-اممم...نه ارباب!معلومه که نه!

قلب سو پیروز شده بود و دستورش این بود که به حرف لرد گوش کند...سو به این دلیل که مغزش درحال ریکاوری بود،خیلی به حرف لرد گوش کرد،خیلی،به طوری که بعد از اینکه قاشق و چنگالش را زمین گذاشت،چیز زیادی جز همان کاهو و سبزیجات در سفره باقی نمانده بود.
مرگخواران با دهان باز به سو خیره شده بودند،لرد لبخندی گوشه لبش داشت،بلاتریکس هم همینطور و این میتوانست نشانه خیلی بدی باشد.

-آفرین سول،تو از یاران با وفای مایی،فقط شانس اوردی غذای ما رو نخوردی!
-منتظر چی هستین؟ّبرای سو ی وفادار دست بزنین!

اما هیچکس دست نزد،این حرف را بلاتریکس زده بود و حتی مغز نیمه هوشیار سو هم متوجه میشد این جمله چه معناهایی میتواند داشته باشد.بقیه مرگخواران بعد از اینکه دهان بازشده شان را بستند شروع به خوردن سبزیجات کردند.

مغز سو که تازه بعد از ریکاوری و کلی غر زدن،به کار افتاده بود،دستور داد که سو به سمت سالن ورزش خانه ریدل برود تا تمرینات جدیدش را شروع کند،او فقط تا وقتی که غذای مرگخواران تمام میشد وقت داشت آنهمه چربی را آب کند!

سو در وضعیت عجیب و دشواری بود...گوش دادن به حرف لرد و شنیدن صدای کروشیو بلاتریکس، یا گوش ندادن به حرف اربابش و شنیدن صدای آواداکداورای لرد!

-دوئل رو قبول می کنم.

قلب سو، درخواست دوئل مغز سو رو قبول کرد.

این دوئل، "دوئل قرن بدن سو" نام گرفته.

هر دو عضو، در جزایر لانگرهانس، رو به روی هم قرار گرفتن.

-خب خب خب...با شما هستیم با گزارش دوئلی دیگر بین قلب و مغز...من، اسید معده با په هاش 1، این دوئل رو برای شما گزارش می کنم...با دستور سه داور افتخاری که نمی دونم چجوری وارد بدن شدن، یعنی رژ لب صورتی کراب، معجون "داور دوئل شو" هکتور و یکی از هورکراکس های لرد، دوئل آغاز می شه.
اوه پسر ...اولین حمله رو قلب کرد تا بگه بدن دست کیه...ولی نه...مغز به راحتی این حمله رو دفع کرد تا به قلب بگه تو تلمبه هم نیستی...بله، چیزی که از قبل پیش بینی می شد، حمله های پی در پی سلول های خاکستری بود...این سلول ها دیوانه وار به سمت قلب حرکت می کنن...اوه خدای من...قلب به راحت این سلول ها رو منهدم می کنه...حمله ی سنگین مغز به دهلیز چپشم نبود...اوه نه، اوه نه ...واقعا داره اتفاق میافته ...من سال ها به هضم غذا کمک کرده بودم تا این صحنه رو ببینم...قلب داره منبسط می شه...الان زمان تیر خلاصه...و بلههههههههه...قلب با یه انقباض عالی سه لیتر خون می ریزه رو مغز...مغز دیگه نمی تونه ادامه بده ...رگ ها رو می بینیم که موج مکزیکی می زنن...خسته نباشی قلباور، مرلین قوت پهلوان!

-سو ما گفتیم غذایت را بخور...ما را در انتظار نگه می داری؟

مرگخوارا دستپاچه میشن.

-نه نه...ارباب بی نظیره.
-دستپختش حتی از دستپخت مامان بزرگم هم بهتره.
-سبزیجات رو اونقدر درست و به اندازه بخارپز کرده که نمیتونم از صدای قرچ قرچشون زیر دندونم صرفنظر کنم.

این عکس العمل های اغراق آمیز لردو بیشتر مشکوک میکنه.
-یاران ما...غذا مشکلی داره! ما متوجه شدیم. حالا یکی به ما بگه مشکل غذا چیه.

مرگخوارا سکوت میکنن.

-دل درد دارید؟ سردرد؟ گلو درد؟ یا دردهای متنوع دیگر؟ مشکلاتتان را با ما در میان بگذارید. یا مشکل را از میان بر میداریم و یا خودتان را. اربابی هستیم حلال مشکلات.

