این داستان ادامه تاپیک آزکابان می باشد و در این تاپیک دیگر ادامه نخواهد داشت...!


اتاق تمیز و مرتب بود. تخت ها با ملافه هایی سفید و تمیز پوشانده شده بودند. سکوت بر قرار بود. در گوشه ایی از اتاق ولدی و 5 تا مرگ خواراش حضور داشتند که بد جوری محو تماشای اتاقی که حد اقل دو ماه از عمرشونو اون تو سپری کرده بودن شده بودند.
بغض گلو ها را می فشرد اما جرئت گریستن نداشتند چون مثلا اونا مرگ خوار بودن و از احساسات چیزی حالیشون نبود.
خاطرات خوب و بد بود که با سرعت از مقابل دیدگانشان می گذشت . مقابل پای ولدی هم یک چمدان قرار داشت که خود چمدانه در اصل ماله کمیته مرلین بوده قرض داده بودن به ولدی!
بله درست متوجه شدید... ولدی دیگه بارشو بسته بود و می خواست به خونه خودشون برگرده...به خانه ریدل ها که برنامه هاش در اونجا به سرعت راه افتاده بود. دل کندن از آن جا کار آسانی نبود اما ولدی کارهای مهم تری داشت که قطعا ارزششان بیش تر بود.
بادراد چمدان را از روی زمین برداشت. ولدی رو به مرگ خواراش:
_خب دوستان! دیگه باید بریم....ولی خیلی این دو ماه زود گذشت....باید بگم که خیلی هم خوش گذشت و چون خوش گذشت زود گذشت و اگر بد می گذشت که اصلا نمی گذشت و چقدر بد می شد اگر نمی گذشت و حتما باید می گذشت ولی حیف که گذشت!
مرگ خوارا:
آرامینتا:
_ارباب جون بیا بریم که فکر کنم یه نموره قاط زدی!
ولدی:
_این چه طرز صحبت کردن با ولدی جامعه ست...ولی خب راس می گی....این تأثیرات این دو ماهه ست.
خلاصه اومدن از اتاق بیرون و دربش به طور خودکار بسته و قفل شد...به این معنی که دیگر راه رفتنی را باید رفت...
توی سالن به راه افتادند. مردم به صورت غیر عادی به آن ها نگاه می کردند و ولدی از این به شعف اومد و خوش حال شد از اینکه هنوز هم مردم ازش می ترسن!
مقداری که جلو رفتند ناگهان سارا با لباس سپید رنگی که به تن داشت به آن ها نزدیک شد.
_اگر بار گران بودید و رفتید...اگرچه نا مهربان بودید ولی رفتید!
مرگ خوارا سری تکون دادند.
ولدی یه بادی به قب قب انداخت و گفت:
_خب من معمولا از کسی تشکر نمی کنم چون همه کاری که در قبالم می کنند رو وظیفه می دونم اما هم اکنون به عنوان اولین بار از تو اوانز تشکر می کنم که تو این چند وقت یه چیزایی بهم نشون دادی که بعدا خیلی به دردم می خوره!!
سارا :
_آهان...آهان! ولی این رو آویزه گوشت کن که سفیدی همیشه پیروزه....هم چنین یه چیزه دیگه و اون هم اینه که یه سفید هیچ وقت در مقابل دشمنشم نامردی نمی کنه و می زاره فرصت هایی که می تونه از اونها برای غلبه به دشمنش استفاده کنه بگذره! اما بدون دفعه بعدی وجود نداره!!
ولدی سری تکون می ده و میگه:
_هر کسی یه هدفی داره و هدف منم یه چیزیه که حتی این دو ماهه هم نتونست عوضش کنه! به امید مرگ سفیدان....
سارا:
_آرزو بر سیاهان عیب نیست....به امید دیدار.....
ولدی و بقیه مرگ خوارا از سارا خداحافظی می کنن....بلیز در گوش ولدی میگه:
_ارباب جون تو اگه هر چند وقت یک بار خودتو به این مریضیا بزنی می تونیم حسابی مفتگی حال کنیم ها..
ولدی یه لبخند شیطانی می زنه و میگه:
_اینم یه نظریه!
وقتی به نزدیکی درب خروجیه بیمارستان می رسن یک نفر میاد و چوب دستی ولدی رو بهش می ده....وقتی به فضای بیرون می رسن و کوچه دیاگون رو به روشون قرار می گیره ولدی فریاد می زنه:
_دنیا دوباره اومدم تا تسخیرت کنم.....
و چوب دستی رو در دستش فشار می دهد.

این داستان هم تمام شد.....مانند هر داستان دیگر...امیدوارم از سری برنامه های ما لذت برده باشیم....منتظر انتقادات و پیشنهادات شما هستیم(!).

