع: تک‌جلسه

---------

امروز قراره تو کلاس طلسم‌ها و وردهای جادویی یه حقیقت تلخ رو کشف کنیم. ووی ووی ووی!

بیاین با یک سوء تفاهم بزرگ شروع کنیم: اصلاً و ابداً هیچ طلسم و ورد جادویی در کار نیست! همه این‌ها فقط توی ذهن ما اتفاق می‌افته. ما اینجا داریم با چوق(چوب؟)‌خشکایی که یا از جنگل آوردیم یا از دیجی‌کالا خریدیم بازی‌بازی می‌کنیم و فکر کردیم که جادوگریم. جمع کن باو!

بازم شوخی کردم. عح عح عح عح عح! ووی ووی ووی! نه! کی خندید؟ نمیخندوم! له‌له هستم!

برسیم به یه حقیقت تلخ! «مرگ»!

مرگ، به شکل یه طوفان تاریک و مرموز، اخیراً دور و برمون دیده شده. خبر بد اینکه، هیچ سنگ مردگانی دم دست نیست که بتونیم باهاش همدیگه رو نجات بدیم. سنگ پای قزوینم نداریم حتی! شنل نامرئی‌ام که نداریم بپوشیم و قایم شیم! گونی تن منه! شمارو نمیدونم! ظاهراً شماها هم گونی‌های برند می‌پوشین!

نقل قول:

واقعاً من نمیفهمم این همه سال اساتید این درس چی یادتون دادن؟ مشکل جوون جامعه‌ی جادوگری خدایی بلند کردن دفتر‌دستک و پَر و صندلی و هرماینی و جینی و چوچانگ و غیره از روی زمینه؟ الان گیریم این اجسام بی‌خاصیت رو بلند کردید رو هوا، گیریم درهای بسته رو با صد قلم طلسم و ورد زدین باز کردین، در قلب همو چیطو میخواین وا کنید؟ هــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاع! عح عح عح عح عح! ووی ووی ووی! همین النا... تو همین بحران مرگ، چرا بچه‌هامون نمیدونن چه کاری باید بکنن؟!

نقل قول:

جوابش ساده‌س! طلسم «پُرتره»! اینطوری اداش کنید: «پُرتره‌میوم لِه ویع اوســــــــــــــــــــــــــــــــــــــا!».
نه عزیز! خوب تلفظ نمیکنی جان دل! آره جان. ســـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ‌شو باید خیلی بکشی! مثل ســـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ توی سوســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــیس! اگه نمیشه هم مشکل چوبدستی‌تونه! آپدیت کنید!

این طلسم فوق‌العاده به شما اجازه میده که افکار، خاطرات و حتی رازهای بزرگ زندگی‌تون رو در شرایط اضطراری به یک پرتره متحرک از خودتون منتقل کنید. تصور کنید، حتی بعد از اینکه دنیا رو ترک کردید، هنوز هم می‌تونید توی یه قاب عکس زنده باشید و با بقیه حرف بزنید. چه راه‌حل شیرین و خلاقانه‌ای! بهرحال مرگ حتمیه! به فکر بعدش باشید. ووی ووی ووی!

تکلیف

تکلیف هم که مشخصه. هر کدوم از موارد زیر میتونه باشه یا میتونه همش باشه. فرقی نداره. دیگه اصن مهم نیست چه همش باشه چه یکیش! مرگ در کمینه! (10 امتیاز)


1.طراحی پرتره: یک پرتره از خودتون طراحی کنید. فکر کنید این پرتره باید چه شکلی باشه که بتونه نماینده‌ی خوبی از شما باشه، حتی وقتی شما دیگه اینجا نیستید.

2.لیست پیام‌ها: ده تا از مهم‌ترین پیام‌ها، خاطرات یا نصایحی که می‌خواهید پرتره‌‌ی متحرک‌تون به دیگران بگه. می‌تونه جوک باشه، می‌تونه داستان باشه، یا حتی یه راز بزرگ که فقط می‌خواهید وقتی رفتید فاش بشه.

3.آخرین جادو: آخرین جادویی که دوست دارید قبل از رسیدن مرگ یه بار دیگه اجرا کنید و چرا این جادو؟ شرح بدین!


------

فعالیت‌های مورد پذیرش برای مورد دوم و سوم:
* نمایشنامه (رول)
* مقاله/شرح حال

------

مبنای نمرات:

شلختگی افسانه‌ای
بی‌بهداشتی قهرمانانه
دروغ‌گویی برتر
تخریب گسترده
نیرنگ و فریب
خیانت استراتژیک
فرافکنی ابتکاری
سرپیچی خلاق از قوانین

می‌تونید تنها کار کنید! می‌تونید تیمی کار کنید! هر جوری که دوست دارین! ولی فراموش نکنید مبانی بالا رو! شاید نشه همیشه تیمی کار کرد. خنجر از پشت هم کار قشنگیه!

یادتون باشه این ترم چیزی به اسم چهار گروه مدرسه نداریم! ترم، ترم هرج و مرجه! فقط برای خودتون امتیاز کسب می‌کنید. شاید تلاش‌های فردی‌تون بتونه روزی یه سودی هم به گروه هاگوارتزتون برسونه یه جورایی.

