دوئل :دوئل در معنای لغوی در زبان فرانسوی باستان به معنی سلام می باشد. البته فرانسه ی باستانی که همسایه ایران بود و در قاره آفریقا قرار داشت! اما خب من نمی دونم که چرا این لغت اینقدر پیش رفت کرده که مردم تا اینو می شنون یاد دعوا و بزن و بکش می افتن! البته این هم ریشش به اتفاق هایی می رسه که در کشور فرانسه رخ داده است!
در یکی از روز های سرد پاییزی دو دوست به هم می رسند و خب سلام می کنند:
_دوئلم...چطوری؟(در اینجا معنی دوئلم یعنی سلام عزیزم!
)
_دوئل...خوبم!
خلاصه اونها یه ذره حرف می زنن تا وقتی که یه دفعه دعواشون می شه! در همون بین یه پسر نیم وجبی که معلوم نبود از کجا یه دفعه سر در آورد(قصه همون پادشاه بدون لباس و کودک بوده!) می آد و شروع می کنه به خوندن این آواز:
_آی دوئل..دوئل دوئل! سر کله اون خله!
بعد تا مامانش می آد جمعش کنه دعوا شدت می گیره و مردم این رو ناشی از به زبان آوردن کلمه دوئل در اون بین می دونستن به همین دلیل معنای دوئل فرق کرد و به معنای امروزی رسید!
و اما در سواحل اقیانوس سرخ در نزدیکی آمریکا! دوئل به چیزی می گفتن که مصبب دعوا بشه! مثلا چاقو و یا مثلا شمشیر و بعد ها نسل های جادوگری شکل گرفتند به همون چون دستی می گفتن! اما بعدا تبدیل به حادثه ایی شد که در هنگام گیس و گیس کشی بین دو نفر اتفاق می افته !
در آخر هم دوئل در جایی ست که یه مشت الاف بیکار از خدا بی خبر با هم بد باشن و بخوان به جون هم بیافتن...دوئل در مکانی ست که جنگ و آشوب و درگیری ها شدید و بکش بکش اتفاق بیافته و ریشه در وجود این سیاهان داره حتما! بدون شک.....
با تشکر از اینکه این مقاله بی سرو ته بنده رو مطالعه فرمودین!