با اجازه از ناظر شهر لندن سیریوس بلک این پست زده شده است....!

_آی چی کار کنم! یا مرلین سرم داره می پوکه! وای به دادم برسید این دیگه چی بود افتاد تو جون ما! چی کار می کنید پس خب زود باشید دیگه!
_ارباب یه ذره دندون رو جیگر بزار! به همین سادگی که ما رو راه نمی دن!
_بی خود....آی....همشونو بکشید....فقط منو زود تر ببرید اونجا!
_خب اگه همشونو بکشیم پس کی بمونه شما رو درمون کنه!
_من نمی دونم هر کاری می کنی فقط زود تر.....آی!
ولدمورت بروی یک برانکاو داره به سرعت توسط چند تا از مرگ خوارای مخلصش به درمونگاه سنت مانگو برده میشه.... در همان زمان که 4 5 تا مرگ خوار جان فدا دارن ولدمورتو ساپورت می کنن آرامینتا از ولدمورت می پرسه:
_ارباب حالا چرا سنت مانگو؟ اصلا چرا می خوایم بریم درمونگاه!
_آی کیو تو می خوای منو درمون کنی! اگه من از دست برم پس کی می مونه که دنیا رو تسخیر کنه...پس کی می مونه تا محفلی ها رو بکشه....پس کی مونه تا شما ها زیر سایه اش باشید!
آرامینتا ساکت میشه و یکی می زنه تو شیکمه بلیز که داشت از خنده رودوبر می شد. بادراد دستی به ریشاش می کشه و میگه:
_ارباب این که گفتی یعنی چی؟ من متوجه نشدم!
ولدمورت:
_هیچی بی خیال! آآآآآآآی!
بالاخره به درمونگاه می رسن پس از کلی التماس و تمنا وارد میشن و می رن به طبقه مربوطه! از دور یه خانومه همون طور که داشته دستکشاشو دستش می کرده میاد جلو و میگه:
_خب کدوماتون دارید میمیرید؟
ولدی سرشو از روی تخت بلند میکنه و میگه:
_زبونتو بکن تو حلقت!
و ناگهان به این صورت روی چهره طرف می مونه!
_به به ولدی جامعه! خیلی خوش آمدی! می گفتی یه دمنتوری، یه دوزخی چیزی برات نفله می کردیم!
_منو ببرید از اینجا! من خوب شدم....نمی خوام!
_نه ولدی جون! فعلا در خدمتتون هستیم!
و همان طور که آمپول قرمز رنگی در دست داشت و در حال تنظیم کردن اون بود به طرف ولدی آمد و لبخند شیطانی زد.
_نه تو رو خدا! این آمپول هواست! داره منو می کشه!
و اومد که در بره که چند تا از پرستارا اومدن و دست و پاشو گرفتن! آرامینتا، بلیز، بادراد، بلاتریکس و لوسیوس هم رفتن بیرون یه گشتی بزنن یه چیزی بخورن و ولدیشونو تنها گذاشتن. آخه اونا فکر می کردن جای اربابشون امنه! چه می دونستن ملت به خونه همشون تشنن!
چند ساعت بعد تو اتاق!
_یعنی من زندم؟ باورم نمی شه....
در همان زمان سارا وارد اتاق میشه و میگه:
_شما به بیماری میگرن مبتلا شدید.... و باید 2 ماه تحت مراقبت باشید و من این مراقبتو قبول کردم!
ولدمورت: نـــــــــــــــــــــــــــــــــه!
سارا:


این داستان ادامه دارد خفن...................

