سلام
در این پست در نظر ندارم که اشکال جدیدی از کتابهای هری پاتر رو نشون بدم !
در واقع میخوام دو اشکال از نظر دو دوست رو توجیه کنم :
استابی بوردمن :
نقل قول:
تازه در مورد مرگ بارتی کراوچ هم چیز خاصی بیان نشد و تازه چرا مودی اینقدر با در مورد جادوی سیاه به بچه ها میگفت در حالی که اجرای طلسم فرمان و آوادا... و کروشیو به این نحو غیر قانونیه و
دوست عزیز اینهایی که شما مطرح کردی اشکال در کتاب نبوده ، بلکه مواردی بوده که هنوز برای خوانندگان کتاب مجهول هست . مثلا نمیشه گفت چون رولینگ در مرگ بارتی کراوچ چیزه خاصی نگفته یا اون رو به صورت شگفت انگیز و هیجان آور انجام نداده پس حتما در کارش مشکلی هست ، در ضمن اون طور جالبی مرگ رو نشون داد ، که اول کرام بیهوش شد ، هری به دفتر دامبلدور رفت ، جادوگران زیادی به اونجا رفتن ، اون تبدیل به استخون شده بود و ... اینا همش هیجان انگیزه پس نباید گفت ساده !
درباره اینکه مودی در مورد جادوی سیاه بیش از حد معمول به دانش آموزان آموزش میداد و از اونجایی که این یکی از موارد غیر قانونی از نظر وزارت سحر و جادو هست ، نیز یکی از موارد مجهولی برای ماست که بارتی کراوچ از این آموزش ها چه منظوری داشته .
نتیجه گیری :رولینگ مرگ بارتی کراوچ رو تا اونجایی که امکان داشت هیجان انگیز نشون داد و زیاد کشش نداد ، چون این مورد یکی از موارد اصلی کتاب نبوده و احتیاجی به توضیح و کشش نداشته .
درباره مودی من حدس میزنم که هدفش از آموزش های جادوی سیاه و نشون داده اونها و امتحان کردن اونها روی هری منظورش این بوده که با توان هری در برابر لرد سیاه آشنا بشه و بتونه به اربابش توضیحات لازم رو درباره هری بده !
ایگور کارکاروف :
نقل قول:
در کتاب چهارم: این یکی دیگه خیلی جالبه مودی قلابی کلی خودش رو به خطر انداخت تا اول هری رو وارد مسابقه کنه کمکش کنه تا قهرمان شه و جام رو تبدیل به رمز تاز کنه تا هری رو بفرسته پیش ولدمورت. خوب بابا اون می تونست اولای سال یه کتاب رو به رمز تاز تبدیل کنه و بدش به دست هری
ایگور عزیز جالبترین نکته اینجا اشتباه شماست !
شما هم مثل استابی موردی رو که مجهول هست به عنوان اشکال نشون دادی ، باید برای اینکه اشتباه و یا صحیح بودن ماجرایی رو متوجه بشین به عمق اون ماجرا سیر کنید !
بارتیموس کراوچ پسر یا همون مودی قلابی میتونست در اولین روزی که تغییر شکل داد و مودی رو زندانی کرد ، به صورت کاملا مخفیانه و دور از چشم دیگران هری رو به دفترش دعوت کنه ، و یا به طور نا معلومی رمزتازی رو مقابل هری بگذاره تا اون بهش دست بزنه و منتقل بشه ، اینطور هیچ کسی نمیتونست آلستور مودی ، آرور معروف وزارت خانه رو مجرم بشناسه .
ولی اون باید صبر میکرد ، همونطور که در کتاب اشارات مبهمی شده اون باید بطوری هری رو به خدمت لرد میفرستاد که این یک مورد عادی به نظر برسه و کسی شک نکنه ! چون میدونید که انتقال هری بدون هیچ دلیلی کاره عاقلانه ای نیست ، هر چند اگر مودی بصورت نامشخصی اون رو میفرستاد خدمت لرد دامبلدور متوجه میشد .
ولی اون به دستور لرد سیاه صبر کرد که به آرامی و طبق برنامه هری در آخرین مرحله مسابقه سه جادوگر به قبرستان ریدل منتقل بشه . در ضمن این مورد احتیاج به صبر داشت ، لرد باید صبر میکرد و خودش رو آماده میکرد ، برای اینکه به جسمش برگرده ، برای اینکه مرگخوارانش رو ملاقات کنه و ...
پس نمیشد عجولانه تصمیم گرفت .
نتیجه گیری :آلستور مودی ( بارتیموس کراوچ پسر ) میخواست که موضوع کاملا عادی به نظر برسه و معلوم نشه که دست کسی در کار بوده ، چون دامبلدور بلافاصله متوجه میشد ، همچنین لرد میخواست روزی که برای برگشتن به جسمش و ملاقات دوباره مرگخوارانش آماده میشه ، آمادگی لازم رو داشته باشه .
توبیاس اسنیپ :
نقل قول:
هری در کتاب چها داشت خواب مرگ خدمتکار خانه ی ریدل ها را توسط ولدمورت می دید زخمش سوخت ولی قرار بر این بود که فقط نزدیک لرد ولدمورت زخمش بسوزه...
توبیاس عزیز نباید هر مشکل و مبهم و نا مفهوم بودن مطلبی به عنوان مشکل طلقی بشه .
در هر صورت برای این موردی که شما گفتی باید بگم که همونطور که در کتاب 5 گفته شد توسط دامبلدور ، هر وقت که لرد سیاه به هری نزدیک باشه و یا احساس عمیقی مانند خوشحالی و ناراحتی و ... داشته باشه ، زخم هری شروع به سوختن میکنه .
درسته که در کتاب 3 به این مسئله اشاره نشده بود ، ولی قرار نیست که تمام مجهولات در یک جلد مطرح بشه و به پایان برسه ، بلکه قدم به قدم و کم کم توسط نویسنده رفع میشن .
نتیجه گیری : هر وقت که لرد سیاه به هری نزدیک باشه و یا احساس عمیقی مانند شادی و یا خشم و یا ... داشته باشه ، زخم هری شروع به سوختن و تیر کشیدن میکند .
با تشکر
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
بعد از این که لرد ولدمورت تصمیم به ترک سرزمین جادوگران به مدتی نامعلوم گرفت، ارتش تاریکی بر سر رهبری که هدایت مرگخواران را برعهده بگیرد، به تکاپو افتاده است!
