نقد پست شماره ی 13 مالدبر ( *پایین شهر* )اول باید این نکته رو ذکر کنم که نوشته ی اعضا در این پست حکم نمایشنامه دارن اما در اصل نوعی رواج داستان نویسی رو نشون می ده؛ بنابراین من فعلاً از این دید پستا رو نقد می کنم تا این که به تاپیک ها و پستای دیگه رسیدگی شه !
در اولین پست این تاپیک که توسط اینیگو ایماگو زده شد، ذکره شده که موضوع جدیه و البته این پست به تبع همون با طرز نوشتاری جدی پیش روی کرد با این حال در بعضی جاها نکته هایی خیلی ریز اما مهم دقت نشده بود. یکی از مشکلات بزرگ این پست این بود که در بعضی جاها کلمات به صورت کتابی و در جاهای دیگه به صورتی محاوره ای نوشته شده بود. در صورتی که در نوشته های جدی کلمات محاوره ای و شکسته ایجاد مشکل می کنن. و این نکته در این پست در نظر گرفته نشده بود... بنابراین:
اون جا = آن جا / بدونم = بدانم / حسه = حس است / نذارم = نگذارم / رو = را / آتیش = آتش / چشمای = چشمان / نونوایی = نانوایی / تموم = تمام / دورمو = دورم را / رو = روی !
همه ی این ها زیاد به چشم نمیان اما می تونن از نمره ی کلی کم کنن !
سوژه ی خوبی بود و می شه گفت مناسب به جلو برده شده بود. اما پارگراف بندی تا حدودی مشکل داشت. جمله هایی که از نظر معنایی از هم مستقل هستن در کنار هم آورده شده بودن. و آخر هم این که دیالوگ ها یه کم غیر واقعی جلوه می کرد.
سلام ویل ، ترسیدی ؟مطمئناً کسی سلام نمی کنه بعد بی مقدمه بگه ترسیدی؟! ... برای همین خواننده رو از فضا خارج می کرد.
و دیگه این که در نوشته های جدی معمولاً ادای دیالوگ ها به این صورت درست نیست:
کوانتین :
حداقل می شد نوشت: کوانتین گفت... و همچنین بهتره که در این صورت حالت چهره و رفتار هم توصیف شه تا نوشته حالت واقعی تری به خودش پیدا کنه !
و در کل این که نوشته بالا پایین خاصی نداشت و هیجان زیادی به خواننده نمی داد. جز جمله ی آخر ! ... اما با همه ی این ها می شه گفت پست تقریباً خوبی بود... البته با رعایت قواعد مربوطه !
نمره از 100 : 55