انتونی با بدنی خسته و ضرب دیده از کاری که به دنبالش رفته بود
به سنت مانگو بر میگرددو بر روی یکی از مبلهای راحتی ولو میشود.
جاگسن هم اوضاعی بهتر از اون نداشت او هم درگیر طرحهائی بود که برای اون روز ریخته بود...بلا و ورونیکا مشغول دوئل بودند و بادراد هم شکمشو گرفته بود و اشکاش در اومده بود چون بلا که سابقه و مهارت بیشتری نسبت به ورونیکا داشت مرتبا کرشیوی به نشانه تنبیه به سمت ورونیکا میفرستاد تا مصمم تر اموزش دوئل را فرا بگیرد...لوسیوس هم فعلا مفقود الاثر بود....
*******************************
ناگهان همه میبینند که انتونی از جا میپرد و حالت خبردار می ایستد و بدنش را به نشانه تعظیم خم میکند...مرگخوارا متوجه میشوند که ارباب وارد شده و به سمت ایشان بر میگردند...تعظیمی میکنند و سراپا گوش می ایستند...
اارباب:گوش کنید ما طبق برنامه از پیش تعیین شده مان در امروز باید بدل دامبلدور را به میان خانواده اش(تایپیک:ماجراهای دامبل و خانواده)و محفلیان بفرستیم تا جایگزین دامبلدور اصلی بشود که طبق اخبار موثقی که به گوش من رسیده با اطلاعاتی که روح خبیث و خیانتکار اناکین به او داده است در جستجوی هور کراکسها میباشد...
ارباب خطاب به انتونی:انتونی نظرت چیه؟
انتونی:ارباب طبق فرمایش خودتان اینطور به نظر میرسه که الان بهترین فرصت برای جایگزینی بدل دامبلدور به جای دامبلدور حقیقی میباشد چون اون به همراه اناکین در جستجوی هورکراکسها میباشد و ما میتونیم از این فرصت استفاده کرده و دامبل را در راه بدست اوردن هورکراکسها گمراه و دست به سر کنیم تا برای مدت مدیدی از افراد محفل و خانواده اش دور باشد و بدل ان بتواند کارش را به نحو احسنت انجام دهد!
ارباب خطاب به جمع حاضر مرگخواران:من موافقم/کسی مخالفتی نداره؟....خوب پس این نقشه را عملی میکنیم...به این امید که طرحی که من از اول پیریزی کردم به خوبی پیش برود و بتوانیم با این بدل دامبلدور اوضاع را کاملا به نفع خودمان قرار بدهیم....
مرگخوارها با صدائی اتشین:VICTORY OR DEATH
....ارباب:خوبه...خیلی خوبه...باید همین روحیه یتان را حفظ کنید...
این ماجرا سر دارازی دارد و شما باید تمام توانتان را در این راه خرج کنید.....مرگخوارها یکبار دیگر و با صدائی قاطع تر:VICTORY OR DEATH ....
********************
ارباب که خیالش از بابت مرگخوارانش اسوده شده بود به سمت بدل البوس میرود تا اخرین کنترلها را هم بر روی ان برای فرستادنش به سوی طعمه هایش انجام دهد...

در همین لحظه جاگسن یه سوژه توپ به ذهنش می رسه.
جاگسن دستش رو بالا می بره.
ارباب : بنال
جاگسن : بریم تو اون اتاقه تا بگم.
ارباب : خوب برو منم الان میایم .
2 ساعت بعد:
ارباب و جاگسن در حال بیرون اومدن از اتاقند .
جاگسن : بچه ها زود باشین باید بریم سنت مانگو جسد آنی مونی رو لازم داریم.
ورونیکا در گوش خانم بلک : یعنی جسد مونتاگ به چه دردمون می خوره؟
خانم بلک :
ملت غیب میشن و پیش جسد آنی مونی واقع در قسمت فوق سری بیمارستان ظاهر میشن.
ارباب : جاگسن اون معجون رو بده .
جاگسن از تو جیبش یه شیشه به رنگ بنقش درمیاره که داره ازش بخار بلند میشه.
در همین لحظه شیشه رو به ولدومورت میده .
ولدومورت شیشه رو می ریزه تو دهان آنی مونی .
جاگسن : بچه ها برین عقب.
و بادستش ملت مرگخوار رو به عقب هدایت می کنه .
صدای مهیبی از پیش آناکین میاد و از تو دهانش دود بلند میشه.
همه ملت به جز ولدی و جاگسن :
جاگسن :
ولدی :
ولدی : چرا عمل نکرد؟
جاگسن : الان عمل می کنه .
در همین لحظه روح آناکین از بدنش جدا میشه.
تمام ملت به جز جاگسن و ولدی :
جاگسن :
ولدی : آفرین به خاطر این کارت بهت اجازه میدم بیشتر بام رو ببوسی.
ورونیکا : ارباب این معجون روح بود؟
ارباب : بله.
خانم بلک : معجون روح چیه؟
ورونیکا : معجون روح معجونیه که وقتی کسی مرده باشه روح رو از بدنش جدا می کنه و روح اگه بخواد می تونه بذاره افراد ببیننش.
مثلا اگه آنی مونی می خواد که ما ببینیمش ما می بینیمش و اگه می خواد که دومبل (واقعی) نبیدنش دومبل نمی تونه ببیندش.
خوبی روح یکی این بود و یکی دیگش اینه که می تونه به افراد صدمه بزنه و یا بگیردشون ولی افراد نمی تونن بهش آسیب برسونن.
آنتونین : پس ما می تونیم با کمک مونتاگ بفهمیم دامبلدور موقع خواب ریشش رو زیر پتو می گذاره یا روش؟
ولدی : ملت این معجون رو استاد معجون ساز جاگسن (محل کار : سازمان معجون سازان قرن) به من داد و یه معجون رو هم داد که پس از ماموریت آناکین زندش کنیم.
لوسیوس : به افتخارش .
______________________________________
بچه ها به نظرم ماموریت تو سنت مانگو با پست من به خاطمه رسیده باشه .بقیه ماموریت رو تو دامبل و خانواده ادامه بدین.