مرگخوارا ابراز سلامتی میکنن. حتی لینی برای اثبات سالم بودنش همون جا شصت تا دراز و نشست میره.

لرد تصمیم داره این قضیه رو همون لحظه و همون جا حل کنه.
-خب...پس چتونه؟ بخورین! سو...غذا بخور ما ببینیم!

مرگخواران پشت میز غذا ی نهار که پر بود از انواع غذاهای خوشمزه، چرب و پر کالری که مرگخواران تا چند وقتی فقط می تونستن تو شیرین ترین رویاهاشون طعم هاشونو بچشن.

کراب با چشمان پر از اشک به مرغ بریون روی میز نگاه می کرد و با زور مقداری کلم بروکلی ابپز در دهانش می چپوند.

هوریس با لوبیا های پخته و گیاهای درون بشقابش بازی می کرد و جوری با عشق به کله پاچه ی روی میز نگاه می کرد که انگار همسر رویاهاش رو دیده.

دیانا به شکل گربه در اومده بود و با ناز شیر پرچربی رو می خورد اما وقتی بلاتریکس به او نگاه خشمگینی انداخت به جاش ظرف شیر کم چرب و برداشت و شروع به نوشیدنش کرد.

بانز غذای سبز رنگی رو که حتی مشخص نبود چیه می خورد و هیچکس نمی دونست چه حالی داره!

بلاتریکس با دفترچه یاداشت و قلم پری نشسته بود و هرچی مرگخواران می خوردن یاداشت می کرد:

"کراب: چهار صد گرم کلم بروکلی ابپز، هر گرم دارای یک و نیم کیلوکالری معادل دو ساعت و نیم دویدن.
هوریس: هفت صد گرم لوبیا ی پخته، هر گرم دارای سه کیلوکالری معادل چهار ساعت دویدن.
دیانا: پنجاه گرم شیر پرچرب دارای سه و نیم کیلوکالری در هر گرم+ صد گرم شیر کم چرب دارای یک و نیم کیلوکالری انرژی در هر گرم برابر یک ساعت و نیم دویدن."

لرد سیاه یه نگاه به بشقاب خودش که توش پر از کله پاچه بود انداخت و یه نگاه به بشقاب سبز مرگخوارانش. لرد سیاه که تغذیه ی مرگخوارانش براش بسیار مهم بود باید دلیل درست غذا نخوردن یارانش را می فهمید.
- یاران ما! غذا مشکلی دارد؟

خلاصه:

مرگخوارا دچار اضافه وزن شدن و به این دلیل نمی تونن ماموریت هاشونو به درستی انجام بدن. تصمیم می گیرن دور از چشم لرد، با رژیم و ورزش خودشونو لاغر کنن.
بلاتریکس تمرین های سخت ورزشی براشون در نظر گرفته. الانم یه طناب آویزون کرده که یکی از مرگخوارا ازش بالا بره.

(بعد از بالا رفتن از طناب قراره برای صرف ناهار برن و بدون این که لرد سیاه بفهمه مجبورن غذای کمی بخورن).

..................

-من بالا می رم!

-کی بود اون؟ کی داوطلب شد؟ کی بالا می ره؟

بلاتریکس دنبال داوطلب می گشت...ولی داوطلب دیده نمی شد.

-منم! بانز بالا رونده. الانم دارم در جا می زنم و خودمو گرم می کنم. گفتی پنج متر بالا برم کافیه دیگه؟

بلاتریکس با حرکت سر تایید کرد و سوتش را که فریاد "زنده باد لرد سیاه" سر می داد،به صدا در آورد.
طناب کمی تکان خورن....کمی بیشتر...و کمی بیشتر...
کمی بعد صدای بانز به گوش رسید.
-خب...اینم پنج متر. من بالا هستم! الان بیام پایین؟

بلاتریکس گیج شده بود. طناب تکان می خورد ولی بانزی دیده نمی شد که بلاتریکس بفهمد تمرینش انجام گرفته یا نه.
-بهتر نبود یه لباس ورزشی می پوشیدی؟

-نه...اینجوری راحتم!

صدای بانز، زیاد هم از ارتفاع بالاتری به گوش نمی رسید...