سلام لینی‌آ.
این 30 از بهر جنابتان بادآ.
بدورد لینی‌آ.

1.
نگاه به سمت راست... شاید اولین‌بار لذت‌بخش بود، اما حالا که گذر زمان جای خالی‌ش رو نشون می‌داد، تنها دلتنگی باقی‌مونده بود. اولین بار که این پست رو خوندم سمت راستم پسرداییم نشسته بود. پیکسی سیاه‌رنگی که همراه پدربزرگ و مادربزرگش به خونه‌ی ما سفر کرده بود. اون روز دیدن این صحنه لذت‌بخش بود، اما امروز که دیگه نیست، با نگاه کردن به سمت راست جز دلتنگی و خاطرات خوش چیزی به جا نمونده. قدر با هم بودن‌ها و لحظات خوشی که کنار هم داریم رو بدونیم که زود می‌گذرن یا شاید حتی دیگه تکرار نشن. سوژه قدر لحظه‌های با هم بودن رو دونستن و نهایت استفاده رو از تک‌تک لحظاتش بردنه.

2.
ایشون هستن پروفسور.

بسمه تعالی

تدریس جلسه سوّم طلسم‌ها و وردهای جادویی:

- به چپ پیچش نمایید!

با فرمان لادیسلاو دانش آموزان سرها را به سمت چپ چرخاندند.

- ممد ویزلی‌آ! فزون‌تر سر چرخان!

ممد ویزلی که دانش آموز سختکوش و دلیری بود سرش را کمی به سمت راست برده و با سرعت و قدرت بسیار سرش را به سمت چپ چرخاند و صدای قرچی از گردنش برخواست و سپس روی نیمکت افتاد. چند دانش آموز که از اقوام او بودند جیغ کشیدند ولی باقی خونسردی خودشان را حفظ کردند و چند اسلیترینی حتی زیرزیرکی خندیدند زیرا بای دیفالت آدم بده‌ی داستان بودند و این چیزها برایشان مضحک محسوب می‌شد و برودریک که گنده‌شان بود و زرنگه اسلیترین در این ترم محسوب می‌شد اجازه گرفت و رفت ممد را برداشت تا در کیفش بگذارد و در تالار موجب فرح و شادیشان شود ولی ناگهان رون خودش را انداخت وسط و گفت که می‌خواهند دفنش کنند تا روحش در آرامش باشد و دعوا شد و مدیران هاگوارتز آمدند سر کلاس و غائله را ختم کردند و پروفسور زاموژسلی بابت عدم کنترل مناسب شرایط کلاس سرزنش شد و اعصابش به هم ریخت و تصمیم گرفت خشمش را سر دانش آموزان خالی کند.

- چلبوسوپومنالوس تو آل!

و همه دانش آموزان پس گردنی خوردند و دلش خنک شد.

- ببخشید پروفسور، می‌شه-
- خیر. نمی‌بخشیم.
- اممم... خب باشه. فقط می‌شه بگید واسه چی سرامون رو به سمت چپ چرخوندیم؟

آقای زاموژسلی همینجوری گفته بود ولی دلش نمی‌خواست به این موضوع اعتراف کند. پس سوال دانش آموزی مجهول الهویه را با یک سوال جواب داد.
- چه می‌بینید؟
- پس کله بغل دستیم...
- سایرین آ، شما چه می بینید؟ پاسخ مگویید... کنون به جلوی خویش نگاه نمایید.

همه دانش آموزان به جلو نگاه کردند به غیر از دنگی که دینگ بود و برای تحلیل کلاس آقای زاموژسلی خودش را دانش آموز جا زده بود و همیشه عقب و جلو را با هم قاطی می‌کرد و اکنون به سقف نگاه می‌کرد.

- حال وردی بیابید که به آن چیز که در مقابلتان قرار دارد مرتبط بوده باشد و آن چه که چپتان می‌باشد.

آقای زاموژسلی به سمت پنجره کلاس رفت و به افق های دور خیره شد که ناگهان فریاد «چلبوسوپومنالوس» بلند شد و به دنبالش نیروی عظیمی به پس سر پروفسور زاموژسلی برخورد و او را به بیرون پنجره برج پرتاب کرد.
دانش آموزان نمی‌توانستند ارتباط دیگری میان پروفسوری که در مقابلشان بود و پس گردن پیدا کنند.


مشقنامه:
1. هرکجا که اولین بار این پست رو خوندید به سمت راستتون نگاه کنید. هر چیزی که بود بگید و به عنوان یک سوژه حداقل یک خط و حداکثر یک پاراگراف راجع بهش توضیح بدید.دقّت کنید که توضیح سوژه باید جنبه‌های پروردن داشته باشه و با هرکاراکتر ایفای نقش همخونی داشته باشه. (15 نمره)
2. به تاپیک پستخانه هاگزمید برید و پیام تسلیتی در خصوص فوت نا به هنگام وزیر سحر و جادو، آقای زاموژسلی توسط دانش‌آموزانش قرار بدید. در این خصوص آزادید که کارت پستال درست کنید، بنر و پارچه نویسی باشه، پیام مفهومی باشه و یا هرچیزی که فکرش رو می‌کنید! (15 نمره)