خانم بلک دستش رو بالا میاره و بینی ش رو می خارونه. بعد هم با صدای آهسته ای خطاب به مرگخوارای دیگه می گه: این ارباب خیلی مشکوکیوس می زد... فکر می کنم کار سختی در پیش داریم !
جاگسن به طرف در می ره و گوشش رو روی اون قرار می ده. هر از گاهی چهره ش تو هم می ره اما بعد از گذشت چندین دقیقه لبخندی صورتش رو می پوشونه و بارها و بارها این عمل تکرار می شه... در این بین مرگخوارای دیگه هم کنجکاو می شن و می پرسن: اون جا چه خبره؟!
جاگسن: صبر کنین... صداهای عجیبی می شنوم !
ملت شایسته ی مرگخوار: چیــــی؟!
جاگسن سرش رو کنار میاره و با چهره ای گشاده به بچه ها نگاه می کنه. بعد هم دوباره روش رو برمی گردونه و در حالی که روی زمین خم شده از بین دستگیره ی در به درون اتاق زل می زنه... با این حال نمی تونه چیزی رو ببینه ! ... بقیه ی بچه ها هم با بدبختی تمام روی همدیگه آویزون می شن تا بتونن خودشون صداها رو بشنون و از اوضاع درون اتاق خبردار شن !
در اون گیر دار از بین دو ساحره ای که مظلومانه در کنار جادوگران دیگه قرار گرفته بودن، ورونیکا بیرون میاد و با صدای خفه ای می گه: خانم بلک... بلک... بلک هوووی... !!!
اما هیچ صدایی به گوش نمی رسه و به نظر می رسه که خانم بلک در یک حرکت سریع خودش رو از اون جا نجات داده. چون هرکس هر چی به اطراف نگاه می کرد، اثری از خانم بلک مشاهده نمی کرد و در این بین ورونیکا با کنار بلا پناه آورد تا از مرگخوارای دیگه فاصله بگیره !
بلا پای آنتونین رو لگد می کنه... آنتونین: آآآآآآآآآی... !
دست هایی از انواع و اقسام مختلف جلو آورده می شه تا جلوی دهان آنتونین گرفته شه. چون با اون کار تمام نقشه های تازه واردا رو خراب می کنه... ناگهان در با یک حالت موحشی از جا کنده می شه. در همون لحظه تمامی مرگخوران اعم از ساحره و جادوگر روی زمین ولو می شن... هر کدام در یه وضعیتی نا به سامان قرار می گیرن !
ارباب نیز با ابروهایی در هم رفته و ترسناک روبروی اون ها ایستاده، اما در عوض آلبوس تقلبی چیزی عجیب رو تو دستاش تکون می ده و صدایی همچون نعره از دهان خود بیرون میاره !
ارباب: زود باشین... از جاتون بلند شین... !
آلبوس دستش رو روی شونه ی ولدمورت می زاره. حالا همگی می تونستن در میان دستای اون زنجیری رو مشاهده کنن که هر لحظه بیش تر از گذشته میون دستاش تکون می خورد... او هم دستش رو به ولدمورت نزدیک می کنه. در همون لحظه زنجیر به بینی لرد برخورد می کنه و بعد از اون صدای هواری بلند شنیده می شه.
لرد سیاه در حالی که روی دست آلبوس می کوبیده، می گه: چند بار گفتم با این زنجیرا بازی نکن... نگاه کن ریشش رو چی کار کرده... خیلی بی ادب شدیا... حتماً به مامانت می گم !
بعد از اون همه ی بچه ها با چشمای گرد شده به اون دو تا نگاه می کنن... ولدمورت نیشش رو تا آخر باز کرده بود و در حال ناز کردن ریشای آلبوس بود، اما وقتی می فهمه که مرگخواراش در حال نگاه کردن به اون هستن، دست از این کار می کشه و با جدیت تمام می گه: اهم... ها؟! ... هیچی.. چیزه... شما باید با آلبوس به یه ماٌموریت برین... امیدوارم بتونین وظیفه تون رو به درستی انجام بدین... اگر این کار رو بکنین ممکنه کشته شین و اگر هم نکنین باز هم کشته می شین !
مرگخوارا در دل آرزو می کنن که ای کاش به طرف محفل و سفیدی رفته بودن. بعداز اون هم در دل به حال خود گریه می کنن؛ چرا که نمی دونن در این ماٌموریت چه جوری آلبوس تقلبی رو تحمل کنن !
در این بین ارباب دوباره فریاد می کشه: خب برین دیگـــــــه !!!
آلبوس: کجا باید بریم؟!
ارباب ابروهاش رو بالا میندازه. سپس به مرگخوارا و آلبوس بدلی اشاره می کنه که دوباره وارد اتاق شن تا این بار در مورد نقشه ی خود به طور مفصل توضیح بده !!!