بلاتریکس ناچارا سوتش را به صدا در آورد.
-یاران ارباب...می ریم برای ناهار. یادتون نره چی گفتم...هر کدومتون فقط یکی از سبزیجات توی سالاد رو انتخاب می کنین و می خورین. آروم بخورین که ارباب متوجه نشن. نوشیدنی هم فقط آب. اونم زیاد نخورین. سنگین می شین نمی تونین ورزش کنین.

-دقیقا داری چیکار میکنی هک؟

این سوالیه که بعد از دو سه دقیقه، دیانا به خودش جرات میده و میپرسه.

هکتور در حالی که به ورزشش ادامه میده، نفس نفس زنون جواب میده:
-شنا میرم!

مرگخوارا باز ساکت میشن و به هکتور که روی زمین پا میزنه و دستاشو به حالت کرال سینه تکون میده خیره میشن.

-هک...اون شنا، این شنا نیست ها...

گوینده لینیه! و البته که هکتور اهمیتی به سخنان تو خالی لینی نمیده. لینی همیشه قصد خراب کردنشو داره.

مرگخوارا صبورانه صبر میکنن که دست و پا زدن هکتور تموم بشه.

بلاتریکس تو این فاصله طنابی رو آویزون میکنه.

مرگخوارا با تعجب به طناب زل میزنن. دلیلش این نیست که طناب ندیدن...دلیلش اینه که طناب رو به آسمون رفته و به جایی وصل نیست. بلا به این چیزا اهمیتی نمیده.
-الان یکیتون باید پنج متر از این طناب بالا بره. بعدش میریم ناهار بخوریم. ولی وای به حالتون اگه غذای چرب و چیلی و چاق کننده بخورین. همگی یکی از سبزیجات توی سالاد رو انتخاب میکنین و بدون سس میخورین. به هیچ عنوان هم اجازه نمیدین ارباب بویی ببرن که رژیم داریم، وگرنه فکر میکنن یاران بی کفایتی هستیم.حالا کی از طناب بالا میره؟

درسته که تمام مرگخواران و غير مرگخواران به مزخرف بودن معجون هاى هکتور ايمان داشتند ،اما الان شرايط فرق ميکرد و بحث ورزش بود چيزى که مرگخواران از او متنفر،عصبانى،بسيار ترسيده و حتى باور داشتند که با ورزش کردن امکان دارد که بميرند.البته همه بجز کراب !
چون چند ثانيه اى بود که به سالازار اسليترين پيوسته بود!

همه مرگخوارا (بجز کراب)از هکتور معجون لاغرى ميخواستن و دور او جمع شده و تمام معجون هايش را ميگرفتند و مينوشيدند ،حتى لرد هم به او بابت اين همه هوش و کاربلدى در دلش تحسين ميکرد .بلاتريکس برايش دست زده وبه هوا ميپريد بى خبر از اينکه لرد بخاطر هوش هکتور قراربود اورا دست راستش قرار دهد و بلاتريکس را به آزکابان تبعيد کند.
هکتور و اين همه خوشبختى محال بود!
درسته محال بود و اينها همش يک خواب و خيال بود!
هکتور توسط ضربه اى که بلاتريکس به کله اش زد از خواب شيرنش بيدار شدو آخ بلندى گفت.

بلاتريکس با عصبانيت لگد تسترالى ديگرى به پهلوى هکتور زد.
-فکر کردى ميتونى از زير ورزش کردن در برى؟سر کلاس ورزش من ميخوابى؟..........زود باش شنا رو از اول شروع کن ،تنبيه ميشى دويستا شنا برو!

هکتور همانطور که در شوک بود ،شروع به شنا رفتن کرد.
-يک....دو....سه......چهار....

بلا وقتی حرف سو رو شنید اخم کرد، آستیناشو بالا زد، توی دستاش آب دهن ریخت و به هم مالید و گفت:
- قبوله!