- الو ...مهتاب شیطون ؟
- الو ... قلی پاتر الان اینجا یه انفجار هسته ای رخ داده دیگه صداتو ندارم ... الو صدا میاد ... !
مهتاب شیطون به بیرون از پنجره خیره میشه و یک عدد ولدی کچل رو میبینه که در اثر موج این انفجار هسته ای ارزشی با لباس های پاره پوره به سیمهای تلفن گره خورده !
ساحره : جلل خالق اسم ارزشیشو نبر جییییییییییییغ !!!
ارباب ولدی : آواداکدورا !
و این چنین شد که ممد پاتر دیگه مهتاب شیطون رو ندید

چند لحظهه بعد

ارباب ولدی لباسای پاره پورشو دراورده و در لباسهای مهتاب شیطون به محل وقوع حادثه برگشته و مشغول پیدا کردن مرگخوارانش هست .
ارباب ولدی : هییییی ! صدامو میشنوید ؟ منم اربابتون ! بیاید بیرون تا نکشتمتون !
صدایی نمیاد . بلافاصله ارباب ولدی فکر میکنه که مرگخوارای ارزشیش جان به جان آفرین تسلیم کرده و به همین دلیل سخت دچار عذاب وجدان میشه .
ارباب ولدی : شوخی کرد ... تو رو خدا بیایید بیرون ! غلط کردم .... منو تنها نزاریید اهو اهو اهو (گریه)
بلافاصله تمام مرگخوارا از سوراخ سنبه ها میپرن بیرون .
بادی : سلام ارباب
ورونیکا : سلام ارباب
لوسیوس : سلام ارباب
بلا : سلام ارباب
.........

ارباب ولدی : حالا دیگه منو اذیت میکنید فکر نمیکنید خشانت من یه دفعه اوت میکنه ؟ وایستید ببینم !
بلافاصله ارباب ولدی چوبدستیشو بیرون میکشه تا طلسم جریوس رو بر روی مرگخوارانش به اجرا بزاره که در همون لحظه صدای نیروهای وزارت از دور شنیده میشه که داشتند به سرعت خودشونو به محل حادثه میرسوندند . بلافاصله همه به هم نگاه کرده و تبدیل به خفاش شده و محل رو به مقصد مکانی نا معلوم ترک میکنند !

چند لحظه بعد
مکان : ناشناخته

لوسیوس سر و ته به سقف آویزون شده .
ولدی : چرا موی هری رو به من ندادی ؟
لوسیوس : ارباب ببخشید ، شما به من نگفتید .
ارباب : چه ربطی داشت ؟ کروشیو !
لوسیوس : فقط چون توییی ... آییی ... اوییی ... اییییی
آلبوس قلابی : پس من برم بای بای !
بقیه : کجا ؟
البوس : خوب ماموریت رو که انجام نمیدید من هزارتا کار دیگه دارم مثل شما که الاف نیستم ! الان آلبوس بدبخت چند روزه مشغول سخنرانیه که شما جای منو باهاش عوض کنید ! :proctor:
ولدی : تو بدون اجازه من جایی نمیری مثلا من تو رو ساختم !
البوس : هی تامی گولی ، تو نمیتونی جلوی منو بگیری ! ماشالله خودت که جی اف کشی ، باید کار ما جی اف کشا رو درک کنی دیگه ، از سر راهم بیا کنار !
ولدی : آی گفتی ، خوب باشه پس برو !
آلبوس : نه نمیرم ولی به شرطی که از این به بعد حقوقمو دو برابر کنی .
ولدی : اوکی جیگرم
و هر دو با هم به اتاق پشتی مراجعه میکنند.
صدای ولدی : وقتی کارم با آلبوس قلابی تموم شد میفرستمش باهاش برید ماموریت .
مرگخوارا

مرگخوارای تازه وارد با چهره ای کند ذهن مانند به دور شدن اون سه نفر زل می زنن و در حالی که زیر لب کلماتی نامفهوم رو زمزمه می کنن، روی زمین ولو می شن... ارباب، بادراد و لوسیوس نیز در نزدیکی در می ایستن و با یکدیگر به پچ پچ کردن می پردازن !
از اون پشت آنتونین با صدای بسیار آرامی می گه: اینا دارن به هم چی میگن؟!
جاگسن: احتمالاً دارن درباره ی ما صحبت می کنن !
بعد از اون ورونیکا پوزخند عجیبی می زنه و در حالی که یکی از ابروهاش رو به حالتی ناهماهنگ بالا انداخته، جواب می ده: آره دارن درباره ی عقب موندگی ما بحث می کنن ! ... ( چشماش رو با حالتی شیطانی تنگ می کنه.... ! ) ولی هر چی هست در مورد اعضای محفله و اون شیشه... !
در همون لحظه سه نفر باقیمونده در کنار در بدون هیچ حرفی اون جا رو ترک می کنن و به طرف آزمایشگاه به راه می افتن. خوشبختانه بیمارستان بیش از اندازه خلوت بود و کسی نمی تونست اون ها رو ببینه... البته اگر کسی اون ها رو می دید به طور حتم می مرد و دیگه اثری ازش باقی نمی موند !!!
در این بین ارباب با حالتی موحش به طرف لوسیوس برمی گرده. بعد از اون لوسیوس آب دهانش رو با صدای بسیار بلندی قورت می ده تا جایی که در فضای راهروها طنین میندازه. ارباب هم با شنیدن اون نیشخندی می زنه و سپس ازش می پرسه: عمل کردن به صورت هری پاتر واقعاً مشکله... با این حال من به تو امیدوارم... ولی یه سوالی رو باید بهم جواب بدی... آیا تو همیشه به من وفادار خواهی بود؟!
لوسیوس با شنیدن این حرف می ایسته و در حالی که سرش رو به نشانه ی وفاداری خم کرده، پاسخ می ده: تا ابد ارباب... !
ارباب نیز سرش رو به علامت تاٌیید تکون می ده. بعد هم حرف اصلی رو می زنه: پس اگه یه زمانی تو رو به جای هری پاتر اصلی کشتم، نباید مهم باشه !
ناگهان لوسیوس همچون بچه گربه ناله ای می کنه. بعد هم نیشش رو تا بناگوش باز می کنه و می گه: نه نه فکر کنم اشتباه شد... فکر نمی کنم این خون هری پاتر باشه ! ... بذارین من برگردم... !
بادراد: بیا بریم تازه باهات کار دارم... ! هری پاتر اصلی از بدلی هم راحت مشخص می شه !
بعد از اون همگی وارد سالن آزمایشگاه می شن... بوی مواد شیمیایی سرتاسر اون جا رو پر کرده... در هر جهت شیشه هایی بلند به چشم می خوره که درون هر کدوم از اون ها ماده ای به رنگ های مختلف پیدا می شه... ولدمورت لحظه ای مکث می کنه. بعد از اون بادراد با سرعتی بالا روپوشی سفید رنگ رو برمی داره و به طرف لرد می ره... لرد هم بعد از پوشیدن اون خنجر رو از دست بادراد کش می ره و آماده ی دومین نبرد خود می شه !
چند دقیقه ای به همون منوال می گذره... تا این که ماده ی درون شیشه که ولدمورت بعد از چند دقیقه اون رو ساخته بود، شروع به قل قل می کنه... !
بادراد: ارباب فکر می کنم حالا دیگه باید خون رو اضافه کرد !
ارباب: یه ثانیه دیگه !!!
بعد از اون لرد خونی که تا حدودی خشک شده بود رو وارد شیشه می کنه و بعد خودش دور نگه می داره. در همون لحظه معجون به طرزی عجیب به هم می پیچه... معجون در حال تغییر رنگه... هر لحظه بیش تر به قرمز شباهت پیدا می کنه !
ارباب و بادراد با دیدن اون چهره در هم می کشن اما در این میان لوسیوس با کنجکاوی در حال دیدن ماجراست ! ... اما هر لحظه که می گذره اوضاع شرایط بدتری پیدا می کنه !
ناگهان ارباب فریادی ملهک می کشه: مو... موی هری پاتر... زود باشین... وگرنه نمی تونیم دی ان ایش رو درست کنیم !
بادراد: ولی ارباب...
ناگهان انفجاری عظیم در فضای آزمایشگاه رخ می ده... بعد از اون تنها سکوت باقی می مونه... دودهایی ناشی از انفجار همه جا رو در برگرفتن... هیچ چیزی قابل رؤیت نیست... آیا معجون درست خواهد شد و یا نقشه های اون ها از بین خواهد رفت... با همه ی این تفاسیر تلاش های سیاهان هیچ گاه نابود نخواهد شد !!!

لوسیوس: من !

ارباب : لوسیوس تو همواره خیلی شجاع بودی آفرین!
لوسیوس متشکرم ارباب!

بادراد که خیلی دوست داشت دالاهوف خودش داوطلب میشد گفت: خوب لوسیوس یه چیزی داری از یک محفلی که بشه باهاش اکستراتش کرد روی تو؟

لوسیوس: من یک عدد خنجر دارم که کمی به خون خشک شده هری شباهت داره و فکر کنم هیچ کس هم مثل هری به دامبلدور نزدیک نباشه... من به شکل هری دامبلدور اصلی رو میدزدم و این آلبوس اکسترا رو جایگزین میکنیم!