سو که از تضاد حرکات و حرف بلا گیج شده بود گفت:
- خیلی ممنون که قبول کردی ولی این همه کار لازم بود قبلش انجام بدی؟
- معلومه که لازم بود ... بند ناف منو با خشم بریدن نمی تونم کارمو بدون خشم انجام بدم.
- بلایی هستید خشمگین و جذاب!
- تازه می فهمم ارباب چی می کشن.
- چی؟... ارباب چیزی می کشن؟... سنتی یا صنعتی؟

ارباب در همون لحظه درِ خانه ی ریدل هارو باز کرد.
- اینجا چخبر شده است؟... بلا، چرا همه گرمکن ورزشی پوشیده اند ؟

سو قبل از اینکه بلا چیزی بگه، گفت:
- اربابی هستید معتاد؟
- چطور جرئت می کنی به ما بگویی معتاد؟
- من نگفتم، بلا گفت.
- بلا؟!
- من... من... من منظورم یه چیز دیگه بود این بد برداشت کرد ارباب.
- این به ادوارد بونز میگن.
- ایندفعه ازت میگذرم بلا... ولی دفعه ی دیگری وجود ندارد!
- اربابی هستید بخشنده و حامی حقوق مستضعفین!

لرد که دوباره اون پلک هارو دید در شرف گلاب به روتون بود که بلا اومد بین سو و لرد قرار گرفت و گفت:
- ارباب، مرگخوارا خیلی چاق شدن... اونقدری چاق شدن که دیگه جارو توان بلند کردنشون رو نداره ... برای همین من گفتم که ورزش کنن تا به وزن ایده آل برسن.

لرد نگاهی سریع به شکم مرگخوارا انداخت و گفت:
- حق با توست بلا... واقعا چاق شده اند.

هکتور که تازه از خواب بلند شده بود و به سمت حیاط اومده بود گفت:
- معجون لاغری دارم، بدم!

-نهههه! من نمی خوام.
-همه باید وزن کم کنن؛ زود باشید!

صدای نفس نفس، حیاط خانه ریدل ها را پر کرده بود...
صورت همه ی مرگخواران خیس از عرق بود...
همه دهان ها خشک شده و کسی توان حرکت نداشت...

بلاتریکس از آن وضع تعجب کرده بود و دلیل آن رفتار ها را نمی دانست.
-چتونه شما؟ بذارید شروع کنیم، بعدش خسته بشید؛ هنوز سی ثانیه نشده که گفتم باید ورزش کنید!
-من اصلا وقتی به ورزش فکر می کنم نفسم بالا نمیاد!
-میشه اسمشو نیاری؟! من شبا کابوس ورزش می بینم.
-ورزش به کنار... آخه رژیم؟! نمی گید پوستم خراب میشه؟

لینی که خودش را از آن قضیه مستثنی می دانست، با خوشحالی بالای سر بقیه پرواز می کرد و از آن وضع لذت می برد.
-من که نه اضافه وزن دارم، نه نیاز به جارو!

بلاتریکس لبخند پر معنایی تحویل او داد.
-سعی نکن مخفیش کنی؛ من که خبر دارم شبها با پرنسس چه چیزایی می خورید! سوزوندن اون همه کالری بدون ورزش غیر ممکنه.

لینی که دستش رو شده و نتوانسته بود از مهلکه بگریزد، بی حال شد و روی کلاه سو فرود آمد؛ اما خود او زیر کلاهش نبود!
-پس سو کجا رفت؟

هنوز جمله لینی تمام نشده بود که سو، در حالی که به جای کلاهش، یک سر بند ورزشی دور سرش بسته بود، دوان دوان وارد حیاط شد.
-من مربی ورزش بشم؟

سوژه ی جدید

- بلا جارویی که به من دادی بالا نمیره! من چطوری با این بیام ماموریت!؟

بلاتریکس به سمت کراب رفت.
- بده ببینم!

کراب جارو را دست بلاتریکس داد ولی واقعا نظری درباره ی اینکه بلاتریکس چجوری به راحتی با جارو پرواز می کرد نداشت.
_ عه پس چرا من سوار میشم نمی یاد بالا!؟

بلاتریکس یه نگاه به شکم کراب کرد:
- احتمالا به خاطر این! فک کنم باید برات تاکسی هوایی بگیریم, دیگه جاروی کی مشکل داره!؟
_ مال منم بالا نمی یاد!
_ مال من فقط پنج سانت میاد بالا!
_ مال منم بالا نمی اومد با چوب بیسبالم زدمش شیکست!

بلاتریکس به سمت جارویی که به نظر می اومد خالیه رفت.
- بانز توم اضافه وزن داری فک کردی نامرئی نمی فهمیم! اصلا همتون باید وزن کم کنید. از امروز رژیم و تمرینات سخت شروع میشه وای به حالتون! قبل از اینکه ارباب بفهمن باید لاغر کنید!