ارباب: عالی هست !
لوسیوس به طرف کیسه خوابش رفت و یک کیسه سیاه را بیرون آورد !
خنجری را در آورد و به طرف بقیه بازگشت!

لوسیوس: این خنجر یک خنجر جادویی هست و بعد از چوب دستی من این کارم رو راه میاندازه از نبرد شکست آمیز من در دپارتمان معماها در وزارت که هری رو کمی باهاش زخمی کردم هنوز دیگه نگاهش هم نکردم و حالا خیلی خوشحالم که خون این پسره لجنی کمی بدرد خورد

لوسیوس خنجر به دست بادراد میده!

بادراد خوب همراه من بیاه!
لوسیوس و بادراد دوباره به طرف بخش فوق تخصصی اتمی درمانی و آزمایشگاه فوق پیشرفته حرکت کردند!

انوار طلائی خورشید یواش یواش داشت خودشو نشون میداد...ساعت حدودا 5 صبح بود...بر خلاف روزهای گذشته مرگخوارها بدون کم و کاست همه در حالت هشیاری کامل بودند(البته به جز اناکین که به خواب ابدی فرو رفته بود) و هیچ کس حتی جرات خمیازه کشیدن هم به خود نمیداد...بلا که تازه به جمع مرگخوارا پیوسته بود گفت:بچه ها سهل انگاری بسه...ما نباید وقت رو از دست بدیم..خوب شروع میکنیم کسی پیشنهادی داره؟
انتونی با صدائی نخراشیده :اره من یه پیشنهاد دارم!
بلا:بگو
...در این لحظه ارباب وارد میشود و همه تعظیم میکنند...ارباب روی صندلی پادشاهی جلوس میفرماید و به انتونی که ساکت شده بود میگوید:ادامه بده
انتونی:چشم ارباب...ببینید ما تونستیم یکی از سخت ترین شبیه سازیهای موجود در دنیا را انجام بدیم ...بر خیچ کسی پوشیده نیست که البوس شخصیتی بسیار پیچیده دارد در عین شوخ بودن جذی است در عین سستی/چابک است...از همه مهمتر شبیه سازی قوه ادراک و هوشش بود که واقعا کاری بس بزرگ است...میشه گفت بعد از ارباب البوس دارای بهترین قوه استدلال است...ولی ما از پس این هم بر امدیم...
ترباب:حاشیه نرو...به نظرم میرسه فکره جالبی تو سرت..کشش نده..برو سر اصل مطلب..
انتونی تعظیمی میکند وادامه میدهد:چشم ارباب...ببینید خوب اگر ما یک بدل از البوس داریم چرا یک بدل از سایر محفلیان نداشته باشیم؟..بزارید موضوع را بازتر کنم...منظورم اینه که ما هر کدام میتونیم به شکل یکی از افراد محفل در بیائیم و بدین طریق البوس را بدزدیم
ارباب لحظه ای مکث میکند...در فکر فرو میرود و میگوید:
بلا نظرت چیه؟
بلا:ارباب به نظر عملی میاد!
ارباب:لوسیوس!
لوسیوس:ارباب فکر جالبی البته اگر عملی بشه
ارباب:جاگسن!
جاگسن:من که خیلی خوشم اومد اگه بشه چی میشه!
ارباب:ورونیکا!
ورونیکا:ارباب باید بیشتر بررسی کنیم!
ارباب:بلک!
خانم بلک:من شک دارم!
ارباب:بادراد!
بادراد:ارباب انتونی راست میگه ما تقریبا سخت ترین شبیه سازی دنیا را انجام دادیم پس این که بتونیم بازم انجام بدیم دور از ذهن نیست!
...ارباب کمی تاکل میکند...انگار دارد جمع بندی میکند...و میگوید:
منم موافقم ولی به شرطی که بتونید از عهدش بر بیائید و علاوه بر این کاری نکنید که در نقش بدلتون لو بروید!و اونا بفهمند که این بدل خود البوس نیست!انتونی تو به عنوان پیشنهاد دهنده مسئولی هرگونه عقوبتی که در اثر اشتباه یا اهمال کاری متوجه این کار بشه اولین عقوبتش پای تو را میگیره!
بادراد:
...ارباب خطاب به بادراد:زیاد خوشحال نباش چون بعد از مجازات انتونی من یه بلیط برای تو و انتونی میگیرم تا با هم یه سفر به دژ
مرگ داشته باشید...فکر میکنم انتونی خوب بتونه ازت پذیرائی کنه...
ارباب تن صدایش را بالاتر میبره و ادامه میده:
در اثر هر گونه خطا اولین مجازات متوجه انتونی میشه...و بعد از اون من تک تک شما ها را به انتونی میسپارم تا در دژ مرگ خدمتتون برسه!...
ارباب مانند شیر غرش میکند:...شیر فهم شد؟!!!>..
مرگخوارها:...بله ارباب...
ارباب:خوبه...خیلی خوبهووومن یه سری کار دارم که فعلا باید بهشون برسم...
و ارباب در یک چشم به هم زدن غیب میشه...
لوسیوس:ارباب یه جورائی خیلی مشکوک شده به نظرتون میخواد چه کار کنه؟!...
بادراد:من یه حدسهائی میزنم
*********************
بادراد:خوب کی داوطلب میشه که به عنوان اولین نفر بیاد جلو تا ببینیم پیشنهاد انتونی قابل اجراست یا نه...به یاد داشته باشید هر کس که داوطلب میشه اولا باید بگه که میخواد به شکل کدام یک از اعضای محفل در بیاد ثانیا باید بتونه یک رشته مو یا یک قطره خون از اون فرد مورد نظرش را برای من بیاره....خوب کی حاضره داوطلب بشه؟!....

لرد نگاهی به مرگخوارها میکنه که با خیال راحت خوابیدن و سرش رو با افسوس تکون میده.
-آنتونی فورا این بی عرضه ها رو بیدار کن و بیارشون پایین.کار مهمی باهاتون دارم.
و از اتاق خارج میشه.
آنتونین با ترس و لرز همه رو بیدار میکنه.
همه میدونن که لرد به شدت عصبانیه.ماموریت به این سادگی هنوز اولین مراحل خودش رو هم طی نکرده بود.
همه به آرامی از پله ها پایین میان. پشت در اتاقی که لرد در انتظارشونه متوقف میشن.به همدیگه نگاه میکنن.همه منتظرن یه نفر جرات در زدن رو به خودش بده که صدای زمزمه وار لردخون رو در رگهاشون منجمد میکنه.
-بیایین تو.منتظرتون بودم.
ورونیکا به آرومی درو باز میکنه.
لرد پشت به در روی مبلی نشسته.ورود مرگخوارها هم باعث نمیشه تغییری در موقعیتش بده.
-خوب...باید منو ببخشید که جسارت کردم و شما رو از خواب بیدار کردم.من باید کارها رو به تنهایی انجام بدم و مزاحم استراحت شما نشم.اینطور نیست؟
آنتونین با ترس و لرز:ارباب..ما رو ببخشین..ما فکر کردیم فعلا به وجود ما نیازی ندارین.
صدایی از گوشه اتاق توجه همه رو به خودش جلب میکنه:بکششون تام.همشونو بکش.این بی لیاقتها بهتره بمیرن.خودم تا آخر عمر بهت خدمت میکنم.
مرگخوارها چهره آلبوس رو در تاریکی گوشه اتاق تشخیص میدن.
-او..ارباب شما موفق شدین؟آلبوس رو دزدیدین؟
لرد سیاه برمیگرده.کسی جرات نگاه کردن به چشمانشو نداره.
-شما هنوز قدرت تشخیص آلبوس واقعی از این رو ندارین؟چند تا از مرگخوارها رو فرستادم سراغ آلبوس واقعی که امیدوارم بدون اون به اینجا برنگردن.شاید مردن آناکین بتونه در این مورد به ما کمک کنه.همونطور که میبینین این آلبوس آماده اس.چندتا کار کوچیک باقی مونده بود که من انجام دادم.فقط کمی خشن از آب در اومده که نمیشه کاریش کرد.هر چی باشه مقداری ژن سیاه در بدنش هست..فعلاماموریت شما اینه که این آلبوس رو با خودتون ببرید و کمکش کنین که بره به جای آلبوس واقعی.ولی قبلش باید مطمئن بشین گروه قبلی کارشونو با موفقیت انجام دادن.البته اگه کارمهمتری مثل خوابیدن ندارین...
مرگخوارها به آلبوس اکسترا نگاهی میکنن.دو نفر دستهای آلبوس رو میگیرن و از اتاق خارج میشن.
صدای لرد از پشت سر به گوش میرسه:بهتون توصیه میکنم اگه باز هم شکست خوردین به دورترین جایی که میتونین فرار کنین.چون خودم میام و به حساب تک تکتون میرسم.
مرگخوارها با قدمهای مصمم از اتاق خارج میشن به این موضوع فکر میکنن که گروه دوم آیا موفق به دزدیدن آلبوس واقعی شده یا نه.همه میدونستن که لرد این بار شکست رو نمیپذیره.آلبوس هنوز در حال سخنرانی درباره اینه که باید مرگخوارهای بی لیاقت رو تکه تکه کرد و به خورد باسیلیسک داد.